Ο φάρος της Κερατέας

του Γιώργου Σταματόπουλου

Στην Κερατέα πια δεν έχουνε ζωή... Τους την σμπαράλιασαν οι κατασταλτικές δυνάμεις του χυδαιοαβυσσαλέου ελληνικού κράτους.

Τάγματα αυτών των ένστολων και ένοπλων δυνάμεων εισβάλλουν σε σπίτια πλέον, παραβιάζουν δικαιώματα, τα ιερά και τα όσια του είδους πολιτικός άνθρωπος, προκαλώντας κάθε είδους νομιμότητα και σεβασμό. Διαπράττουν έγκλημα. Τούτο το έγκλημα είναι ύβρις προς την οικογένεια, την κοινότητα, τη Δημοκρατία (καραδοκούν, όμως η νέμεσις και η τίσις...).

Οι έφοδοι των αστυνομικών στα σπίτια των κατοίκων χωρίς καν ένα ένταλμα ή παρουσία εισαγγελέα είναι πράξεις φασιστικές. Λέει βέβαια η Εισαγγελία ότι είχαν σταλεί στην περιοχή πέντε εισαγγελικοί λειτουργοί προκειμένου να εποπτεύουν (μπα!) τις ενέργειες της αστυνομίας.

Ποιος ξέρει πού έβοσκαν τούτοι οι εισαγγελικοί λειτουργοί όταν τα ένστολα τζιμάνια εισέβαλλαν στα σπίτια προκαλώντας καρδιακά επεισόδια στους κατοίκους. Οι διηγήσεις των κατοίκων της Κερατέας για τη βαρβαρότητα των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας είναι ανατριχιαστικές. Τα λεβεντόπαιδα τούτα (φαντάζομαι πως θα καμαρώνουν οι γονείς τους και οι φίλοι τους) χτυπούσαν αδιακρίτως, χυδαιολογούσαν, βεβήλωναν τη μνήμη νεκρού. Πώς αλλιώς; Είναι ό,τι ξέρουν να κάνουν καλύτερα, ό,τι τους μαθαίνουν στα θρανία της ένστολης προπαγάνδας και καταστολής. Για φαντάσου! Να είσαι παιδί του λαού, φτωχό, να θέλεις μια δουλειά να ζήσεις και τελικά να κερδίζεις το ψωμί σου χτυπώντας ανελέητα άοπλους συνανθρώπους σου, παγώνοντας μέσα σου κάθε συναίσθημα τρυφερότητας.

Η Κερατέα είναι μόνη της· οι κάτοικοί της αντιμετωπίζουν το ίδιο το σιδερόφρακτο προσωπείο του πολιτικού συστήματος, πολιορκημένοι στην κυριολεξία, βομβαρδισμένοι με δακρυγόνα και κάθε είδους επικίνδυνες χημικές ουσίες, που στόχο έχουν την τήρηση της τάξης, της ασφάλειας, των δημοκρατικών θεσμών (sic). Αυτοί που καταλύουν κάθε τι δημοκρατικό, κάθε νομιμότητα, αυτοί, θέλουν να μας πουν οι εντολείς τους, υπερασπίζονται τη δημόσια ασφάλεια (χτυπώντας ανυπεράσπιστες γυναίκες και παιδιά), αυτοί οι άθλιοι της Δημοκρατίας. Αθλιοι εκτελούν άθλια εντολές αθλίων. Να, όμως, που η Κερατέα αντιστέκεται.

Η κοινωνία της Κερατέας συστρατεύει τα μέλη της και αμύνεται. Λέει όχι στον αυταρχισμό προτάσσοντας το σώμα της στον κατοχικό εισβολέα.

(«Η Κερατέα δέχτηκε εισβολή στρατού κατοχής με προτεταμένα όπλα και χημικά... γίναμε μάρτυρες μιας απίστευτης βαρβαρότητας», δήλωσε ο δήμαρχος).

Ενα πεδίο δοκιμών των κατασταλτικών δυνάμεων έχει καταντήσει η περιοχή και σ' αυτό ακριβώς αντιδρούν, πεισμωμένοι, οι κάτοικοί της.

Δεν θα 'πρεπε να βλέπουμε από μακριά ό,τι συμβαίνει στην Κερατέα. Μέσα στις φωτιές και στις μάχες απέναντι στον εισβολέα οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά, γνωρίζονται, ξεθάβουν τη λησμονημένη στα συρτάρια της ψευδαισθητικής ευδαιμονίας αξιοπρέπειά τους. Φωνάζουν το μήνυμα του νοήματος της αντίστασης απέναντι στη φιλελεύθερη λαίλαπα. Κλείνουν σχολεία, παιδικές χαρές, καταστήματα, υπηρεσίες του δήμου. Δεν είναι «έρμοι» οι κάτοικοι της Κερατέας, όπως τους απεκάλεσε ο νεαρός ηγέτης της ανανεωτικής (;) Αριστεράς. Ερμοι στην απάθεια και τον ωχαδερφισμό είμαστε όλοι οι υπόλοιποι που δεν είμαστε εκεί, για υποστήριξη, για αλληλεγγύη. Ερμος είναι ο κακομοίρης υπουργός Προστασίας του Πολίτη (καλόν θα ήτο μια μετονομασία του υπουργείου, τουλάχιστον να πάψει αυτή η κοροϊδία), αυτός, λοιπόν, που κάποτε μιλούσε για σοσιαλισμό.

Η δοκιμασία της Κερατέας είναι σήμα καπνού για τις επόμενες συγκρούσεις της κοινωνίας, ανοιχτά πια, με το κράτος, το χειρότερο τέρας κατά τον Νίτσε. Κι αφού δεν υπάρχει διάλογος, δεν λειτουργούν θεσμοί, οι μάχες θα είναι σώμα με σώμα, κάτι που απεύχονται οι εχέφρονες. Οταν όμως η κρατική βία είναι ασύστολη, οι υπαίτιοι οφείλουν να είναι έτοιμοι για οποιαδήποτε λαϊκή βία.

Είναι φάρος εξελίξεων η Κερατέα και ας είμαστε οι πλείστοι βυθισμένοι στον νήδυμό μας.

Δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία, στις 12/02/2011.
Απο: www.tvxs.gr

Διαφωνεί η ΟΚΕ με τη ρύθμιση για τη δόμηση στις περιοχές Natura

          Φόβος για έξαρση της αυθαιρεσίας

Tα όρια των περιοχών «Natura 2000», όσο και οι ειδικές απαγορεύσεις και ρυθμίσεις πρέπει να καθοριστούν με επιστημονική τεκμηρίωση, για κάθε μία προστατευτέα περιοχή, λέει η ΟΚΕ   (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )

Σε ανεφάρμοστη προστασία των φυσικών περιοχών και πιθανότατα σε έξαρση της αυθαιρεσίας, εκτιμά η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή της Ελλάδος (ΟΚΕ) ότι θα καταλήξει η ρύθμιση για τα 10 στρέμματα, όσον αφορά τη δόμηση εντός των περιοχών «Natura 2000», που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Διατήρηση της Βιοποικιλότητας και Άλλες Διατάξεις».

Βασική θέση της ΟΚΕ για το νομοσχέδιο, το οποίο της απέστειλε για γνωμοδότηση η υπουργός ΠΕΚΑ, Τ.Μπιρμπίλη, είναι ότι η περιβαλλοντική προστασία μπορεί να συνδυαστεί αρμονικά με την οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας στο πλαίσιο μίας ολοκληρωμένης πολιτικής προστασίας των φυσικών οικοσυστημάτων.

Οι κύριες επισημάνσεις, όπως προέκυψαν από τη γενική αξιολόγηση του νομοσχεδίου, επικεντρώνονται στα ακόλουθα:

• τα όρια των περιοχών «Natura 2000», όσο και οι ειδικές απαγορεύσεις και ρυθμίσεις για κάθε περιοχή, πρέπει να καθοριστούν με επιστημονική τεκμηρίωση, μετά την εκπόνηση των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών (ΕΠΜ) για κάθε προστατευτέα περιοχή. 

Οι παραγωγικές δραστηριότητες πρέπει να είναι επιτρεπτές υπό συγκεκριμένες σαφώς καθοριζόμενες προϋποθέσεις ανάλογα με την οικολογική ευαισθησία κάθε περιοχής και επομένως όχι «a priori» απαγορευτικές.

Μία τέτοια προσέγγιση συμβαδίζει απόλυτα και με τη λογική της πράσινης ανάπτυξης, όπου η φύση συνυπάρχει και υποστηρίζει την ανθρώπινη δραστηριότητα και ευημερία.

• Η ενσωμάτωση της προστασίας της βιοποικιλότητας και στις άλλες πολιτικές θα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα καθώς είναι βασική προϋπόθεση για τη βιώσιμη ανάπτυξη.

• Σχετικά με το φλέγον ζήτημα της δόμησης εντός των περιοχών «Natura 2000», η ρύθμιση για τα 10 στρέμματα είναι μία οριζόντια προσέγγιση. Δεν πρέπει τέτοιου τύπου οριζόντιες προσεγγίσεις να καθορίζουν τα μέτρα προστασίας των φυσικών περιοχών, τα οποία χρειάζεται να εξειδικεύονται ανάλογα με τις ανάγκες προστασίας των φυσικών αντικειμένων (διάφορα είδη χλωρίδας, ή πανίδας, οικοσυστήματα, τοπία κ.λπ.).

Η συγκεκριμένη οριζόντια προσέγγιση του σχεδίου θα καταλήξει σε ανεφάρμοστη προστασία και πιθανότατα σε έξαρση της αυθαιρεσίας.

Η αποτελεσματική προστασία των περιοχών του δικτύου «Φύση 2000», αλλά και άλλων περιοχών και ζωνών περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος, προϋποθέτει ένα σύνθετο οπλοστάσιο μηχανισμών, που περιλαμβάνουν Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες (ΕΠΜ) και Διαχειριστικά Σχέδια.

Οι ΕΠΜ πρέπει να προηγηθούν για την οριοθέτηση και τον καθορισμό μέτρων προστασίας, με υποχρεωτικό προσανατολισμό σε αρμονικούς συνδυασμούς προστασίας και ανάπτυξης κατά περίπτωση για όλες τις προστατευτέες περιοχές εντός των επόμενων δύο ετών με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ.

Στην συνέχεια επιβάλλεται να εκπονηθούν Ειδικά Διαχειριστικά Σχέδια, μέσω των οποίων θα προκύψουν και οι αντίστοιχες δεσμεύσεις και μέτρα, ώστε να επιτευχθεί η βιώσιμη προστασία των ειδών.

Στο τέλος της διαδικασίας, η ΟΚΕ παραθέτει σειρά συγκεκριμένων προτάσεων, προκειμένου το υπό αξιολόγηση σχέδιο νόμου να εκπληρώσει τους στόχους.

Μεταξύ των προτάσεων είναι και οι:

• Δραστική απλούστευση του νομοσχεδίου.

• Σημαντικός περιορισμός των κατηγοριών προστατευομένων περιοχών.

• Αναζήτηση νεωτερικών τρόπων συνεργασίας των παραγωγικών δραστηριοτήτων με την έμπρακτη προστασία της φύσης.

• Εφαρμογή προσωρινών περιορισμών, όπου είναι επείγον και οριστικών μόνο μετά την εκπόνηση ΕΠΜ σε κάθε περιοχή.

• Ενίσχυση της συμμετοχής των τοπικών κοινωνιών.

• Αναθεώρηση του μοντέλου των Φορέων Διαχείρισης.

• Ουσιαστική προστασία του φυσικού τοπίου

• Οικονομική αποτίμηση της βιοποικιλότητας.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΠΗΓΗ: IN.GR

Σκουπίδια: Το πρόβλημα και η λύση του

Πότε με τους σωρούς των σκουπιδιών να κατέχουν την πόλη, πότε με τις κάμερες στραμμένες σε μάχες σώμα με σώμα με τα ΜΑΤ, το ζήτημα των αστικών στερεών απόβλητων γίνεται κάθε φορά πιο πολύ προσωρινό αντικείμενο εκμετάλλευσης από τα υστερικά και προκατειλημμένα μαζικά μέσα, παρά θέμα ψύχραιμης και απροκατάληπτης συζήτησης. Και μόλις περάσει η «επικαιρότητα», κρύβεται ξανά κάτω από το χαλί, όπως ταιριάζει σε… σκουπίδια.
Αυτή η επαναλαμβανόμενη κακόγουστη παιδιά έχει πάψει από καιρό να είναι αθώα (αν ποτέ ήταν…) Η όποια δημόσια συζήτηση για τη διαχείριση των αστικών απορριμμάτων σε συνθήκες τεχνητού, κατά το πλείστον, πανικού συμφέρει όποιους επιθυμούν τάχα σήμερα άμεσα αποτελεσματικές λύσεις (ενώ επί δεκαετίες αδιαφορούσαν ή έκαναν μπαλώματα), βάζοντας σε δεύτερη και τρίτη μοίρα τρία πολύ σημαντικά ζητήματα:
Πρώτον, το οικονομικό κόστος της όποιας λύσης, δεύτερον, τη βιωσιμότητά της και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, και τρίτον, τον εξ ορισμού δημόσιο χαρακτήρα της διαχείρισης των απορριμμάτων.
Η συζήτηση για την αναζήτηση λύσης σε συνθήκες συναγερμού και πανικού ευνοεί τον προσανατολισμό σε επιλογές που αδιαφορούν τόσο για την εισβολή της ιδιωτικής επιχείρησης σ’ έναν χώρο κατ’ εξοχήν συλλογικής ευθύνης, όσο και για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον. Οι άλλες λύσεις, χρειάζονται μια κάποια νηφαλιότητα για ν’ ακουστούν και να για να πείσουν. Γιατί είναι λιγότερο θεαματικές, χρειάζονται πιο συστηματική προσπάθεια, ακόμη και καλλιέργεια άλλης νοοτροπίας. Και, κυρίως, το όφελος από την επιλογή τους δεν είναι μετρήσιμο κατά κύριο λόγο σε χρήμα (αν και είναι πιο οικονομικές, τελικά), αλλά σε ποιότητα ζωής, άμεσα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Προσφύγαμε στην Οικολογική Εταιρία Ανακύκλωσης και στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στους ΟΤΑ, για να συζητήσουμε τις λύσεις που προτείνουν και τους λόγους που τις φέρνουν σε αντίθεση με τις επιλογές της κυβέρνησης, οι οποίες οδηγούν στη θερμική επεξεργασία (καύση) με όλες τις επιπτώσεις που αυτή θα έχει στην τσέπη μας και στο περιβάλλον.
Χ. Γ.

            ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ Ο ΝΙΚΟΣ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΙΡΗ ΦΩΤΕΙΝΟΥ

ΠΙΟ ΧΑΜΗΛΟ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΛΥΣΕΩΝ
Διαλέγουν την πιο ακριβή
και πιο βλαπτική μέθοδο

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΦΙΛΙΠΠΟ ΚΙΡΚΙΤΣΟ*

Το μέγεθος του προβλήματος της διαχείρισης των απορριμμάτων εξαρτάται και από το μέγεθος του αρχικού όγκου τους. Υπάρχει τελικά κάποιος τρόπος να περιοριστεί στην πηγή, πριν καταλήξει στους κάδους απορριμμάτων και στη συνέχεια στους ΧΥΤΑ;
Φυσικά και υπάρχει, και εμπεριέχεται μέσα σε όλες τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στον εθνικό σχεδιασμό και στις υποχρεώσεις της Ελλάδας. Και αυτό έχει να κάνει κυρίως με την ανακύκλωση, η οποία σημαίνει διαλογή στην πηγή. Και η πρόταση που έχουν κάνει οι οικολογικές οργανώσεις είναι να μπούνε 4 κάδοι παντού: ο ένας για το χαρτί, ο άλλος για τα υπόλοιπα ανακυκλώσιμα, -δηλαδή πλαστικό, γυαλί, μέταλλα-, ο τρίτος για τα οργανικά και ο τέταρτος για τα υπολείμματα. Οπότε ο πρώτος μπορεί να πηγαίνει κατευθείαν στη χαρτοβιομηχανία χωρίς διαλογή για ανακύκλωση, ο δεύτερος θα πηγαίνει στα κέντρα διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών για διαλογή και μετά για ανακύκλωση, ο τρίτος κάδος με τα οργανικά θα πηγαίνει σε μονάδες κομποστοποίησης, που είναι και οι πιο φτηνές μέθοδοι, και ο τέταρτος κάδος θα πηγαίνει για βιομηχανική διαχείριση σε κέντρα μηχανικού διαχωρισμού που υπάρχουν, όπως είναι στην Αττική και σε άλλα μέρη, και από εκεί και πέρα τα υπολείμματα θα πηγαίνουν σε ΧΥΤΑ. Έτσι, αντί να πάμε κατευθείαν για βιομηχανική διαχείριση ή για ΧΥΤΑ το σύνολο των απορριμμάτων, μπορούμε να περιορίσουμε την ποσότητα κατά 70 και το 80%.

Ποια η θέση της Οικολογικής Εταιρίας Ανακύκλωσης για την καύση, την πυρόλυση, αυτές τις μεθόδους διαχείρισης των απορριμμάτων;
Όπως σας είπα, η διαλογή στην πηγή μπορεί να εκτρέψει πάρα πολλές ποσότητες, οι οποίες θα πήγαιναν για θερμική επεξεργασία, δηλαδή καύση, πυρόλυση και αεριοποίηση. Γι’ αυτό υπάρχει και μεγάλη αντίθεση απέναντι σε αυτές τις τεχνολογίες και τη διαλογή στην πηγή. Αντιδρούν τα οργανωμένα συμφέροντα απέναντι σε αυτές τις επιλογές. Αυτές οι τεχνολογίες είναι οι πιο ακριβές, να το πούμε ξεκάθαρα. Και αν περάσουμε στην επιλογή η οποία γίνεται στην Αττική ή σε άλλα μέρη, δηλαδή της βιολογικής ξήρανσης, η οποία είναι αποξήρανση και τεμαχισμός των σκουπιδιών για να πάνε για καύση, αυτή η μέθοδος είναι πιο ακριβή από την σκέτη καύση. Αυτό φαίνεται και από τη διεθνή εμπειρία, όπου βλέπουμε ότι το κόστος είναι πολύ μεγαλύτερο, αλλά και από τις προσεγγίσεις τις οικονομικές που έχουμε κάνει στην Ελλάδα.

Υπάρχουν πόροι για να προωθηθεί μια εναλλακτική μέθοδος, γιατί ακούμε για συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα. Τα δημοτικά τέλη που πληρώνει ο πολίτης, το κάθε νοικοκυριό, δεν αρκούν;
Σήμερα ο ένας τόνος απορριμμάτων κοστίζει για τους δήμους από 150 με 200 ευρώ. Από αυτό το κόστος, ένα πολύ μικρό μέρος είναι η τελική διαχείριση σε χώρους ταφής. Στην Αττική είναι 40 ευρώ από αυτά τα 200 περίπου. Εάν πάμε για καύση ή για βιολογική ξήρανση και καύση, έχουμε υπολογίσει στην Αττική ότι αυτό το 40 που είναι η τελική διαχείριση θα γίνει 180 τουλάχιστον ευρώ. Αν πάμε στην λογική της διαλογής στην πηγή και στην κομποστοποίηση σαν βασική τεχνολογία, τότε μιλάμε για 70 ευρώ τον τόνο η τελική διαχείριση. Το 40 θα γίνει 70, δηλαδή θα έχουμε μια αύξηση, η οποία θα αντισταθμιστεί από τα πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Αν πάμε στη θερμική επεξεργασία θα έχουμε πολύ μεγάλη αύξηση. Τότε τα χρήματα δε φτάνουν. Οπότε πρέπει ένα μέρος να χρηματοδοτηθεί από δημόσιους πόρους, δηλαδή ευρωπαϊκούς και εθνικούς, και το υπόλοιπο να το βάλουνε ιδιώτες. Άρα μπαίνουν οι ιδιώτες επειδή επιλέγουμε τις ακριβές λύσεις. Και βέβαια ο ιδιώτης, όταν θα βάλει αρκετά εκατομμύρια, θα δεσμεύσει τις τοπικές κοινωνίες για τουλάχιστον 25 χρόνια. Είδαμε τη σύμβαση που βγήκε στην Κοζάνη τώρα που είναι για 27 χρόνια, για να μπορέσει να αποσβέσει το κεφάλαιο που έχει επενδύσει. Ενώ άμα πάμε στις λύσεις που προτείνουμε εμείς, φτάνουνε οι εθνικοί πόροι για να γίνει, και μαζί με τους ευρωπαϊκούς μπορούμε να υλοποιήσουμε, με δημόσιο χαρακτήρα, αυτή την τελική διαχείριση.

Στην περίπτωση που καταφύγει, κακώς, κάποιος δήμος στην καύση, δεν θα πρέπει να παρέχει όλο και περισσότερη ποσότητα απορριμμάτων επί 27 χρόνια, για παράδειγμα; Τι γίνεται στη περίπτωση που δεν υπάρχει αυτή η ποσότητα;
Ένας επενδυτής ιδιώτης ο οποίος θα βάλει τα λεφτά του, θα βάλει τέτοιες ρήτρες μέσα στη συμφωνία για να διασφαλιστεί, ώστε αν μετά από 5 ή 10 χρόνια αποφασίσει ο δήμος να κάνει πιο πολλή ανακύκλωση και δεν θα έχει ποσότητες απορριμμάτων σταθερές, τότε θα πληρώσουμε ποινικές ρήτρες. Άρα είμαστε δεσμευμένοι απέναντι σε αυτές τις συμφωνίες για αρκετές δεκαετίες, γι’ αυτό και θα πρέπει να προσέξουμε πάρα πολύ αυτές τις επιλογές, οι οποίες οδηγούν σε πολύ μεγάλη αύξηση της τελικής διαχείρισης. Αυτό το κόστος θα μετακινηθεί στα δημοτικά τέλη, άρα θα πληρώσουν οι δημότες. Εμείς πιστεύουμε ότι μπορούμε να το αποφύγουμε, είναι αυτοκτονία να πάμε στις ακριβές λύσεις και μάλιστα χωρίς να έχουμε εξετάσει καθόλου κατά τόπους τους περιφερειακούς σχεδιασμούς τις οικονομικές επιλογές που έχουμε.

Και κάτι τελευταίο. Είδαμε στον δήμο της Ελευσίνας το πρόγραμμα “Πληρώνω όσο πετάω”. Μπορείτε να μας πείτε δύο λόγια για αυτό;
Αυτό είναι ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα, που το κάνουμε εμείς σαν Οικολογική Ανακύκλωση μαζί με τον δήμο Αθήνας, και με άλλους φορείς, όπως το Πολυτεχνείο. Προσπαθούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που πληρώνουμε. Είτε αυτό αφορά το δήμο, είτε κάθε νοικοκυριό. Να συνδέσουμε δηλαδή τα δημοτικά τέλη με την ποσότητα και όχι με τα τετραγωνικά που έχει το σπίτι μας. Έτσι ο κόσμος έχει κίνητρο να συμμετέχει πιο πολύ στην ανακύκλωση, στην οικιακή κομποστοποίηση, στην πρόληψη, στον τρόπο που αγοράζουμε τα προϊόντα ώστε να μην παράγουμε μετά σκουπίδια. Το έχουμε δει στην Ευρώπη όπου εφαρμόζεται, ότι τελικά το συνολικό κόστος διαχείρισης μειώνεται, άρα ωφελούνται όλοι οι δημότες, και τελικά γίνεται και πιο δίκαιος ο καταμερισμός των δημοτικών τελών.

*Ο Φ. Κιρκίτσος είναι πρόεδρος της Οικολογικής Εταιρίας Ανακύκλωσης.


ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΕΣ, ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΕΡΔΗ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΩΜΑ ΜΠΙΖΑ*

Δέσμια εργολαβικών συμφερόντων η κυβέρνηση

Οι δήμοι της Δυτικής Μακεδονίας είδαμε ότι προχωρούν σε ανάθεση της διαχείρισης των απορριμμάτων μέσα από σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ). Θεωρείτε πιθανή την κίνηση και άλλων δήμων προς αυτή την κατεύθυνση; Για ποιους λόγους η ΠΟΕ-ΟΤΑ τη θεωρεί απαράδεκτη;
Θα πρέπει οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ αλλά και οι δημότες, που θα κληθούν να πληρώσουν αυτή την πολιτική, να γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει ΣΔΙΤ στη διαχείριση των απορριμμάτων. Το έχουν ήδη γνωρίσει στις εθνικές οδούς με τα πανάκριβα διόδια, την Αττική οδό κλπ. Σήμερα που τα μεγάλα δημόσια έργα δεν υπάρχουν πια, η μεγάλη «μπίζνα» είναι η διαχείριση των απορριμμάτων.
Να το πούμε απλά. Το κράτος αυτή την στιγμή επιλέγει τον πιο ακριβό τρόπο διαχείρισης που είναι η επεξεργασία των σύμμεικτων απορριμμάτων με βιοξήρανση - καύση και κομποστοποίηση , ακριβώς για να δηλώσει οικονομική αδυναμία και να βάλει στο παιχνίδι της διαχείρισης το ιδιωτικό κεφάλαιο.
Τα ιδιωτικά κεφάλαια θα αποσβεσθούν από τα τέλη των ΑΠΕ (ανανεώσιμων πηγών ενέργειας) και από τα «τέλη εισόδου», που θα πληρώνουν για τα σκουπίδια τους οι δήμοι στους ιδιώτες που θα διαχειρίζονται τις μονάδες επεξεργασίας και τους ΧΥΤΥ.
Με τους υπολογισμούς της ΠΟΕ-ΟΤΑ , το κόστος της διαχείρισης θα εκτιναχθεί από 40 ευρώ τον τόνο σε πάνω από 300 ευρώ τον τόνο. Θεωρούμε λοιπόν όχι απλά απαράδεκτη αλλά εγκληματική αυτή την κίνηση που υλοποιεί την κυβερνητική πολιτική στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων.

Η συγκεκριμένη σύμβαση προβλέπει διάρκεια 27 ετών. Μια τέτοια δέσμευση δεν αποτελεί ουσιαστικά ανασταλτικό παράγοντα στην εφαρμογή νέων προηγμένων τεχνολογιών μελλοντικά;
Δεν τους ενδιαφέρει καθόλου αυτό το εύλογο ερώτημα. Οι μέθοδοι διαχείρισης που επιλέγονται είναι ήδη ξεπερασμένες , είναι πανάκριβες και είναι οι λιγότερο φιλικές στο περιβάλλον. Αρκεί να σας πω πως η ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας), αλλά και ο αρμόδιος κοινοτικός επίτροπος μετά από ερώτηση του ευρωβουλευτή Ν. Χουντή, δέχονται πως το υλικό που θα παράγεται προς καύση για ενεργειακή αξιοποίηση «πρέπει να προέρχεται από 100% βιοαποδομήσιμο κλάσμα αστικών απορριμμάτων», κάτι το οποίο είναι αδύνατο να επιτευχθεί με τα εργοστάσια μηχανικής ανακύκλωσης και βιοξήρανσης σύμμεικτων απορριμμάτων που προωθεί σήμερα η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση δεν είναι αφελής. Απλά είναι δέσμια των εργολαβικών συμφερόντων.

Συχνά προβάλλεται ως δικαιολογία για τη σύναψη συμβάσεων με τη μορφή ΣΔΙΤ ή με πλήρη παραχώρηση σε ιδιώτες επιχειρηματίες η έλλειψη οικονομικών πόρων για τη χρηματοδότηση των απαιτούμενων έργων.
Οι δημότες με τα δημοτικά τέλη πληρώνουν με το παραπάνω το μερίδιο που τους αναλογεί για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Η ΠΟΕ-ΟΤΑ αλλά και η πλειοψηφία των φορέων που απασχολούνται με τη διαχείριση των Στερεών Αποβλήτων συγκλίνουν σε ένα πράσινο, ρεαλιστικό, εναλλακτικό σχέδιο που βασίζεται στην πρόληψη, στη διαλογή στην πηγή, στην ανακύκλωση, στην οικιακή και κοινοτική κομποστοποίηση προδιαλεγμένων απορριμμάτων, που είναι άμεσα υλοποιήσιμο και βρίσκεται στην καρδιά της πράσινης ανάπτυξης, δημιουργώντας πολύ περισσότερες θέσεις εργασίας, ικανοποιώντας όλες τις νομικές υποχρεώσεις της χώρας, είναι κοινωνικά αποδεκτό και σαφέστατα πολύ πιο οικονομικό.
Όμως αυτό το σχέδιο έχει ένα «ελάττωμα». Θέλει η διαχείριση να έχει δημόσιο χαρακτήρα και αυτό δεν εξυπηρετεί τα εργολαβικά συμφέροντα και όσους τα υπηρετούν.

*Ο Θωμάς Μπιζάς είναι μέλος του γενικού συμβουλίου της ΠΟΕ-ΟΤΑ

ΓΛΩΣΣΑΡΙ

Επαναχρησιμοποίηση: Είναι ο διαχωρισμός των υλικών που είναι δυνατόν να ξαναχρησιμοποιηθούν χωρίς νέα επεξεργασία (π.χ. φιάλες αναψυκτικών και ποτών). Πέρα, όμως, από αυτά συχνά μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν, με μικρές έστω επισκευές, ηλεκτρικές συσκευές, έπιπλα, είδη ρουχισμού κ.λπ.
Καύση: Μορφή θερμικής επεξεργασίας των απορριμμάτων, που καίγονται για να παράξουν θερμική ενέργεια. Κρίνεται ευρύτατα ασύμφορη, λόγω υψηλότατου κόστους, και βλαπτική, λόγω εκπομπής επικίνδυνων αερίων κατά την καύση και λόγω της τοξικής στάχτης που μένει ως κατάλοιπο.
Κομποστοποίηση: Αφορά τα οικιακά οργανικά απόβλητα (35%-50% των απορριμμάτων) και τα προϊόντα του κλαδέματος. Μπορεί να γίνει σε οικιακή κλίμακα ή δημοτική μειώνοντας σημαντικά τον όγκο των διαχειρίσιμων απορριμμάτων και παρέχοντας σημαντικό οικονομικό και κοινωνικό όφελος από τη διάθεση του εδαφοβελτιωτικού κομπόστ για οικιακή χρήση ή για βελτίωση αγροτικών – δασικών εδαφών.
Πρόληψη: Αφορά ενέργειες που μπορούν να γίνουν με στόχο τη μείωση του αρχικού όγκου απορριμμάτων. Αντικείμενό της είναι η γενικότερη επέμβαση στη φάση της παραγωγής – συσκευασίας – εμπορίας με στόχο τον περιορισμό των άχρηστων υλικών που επιβαρύνουν τον αρχικό όγκο.
Συνδέεται, όμως, και με τα δημοτικά τέλη, καθώς η σύνδεσή τους με τον όγκο απορριμμάτων που παράγει κάθε νοικοκυριό, μπορεί να συντελέσει στη μείωση του όγκου τους. Η αρχή, όμως, «πληρώνω όσο πετάω» συνιστά και επιφυλάξεις, γιατί αφενός είναι δύσκολο να μετρηθεί με ακρίβεια ο όγκος κάθε νοικοκυριού, αφετέρου υπάρχει κίνδυνος να μειωθούν τα έσοδα από τα δημοτικά τέλη, κυρίως από επιχειρήσεις με εγκαταστάσεις πολλών τετραγωνικών, αλλά με μικρό σχετικά όγκο απορριμμάτων.
Πυρόλυση-αεριοποίηση: Δεν θεωρούνται δόκιμες μέθοδοι επεξεργασίας αστικών στερεών αποβλήτων, γι’ αυτό και δεν υπάρχει σχετική εγκατάσταση στην ΕΕ, παρά τις προσπάθειες που γίνονται από τη δεκαετία του 1970.

ΠΗΓΗ: ΕΠΟΧΗ

Σήμανση στη συσκευασία: απόδειξη ευθύνης ενάντια στα μεταλλαγμένα

Με το νέο Οδηγό Καταναλωτών για τα μεταλλαγμένα στα ζωικά προϊόντα, προκύπτει πιο δυνατό από ποτέ, το αίτημα της Greenpeace προς το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και τις εταιρίες παραγωγής ζωικών προϊόντων, να δείξουν έμπρακτα την υπευθυνότητα τους προς τον έλληνα καταναλωτή.

Στο νέο Οδηγό Καταναλωτών της Greenpeace για τα μεταλλαγμένα, οι περισσότερες γαλακτοβιομηχανίες της αγοράς έχουν εξασφαλίσει καθαρές ζωοτροφές και είτε διεκδικούν σήμανση στις συσκευασίες τους ή προχωρούν ήδη σε σήμανση, με δική τους πρωτοβουλία. Το παράλογο είναι ότι το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων συνεχίζει να αγνοεί την αυτονόητη ευθύνη του απέναντι στην κοινωνία και κωφεύει  στην απαίτηση της Greenpeace, των εταιρειών και των χιλιάδων καταναλωτών, για κρατικό σήμα στα προϊόντα ζωικής προέλευσης.

Μετά από 13 χρόνια δράσης της Greenpeace ενάντια στα μεταλλαγμένα, βρισκόμαστε στο πιο κρίσιμο σημείο: λίγο πριν εξασφαλίσουμε ότι δεν καταναλώνουμε μεταλλαγμένα μέσω των ζωικών προϊόντων, γνωρίζοντας την αλήθεια, απλά διαβάζοντας τη συσκευασία. Απομένει, στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να καθιερώσει κρατική σήμανση για ζωικά προϊόντα που έχουν αποκλείσει τα μεταλλαγμένα από κάθε διαδικασία παραγωγής τους, όπως έχει ήδη συμβεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Για το λόγο αυτό, η Greenpeace στέλνει ανοιχτή επιστολή στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Κώστα Σκανδαλίδη, ζητώντας του να προχωρήσει άμεσα στη δημιουργία κρατικού σήματος. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να γνωρίζουμε στα αλήθεια αν καταναλώνουμε μεταλλαγμένα ή όχι.

Η Greenpeace ζητά:

• Από το Υπουργείο να πράξει το αυτονόητο, δηλαδή να αναλάβει τώρα την ευθύνη του απέναντι στην κοινωνία και να προχωρήσει άμεσα στη δημιουργία κρατικής σήμανσης στη συσκευασία.

• Από τις εταιρίες παραγωγής ζωικών προϊόντων, να παραμείνουν σταθερές στη διεκδίκησή τους για κρατική σήμανση στη συσκευασία των προϊόντων τους, δείχνοντας υπευθυνότητα απέναντι στο δικαίωμα του Έλληνα καταναλωτή να μπορεί να επιλέγει τα μεταλλαγμένα ή όχι.

Μεταλλαγμένα: Νέος Οδηγός Καταναλωτών from GreenpeaceGreece on Vimeo.

Μπορείς κι εσύ να βοηθήσεις!

Στείλε το δικό σου αίτημα στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για σήμανση στα ζωικά προϊόντα τώρα!

ΠΗΓΗ: GREENPEACE

Κινδυνεύει το περιβάλλον να είναι το πρώτο θύμα της κρίσης;

Της Χαράς Καφαντάρη*

Η προστασία του Περιβάλλοντος δεν είναι μόνον κάποιες επί μέρους προτάσεις. Στον καιρό της υπερθέρμανσης του πλανήτη και της επερχόμενης κλιματικής αλλαγής, η περιβαλλοντική διάσταση οφείλει να περιέχεται σε κάθε πολιτική πρόταση και δράση, ειδικά της αριστεράς.

Τις μέρες αυτές διεξάγεται συζήτηση για το σχέδιο νόμου που έφερε το υπουργείο Περιβάλλοντος και αφορά τις περιοχές NATURA και τους όρους δόμησης σε αυτές. Ακόμα μια φορά βλέπουμε μπροστά μας να εμφανίζεται δημόσια, το γνωστό ψευτοδίλημμα -«Περιβάλλον ή Ανάπτυξη». Δεν είναι μέσα στις προθέσεις του σημειώματος αυτού να τοποθετηθούμε στα επιμέρους θέματα του Νομοσχεδίου, αλλά παρακολουθώντας τις αντιδράσεις που διατυπώθηκαν από κυβερνητικούς βουλευτές, καθώς και σχόλια του Τύπου, θέτουμε ένα σημαντικό ζήτημα. Είναι πλέον εμφανές ότι, το πρώτο εύκολο θύμα της κρίσης που διανύουμε, κινδυνεύει να είναι το Περιβάλλον.
Οι απόψεις που εκφράζονται και υποστηρίζουν ότι, η δυνατότητα δόμησης σε εκτάσεις πάνω από δέκα στρέμματα αντί των τεσσάρων όπως ισχύει σήμερα στις περιοχές προστασίας NATURA, εμποδίζει την ανάπτυξη εν μέσω της κρίσης, είναι αρκετά «επικίνδυνες». Το μεγάλο ερώτημα που γεννιέται είναι: Ποιας μορφής ανάπτυξη ; Της ανάπτυξης που βασίζεται στις κατασκευές, στην οικοδομή, στους δρόμους, στις επενδύσεις στον κατασκευαστικό τομέα, στα ΣΔΙΤ, στην αυθαίρετη δόμηση;
***
Πρόσφατα είναι τα αποτελέσματα της Συνόδου του ΟΗΕ στο Κανκούν του Μεξικού. Παρά τα πενιχρά, σε σχέση με το παγκόσμιο πρόβλημα της υπερθέρμανσης του Πλανήτη και της κλιματικής αλλαγής, αποτελέσματα της Συνόδου, η διεθνής κοινότητα, εκτός των άλλων, «υποσχέθηκε» και την ανάληψη πρωτοβουλιών με σκοπό τη σωτηρία της βιοποικιλότητας και την αποτροπή της αποδάσωσης και υποβάθμισης των δασών.
Στην Ελλάδα όμως του Μνημονίου και της κρίσης νομοθετείται το “fast track”(νόμος σχετικά με την επιτάχυνση στρατηγικών επενδύσεων). Συνεχίζει να ισχύει ακόμα η παγκόσμια πρωτοτυπία της εκτός σχεδίου δόμησης. Δεν επιταχύνονται οι όποιες προσπάθειες και συνεχίζει η ανυπαρξία δασολόγιου και Εθνικού Κτηματολόγιου. Ενώ συγχρόνως υποβαθμίζεται πλήρως, ο φιλικότερος προς το Περιβάλλον σιδηρόδρομος, σε όφελος της περιβαλλοντικά επιβλαβούς μετακίνησης με αυτοκίνητα.
Ήδη, εν ονόματι του «χρέους» ετοιμάζεται να παραδοθεί προς τσιμεντοποίηση σε εγχώρια και ξένα οικονομικά συμφέροντα ο χώρος του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, αντί της απορρύπανσης του και της μετατροπής του σε πάρκο υψηλού πρασίνου, με ήπιες χρήσεις για όλους τους πολίτες του λεκανοπεδίου.
Επίσης, με το νέο σχέδιο Π.Δ. για τον Υμηττό, το οποίο βρίσκεται στο ΣΤΕ για γνωμάτευση, επιτρέπεται η δόμηση ιδιωτικών και δημοσίων αθλητικών και πολιτιστικών κτιριακών εγκαταστάσεων, καθώς και εκπαιδευτικών κτιριακών εγκαταστάσεων, έως και 8000 τ.μ. στην ανατολική κυρίως, πλευρά του Υμηττού, ενώ δεν αποκλείονται ρητά τα οδικά έργα (αυτοκινητόδρομοι), που προβλέπεται να «γαζώνουν» την περιοχή NATURA, όπως έχει χαρακτηρισθεί όλος ο ορεινός όγκος του Υμηττού. Ένα σχέδιο πιλότος για την εφαρμογή και στους άλλους ορεινούς όγκους της Αττικής, που δεν προοιωνίζει τίποτα το ουσιαστικό για την προστασία και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της Αττικής.
***
Ήδη από καιρό, έχει επισημανθεί ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση που διανύουμε, είναι ταυτόχρονα και κοινωνική και πολιτιστική και Περιβαλλοντική. Είναι αποτέλεσμα «αφρόνων» πολιτικών, χρηματοπιστωτικών παιχνιδιών, πολιτικών καταλήστευσης των φυσικών πόρων και συνειδητής υποβάθμισης του Περιβάλλοντος.
Η απάντηση και η έξοδος από αυτή την κρίση είναι μια άλλη αναπτυξιακή πολιτική. Μια πολιτική έξω από το Μνημόνιο, σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, που θα μας βγάλει από την ύφεση, βασισμένη σε ένα σχέδιο ήπιας, ισόρροπης και δίκαιης ανάπτυξης με γνώμονα την αειφορία και βιωσιμότητα.
Η προστασία του Περιβάλλοντος δεν είναι μόνον κάποιες επί μέρους προτάσεις. Στον καιρό της υπερθέρμανσης του πλανήτη και της επερχόμενης κλιματικής αλλαγής, η περιβαλλοντική διάσταση οφείλει να περιέχεται σε κάθε πολιτική πρόταση και δράση, ειδικά της αριστεράς.
Σήμερα απαιτείται να δημιουργηθεί μιας εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση, η οποία θα λαμβάνει σοβαρά υπόψη και συγκεκριμένους περιβαλλοντικούς δείκτες. Η πολυδιαφημισμένη «Πράσινη Ανάπτυξη», για να είναι πραγματικά «πράσινη», πρέπει να υιοθετεί ένα οικονομικό μοντέλο με συγκεκριμένες πολιτικές και μέτρα, όπου θα υπάρχουν προτεραιότητες, όπως:
* Πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας, στροφή σε παραγωγή ενέργειας χαμηλών εκπομπών άνθρακα, καθώς και ανάπτυξη και επενδύσεις σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), με θέσπιση κινήτρων για ανάπτυξη αποδοτικότερων τεχνολογιών ΑΠΕ.
* Ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς (κύρια των μέσων σταθερής τροχιάς-ιδιαίτερα του σιδηρόδρομου).
* Ανάπτυξη του τομέα βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας και παράλληλη ανάπτυξη του αγροτουρισμού και οικοτουρισμού.
* Διαχείριση και προστασία των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος.
Και βέβαια,
Ορθολογική διαχείριση των απορριμμάτων με προώθηση της ανακύκλωσης και κομποστοποίησης, αλλά και με ταυτόχρονο αποκλεισμό της λύσης της καύσης των απορριμμάτων.
Η διατύπωση μιας τέτοιας ρεαλιστικής αναπτυξιακής πρότασης, που θα διαπνέεται από οικολογικά χαρακτηριστικά δεν είναι εύκολη υπόθεση. Είναι όμως αναγκαία και απαίτηση των καιρών. Χρειάζεται ρεαλισμό, πολιτική βούληση, συγκρούσεις με συμφέροντα και βέβαια συμμετοχή και στήριξη από τον λαό και τα κινήματα. 

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

Ψήφος με το... στρέμμα!

Κυρίτσης Γ.

* Σε μερική αναδίπλωση για τη δόμηση στις περιοχές Natura αναγκάστηκε η υπουργός Περιβάλλοντος Τίνα Μπιρμπίλη μετά την εξέγερση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, τους οποίους σιγόνταραν Ν.Δ., ΚΚΕ και ΛΑΟΣ.
* Ηρώ Διώτη (ΣΥΡΙΖΑ): Τουριστικο real estate και εκτός σχεδίου δόμηση απειλούν τις περιοχές
Σε μερική οπισθοχώρηση οδήγησαν την υπουργό ΠΕΚΑ Τίνα Μπιρμπίλη οι αντιδράσεις του σκληρού πυρήνα του ΠΑΣΟΚ, που είχαν αποτέλεσμα να υπονομευθεί η αρχική ρύθμιση που απαγόρευε τη δόμηση στις περιοχές Natura σε οικόπεδα κάτω των 10 στρεμμάτων. Για το θέμα έγινε σύσκεψη και στο Μέγαρο Μαξίμου, που κατέληξε σε νέα ρύθμιση σύμφωνα με την οποία οι σημερινοί ιδιοκτήτες οικοπέδων 4 στρεμμάτων σε περιοχές Natura θα μπορούν να χτίσουν όποτε θέλουν.
Στο πλευρό των "οικοπεδοφάγων" του ΠΑΣΟΚ η Ν.Δ., η οποία άλλωστε ως κυβέρνηση είχε δείξει ανάλογες προθέσεις εις βάρος του περιβάλλοντος, αλλά και ο ΛΑΟΣ και το ΚΚΕ, το οποίο μάλιστα ανακάλυψε ότι πέφτει η αξία των μικροϊδιοκτησιών.
Στον αντίποδα της περιβαλλοντοκτόνου συναίνεσης η εισιγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη τόνισε ότι η εκτός σχεδίου δόμηση και το τουριστικό real estate απειλούν τις περιοχές Natura, καταψήφισε όμως το νομοσχέδιο, διότι "παρά τις καλές στιγμές του, πρακτικά είναι ανεφάρμοστο".

ΠΗΓΗ: AΥΓΗ

Greenpeace Greece: Απελευθερώστε την Ελλάδα από το λιγνίτη!

Απελευθερώστε την Ελλάδα από το λιγνίτη! from GreenpeaceGreece on Vimeo.

Ολοκληρώθηκε η δράση των ακτιβιστών της Greenpeace έξω από τα γραφεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αθήνα. Οι ακτιβιστές «παρέδωσαν» έναν τόνο άνθρακα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και με το μήνυμα «Απελευθερώστε την Ελλάδα από το Λιγνίτη» υπενθύμισαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι το πρόβλημα δεν είναι η απελευθέρωση της λιγνιτικής αγοράς αλλά ο ίδιος ο λιγνίτης!

Τις επόμενες εβδομάδες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα λάβει μία οριστική απόφαση για το άνοιγμα της αγοράς ενέργειας στην Ελλάδα. Η Ελλάδα έχει καταθέσει πρόταση για ανταλλαγή ενέργειας μεταξύ της ΔΕΗ και ξένων εταιρειών, ωστόσο αν η πρόταση τελικώς δεν εγκριθεί, η Επιτροπή θα επανέλθει στις πιέσεις της για πώληση (ή ενοικίαση) λιγνιτικών μονάδων ή ακόμα και για παραχώρηση νέων λιγνιτικών κοιτασμάτων σε ιδιώτες.
Η Greenpeace αντιδρά σε αυτό το ενδεχόμενο και ζητάει παράλληλα από την ελληνική κυβέρνηση:

* Να επιμείνει στην άρνηση της για παραχώρηση λιγνιτικών μονάδων ή κοιτασμάτων, σε ιδιώτες.
* Να βάλει προτεραιότητα το συμφέρον των Ελλήνων πολιτών και την προστασία του περιβάλλοντος και να απελευθερώσει την αγορά ενέργειας, μέσω της ταχύτατης ανάπτυξης των ΑΠΕ, της εξοικονόμησης ενέργειας και της απεξάρτησης της χώρας από το λιγνίτη.

Μόνο με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται βιώσιμη ανάπτυξη με εκατοντάδες χιλιάδες νέες ‘πράσινες’ θέσεις εργασίας που μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στη γρηγορότερη έξοδο από την οικονομική κρίση.

Με αυτή τη συμβολική διαμαρτυρία, στέλνουν ένα μήνυμα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας πρέπει να επιτευχθεί με την προώθηση της καθαρής ενέργειας και την απεξάρτηση της χώρας από το λιγνίτη. Τα μέτρα και οι πολιτικές που επιμηκύνουν την εξάρτηση της χώρας από το πιο ρυπογόνο καύσιμο, απειλούν το περιβάλλον, την υγεία χιλιάδων συμπολιτών μας και τις προοπτικές πράσινης ανάπτυξης της χώρας.

Απο:www.greenpeace.org

O πολιτισμός της σακούλας

Tης Ολγας Σελλα

Oι αριθμοί, αυτή τη φορά, δείχνουν μιαν άλλη όψη της νεοελληνικής κοινωνίας: αυτήν της υπερκατανάλωσης. Στην κυριακάτικη «K», στο ρεπορτάζ του Γιάννη Eλαφρού, αναφερόταν η εκτίμηση, αφού τα πραγματικά στοιχεία δεν υπάρχουν, του προέδρου της Oικολογικής Eταιρείας Aνακύκλωσης, «ότι στον κάθε κάτοικο της Eλλάδας αναλογούν περισσότερες από 500 πλαστικές σακούλες τον χρόνο (έναντι 300 στην Iταλία), αφού και για ένα κουλούρι ή ένα μικρό αντικείμενο, παίρνουμε πλαστική σακούλα». Kαι προσθέτει ότι το ποσοστό του πλαστικού στο σύνολο των απορριμμάτων έχει υπερδιπλασιαστεί από τη δεκαετία του ’80 (από 6% τότε, υπολογίζεται σήμερα κοντά στο 17%).

Aπό τη δεκαετία του ’80 μέχρι σήμερα... Aπό τότε δηλαδή που όλοι και όλα μετείχαν σ’ έναν πρωταθλητισμό πληθωρικότητας! Στη διασκέδαση, στο φαγητό, στο ντύσιμο, σε ό,τι υπέκρυπτε υλική απόλαυση και επίδειξη παράλληλα. Mια πληθωρικότητα και μια υπερβολή που για να διατηρηθεί έδωσε βάρος και επένδυσε στον εντυπωσιασμό. Eτσι, τα προϊόντα απέκτησαν ονοματεπώνυμο και τυποποιήθηκαν (σε πλαστικές συσκευασίες) και -για να προσελκύσουν όλο και περισσότερους καταναλωτές- συνοδεύτηκαν από δελεαστικές προσφορές (νέες μεγάλες πλαστικές συσκευασίες)... Kαι ο φαύλος κύκλος της κατανάλωσης συνεχιζόταν ακάθεκτος. Kαι φυσικά, μαζί με την κατανάλωση, αυξήθηκαν και τα απορρίμματα. Kαι μαζί τους αυξήθηκε, σε βαθμό κακουργήματος, όμως, η απόλυτη αδιαφορία της πολιτείας για τη διαχείρισή τους.

Tα χρόνια πέρασαν και όλα έμειναν ίδια... Kαι ο τρόπος κατανάλωσης και ο τρόπος μη διαχείρισης των απορριμμάτων. Tο μόνο που δεν έμεινε ίδιο είναι η δυνατότητα της γης ν’ απορροφήσει τις υπερβολικές εκδηλώσεις αδιανόητης κακομαθησιάς σε κάθε εκδήλωση της ζωής μας. Kαι φυσικά στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόμαστε στον τόπο που ζούμε, στους εαυτούς μας τους ίδιους. «H οδηγία - πλαίσιο για τη διαχείριση των απορριμμάτων έχει μια ιεράρχηση ενεργειών: πρώτο βήμα πρέπει να είναι η πρόληψη, δηλαδή η προσπάθεια μείωσης των απορριμμάτων. Δεύτερον, η επαναχρησιμοποίηση. Tρίτο η ανακύκλωση. Tέταρτον, άλλου είδους ανάκτηση, κομποστοποίηση ή ενεργειακή αξιοποίηση με υψηλό βαθμό απόδοσης», εξηγούσε στο ίδιο ρεπορτάζ ειδικός επιστήμονας.

Στην Eλλάδα του 2011 που δεν έχει λύσει ακόμα το αν πρόκειται να φτιάξει XYTA ή XYTY, τα παραπάνω μοιάζουν ασφαλώς κινέζικα. Aλλά με τις μάχες χαρακωμάτων ανάμεσα σε κατοίκους περιοχών και MAT δεν λύνεται ασφαλώς το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων σ’ αυτή τη χώρα. Oύτε κανείς διαπαιδαγωγείται για το πώς τα σκουπίδια θα γίνουν επένδυση κι όχι πονοκέφαλος ή φρίκη. Eξακολουθούμε να κάνουμε αυτό ακριβώς που ξέρουμε: να διαπληκτιζόμαστε χωρίς να συζητάμε, να καταναλώνουμε, και να γεμίζουμε τον τόπο σκουπίδια. Kαι στους χώρους που στήνονται τα χαρακώματα φυσικά...

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Πανηγύρι εργολάβου...

Η Τίνα Μπιρμπίλη τελικά δεν τόλμησε να κάνει την ανατρο­πή και με μια απόφαση που χαρακτηρίζεται από τις περιβαλλοντι­κές οργανώσεις «έγκλημα κατά της Αττικής», έδωσε επί της ουσίας τοπράσινο φως για να περάσει από την πίσω πόρτα η τεχνολογία της καύσης των απορριμμάτων στη χώρα. Η από­φαση του υπουργείου Περιβάλλοντος αφορά την Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων για την κατασκευή μονάδας βιολογικής ξήρανσης στηΦυλή, δυ­ναμικότητας 700.000 τόνων, απόφα­ση με την οποία πανηγυρίζουν μόνο οι «εργολάβοι τωνσκουπιδιών» που εδώ και χρόνια προσπαθούν να πλα­σάρουν τη συγκεκριμένη τεχνολογία.

Όπως επισημαίνουν με κοινή ανακοίνωσή τους τέσσερις από τις μεγα­λύτερες περιβαλλοντικές οργανώσεις της χώρας, η Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, το Δίκτυο Μεσόγειος SOS, η Greenpeace και τοWWF Ελ­λάς, αποφασίστηκε «η πιο ακριβή δι­εθνώς επιλογή για τη διαχείριση των απορριμμάτων της Αττικής, αυτή της βιοξήρανσης και αναγκαστικά και της συνοδού θερμικής επεξεργασίας, που είναι επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία, την οικονομία και το περιβάλ­λον». Και όλα αυτά, όπως υπογραμμί­ζουν, «εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης στη σύγχρονη ιστορία μας, και ενώ όλοι οι πολίτες καλούνται να μειώσουν και να περικόψουν».

Κρύβουν τις μετρήσεις για τις διοξίνες

Του ΦΙΛΗ ΚΑΪΤΑΤΖΗ

Μυστικές από τους πολίτες οι όποιες μετρήσεις έχουν γίνει από τον ΕΦΕΤ για τα επίπεδα διοξινών σε τομείς τυποποιημένων προϊόντων ή κηπευτικών και άλλων ειδών διατροφής, καθώς, εκτός από το επίσημο site που είναι γυμνό από ανάλογη πληροφόρηση, η ηγεσία του αρνήθηκε να δώσει στοιχεία.

Μόνο σε επίσημες αρχές μπορούμε να δώσουμε, δήλωσε ο αντιπρόεδρος του ΕΦΕΤ κ. Ράλλης στη Ναταλία Τσιγαρίδου, υπεύθυνη του Δικτύου Δράσης Καταναλωτών τής Greenpeace, χωρίς να μπει καν στον κόπο να καταλάβει ότι δεν αφορά το ζήτημα αυτό μια οργάνωση αλλά την πολιτεία, τους πολίτες, που μένουν «γυμνοί» από ενημέρωση και εγκληματικά απροστάτευτοι απέναντι σε προβλήματα που αφορούν τη δημόσια υγεία.

Έξι μήνες προθεσμία για τις χωματερές

Παράταση έξι μηνών, που μπορεί να φτάσει υπό προϋποθέσεις στο ένα έτος, έδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην Ελλάδα για να διευθετήσει το ζήτημα των παράνομων χωματερών. Η Ελλάδα απειλείται από τις Βρυξέλλες με βαρύ πρόστιμο για την αδυναμία της να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για το θέμα.

Την παράταση ζήτησαν οι υπουργοί Περιβάλλοντος, Τίνα Μπιρμπίλη και Εσωτερικών, Γιάννης Ραγκούσης, κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους, στην έδρα της Κομισιόν, με τον αρμόδιο επίτροπο, Γιάνες Ποτότσνικ.

Όπως επιχειρηματολόγησαν, σε έξι μήνες από τώρα, βάσει της εφαρμογής του Καλλικράτη, οι δήμοι θα είναι εκείνοι που θα πληρώνουν πρόστιμο αν δεν έχουν απομακρύνει από την επικράτειά τους της χωματερές.

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η Κομισιόν, εξακολουθούν να λειτουργούν περίπου 316 παράνομες χωματερές. Ο Γ. Ραγκούσης ανέφερε, ωστόσο, ότι οι ανεξέλεγκτες χωματερές ανέρχονται πλέον σε 150.

ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

«Ναι» από το ΣτΕ στην κατασκευή ΧΥΤΑ στην Κερατέα

Το «πράσινο φως» για τη συνέχιση της κατασκευής της «Ολοκληρωμένης Εγκατάστασης Διαχείρισης Αποβλήτων» στη θέση «Βραγόνι» της Κερατέας έδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας, υποστηρίζοντας ότι «δεν συντρέχει λόγος αναστολής εκτελέσεως της προσβαλλόμενης πράξεως» δηλαδή της υπουργικής απόφασης την οποία είχε προσβάλει ο Δήμος της Κερατέας. Για μια αναμενόμενη απόφαση που «δεν μας λέει τίποτα», κάνει λόγο στο tvxs.gr ο νέος δήμαρχος Λαυρεωτικής Κώστας Λεβαντής.

Πιο συγκεκριμένα, το Τμήμα Αναστολών του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου με την υπ’ αριθμ. 31/2011 απόφασή του απέρριψε την αίτηση του Δήμου Κερατέας που ζητούσε να αναιρεθεί η από 30.7.2009 υπουργική απόφαση με την οποία παρατάθηκε μέχρι 30.10 2013, η διάρκεια ισχύος των περιβαλλοντικών όρων για την κατασκευή εγκατάστασης αποβλήτων στην Κερατέα.
Σύμφωνα με το Δήμο, η εφαρμογή της υπουργικής απόφασης θα επιφέρει ανεπανόρθωτη βλάβη στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον της Κερατέας και στην υγεία των κατοίκων της περιοχής. Επιπλέον, ο Δήμος υποστηρίζει ότι η διάταξη με την οποία εγκρίθηκε η Β’ φάση του σχεδιασμού της διαχειρήσης αποβλήτων της περιφέρειας Αττικής στην οποία στηρίχθηκε η αρχική έγκριση περιβαλλοντικών όρων και καθορίστηκαν ως κατάλληλες για τη Νοτιοανατολική Αττική οι θέσεις «Βραγόνι» Κερατέας και «Λατομεία Κυριακού» Κρωπίας, είναι αντισυνταγματική. Επιπλέον επισημαίνει ότι η περιοχή κατασκευής της εγκατάστασης βρίσκεται εντός των ορίων της Λαυρεωτικής, η οποία έχει χαρακτηριστεί ήδη από το 1980 αρχαιολογικός χώρος.
Ωστόσο, οι σύμβουλοι Επικρατείας απέρριψαν ως αβάσιμους όλους τους ισχυρισμούς του Δήμου Κερατέας. Στη σχετική απόφαση αναφέρεται: «σταθμίζοντας αφενός τις επιπτώσεις του έργου ενόψει του χαρακτήρα της επίμαχης έκτασης και των δεδομένων της ευρύτερης περιοχής και αφετέρου τους λόγους επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν τη δημιουργία οργανωμένων εγκαταστάσεων διαχείρισης απορριμμάτων, άγεται στην κρίση ότι δεν συντρέχει λόγος αναστολής εκτελέσεως της προσβαλλόμενης πράξεως».
Σχολιάζοντας στο tvxs.gr την απόφαση του ΣτΕ, ο νέος δήμαρχος Λαυρεωτικής Κώστας Λεβαντής τόνίζει πως «την απόφαση την ξέραμε, δεν λέει μας λέει τίποτα. Έχουμε πετύχει μια απόφαση για τους 40 ιδιοκτήτες που είναι στο χώρο, που έχει κερδηθεί από το Ειρηνοδικείο Λαυρίου. Απλώς, δεν έγινε δεκτή για ένα κτήμα 5 στρεμμάτων που έχει ο δήμος στην περιοχή. Εμείς περιμένουμε να γίνει το δικαστήριο που έχει προγραμματιστεί για τον Απρίλιο και συνεχίζουμε κανονικά τις κινητοποιήσεις μας».

ΠΗΓΗ: TVXS

Γιατί να ανακυκλώσω;

Ποια είναι τα οφέλη της ανακύκλωσης υλικών;

• Μείωση των πρώτων υλών (συνήθως μη ανανεώσιμων) που χρειάζονται για την παρασκευή τους.
• Μείωση του όγκου των απορριμάτων που καταλήγουν στις χωματερές.
• Μείωση της ενέργειας (σχεδόν πάντα ρυπογόνα) που χρειάζεται για την παραγωγή τους.
• Μείωση των κινδύνων για την υγεία μας από τις επικίνδυνες ουσίες που τυχόν περιέχουν.

Τι μπορώ να ανακυκλώσω και γιατί να το κάνω;

Μπαταρίες

Οι μπαταρίες περιέχουν πλήθος τοξικών ουσιών (κάδμιο κ.α.), υπεύθυνων για πολύ σοβαρές ασθένειες όπως καρκινογενέσεις, πνευμονοπάθειες, νεφρικές ανεπάρκειες κ.α.

Μία μπαταρία μπορεί να μολύνει ένα κυβικό μέτρο χώμα και 400! κυβικά μέτρα νερού αν απορριφθεί ανεξέλεγκτα στο περιβάλλον, με αποτέλεσμα οι ουσίες αυτές να καταλήξουν τελικώς στο πιάτο μας. Ανακυκλώνουμε μπαταρίες στους ειδικούς κάδους σε σχολεία, καταστήματα ηλεκτρικών ειδών, super market αλλά και σε πολλές δημόσιες υπηρεσίες.

Χαρτί

Για κάθε τόνο χαρτιού που ανακυκλώνουμε σώζουμε 17 δένδρα, 32.000! λίτρα νερού (όσο θα πιούμε σε 50 χρόνια), δύο βαρέλια πετρελαίου και 4.100 κιλοβατώρες (οι ανάγκες ενός σπιτιού για ένα χρόνο). Το χαρτί αποτελεί το 20% των απορριμάτων μας. Ανακυκλώνουμε χαρτιά και χαρτόνια στους ειδικούς μπλε κάδους

Πλαστικό

Τα πλαστικά για να παρασκευαστούν χρησιμοποιούν υποπροϊόντα του πετρελαίου. Αποσυντίθενται σε περισσότερα από 400-500 χρόνια. Από την ανακύκλωση τους κατασκευάζονται νέα προϊόντα όπως νέα μπουκάλια, υφάσματα, μπουφάν κ.α. Υπολογίζεται πως πέντε πλαστικά μπουκάλια είναι αρκετά για την επένδυση ενός μπουφάν. Ανακυκλώνουμε πλαστικά στους ειδικούς μπλε κάδους.

Γυαλί

Τα γυάλινα μπουκάλια κατασκευάζονται από άμμο (μας προμηθεύει με πυρίτιο) που παίρνουμε από κοίτες ποταμών καταστρέφοντας τες. Με την ανακύκλωση τους χρειαζόμαστε λιγότερη από τη μισή ενέργεια προκειμένου να φτιάξουμε το ίδιο προϊόν. Ανακυκλώνουμε γυαλιά στους ειδικούς μπλε κάδους.

Αλουμίνιο

Για την παραγωγή των κουτιών αλουμινίου χρησιμοποιείται βωξίτης τον οποίο παίρνουμε κυρίως από τα τροπικά δάση (αλλά και από την δική μας Γκιώνα) αποψιλώνοντας τα. Για να παραχθεί ένα ολοκαίνουργιο κουτάκι από ανακύκλωση απαιτείται μόνο το 5% της ενέργειας της κανονικής παραγωγής. Ανακυκλώνουμε αλουμίνια στους ειδικούς μπλε κάδους.

Ελαστικά οχημάτων

Τα ελαστικά οχημάτων μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν ενσωματωμένα σε άσφαλτο προορισμένη για δρόμους ταχείας κυκλοφορίας (η άσφαλτος μπορεί να περιέχει μέχρι και 20% ελαστικά). Επίσης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για παραγωγή καυσίμου ή για επανακατασκευή ελαστικών. Ανακυκλώνουμε ελαστικά οχημάτων στα βουλκανιζατέρ.

Ηλεκτρικές & Ηλεκτρονικές Συσκευές

Οι ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές περιέχουν μέταλλα όπως κάδμιο, κασσίτερο, ψευδάργυρο, μόλυβδο, κάδμιο κ.α. Αν τις πετάξουμε στη φύση ή τις κάψουμε τοξικές ουσίες απελευθερώνονται και είτε τις εισπνέουμε είτε μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα και τελικά καταλήγουν στο πιάτο μας. Ανακυκλώνουμε ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές στα καταστήματα ηλεκτρικών συσκευών και σε λίγα super market (μικρές συσκευές).

Λαμπτήρες

Όλοι οι λαμπτήρες εκτός από τις λάμπες πυρακτώσεως και αλογόνου μπορούν και πρέπει να ανακυκλωθούν καθώς περιέχουν είτε τον άκρως επικίνδυνο υδράργυρο είτε σκόνες φθορισμού, που είναι υπεύθυνα για πλήθος ασθενειών. Ανακυκλώνουμε λαμπτήρες σε καταστήματα ηλεκτρολογικών και σε λίγα super market.

Σήμερα στην Ελλάδα ανακυκλώνεται ένα μικρό μόνο μέρος των απορριμμάτων που ανέρχεται σε 30% για το χαρτί, 20% για το γυαλί και 29% για το αλουμίνιο. Η έλλειψη ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης είναι ο κύριος λόγο γι’ αυτό.

Τα απόβλητα απειλούν τον πλανήτη μας. Τα αέρια απόβλητα προκαλούν ατμοσφαιρική ρύπανση, ενισχύουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και της όξινης βροχής. Τα υγρά απόβλητα προκαλούν στα υδάτινα οικοσυστήματα ευτροφισμό ή απειλούν τη βιοποικιλότητα. Τα στερεά απόβλητα υποβαθμίζουν τα ύδατα και το έδαφος…

Είναι απλό!

Ανακύκλωσε τα απορρίμματα σου!

Απο: Περιβαλλοντικός Όμιλος Σαλαμίνας