Δεν είναι περιπτωσιολογικά τα όσα ζήσαμε χθες. Δεν αποτελούν παρελθόν. Εφεξής θα αποδειχθούν κανόνας. Η κυβέρνηση μπορεί να νομοθετεί εκβιάζοντας τους βουλευτές της, καθιστώντας αυτούς συνενόχους στο αδίστακτο παιχνίδι της νομής της εξουσίας, αλλά έχει ανάγκη να τρομοκρατεί τους πολίτες με κάθε τρόπο -με την υλική βία της κρατικής καταστολής και με την άυλη βία της ιδεολογίας της "χρεωκοπίας".
Όταν η κυβέρνηση βρίσκεται απέναντι στην κοινωνία. Όταν κυβερνά με τον φόβο του λαού και την εύνοια εξωθεσμικών και εξωελλαδικών κέντρων. Όταν επί είκοσι μήνες παραβιάζει το Σύνταγμα και τους νόμους και δεν νοιάζεται για την έλλειψη στοιχειώδους δημοκρατικής νομιμοποίησης, τότε περνά στο δεύτερο στάδιο, στην επιστράτευση της ανοιχτής κρατικής καταστολής.
Το Μεσοπρόθεσμο θα προκαλέσει μεγάλες κοινωνικές κινητοποιήσεις και κινητικότητες. Θα προκληθούν αλυσιδωτές πολιτικές ανακατατάξεις. Χωρίς επιχειρήματα, αντιμετωπίζοντας την κοινωνία ως εχθρό της, η κυβέρνηση καταφεύγει στην ωμή βία. Δεν είναι εποχή για μεταμοντερνιές τύπου open government. Η υπόθεση παίζεται με σκληρούς παραδοσιακούς όρους.
Το αίτημα για "πραγματική δημοκρατία", που επί 36 μέρες συγκλονίζει τις πλατείες, αποδεικνύεται ακόμη πιο ισχυρό, ακόμη πιο επίκαιρο. Τα ειρηνικά συλλαλητήρια δεν θα υποκύψουν στη βία. Οι πολίτες δεν θα επιστρέψουν, απομονωμένοι, στον φόβο τους. Έχουν κάνει το αποφασιστικό βήμα, θα κάνουν κι άλλα, γιατί με το Μεσοπρόθεσμο το φθινόπωρο η κρίση θα γιγαντωθεί.
Αν η κυβέρνηση συνεχίσει την αχαλίνωτη πορεία της, με τα ΜΑΤ, τα χημικά και τους προβοκάτορες, αν εξακολουθήσει να ποντάρει στη "στρατηγική της αράχνης" και να αναζητεί πολιτικό σωσίβιο σε πολιτικές ή και θεσμικές εκτροπές, τότε μπορεί να θεωρήσει σχετική ακόμη και την έννοια της προβοκάτσιας. Τότε...
Παρά την πολιτική κρίση και την απίσχναση των δημοκρατικών θεσμών, η χώρα μας διαθέτει ενεργό απόθεμα αγώνων για τη δημοκρατία, τόσο αναγκαίο σ' αυτή τη φάση, όπου η επιχείρηση κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους συνδέεται με την υπονόμευση του κράτους δικαίου.
Με την καταστροφική συμπεριφορά της, η κυβέρνηση επιβεβαιώνει καθημερινά ότι το αδιέξοδο της χώρας είναι πρωτίστως πολιτικό. Έπονται το οικονομικό και το κοινωνικό. Η επιμονή της στην πολιτική και κοινωνική χρεωκοπία επιβεβαιώνει την εκτίμηση ότι η ανατροπή του πολιτικού σκηνικού είναι προϋπόθεση για διεξόδους στην οικονομία.
Χθες το κέντρο της Αθήνας μετατράπηκε σε θάλαμο αερίων. Αυτό όμως δεν εμποδίζει τους πολίτες να δουν ότι το κέντρο της πόλης είναι κέντρο των δημοκρατικών αγώνων, ήδη από την επανάσταση του 1843 για το Σύνταγμα. Και μπορεί να αποδειχθεί και πάλι πολιτικό εργαστήριο συμμετοχής, δημοκρατίας και ανατροπών.
Ο λαός, στον δικό του χρόνο και τρόπο, θα επιμείνει στις πλατείες. "Δεν θα φύγουμε, αν δεν φύγουν πρώτα αυτοί"! Πόσο μάλλον που οι πλατείες αναδεικνύονται σε έναν ισχυρό δημόσιο χώρο συνάντησης, έκφρασης και κοινής δράσης, σε συνθήκες κρίσης του πολιτικού συστήματος και του εργατικού κινήματος, σε ολόκληρη την Ευρώπη, σε όλες τις ακτές της Μεσογείου.
ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
Όταν η κυβέρνηση βρίσκεται απέναντι στην κοινωνία. Όταν κυβερνά με τον φόβο του λαού και την εύνοια εξωθεσμικών και εξωελλαδικών κέντρων. Όταν επί είκοσι μήνες παραβιάζει το Σύνταγμα και τους νόμους και δεν νοιάζεται για την έλλειψη στοιχειώδους δημοκρατικής νομιμοποίησης, τότε περνά στο δεύτερο στάδιο, στην επιστράτευση της ανοιχτής κρατικής καταστολής.
Το Μεσοπρόθεσμο θα προκαλέσει μεγάλες κοινωνικές κινητοποιήσεις και κινητικότητες. Θα προκληθούν αλυσιδωτές πολιτικές ανακατατάξεις. Χωρίς επιχειρήματα, αντιμετωπίζοντας την κοινωνία ως εχθρό της, η κυβέρνηση καταφεύγει στην ωμή βία. Δεν είναι εποχή για μεταμοντερνιές τύπου open government. Η υπόθεση παίζεται με σκληρούς παραδοσιακούς όρους.
Το αίτημα για "πραγματική δημοκρατία", που επί 36 μέρες συγκλονίζει τις πλατείες, αποδεικνύεται ακόμη πιο ισχυρό, ακόμη πιο επίκαιρο. Τα ειρηνικά συλλαλητήρια δεν θα υποκύψουν στη βία. Οι πολίτες δεν θα επιστρέψουν, απομονωμένοι, στον φόβο τους. Έχουν κάνει το αποφασιστικό βήμα, θα κάνουν κι άλλα, γιατί με το Μεσοπρόθεσμο το φθινόπωρο η κρίση θα γιγαντωθεί.
Αν η κυβέρνηση συνεχίσει την αχαλίνωτη πορεία της, με τα ΜΑΤ, τα χημικά και τους προβοκάτορες, αν εξακολουθήσει να ποντάρει στη "στρατηγική της αράχνης" και να αναζητεί πολιτικό σωσίβιο σε πολιτικές ή και θεσμικές εκτροπές, τότε μπορεί να θεωρήσει σχετική ακόμη και την έννοια της προβοκάτσιας. Τότε...
Παρά την πολιτική κρίση και την απίσχναση των δημοκρατικών θεσμών, η χώρα μας διαθέτει ενεργό απόθεμα αγώνων για τη δημοκρατία, τόσο αναγκαίο σ' αυτή τη φάση, όπου η επιχείρηση κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους συνδέεται με την υπονόμευση του κράτους δικαίου.
Με την καταστροφική συμπεριφορά της, η κυβέρνηση επιβεβαιώνει καθημερινά ότι το αδιέξοδο της χώρας είναι πρωτίστως πολιτικό. Έπονται το οικονομικό και το κοινωνικό. Η επιμονή της στην πολιτική και κοινωνική χρεωκοπία επιβεβαιώνει την εκτίμηση ότι η ανατροπή του πολιτικού σκηνικού είναι προϋπόθεση για διεξόδους στην οικονομία.
Χθες το κέντρο της Αθήνας μετατράπηκε σε θάλαμο αερίων. Αυτό όμως δεν εμποδίζει τους πολίτες να δουν ότι το κέντρο της πόλης είναι κέντρο των δημοκρατικών αγώνων, ήδη από την επανάσταση του 1843 για το Σύνταγμα. Και μπορεί να αποδειχθεί και πάλι πολιτικό εργαστήριο συμμετοχής, δημοκρατίας και ανατροπών.
Ο λαός, στον δικό του χρόνο και τρόπο, θα επιμείνει στις πλατείες. "Δεν θα φύγουμε, αν δεν φύγουν πρώτα αυτοί"! Πόσο μάλλον που οι πλατείες αναδεικνύονται σε έναν ισχυρό δημόσιο χώρο συνάντησης, έκφρασης και κοινής δράσης, σε συνθήκες κρίσης του πολιτικού συστήματος και του εργατικού κινήματος, σε ολόκληρη την Ευρώπη, σε όλες τις ακτές της Μεσογείου.
ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου