του: Κώστας Ιωάννου 
Όταν η αγανάκτηση γίνεται αλληλεγγύη τότε στην Αίγινα οργανώνεται χαριστικό – ανταλλακτικό παζάρι με πολύ μεγάλη ανταπόκριση. Ένα …βουνό από ρούχα (κυρίως), παπούτσια, παιχνίδια, βιβλία συγκεντρώθηκαν από τις 5 το απόγευμα στα παγκάκια δίπλα στα εκδοτήρια εισιτηρίων.
Έως τις 11 το βράδυ δεν είχαν παραμείνει παρά ελάχιστα πράγματα ενώ πολύς κόσμος «παρέλασε» και στάθηκε στο σημείο του χαριστικού παζαριού. Κόσμος που έψαχνε, διάλεγε κι έπαιρνε όσα χρειαζόταν, κόσμος που έστηνε «πηγαδάκια» και συνδιαλεγόταν.
Το χαριστικό παζάρι που για κάποιους δεν αποτελεί παρά μια λογική πράξη όχι μόνο αλληλεγγύης αλλά και μια εφικτή δράση στα πλαίσια μιας άλλης οικονομικής λογικής, ξένισε αρκετούς που δυσκολεύτηκαν να δεχθούν ότι μπορούν να πάρουν χωρίς να πληρώσουν. Και δεν είναι καθόλου παράλογο, αν αναλογιστεί κανείς ότι βιώνουμε ένα σύστημα που «κάθε πράγμα έχει την τιμή του», που «τίποτα δεν είναι τσάμπα» και που «ό,τι πληρώνεις, παίρνεις».
Μπορεί το παζάρι της αγανάκτησης που έγινε αλληλεγγύη να μην άλλαξε την τοπική οικονομία και κοινωνία. Έδειξε όμως ότι μπορούν τα πράγματα να είναι αλλιώς, έστω και με λιγότερο χρηματικό κέρδος.
ΠΗΓΗ: ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου