14 ΝΟ­ΕΜ­ΒΡΙΟΥ ΠΑ­ΝΕΥ­ΡΩ­ΠΑΪΚΗ ΚΙ­ΝΗ­ΤΟ­ΠΟΙΗ­ΣΗ

πηγή: ΕΠΟΧΗ
Η ΓΣΕΕ και η Α­ΔΕ­ΔΥ μα­ζί με τα ευ­ρω­παϊκά συν­δι­κά­τα ό­ρι­σαν την 14η Νο­εμ­βρίου, ως η­μέ­ρα δρά­σης κα­τά της πο­λι­τι­κής της λι­τό­τη­τας.
Η 14η Νο­εμ­βρίου θεω­ρεί­ται ο­ρό­ση­μο για τις ε­πό­με­νες κι­νή­σεις και τις πο­λι­τι­κές ε­ξε­λί­ξεις, ει­δι­κά στις χώ­ρες της Νό­τιας Ευ­ρώ­πης. Με 24ω­ρες πα­νερ­γα­τι­κές α­περ­γίες θα πά­ρουν μέ­ρος στην πα­νευ­ρω­παϊκή κι­νη­το­ποίη­ση τα πορ­το­γα­λι­κά, ι­σπα­νι­κά και ελ­λη­νι­κά συν­δι­κά­τα. Στην κι­νη­το­ποίη­ση, που θα πά­ρει διά­φο­ρες μορ­φές, θα με­τέ­χουν 40 ορ­γα­νώ­σεις α­πό 23 ευ­ρω­παϊκές χώ­ρες.

Στη Γαλ­λία πέ­ντε συν­δι­κα­λι­στι­κές ορ­γα­νώ­σεις (CGT, CFDT, FSU, UNSA, ΑΛ­ΛΗ­ΛΕΓ­ΓΥΗ) έ­χουν προ­γραμ­μα­τί­σει δια­δη­λώ­σεις στις με­γά­λες πό­λεις και 24ω­ρες α­περ­γίες σε με­γά­λες ε­πι­χει­ρή­σεις. Το ί­διο α­πο­φά­σι­σαν τα συν­δι­κά­τα της Πο­λω­νίας, Τσε­χίας, Σλο­βε­νίας και Ρου­μα­νίας.
Δια­δη­λώ­σεις θα πραγ­μα­το­ποιή­σουν και τα συν­δι­κά­τα της Γερ­μα­νίας, Αυ­στρίας, Λου­ξεμ­βούρ­γου, Ελβε­τίας, Ολλαν­δίας και των σκαν­δι­να­βι­κών χω­ρών με κε­ντρι­κό σύν­θη­μα: «Αλλη­λεγ­γύη κα­τά της λι­τό­τη­τας». Την ί­δια η­μέ­ρα, τα βελ­γι­κά συν­δι­κά­τα με α­ντι­προ­σω­πείες α­πό πολ­λές χώ­ρες θα συ­να­ντη­θούν με τους πρε­σβευ­τές της Ελλά­δας, της Πορ­το­γα­λίας, της Ιρλαν­δίας και της Γερ­μα­νίας, ε­νώ θα πραγ­μα­το­ποιη­θούν συ­γκε­ντρώ­σεις μπρο­στά στην έ­δρα της Ευ­ρω­παϊκής Επι­τρο­πής.
Τα Ευ­ρω­παϊκά Συν­δι­κά­τα ε­δώ και αρ­κε­τό και­ρό προ­βάλ­λουν ό­λο και πιο έ­ντο­να την α­νά­γκη η ΕΕ να αλ­λά­ξει πο­λι­τι­κή. Να μπει έ­να τέ­λος στην πο­λι­τι­κή της λι­τό­τη­τας.
Τα λό­για το­νί­ζουν τα συν­δι­κά­τα δεν αρ­κούν πια εί­ναι ά­με­ση κοι­νω­νι­κή α­νά­γκη η Ευ­ρω­παϊκή Επι­τρο­πή και η Ευ­ρώ­πη να πε­ρά­σει σε έρ­γα. «Όταν ε­πι­βάλ­λει κά­ποιος τη λι­τό­τη­τα εισ­πράτ­τει την ύ­φε­ση, τις αυ­ξή­σεις στις τι­μές των α­γα­θών, τη φτώ­χεια και την κοι­νω­νι­κή α­γω­νία», εί­πε η Μπερ­να­ντέτ Σε­γκόλ γραμ­μα­τέ­ας της ΣΕΣ και συ­νέ­χι­σε, σε ο­ρι­σμέ­νες χώ­ρες η κα­τά­στα­ση έ­χει φτά­σει στο α­προ­χώ­ρη­το. Αυ­τό που χρειά­ζε­ται εί­ναι η χά­ρα­ξη μιας πο­λι­τι­κής για την α­νά­πτυ­ξη και ό­χι τα μέ­τρα που ε­πι­βάλ­λει η τρόι­κα με α­λα­ζο­νι­κό τρό­πο. Ιδιαί­τε­ρα προ­βάλ­λε­ται το αί­τη­μα για τη δη­μιουρ­γία θέ­σεων ερ­γα­σίας, για­τί η α­νερ­γία στους νέ­ους έ­χει φθά­σει σε τρο­μα­κτι­κά ε­πί­πε­δα.