Στο γκισέ των εισιτηρίων, ο τουρίστας ξαφνιάστηκε με την τιμή που άκουσε. Για να πάει κατάστρωμα μέχρι την Μυτιλήνη, του ζήτησαν 37 ευρώ, για μια απόσταση 180 μιλίων (δηλ. γύρω στα 290 χιλ.).
Παραξενεύτηκε, γιατί είχε έρθει στην Αθήνα από το Βόλο, που είναι 324 χιλ. κι είχε πληρώσει στο λεωφορείο 24,70 ευρώ.
Η δικαιολογία της διαφοράς που άκουσε, του ήχησε παράξενα στ’ αυτιά του.
Στην Ελλάδα δεν ισχύει ακόμα, το μεταφορικό ισοδύναμο. Αυτό δηλαδή που έχει κατοχυρωθεί νομοθετικά στις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. που έχουν νησιά στην επικράτειά τους.
Δηλαδή, για την ίδια απόσταση, στη στεριά και στη θάλασσα, τα εισιτήρια λεωφορείων, τρένων και πλοίων, πρέπει να είναι τα ίδια.
Για να πας με το αυτοκίνητό σου, από το Λιβόρνο στην Κορσική, που είναι άλλο κράτος, αλλά μέσα στους κανόνες της Ε.Ε. πληρώνεις για 65 μίλια 51 ευρώ, ενώ για την ίδια σχεδόν απόσταση 62 μιλίων, Ραφήνα-Τήνος, 85 ευρώ.
Με δυο λόγια, τα ναυτιλιακά εισιτήρια, έχουν τσακίσει τα πορτοφόλια των νησιωτών.
Οι πλοιοκτήτριες εταιρείες, πιέζουν την ελληνική διοίκηση, να μην ακολουθήσει πιστά τους κανόνες που έχουν θεσπιστεί από την Κομισιόν, χρόνια τώρα.
Αν συγκριθούν οι τιμές μας, σε σχέση με το ιταλικό ακτοπλοϊκό τιμοκατάλογο, οι διαφορές που προκύπτουν είναι σημαντικές (υπερτιμολόγηση 30% στο ελληνικό κοστολόγιο).
Από το λιμάνι Τσιβιταβέκια (βόρεια της Ρώμης) ως τη Σαρδηνία (Πόρτο Τόρες), μια οικογένεια με δυο παιδιά κι αυτοκίνητο, για θέση στο κατάστρωμα, για τα 170 μίλια θα χρεωθούν 260 ευρώ. Ενώ για την ίδια απόσταση από τον Πειραιά στο Ηράκλειο 320 ευρώ. Τα 100 μίλια της απόστασης Σαβόνα-Κάλβι (Κορσικής) με την οικογένεια και το παιδί κοστολογούνται 180 ευρώ, ενώ για την ίδια απόσταση Πειραιάς -Νάξος 324 ευρώ!
Η ευρωπαϊκή λογική, δεν επιτρέπει να υπάρχουν μεταξύ των 27 κρατών μελών, διαφορές στη παροχή υπηρεσιών. Ο κανονισμός 3577/92 ( μέσω του Ν.2392/2001) που αναφέρεται στην ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών στις θαλάσσιες μεταφορές, ορίζει ρητά, την υποχρέωση του κράτους μέλους, να τηρεί την εν λόγω σύμβαση.
Όμως στην Ελλάδα της ασυδοσίας, η κυβέρνηση αλληλέγγυα των εφοπλιστικών συμφερόντων, κωφεύει κι αδιαφορεί. Το εισόδημα της ναυτικής κοινωνίας του ελλαδικού χώρου, δεν μπορεί ν’ ανέχεται την εις βάρος της, καταστρατήγηση του κανονισμού.
Η αρμόδια επίτροπος για τις μεταφορές κ. Hubner, έχει δηλώσει ότι το μεταφορικό ισοδύναμο, πρέπει στην Ελλάδα επί τέλους να εφαρμοστεί και δεν δικαιολογείται άλλη αναβολή. Όπως μάλιστα συμπλήρωσε, από τα διαρθρωτικά ταμεία μπορεί να βοηθηθεί ο εκσυγχρονισμός των θαλάσσιων επικοινωνιών. Μπορεί να χρηματοδοτηθούν λιμάνια και νησιά, για την αγορά νέων πορθμείων στις άγονες γραμμές κι όπου ακόμα μπορεί να δημιουργηθεί, ναυτική εσωτερική επικοινωνία.
Κι ενώ διαδραματίζονται αυτές οι παρατυπίες, η Ελλάδα συνεχίζει να είναι πρώτη στην επιδότηση των εφοπλιστών. Από το 2003 μέχρι σήμερα έχουν δαπανηθεί περισσότερα από 200 εκατομ. ευρώ σε ακτοπλοϊκές εταιρείες.
Εφέτος ο προϋπολογισμός αναφέρει ότι θα δοθούν 100 εκατ. ευρώ για τις 70 άγονες γραμμές.
Για να γίνει όμως μια γραμμή άγονη, πάλι επεμβαίνει η ελληνική μπαγαποντιά. Όταν δεν δρομολογείται κανένα καράβι σε κάποια γραμμή, για ένα μικρό χρονικό διάστημα (επειδή δεν συμφέρει τον εφοπλιστή), αμέσως η συγκεκριμένη γραμμή (χωρίς να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι ειδικές καταστάσεις που προβλέπεται για να χαρακτηριστεί «άγονος»), κηρύσσεται εφοπλιστικά μη γόνιμη κι άρα θέλει επιδότηση!
Εμπρός λοιπόν εδώ και τώρα, να εφαρμοστεί το μεταφορικό ισοδύναμο. Τέλος οι κοροϊδίες. Τα νησιά μας, τώρα που έρχεται ο χειμώνας των δυσκολιών και της απομόνωσης, απαιτούν να έχουν φτηνότερα εισιτήρια, συχνότερα δρομολόγια και σεβασμό στις αποφάσεις της Ε.Ε.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΕΛΗΣ (εφημερίδα ΑΠΟΨΗ της Σύρου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου