Σήμερα, 27η του Ιανουαρίου, είναι η Διεθνής Ημέρα Μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις 16 Γενάρη το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα παρουσίασε το πρώτο μέρος του δίωρου ντοκιμαντέρ «ΝΑΖΙ, ΛΗΘΗ και ΝΕΟΝΑΖΙ», με τίτλο «Από τα Καλάβρυτα στο Άουσβιτς».
*Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αποφάσισε στις 2 Νοεμβρίου 2005 να ανακηρύξει την 27η Ιανουαρίου Διεθνή Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ημερομηνία επιλέχθηκε επειδή στις 27 Ιανουαρίου 1945 τα προελαύνοντα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς - Μπίρκεναου στην Πολωνία.
Εδώ και 70 περίπου χρόνια οι μαρτυρικές πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας τιμούν, κάθε χρόνο, τους νεκρούς που άφησε πίσω του το πέρασμα του φασισμού και του ναζισμού. Αλλά στις εκλογές του 2012 η μνήμη έδειξε να εξασθενεί, με τη Χρυσή Αυγή να περνάει για πρώτη φορά την πόρτα του ελληνικού κοινοβουλίου. Τι ακριβώς συνέβη στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και ποιoς ήταν ο ρόλος των συνεργατών των Γερμανών;
Υπήρξαν πράγματι σφαγές και ολοκαυτώματα στην Ελλάδα, θάλαμοι αερίων και κρεματόρια στο 'Αουσβιτς; Μια σειρά από συγκλονιστικά ντοκουμέντα και μαρτυρίες, στο Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα
Στο πρώτο μέρος του δίωρου ντοκιμαντέρ "ΝΑΖΙ, ΛΗΘΗ και ΝΕΟΝΑΖΙ", που τιτλοφορείται "Από τα Καλάβρυτα στο Άουσβιτς", παρουσιάζεται η προπολεμική Ελλάδα, όπου οι άνθρωποι δεν ήταν γεννημένοι για να γίνουν ήρωες. Ήταν καθημερινοί άνθρωποι που κοίταζαν την οικογένεια τους αλλά και να περνάνε καλά. Χαρακτηριστικό είναι ότι στα Καλάβρυτα λειτουργούσε φιλαρμονική ήδη από το 1920, ενώ τα βράδια με πανσέληνο τα αηδόνια συναγωνίζονταν τους κανταδόρους στο τραγούδι.
Οι καμπάνες που σήμαναν τον πόλεμο με την Ιταλία, βρήκαν τους άνδρες να ξεκινάνε για το μέτωπο με ενθουσιασμό και τραγούδια. Σύντομα το τραγούδι θα γινόταν μοιρολόι… Αν και η ελληνική νίκη στην Αλβανία απέδειξε ότι οι φασιστικές δυνάμεις δεν ήταν αήττητες, περισσότεροι από 13 χιλιάδες Έλληνες αλλά και 63 χιλιάδες Ιταλοί στρατιώτες σκοτώθηκαν.
Η Μάχη της Κρήτης που καθυστέρησε τα σχέδια του Χίτλερ για επίθεση στη Σοβιετική Ένωση έδωσε «τη χαριστική βολή» στο γόητρο του Άξονα. Σύντομα ένας κύκλος εκδίκησης θα άνοιγε βάφοντας με αίμα 90 τουλάχιστον μαρτυρικές πόλεις και χωριά της Ελλάδας.
Στις 2 Ιουνίου του 1941, το χωριό Κοντομαρί του νομού Χανίων θα γνώριζε το μένος των ναζιστικών στρατευμάτων όταν 25 άνδρες ηλικίας 18-50 ετών εκτελέστηκαν εν ψυχρώ ως αντίποινα για το θάνατο γερμανών αλεξιπτωτιστών. Μια μέρα μετά οι ναζί θα εισέβαλλαν στην Κάνδανο εκτελώντας τους 180 κάτοικους του χωριού, σφαγιάζοντας τα ζώα τους και πυρπολώντας τα σπίτια τους.
Την ίδια περίοδο, οι Ιταλοί είχαν ήδη εγκατασταθεί στα Καλάβρυτα επιτάσσοντας τα σπίτια των κατοίκων. Η ζωή κυλούσε αρμονικά με τους Ιταλούς να δείχνουν ιδιαίτερη συμπάθεια στα παιδιά και να μοιράζονται το συσσίτιο τους με αυτά, σε μια περίοδο που η πείνα θέριζε την Ελλάδα. Δεν έλειψαν οι εκτελέσεις που αν και φόβισαν τον τοπικό πληθυσμό, δεν προμήνυαν την ολοκληρωτική καταστροφή που θα σκορπούσε η έλευση των Γερμανών, μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών το 1943 στο χωριό.
Στο μεταξύ ο αντισημιτισμός δεν άργησε να φτάσει και στην Ελλάδα. Στη Θεσσαλονίκη ζούσε μα εβραϊκή κοινότητα που αριθμούσε 60 χιλιάδες ψυχές. Από τις αρχές του 1943 ξεκίνησαν οι πρώτες απαγορεύσεις για τους Εβραίους. Σύντομα αναγκάστηκαν να φορέσουν ένα κίτρινο άστρο του Δαυίδ για να ξεχωρίζουν από τους χριστιανούς και εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους για να κλειστούν στα δύο γκέτο της πόλης. Τα βαγόνια που θα τους οδηγούσαν στο κολαστήριο του Άουσβιτς γέμιζαν με τη βοήθεια του αρχιραβίνου της πόλης Σεβή Κόρετς που συνεργάζονταν με τους γερμανούς. Τους έλεγε ότι θα πάνε στην Πολωνία για να δουλέψουν… Η αλήθεια ήταν πολύ διαφορετική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου