Αγαπητοί γονείς,
Το Υπουργείο Παιδείας σε μία προσπάθεια να πείσει
τους γονείς και τους μαθητές ότι με κλειστά τα σχολεία μπορεί να
υπάρξει μια (σχετική) κανονικότητα, στέλνει οδηγίες στα σχολεία και
στους γονείς για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, παρουσιάζοντας στα ΜΜΕ
μια ιδανική κατάσταση, λέγοντας ότι οι μαθητές θα μπορούν να σηκώνουν το
χέρι, οι εκπαιδευτικοί θα μπορούν να επιβάλλουν ησυχία με την
λειτουργία της σίγασης(!) κι ότι υπάρχει άφθονο υλικό που μπορεί να
χρησιμοποιηθεί από τους εκπαιδευτικούς. Δεν είναι δυνατόν να θεωρούμε
ότι ένας μαθητής 7 χρονών είναι σε θέση να επεξεργαστεί τις εξ
αποστάσεως πλατφόρμες που προτείνει το Υπουργείο Παιδείας, τη στιγμή που
ούτε ένας ενήλικας έχει τις απαραίτητες γνώσεις. Η τεχνολογία δεν είναι
το παν, ούτε τη διαθέτουν όλοι. Αλλά και από τεχνική άποψη οι
πλατφόρμες που προτείνει το Υπουργείο Παιδείας είναι εντελώς ανεπαρκείς
για να καλύψουν το σύνολο του μαθητικού πληθυσμού έτσι ώστε να μιλάμε
για καθολική εκπαίδευση όλων των μαθητών. Είτε απλά δεν ανοίγουν είτε
σέρνονται επί ώρες.
Εμείς τονίζουμε ότι: τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ζωντανή εκπαίδευση, τις ανοιχτές σχολικές τάξεις. «Η τηλεκπαίδευση, η εξ’ αποστάσεως, η ασύγχρονη εκπαίδευση» είναι απλώς εργαλεία. Εκπαίδευση για ανήλικους μαθητές δεν είναι. Η εξ αποστάσεως Εκπαίδευση απαιτεί γνώσεις των αρχών σχεδιασμού κατάλληλου εκπαιδευτικού υλικού και διδακτικές τεχνικές που λειτουργούν αποτελεσματικά από απόσταση. Δεν είναι κάτι που αποφασίζεις σε μία μέρα και την επόμενη υλοποιείς. Απαιτεί μεθοδική προετοιμασία, σχεδιασμό, διδακτικούς και μαθησιακούς στόχους, μαθησιακό υλικό, ορισμούς επικοινωνιακών αλληλεπιδράσεων. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να λειτουργήσουν επαρκώς με παιδαγωγικά και επιστημονικά κριτήρια και να υποκαταστήσουν τη ζωντανή διαδικασία της τάξης (κατάκτηση της γνώσης, αλληλεπίδραση, αλληλοβοήθεια, παραστατικότητα, φυσική/σωματική προσέγγιση κ.ά). Όλα τα άλλα δεν είναι παρά ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, που στήνεται στις πλάτες εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών με σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις.
Το Υπουργείο Παιδείας με αυτή του την απόφαση συνειδητά επιλέγει να κάνει διάκριση μεταξύ των μαθητών μας. Εν μέσω πανδημίας διαλέγει ένα εργαλείο που θα το εφαρμόσει το δημόσιο σχολείο και που γνωρίζει ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει καθολικά και για όλους. Δεν έχουν όλες οι οικογένειες την υποδομή για την εξ αποστάσεως, δεν έχουν όλοι οι γονείς τη δυνατότητα να είναι «πάνω από τον υπολογιστή» ή το κινητό τηλέφωνο για να ακολουθήσουν τις οδηγίες του Υπουργείου. Η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική για όλα τα παιδιά. Σε καμιά περίπτωση δεν θα μπούμε στη λογική του διαχωρισμού των μαθητών μας και μάλιστα σε μια περίοδο που πολλοί και πολλές αντιμετωπίζουν είτε σοβαρά προβλήματα στην καθημερινότητά τους λόγω των ειδικών συνθηκών που ζουν οι οικογένειές τους είτε προβλήματα επιβίωσης. Για μας όλοι οι μαθητές – είτε ζουν στην πόλη, είτε στο χωριό , είτε είναι μετανάστες και προσφυγόπουλα – έχουν το ίδιο ακριβώς δικαίωμα στην μόρφωση. Η δε δήλωση της Υπουργού Παιδείας ότι όποιος δεν έχει υπολογιστή ας παρακολουθήσει το μάθημα από κινητό με αστική χρέωση είναι δήλωση όχι απλώς απαράδεκτη αλλά δηλώνει την αδιαφορία και κοινωνική αναλγησία της κυβέρνησης για το κομμάτι εκείνο του μαθητικού πληθυσμού που δεν μπορεί ν’ ανταποκριθεί τεχνολογικά στις απαιτήσεις της τηλεκπαίδευσης. Για μας τα τεχνολογικά αυτά μέσα(laptop,smartfone i-pad) θα έπρεπε να είναι δωρεάν για το σύνολο του μαθητικού πληθυσμού και ν’ αποτελούν υποστηρικτικά μέσα για τη διδασκαλία.
Κάθε εκπαιδευτικός αξιοποιεί όποιους από τους τρόπους επικοινωνίας επιθυμεί (τηλέφωνα, mail, μέσα κοινωνικής δικτύωσης) ώστε να έρθει σε επαφή με τους μαθητές του, να συζητήσουν, να προβληματιστούν μαζί. Και όχι για προχωρήσει στην ύλη, ούτε να αντικαταστήσει τη δια ζώσης εκπαίδευση. Αλλά για να είναι δίπλα στον μαθητή και να τον στηρίξει με τρόπους που εκπαιδευτικός θεωρεί πρόσφορους.
Εμείς τονίζουμε ότι: τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ζωντανή εκπαίδευση, τις ανοιχτές σχολικές τάξεις. «Η τηλεκπαίδευση, η εξ’ αποστάσεως, η ασύγχρονη εκπαίδευση» είναι απλώς εργαλεία. Εκπαίδευση για ανήλικους μαθητές δεν είναι. Η εξ αποστάσεως Εκπαίδευση απαιτεί γνώσεις των αρχών σχεδιασμού κατάλληλου εκπαιδευτικού υλικού και διδακτικές τεχνικές που λειτουργούν αποτελεσματικά από απόσταση. Δεν είναι κάτι που αποφασίζεις σε μία μέρα και την επόμενη υλοποιείς. Απαιτεί μεθοδική προετοιμασία, σχεδιασμό, διδακτικούς και μαθησιακούς στόχους, μαθησιακό υλικό, ορισμούς επικοινωνιακών αλληλεπιδράσεων. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να λειτουργήσουν επαρκώς με παιδαγωγικά και επιστημονικά κριτήρια και να υποκαταστήσουν τη ζωντανή διαδικασία της τάξης (κατάκτηση της γνώσης, αλληλεπίδραση, αλληλοβοήθεια, παραστατικότητα, φυσική/σωματική προσέγγιση κ.ά). Όλα τα άλλα δεν είναι παρά ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, που στήνεται στις πλάτες εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών με σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις.
Το Υπουργείο Παιδείας με αυτή του την απόφαση συνειδητά επιλέγει να κάνει διάκριση μεταξύ των μαθητών μας. Εν μέσω πανδημίας διαλέγει ένα εργαλείο που θα το εφαρμόσει το δημόσιο σχολείο και που γνωρίζει ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει καθολικά και για όλους. Δεν έχουν όλες οι οικογένειες την υποδομή για την εξ αποστάσεως, δεν έχουν όλοι οι γονείς τη δυνατότητα να είναι «πάνω από τον υπολογιστή» ή το κινητό τηλέφωνο για να ακολουθήσουν τις οδηγίες του Υπουργείου. Η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική για όλα τα παιδιά. Σε καμιά περίπτωση δεν θα μπούμε στη λογική του διαχωρισμού των μαθητών μας και μάλιστα σε μια περίοδο που πολλοί και πολλές αντιμετωπίζουν είτε σοβαρά προβλήματα στην καθημερινότητά τους λόγω των ειδικών συνθηκών που ζουν οι οικογένειές τους είτε προβλήματα επιβίωσης. Για μας όλοι οι μαθητές – είτε ζουν στην πόλη, είτε στο χωριό , είτε είναι μετανάστες και προσφυγόπουλα – έχουν το ίδιο ακριβώς δικαίωμα στην μόρφωση. Η δε δήλωση της Υπουργού Παιδείας ότι όποιος δεν έχει υπολογιστή ας παρακολουθήσει το μάθημα από κινητό με αστική χρέωση είναι δήλωση όχι απλώς απαράδεκτη αλλά δηλώνει την αδιαφορία και κοινωνική αναλγησία της κυβέρνησης για το κομμάτι εκείνο του μαθητικού πληθυσμού που δεν μπορεί ν’ ανταποκριθεί τεχνολογικά στις απαιτήσεις της τηλεκπαίδευσης. Για μας τα τεχνολογικά αυτά μέσα(laptop,smartfone i-pad) θα έπρεπε να είναι δωρεάν για το σύνολο του μαθητικού πληθυσμού και ν’ αποτελούν υποστηρικτικά μέσα για τη διδασκαλία.
Κάθε εκπαιδευτικός αξιοποιεί όποιους από τους τρόπους επικοινωνίας επιθυμεί (τηλέφωνα, mail, μέσα κοινωνικής δικτύωσης) ώστε να έρθει σε επαφή με τους μαθητές του, να συζητήσουν, να προβληματιστούν μαζί. Και όχι για προχωρήσει στην ύλη, ούτε να αντικαταστήσει τη δια ζώσης εκπαίδευση. Αλλά για να είναι δίπλα στον μαθητή και να τον στηρίξει με τρόπους που εκπαιδευτικός θεωρεί πρόσφορους.
Πηγή: aeginaportal.gr
