Ένα χρόνο μετά, το σύνθημα «Μόνη δικαίωση, η συνολική καταδίκη» έγινε πραγματικότητα. Και θα είμαστε εκεί και φέτος, μετά τη συνολική καταδίκη να τιμήσουμε τη μνήμη αυτού του ανθρώπου που νίκησε τον φόβο.
«Μην τους φοβάσαι, στον φόβο σου ποντάρουν»
Γ. Ρίτσος
Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται οκτώ χρόνια από την οργανωμένη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από το τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής της Νίκαιας. Η οικογένεια και οι φίλοι του διοργανώνουν για άλλη μία χρόνια σειρά εκδηλώσεων για να τιμήσουν τη μνήμη του, αρχής γενομένης από τη Δευτέρα 13η Σεπτεμβρίου. Αυτός ο Σεπτέμβρης όμως, έχει μία σημαντική διαφορά σε σχέση με όλους τους προηγούμενους· είναι ο πρώτος Σεπτέμβρης με την ηγεσία και τα μέλη της Χρυσής Αυγής στη φυλακή μετά την καταδικαστική σε βάρος τους απόφαση του δικαστηρίου για ένταξη και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης.
Και αν σήμερα αυτό που απασχολεί είναι το εάν αποφυλακίστηκε ή όχι κάποιος από τα μέλη ή την ηγεσία της Χρυσής Αυγής, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τίποτα σε αυτή τη δίκη δεν ήταν δεδομένο. Για να φτάσουμε σε αυτήν την τελική έκβαση απαιτήθηκε η συντονισμένη προσπάθεια, εντός και εκτός δικαστηρίου, πολλών ανθρώπων, φορέων, συλλογικοτήτων και αντιφασιστικών οργανώσεων. Πολλοί ήταν αυτοί που από την πρώτη στιγμή της ποινικής δίωξης σε βάρος της Χρυσής Αυγής ισχυρίζονταν ότι η ποινική δίωξη θα ενισχύσει τα ποσοστά δημοφιλίας της ναζιστικής οργάνωσης. Άλλοι εξέφραζαν με περισσή βεβαιότητα την άποψη, χωρίς να έχουν παρευρεθεί ούτε μία φορά εντός του δικαστηρίου, ότι «αποκλείεται να καταδικαστούν οι χρυσαυγίτες από την δικαιοσύνη», λες και η αστική δικαιοσύνη είναι ένας θεσμός συμπαγής που λειτουργεί νομοτελειακά, χωρίς ρωγμές, αντιθέσεις και συνθέσεις. Εν τέλει, βεβαίως, η Χρυσή Αυγή «καταδικάστηκε» από την ελληνική κοινωνία σε έξοδο από την Βουλή τον Ιούνιο του 2019, εν συνεχεία καταδικάστηκε σε θεσμικό επίπεδο από το ποινικό δικαστήριο για τα εγκλήματα που είχαν τελεστεί, και σήμερα τα ηγετικά της στελέχη εκτίουν ποινές κάθειρξης, ενώ η ίδια η οργάνωση έχει πλέον πολυδιασπαστεί. Σποραδικές εμφανίσεις των μελών της αντιστοιχούν περισσότερο σε εικόνα ομάδας του περιθωρίου των προηγούμενων δεκαετιών και δεν θυμίζουν σε τίποτα την μαζικότητα και την απήχηση των δράσεων των ετών 2012 και 2013. Αυτό δεν πρέπει να σημάνει εφησυχασμό. Αντιθέτως, πρέπει να μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος και να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τους φορείς των όποιων «μεταλλάξεων» της ιδεολογίας και των πρακτικών της Χρυσής Αυγής.
Περαιτέρω, θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι η ιστορική απόφαση της 7ης και 22ας Οκτωβρίου 2020 είναι το αποτέλεσμα της δίκης στον πρώτο βαθμό και μόνο. Μετά την καθαρογραφή της απόφασης -διαδικασία η οποία είναι σε εξέλιξη- θα προσδιοριστεί η κατ’ έφεση δίκη. Στην κατ’ έφεση δίκη θα έχουμε την εκδίκαση σε δεύτερο βαθμό της υπόθεσης της Χρυσής Αυγής και όλων των καταδικασμένων στελεχών της, από ανώτερο δικαστήριο αποτελούμενο από διαφορετικούς δικαστές το οποίο θα κρίνει εκ νέου την υπόθεση και θα εκδώσει την τελεσίδικη απόφασή του. Οι μάρτυρες εναντίον της εγκληματικής οργάνωσης, οι επιζώντες της ναζιστικής βίας και οι οικογένειες των θυμάτων της θα βρεθούν στο επίκεντρο αυτής της καινούριας δικαστικής μάχης και εμείς πρέπει να συνεχίσουμε να είμαστε δίπλα τους. Η πολύπλευρη κοινωνική συμμαχία που χτίστηκε τα προηγούμενα χρόνια και η κινητοποίηση του κόσμου που οδήγησε στην πραγματικά μεγαλειώδη συγκέντρωση της 7ης Οκτωβρίου 2020 έξω από το Εφετείο είναι η παρακαταθήκη μας για το μέλλον. Με οδηγό αυτήν την παρακαταθήκη πρέπει να συνεχίσουμε εντός και εκτός δικαστηρίων. Εντός των δικαστηρίων, στο προσεχές μέλλον θα κληθούμε να υπερασπιστούμε την καταδικαστική απόφαση· εκτός των δικαστηρίων θα πρέπει να συνδιαμορφώσουμε τις συνθήκες εκείνες στις οποίες όχι μόνο δεν θα μπορέσει να βρει ξανά πρόσφορο έδαφος «η σπορά των ηττημένων του 1945»1, αλλά αντιθέτως θα μπορέσουμε εμείς να δημιουργήσουμε ένα θετικό κοινωνικό πρόταγμα, συνδιαλεγόμενοι με τις διαχρονικές αλλά και τις σύγχρονες προκλήσεις των καιρών μας μέσω της τέχνης, του πολιτισμού, του συλλογικού αγώνα και της διεκδίκησης.
Σε αυτό ακριβώς το πνεύμα κινούνται και οι εκδηλώσεις του φετινού αντιφασιστικού Σεπτέμβρη που ξεκινούν τη Δευτέρα 13-9-2021 και ολοκληρώνονται την Πέμπτη στο εργοστάσιο Καχραμάνογλου στο Κερατσίνι και περιλαμβάνουν πλήθος δράσεων: έκθεση σκίτσου ενάντια στην έμφυλη βία, έκθεση ζωγραφικής, έκθεση φωτογραφίας από τις ημέρες του Οκτώβρη του 2020, βιβλιοπαρουσίαση, θέατρο, μουσική εκδήλωση, stand up comedy. Για πρώτη φορά φέτος θα διεξαχθεί και το Solidarity Film Festival Killah P, από 23 έως 26 Σεπτέμβρη στον θερινό κινηματογράφο Μελίνα, στη Δραπετσώνα με προβολές αντιφασιστικών ταινιών και ντοκιμαντέρ. Κεντρική θέση στις εκδηλώσεις έχουν όπως κάθε χρόνο η συναυλία που θα λάβει χώρα στον Πολυχώρο των Λιπασμάτων την Παρασκευή 17-9 και στις 18 Σεπτέμβρη η αντιφασιστική πορεία στις γειτονιές του Παύλου.
Όσες και όσοι παρευρέθηκαν πέρσι στην μεγάλη αντιφασιστική πορεία στο Κερατσίνι μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι ο παλμός, η αποφασιστικότητα και η δυναμική του κόσμου -ενόψει και της επικείμενης τότε απόφασης- ήταν κάτι το συγκλονιστικό. Ένα χρόνο μετά, το σύνθημα «Μόνη δικαίωση, η συνολική καταδίκη» έγινε πραγματικότητα. Και θα είμαστε εκεί και φέτος, μετά τη συνολική καταδίκη να τιμήσουμε τη μνήμη αυτού του ανθρώπου που νίκησε τον φόβο.
Σημείωση:
Ομιλία Νικολάου Μιχαλολιάκου εντός των γραφείων της Χρυσής Αυγής, 3-3-2012.
πηγή: Η ΕΠΟΧΗ
