Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΝΤ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΝΤ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 1 Αυγούστου 2013

Τραπεζοϋπάλληλοι…

Το ΔΝΤ «προτείνει» την απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας για να εξυγιανθούν οι ισολογισμοί των τραπεζών από τα «κόκκινα» δάνεια. Η κυβέρνηση προετοιμάζει το έδαφος…

Του Βασίλη Γεώργα
πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

«Προαπαιτούμενο» για την εξυγίανση των ισολογισμών των τραπεζών από τα «κόκκινα» δάνεια θεωρεί το ΔΝΤ την απελευθέρωση των πλειστηριασμών και τις περαιτέρω αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο για τους δανειολήπτες, εξ ου και οι πιέσεις που ασκούνται στην κυβέρνηση να αρθεί η απαγόρευση εκποίησης της πρώτης κατοικίας από την 1η Ιανουαρίου 2014.

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

Νέα μείωση μισθών ζητά το ΔΝΤ

πηγή: tvxs.gr
Περαιτέρω ελαστικότητα στην αγορά εργασίας ζητά το ΔΝΤ για την Ελλάδα σε έκθεσή του για την οικονομία της ευρωζώνης. Επιπλέον στις προτάσεις του για την ελληνική οικονομία περιλαμβάνει την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας τόσο στην αγορά υπηρεσιών όσο και στην αφορά αγαθών, αλλά και τη βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος.
Ειδικότερα το ΔΝΤ προτείνει την προώθηση μέτρων για μείωση του κόστους εργασίας, περαιτέρω διευκολύνσεις στους επενδυτές, αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των δυσκολιών στις αγορές προϊόντων και τροποποίηση της νομοθεσίας στον τομέα των εξαγωγών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Τα σαγόνια του καρχαρία και το ΔΝΤ

του Κώστα Λαπαβίτσα

Δεν έχει τύχη τελικά η επικοινωνιακή επίθεση της κυβέρνησης. Όλα όσα λέει για το τέλος της κρίσης, τη διαφαινόμενη ανάκαμψη και την ανταμοιβή του ελληνικού λαού για τις θυσίες του, συνεχώς αποδεικνύονται κούφια λόγια. Τελευταία ψυχρολουσία τα στοιχεία των εθνικών λογαριασμών για το πρώτο τρίμηνο του 2013 που μόλις ανακοίνωσε η Ελ.Στατ.

Στις 15 Μαΐου, καθώς η κυβερνητική εκστρατεία αισιοδοξίας επιταχυνόταν, η Ελ.Στατ. δημοσιοποίησε τη ‘γρήγορη’ εκτίμηση της για το ΑΕΠ του πρώτου τριμήνου του 2013 που έδειχνε συρρίκνωση 5.3% σε ετήσια βάση. Αμέσως κινητοποιήθηκαν οι μηχανισμοί και δήλωσαν ότι ήταν ‘μόνο’ 5.3%, άρα η συρρίκνωση επιβραδύνεται. Φως στο τούνελ! Από κοντά και οι βαθυστόχαστοι ερευνητές των τραπεζών με τα τριμηνιαία δελτία τους μας πληροφόρησαν ότι, αυτό ήταν, περνάμε πλέον σε χαμηλότερους ρυθμούς συρρίκνωσης του ΑΕΠ, τα επόμενα τρίμηνα η συρρίκνωση θα επιβραδυνθεί κι άλλο και θα περάσουμε, επιτέλους, σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης το 2014. Το πρόγραμμα είναι μεν οδυνηρό, αλλά φέρνει αποτελέσματα.

Είναι άξια θαυμασμού η εκστρατεία του μνημονιακού στρατοπέδου γιατί στην πραγματικότητα η ελληνική οικονομία παραμένει σε βαθύτατη ύφεση και δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η κατάσταση αλλάζει ουσιαστικά. Δε χρειάζεται να πάμε μακριά για να βεβαιωθούμε. Μας το λέει η Ελ.Στατ. Δυστυχώς για τους κράχτες της αισιοδοξίας, τα Μνημόνια είχαν και ορισμένα ατυχή παράπλευρα αποτελέσματα. Σε παλιότερες εποχές, βλέπετε, η στατιστική υπηρεσία θα είχε μια πιο ‘πλαστική’ προσέγγιση όσον αφορά την πολιτική σημασία των μετρήσεων της. Οι τεχνοκράτες της ΕΕ όμως, βορειοευρωπαίοι επί το πλείστον, επέβαλαν συστήματα που δείχνουν ακαμψία και έλλειψη προσαρμοστικότητας. Έρχεται λοιπόν η Ελ.Στατ. στις 7 Ιουνίου, σε μια τόσο λεπτή στιγμή για το μέλλον της χώρας, να ανακοινώσει τη λιγότερο ΄γρήγορη’ εκτίμηση της για το ΑΕΠ: η συρρίκνωση το πρώτο τρίμηνο ήταν 5.6%. 

Με άλλα λόγια, το ΑΕΠ έπεσε ακόμη περισσότερο από ότι είχε δείξει η ‘γρήγορη’ εκτίμηση που ήταν ήδη τραγική. Το φως στο τούνελ υπάρχει μόνο στην φαντασία του κυβερνητικού στρατοπέδου. Δεν έχετε παρά να ρίξετε μια ματιά στο πρώτο γράφημα που βασίζεται στα πιο πρόσφατα στοιχεία της Ελ.Στατ. και δείχνει ότι η καταβύθιση της ελληνικής οικονομίας συνεχίζεται με αμείλικτο τρόπο. Η παρομοίωση που παραστατικότερα αποδίδει τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας δεν έχει να κάνει ούτε με τούνελ, ούτε με φώτα. Είναι μάλλον τα σαγόνια του καρχαρία.

Ελληνικό ΑΕΠ, εκ. ευρώ



Τα υπόλοιπα στοιχεία που επίσης μόλις δημοσιοποίησε η Ελ.Στατ. τεκμηριώνουν γιατί το ελληνικό ΑΕΠ κινήθηκε με τέτοιο τρόπο. Το δεύτερο γράφημα είναι λίγο πιο πολύπλοκο, αλλά ξεκαθαρίζει τα πράγματα, καθώς δείχνει τον ετήσιο ρυθμό αλλαγής των στοιχείων της συνολικής ζήτησης - των επενδύσεων παγίου κεφαλαίου, της κατανάλωσης, των εξαγωγών και των εισαγωγών. Τα διαγράμματα είναι σε τριμηνιαία βάση, ξεκινώντας από το πρώτο τρίμηνο του 2011, όταν πια είχε γίνει φανερή η ολοκληρωτική κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας λόγω της ‘σωτηρίας’ από την Τρόικα.


Μεταβολή Επενδύσεων, Κατανάλωσης, Εξαγωγών, Εισαγωγών



Όλα τα στοιχεία της συνολικής ζήτησης εμφανίζουν αρνητικούς ρυθμούς μεταβολής, δηλαδή συρρικνώνονται, με την εξαίρεση των εξαγωγών, αλλά κι αυτές αυξήθηκαν μόνο για σύντομες και περιορισμένες περιόδους. Η κατακρήμνιση των επενδύσεων είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό του γραφήματος που δείχνει την ταχύτατη διάλυση της παραγωγικής βάσης της ελληνικής οικονομίας. Ούτε και κατά το πρώτο τρίμηνο του 2013 υπάρχουν ενδείξεις ότι οι επενδύσεις ανακάμπτουν ουσιαστικά. Παράλληλα, συνεχίζεται η συρρίκνωση της κατανάλωσης που πλήττει το λιανικό εμπόριο, αλλά και την εγχώρια παραγωγή συνολικά.

Ο φαύλος κύκλος στον οποίο έχει μπει η ελληνική οικονομία είναι φανερός. Η υποχώρηση των εισοδημάτων λόγω της καταστροφικής πολιτικής της λιτότητας οδηγεί σε υποχώρηση της ζήτησης, άρα επιτείνει την πτώση των επενδύσεων. Τα ιδιωτικά χρέη γίνονται όλο και πιο δυσβάστακτα και φέρνουν περαιτέρω πτώση της κατανάλωσης και των επενδύσεων. Άρα επέρχεται κατάρρευση των εισαγωγών, την οποία επίσης δείχνει γράφημα.

Η αποδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας όμως φαίνεται παραστατικότατα και στην κίνηση των εξαγωγών για τις οποίες συχνά ακούγεται ότι σημείωσαν ‘θαύμα’ τα τελευταία δύο χρόνια. Ο ευρών το ‘θαύμα’ αμειφθήσεται. Το γράφημα δείχνει ότι η ελληνική οικονομία χαρακτηρίζεται από έλλειψη εξαγωγικού δυναμισμού. Και πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς όταν η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας στηρίζεται αποκλειστικά στη συντριβή των μισθών, ενώ οι επενδύσεις καταρρέουν;

Το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα: η Ελλάδα παραμένει σε βαθύτατη ύφεση, χωρίς καμία ουσιαστική ένδειξη ότι σύντομα πρόκειται να βγει, ούτε βέβαια ότι θα ακολουθήσει ταχεία ανάπτυξη. Αυτή λοιπόν είναι η πραγματική εικόνα της ελληνικής οικονομίας μετά από τρία χρόνια ‘εσωτερικής υποτίμησης’, ότι κι αν λέει η κυβέρνηση. Αυτό ακριβώς είναι και το πλαίσιο μέσα στο οποίο το ΔΝΤ παραδέχτηκε επίσημα πλέον ότι το αρχικό Μνημόνιο του 2010 ήταν προβληματικό, δίνοντας έναυσμα για νέα επιτάχυνση της κυβερνητικής προπαγάνδας. Τι σημαίνει αυτή η παραδοχή;

Πρέπει καταρχήν να τονιστεί ότι στην ανακοίνωση του το ΔΝΤ δεν αποδέχτηκε ότι η βασική κατεύθυνση του αρχικού Μνημονίου ήταν λανθασμένη. Απεναντίας, ισχυρίζεται ότι η σκληρή λιτότητα ήταν απαραίτητη γιατί το πρωτογενές έλλειμμα έπρεπε γρήγορα να μειωθεί κατά 14.5% του ΑΕΠ. Ποιός ο λόγος της βιασύνης; Απλούστατα, το δημόσιο χρέος έπρεπε να κατέβει στο 120% του ΑΕΠ το 2020, μιας και η πρόσβαση της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές είχε πλέον διακοπεί. Και φυσικά οι ‘εταίροι’ μας δεν ήταν διατεθειμένοι ούτε το χρέος να μειώσουν, ούτε γενναιόδωρη στήριξη να παράσχουν. Αφού λοιπόν η Ελλάδα είχε αποφασίσει να παραμείνει στο ευρώ και δεδομένου ότι μια ελληνική στάση πληρωμών στο χρέος θα έθετε την ευρωζώνη σε κίνδυνο, η μόνη επιλογή ήταν η βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή. Ατυχώς όμως το ΔΝΤ υπεκτίμησε τις μακροοικονομικές επιπτώσεις κι έτσι έπεσε έξω στο θέμα της ύφεσης και της ανεργίας που η προσαρμογή θα δημιουργούσε. Αν δεν βιάζονταν όλοι τόσο το 2010 κι αν γινόταν αναδιάρθρωση του χρέους, το ΔΝΤ θα τα πετύχαινε όλα καλύτερα.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το αρχικό Μνημόνιο ήταν τραγικό ως σύλληψη, εκτέλεση και αποτελέσματα. Πρόκειται για ένα από τα χειρότερα προγράμματα οικονομικής πολιτικής στην ιστορία, ακόμη και για το ΔΝΤ που ειδικεύεται σε αποτυχημένα προγράμματα. Χαμογελάει κανείς όταν διαβάζει τις δηλώσεις διαφόρων στην Ελλάδα, για να μην αναφέρουμε τις κωμικές αντιδράσεις του ελληνικού πολιτικού συστήματος, όπου όλοι (μα όλοι!) δικαιώθηκαν. Εκείνες τις μέρες του 2010 οι σοβαροί επικριτές της Τρόικα μπορούσαν να μετρηθούν στα δάχτυλα του ενός χεριού, ενώ ο κλάδος των οικονομολόγων διέπρεπε δια της σιγής του, όταν δε στήριζε ανοιχτά το ‘ευεργετικό’ Μνημόνιο. Η σημερινή συζήτηση είναι όμως παραπλανητική και επιδιώκει, αφ' ενός, να απαλλάξει το ΔΝΤ από τις ευθύνες του και, αφ' ετέρου, να ασκήσει πίεση στην ΕΕ για να δεχτεί ουσιαστική μείωση του δημόσιου χρέους που πνίγει την Ελλάδα.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα είχε μπροστά της δύο επιλογές την άνοιξη του 2010. Η μία ήταν η ‘εσωτερική υποτίμηση’, η οποία θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στη συντριβή της εγχώριας οικονομίας δεδομένου ότι η δημοσιονομική συρρίκνωση ήταν τεράστια, το χρέος ήταν καταφανώς μη βιώσιμο, και δεν θα υπήρχε εξωτερική υποτίμηση που θα μεταβίβαζε την πίεση στο εξωτερικό. Η άλλη ήταν η παύση πληρωμών και η ριζική αναδιάρθρωση του χρέους με παράλληλη έξοδο από το ευρώ που φυσικά θα έφερνε εξωτερική υποτίμηση. Η ελληνική οικονομία θα δεχόταν βραχυπρόθεσμο πλήγμα, αλλά θα είχε τη δυνατότητα γρήγορης επιστροφής στην ανάπτυξη που θα περιόριζε την ανεργία και θα στήριζε τα λαϊκά στρώματα. Παράλληλα θα άνοιγε ο δρόμος για πραγματικά βαθιές μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να απαλλάξουν τη χώρα από τον εσμό των τρωκτικών που την έχουν καταστρέψει. 

Μέσα στον πυρετό του 2010 δεν υπήρξε ούτε καν σοβαρή συζήτηση της δεύτερης προοπτικής. Από τη μια, η δειλία και το ένστικτο αυτοσυντήρησης της διεφθαρμένης ελληνικής ελίτ, από την άλλη, ο ψυχρός κυνισμός των ευρωπαίων ‘εταίρων’ που ενδιαφέρονταν πάνω απ’ όλα να προστατεύσουν το ευρώ και τις τράπεζές τους, η χώρα σύρθηκε στην ‘εσωτερική υποτίμηση’ και την καταστροφή. Αν το ΔΝΤ είχε ίχνος ευσυνειδησίας και δεν ενδιαφερόταν απλώς να καλύψει τα νώτα του, θα όφειλε να πει ευθέως ακόμη και σήμερα ότι ένας από τους κύριους λόγους της αποτυχίας του προγράμματος του 2010 και της συνακόλουθης συντριβής της εγχώριας οικονομίας ήταν η ανυπαρξία υποτίμησης. Αν η Ελλάδα δεν ανήκε στην ΟΝΕ, το ΔΝΤ θα είχε επιβάλλει υποτίμηση αμέσως και παράλληλα με τη δημοσιονομική σταθεροποίηση.

Όλα αυτά ανήκουν όμως στο παρελθόν. Το ερώτημα είναι τώρα τι γίνεται; Η απάντηση είναι δυστυχώς σκληρή, ότι κι αν λένε οι προπαγανδιστές της κυβέρνησης, ή οι όψιμοι ανανήψαντες του ΔΝΤ. Η Ελλάδα είναι πιασμένη στα σαγόνια του καρχαρία, όπου την έβαλε το ΔΝΤ και η υπόλοιπη Τρόικα, κι εκεί θα μείνει. Το πρόγραμμα λιτότητας, ιδιωτικοποιήσεων και απορρύθμισης των αγορών δεν πρόκειται να αλλάξει με πρωτοβουλία της Τρόικα. Ούτε και πρόκειται να υπάρξει γενναία αναδιάρθρωση του χρέους από πλευράς ΕΕ, ότι κι αν λέει το ΔΝΤ, χωρίς η Ελλάδα να δώσει βαριά ανταλλάγματα που θα αγγίζουν την ίδια την εθνική κυριαρχία. Αν θέλει καλύτερο μέλλον με δικούς της όρους, η χώρα θα πρέπει να λάβει γενναίες αποφάσεις για την αποτελεσματική μείωση του χρέους της και να τις επιβάλλει μονομερώς. Κατόπι θα πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει με τη θέση της στην ΟΝΕ και την ΕΕ. Πλησιάζει και πάλι η ώρα των αποφάσεων.

Η λάθος «συνταγή» κόστισε 9 δισ. ευρώ στην Ελλάδα

πηγή: TVXS
Η αποτυχία του πρώτου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, την οποία ομολόγησε σε έκθεσή του την περασμένη εβδομάδα το ΔΝΤ, στοίχισε στην Ελλάδα περίπου 3 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση, ενώ σε βάθος τριετίας το κόστος άγγιξε τα 9 δισ. ευρώ, σύμφωνα με έρευνα μελετητών του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ). Την ίδια ώρα, η ομολογία του Ταμείου συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο αναλύσεων στα διεθνή ΜΜΕ, με τη Guardian να κάνει λόγο για «πινγκ πονγκ ευθυνών» μεταξύ Κομισιόν και ΔΝΤ, το οποίο καταδεικνύει «ότι η τρόικα εξακολουθεί να είναι σήμερα όσο δυσλειτουργική ήταν και το 2010».  Για τους FT, με την πολιτική που ακολουθεί η τρόικα, η Ελλάδα θα παραμείνει κολλημένη σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης και αποπληθωρισμού χρέους.

Μελέτη που υπογράφουν οι ερευνητές του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών κ.κ. Τηλέμαχος Ευθυμιάδης και Σωτήρης Παπαϊωάννου και ο επιστημονικός συνεργάτης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης κ. Παναγιώτης Τσίντζος καταλήγει στο συμπέρασμα πως η αποτυχία του πρώτου Μνημονίου στοίχισε περίπου 3 δισ. ευρώ στην Ελλάδα σε ετήσια βάση, ήτοι σε βάθος τριετίας οι απώλειες ανήλθαν στα 9 δισ. ευρώ.
Ενδεικτικώς οι ερευνητές εστιάζουν στο ότι το αρχικό πρόγραμμα εκτιμούσε ότι η ύφεση θα διαμορφωθεί στο 4% το 2010, στο 2,6% το 2011 και θα ακολουθήσουν θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης της τάξεως του 1,1% το 2012 και του 2,2% το 2013. Ωστόσο το πραγματικό ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 4,9% το 2010, κατά 7,1% το 2011, κατά 6% το 2012 και αναμένεται να συρρικνωθεί περαιτέρω κατά 4,2% το 2013.

«Οι στόχοι και οι προβλέψεις του αρχικού προγράμματος, καθώς κι εκείνοι των προγραμμάτων που ακολούθησαν, δεν επιτεύχθηκαν. Ύστερα από πολλές αναθεωρήσεις και βελτιώσεις (π.χ αναδρομική μείωση επιτοκίων δανεισμού και παράταση των λήξεων του χρέους), χρειάστηκε ένα δεύτερο πρόγραμμα. Επιπλέον ακόμα και μετά τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους στην ιστορία (Μάρτιος 2012), την οποία διαδέχθηκαν η επαναγορά ελληνικών κρατικών ομολόγων (Δεκέμβριος 2012), μια εκτεταμένη δημοσιονομική προσαρμογή με μεγάλες περικοπές μισθών και συντάξεων, σωρεία τεχνοκρατών που παρείχαν τεχνική βοήθεια, τρεις εθνικές εκλογές, πάνω από 20 σχετικές ευρωπαϊκές Συνόδους Κορυφής κ.α, η ελληνική οικονομία σήμερα βρίσκεται σε πολύ χειρότερη κατάσταση από αυτή που προβλεπόταν στο αρχικό πρόγραμμα», σημειώνεται στη μελέτη.

Πυρά διεθνών ΜΜΕ κατά τρόικας

Στο διεθνή Τύπο, πάλι, επιμένουν τα δημοσιεύματα που επικρίνουν την πολιτική της τρόικας στη χώρα.

«Επισκοπώντας το πρώτο από τα τρία πακέτα μέτρων λιτότητας, το οποίο η Ευρώπη και το ΔΝΤ επέβαλαν στην Ελλάδα, αποδεικνύεται πως η αισιοδοξία της τρόικας αναφορικά με το πώς η ελληνική οικονομία θα αντιδρούσε στη λιτότητα υπήρξε εντελώς εσφαλμένη», αναφέρει το χθεσινό editorial της Guardian.

Η βρετανική εφημερίδα στέκεται και στη σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ των δανειστών με αφορμή την παραδοχή του ΔΝΤ, παρατηρώντας πως «όπως καταδεικνύει το πινγκ πονγκ ευθυνών στο οποίο επιδόθηκαν η Ευρώπη και το Ταμείο τις προηγούμενες ημέρες, η τρόικα του 2013 εξακολουθεί να είναι εξίσου δυσλειτουργική όσο ήταν και το 2010. Στο μεταξύ, η Ελλάδα επιμένει στο δρόμο της λιτότητας, με ανταμοιβή την έκτη κατά σειρά χρονιά ύφεσης.

Είναι καιρός για την τρόικα να πάρει μερικά μαθήματα από την ελληνική πανωλεθρία. Πρώτα απ' όλα, απαιτείται να υπάρξει σαφέστερος διαχωρισμός μεταξύ της Ευρώπης και του ΔΝΤ. Δεύτερον, το ΔΝΤ θα πρέπει να δώσει στη δημοσιότητα εκθέσεις αξιολόγησης για το πώς αντιμετωπίστηκαν οι άλλες κρίσεις χρέους στην Ευρώπη. Τρίτον, είναι καιρός το ΔΝΤ να βρει μία νόμιμη διαδικασία που θα επιτρέπει στα χρεωμένα κράτη να δηλώνουν χρεοκοπία. Τέλος, το Eurogroup πρέπει να αναστρέψει την πολιτική λιτότητάς της και να δώσει χρηματοπιστωτικά κίνητρα. Το χάλι της Ελλάδας δεν πρέπει να επαναληφθεί».

Την ίδια ώρα, σε ανάλυσή του για τους Financial Times, ο Wolfgang Münchau χαρακτηρίζει την έκθεση της τρόικας για την ελληνική οικονομία «μια κατακραυγή της επικρατούσας άποψης για την ευρωπαϊκή πολιτική». Για τον ίδιο, οι επιπτώσεις των συσσωρευμένων σφαλμάτων στην πολιτική της τρόικας είναι βαριές: Το πιο σημαντικό είναι ότι καθιστούν αδύνατη την επίλυση της κρίσης μέσα στις παρούσες παραμέτρους.

Ο Münchau σημειώνει πως η προσωπική του άποψη είναι ότι η Ελλάδα θα παραμείνει κολλημένη σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης και αποπληθωρισμού χρέους, μέχρι είτε να φύγει από την ευρωζώνη και να κηρύξει στάση πληρωμών μονομερώς, είτε να γίνει θεμελιώδης αλλαγή στη στρατηγική.

Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

Εφιαλτική έκθεση ΔΝΤ: "Αυξήστε έως 12,6% φάρμακα, βιβλία, ρεύμα, νερό, ταξί"

Εφιαλτικά φορολογικά μέτρα που θα κάνουν ακόμη πιο δύσκολη την ζωή των ελληνικών νοικοκυριών, προβλέπει η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την ελληνική οικονομία.

Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

WSJ: Δεν είναι βιώσιμο το ελληνικό χρέος λέει το ΔΝΤ


πηγή: ΑΥΓΗ

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πρόκειται να παραδεχτεί "σοβαρά σφάλματα την τελευταία τριετία" στο χειρισμό του ελληνικού ζητήματος, σύμφωνα με δημοσίευμα της Wall Street Journal.
Η WSJ αναφέρει ότι σε ένα εσωτερικό έγγραφο το οποίο χαρακτηρίζεται "αυστηρά εμπιστευτικό" το ΔΝΤ παραδέχεται ότι υποεκτίμησε σε μεγάλο βαθμό τη ζημιά την οποία οι συνταγές της λιτότητας θα προκαλούσαν στην ελληνική οικονομία.

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

Toυς στέλνει στη... σέντρα


πηγή: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Τη διερεύνηση των ευθυνών των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., που συνδέονται με την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ και το καθεστώς των Μνημο­νίων και της επιτήρησης, αναζητά ο ΣΥΡΙΖΑ με την πρόταση για τη σύστα­ση Εξεταστικής, την οποία κατέθεσε τελικά χθες στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής.
Συγκεκριμένα, προσδιο­ρίζει ως διάστημα διερεύνησης πολι­τικών, αλλά και αστικών και ποινικών ευθυνών κυρίως το διάστημα από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι σήμερα, και, ειδικά όσον αφορά τα πρόσωπα, κατο­νομάζονται οι Γ. Παπανδρέου, Γ. Παπακωνσταντίνου, Λ. Παπαδήμος, Ευ. Βενι­ζέλος και Γ. Προβόπουλος.

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

ΔΝΤ: Ο «βιαστής» των κρατών και κάθε φτωχού Έθνους.

πηγή: pentapostagma.gr


Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) έχει δικαίως χαρακτηριστεί ως ένας από τους κύριους υποστηρικτές και προωθητές της παγκοσμιοποίησης.
Το ΔΝΤ είναι ένας διεθνής οργανισμός ο οποίος ιδρύθηκε στις 22 Ιουλίου του 1944 υπό την Συμφωνία Bretton Woods με επίσημο στόχο ‘’την σταθεροποίηση των συναλλαγματικών ισοτιμιών και την αναδιάρθωση του διεθνούς συστήματος πληρωμών’’.

Ο στόχος όμως αυτό δεν αντιστοιχεί καθόλου στην πραγματικότητα: Ο εθνικός πλούτος των χωρών που έχουν δεχθεί βοήθεια από το ΔΝΤ απομυζείται από οικονομικά αρπακτικά και οι πόροι και ο πληθυσμός των χωρών μετατρέπονται σε θύματα της οικονομικής βοήθειας. 
Και, ακόμη πιο σημαντικό, το ΔΝΤ αποτελεί ένα ακόμη ξεκάθαρο εργαλείο του οικονομικού ιμπεριαλισμού των Η.Π.Α. Το πρώτο πείραμα σχηματισμού ενός κράτους που να βασίζεται στη νεοφιλελεύθερη ρύθμιση πραγματοποιήθηκε στη Χιλή το 1973 υπό την επέμβαση του ΔΝΤ, έπειτα από το αμερικανικά ελεγχόμενο πραξικόπημα (CIA, Χένρι Κίσιντζερ, πολυεθνικές εταιρίες) του Πινοσέτ εναντίον της δημοκρατικής κυβέρνησης του Σαλβαδόρ Αλιέντε..
Τα αποτελέσματα στην Χιλή ήταν η ιδιωτικοποίηση της εθνικής οικονομίας και η ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης ως πρώτο κύμα επιβολής των μέτρων του ΔΝΤ... 
Ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης της τελευταίας πενταετίας, ολοένα και περισσότερα έθνη στηρίζονται, καταναγκαστικά, πλέον προς το ΔΝΤ για οικονομική βοήθεια. 
Στην Σύνοδο των G-20 (20 ισχυρότερων χωρών) στο Λονδίνο το 2009, ο ρόλος του ΔΝΤ επεκτάθηκε και οι εξουσίες του ενισχύθηκαν. Υπήρξε, βέβαια, ελάχιστη αναφορά στις αποτυχημένες πολιτικές της, καθώς και στην αποτυχία προώθησης της ανάπτυξης και της δημοκρατίας ανά τον κόσμο. 
H “βοήθεια’’ που παρέχει το ΔΝΤ πραγματοποιείται με πολύ υψηλό κόστος. Το ΔΝΤ σε συνεργασία με την Παγκόσμια Τράπεζα κρατούν ομήρους τις εθνικές οικονομίες, τις εθνικές πολιτικές και την εθνική κυριαρχία.
Ως προϋπόθεση για την υπαγωγή στο πρόγραμμα του ΔΝΤ, είναι η υποτίμηση των εθνικών νομισμάτων. Στην πατρίδα μας, είχαμε μία ξεκάθαρη εσωτερική υποτίμηση του ευρώ.
Οι πολιτικές απασχόλησης, υγείας και παιδείας καθορίζονται στην χώρα μας πλέον κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος από την Τρόικα οδηγώντας τον λαό στην εξαθλίωση και την απόγνωση.
Επίσης, οι ιδιωτικοποιήσεις που παρατηρήθηκαν σε χώρες όπου υπήρξε η βοήθεια από το ΔΝΤ γίνονται σε ταχύτατο ρυθμό και στην Ελλάδα. Η περικοπή των δαπανών μετατρέπεται στην απόλυτη προτεραιότητα χωρίς υπολογισμό του κόστους στην ποιότητα ζωής των πολιτών και η δημοσιονομική πειθαρχία τίθεται ως απόλυτος στόχος ... 
Τα εργασιακά δικαιώματα δεν υφίστανται καν ως έννοια στις χώρες όπου ισχύει η παρέμβαση του ΔΝΤ, και οι διεθνείς κερδοσκόποι και οικονομικοί μεγαλοκαρχαρίες επωφελούνται εξόφθαλμα από τις κατεστραμμένες οικονομίες…
Η παγκόσμια ελίτ έχει ως όραμα έναν κόσμο δίχως σύνορα. Συνεχίζουν να προωθούν την ατζένται της παγκόσμιας διακυβέρνησης μέσω οργανισμών όπως το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, τα Ηνωμένα Έθνη και μέσω εμπορικών συμφωνιών όπως η NAFTA. Είναι καθήκαν μας να αντισταθούμε στην τυρρανία της παγκοσμιοποίησης και να πολεμήσουμε για την επικράτηση της εθνικής κυριαρχίας – εάν θέλουμε να έχουμε μέλλον...