Μείναμε Ευρώπη!

του  Αλέξανδρου Μπίστη*
πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Οι θεματοφύλακες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα παρεκκλίνουν λίγο από την προστασία τους προκειμένου να τα διαφυλάξουν μακροπρόθεσμα | AP PHOTO/ LAURENT CIPRIANI

Την προηγούμενη εβδομάδα, στον απόηχο του τρομοκρατικού χτυπήματος στο Παρίσι, η Γαλλία ενημέρωσε το Συμβούλιο της Ευρώπης ότι ενεργοποιεί το άρθρο 15 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, σύμφωνα με το οποίο μία χώρα μπορεί να παρεκκλίνει από το πλαίσιο σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εφόσον συντρέχουν σοβαροί λόγοι έκτακτης ανάγκης που απειλούν τη ζωή ενός έθνους.
Την προηγούμενη εβδομάδα, στον απόηχο του τρομοκρατικού χτυπήματος στο Παρίσι, η Γαλλία ενημέρωσε το Συμβούλιο της Ευρώπης ότι ενεργοποιεί το άρθρο 15 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, σύμφωνα με το οποίο μία χώρα μπορεί να παρεκκλίνει από το πλαίσιο σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εφόσον συντρέχουν σοβαροί λόγοι έκτακτης ανάγκης που απειλούν τη ζωή ενός έθνους.

Οι θεματοφύλακες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα παρεκκλίνουν λίγο από την προστασία τους (προκειμένου να τα διαφυλάξουν μακροπρόθεσμα, ασφαλώς!), επιτρέποντας προσαγωγές και συλλήψεις χωρίς εντολή δικαστικής αρχής, παρακολούθηση όλων των ηλεκτρονικών δεδομένων οποιουδήποτε θεωρηθεί ύποπτος, καθώς και επιβολή κατ’ οίκον περιορισμού σε οποιονδήποτε «αποτελεί απειλή για την ασφάλεια και τη δημόσια τάξη», παρότι στην πράξη έχει αποδειχθεί πως η αστυνόμευση σ’ αυτόν τον ακήρυχτο πόλεμο είναι ανέφικτη και πως η λογική του κράτους Μεγάλου Αδελφού έχει αποτύχει παταγωδώς να περιορίσει (ή, πολύ περισσότερο, να εξαλείψει) τις τραγικές απώλειες από μεγάλα τρομοκρατικά χτυπήματα.

Η Ευρώπη γερνάει και φτωχαίνει, η κρίση αποδομεί το «ευρωπαϊκό κεκτημένο», ενώ η έκτακτη ανάγκη προβάλλει ως νέα κανονικότητα: μιλιταρισμός, αυταρχισμός, καταστολή, βομβαρδισμοί αμάχων ως αντίποινα για τη δολοφονία αμάχων, περιστολή ατομικών, κοινωνικών και πολιτικών ελευθεριών ως άμυνα απέναντι σε ένα καθεστώς (ISIS) που επιδιώκει την περιστολή ατομικών, κοινωνικών και πολιτικών ελευθεριών, μισαλλοδοξία και καλλιέργεια της θεωρίας περί της σύγκρουσης πολιτισμών για την αντιμετώπιση ενός καθεστώτος που αντλεί τη δύναμή του από τη μισαλλοδοξία και τη θεωρία της σύγκρουσης πολιτισμών.

Το δημοκρατικό έλλειμμα της Ε.Ε., με τα ανεξέλεγκτα, μυστικοπαθή, μη εκλεγμένα κέντρα λήψης αποφάσεων, παροξύνει τη δυσπιστία των λαών στο υπερεθνικό μόρφωμα, σμπαραλιάζοντας το όραμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Η μετεξέλιξη της Ευρώπης της δημοκρατίας σε Ευρώπη της ισχύος[1] μαζί με τη μεγαλύτερη προσφυγική ροή μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο απειλούν να τινάξουν στον αέρα το καύχημα της Ε.Ε., τη Συνθήκη Σένγκεν.

Στην τελευταία σύνοδο κορυφής μάλιστα, Γ. Ντάισελμπλουμ και Ντ. Τουσκ άφησαν να εννοηθεί πως εξετάζεται το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας «μικρής Σένγκεν», που θα αφήνει απ’ έξω τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, για να ακολουθήσει ο Ζ.-Κ. Γιούνκερ, υπογραμμίζοντας πως ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα έθετε σε σοβαρό κίνδυνο το ενιαίο νόμισμα.

Η γερασμένη γραφειοκρατία της Ε.Ε., εγκλωβισμένη στον αδιέξοδο νεοφιλελεύθερο δογματισμό της, προσπαθεί απεγνωσμένα να σώσει το οικοδόμημά της που κλυδωνίζεται, αποδομώντας ό,τι έχει απομείνει να διαφοροποιεί τον «ευρωπαϊκό πολιτισμό» από τις άγρια ταξικές, αλλά και χρόνια καθηλωμένες σε αυταρχικά αντιδημοκρατικά καθεστώτα χώρες τις Ανατολής.

Η πιθανότητα αξιοποίησης του προσφυγικού ζητήματος ως ευκαιρίας για άνοιγμα της κερκόπορτας σε φτηνό εργατικό δυναμικό, που θα ενισχύσει το οικονομικό και κοινωνικό ντάμπινγκ στις ευρωπαϊκές χώρες, θα σημάνει την επέκταση του μοντέλου του ασιατικού καπιταλισμού στην Ευρώπη, δηλαδή ανύπαρκτα εργασιακά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, φτώχεια και εξαθλίωση, ταπείνωση και αδιέξοδο για τους πολλούς.

Η στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού οδηγεί στην παρακμή του κράτους δικαίου και του κοινωνικού κράτους, τροφοδοτεί τον φαύλο κύκλο του εξτρεμισμού, ενισχύει την εθνικιστική Ακροδεξιά (βλ. Λεπέν, χώρες βόρειας Ευρώπης, πρώην ανατολικές χώρες) και προλειαίνει το έδαφος για εθνικές αναδιπλώσεις, έξαρση εθνικισμών και εθνικών ανταγωνισμών.

Αποσχιστικά και αυτονομιστικά κινήματα εντός ευρωπαϊκού εδάφους (Ισπανία, Σκοτία, Βέλγιο), προαναγγελθέντα δημοψηφίσματα αποχώρησης από την Ε.Ε. (Αγγλία) ή χαλάρωσης της σχέσης με την ευρωζώνη (Δανία), εσωτερικές διενέξεις (χώρες Βαλκανίων), εύφλεκτες ισορροπίες και κλιμακούμενες εντάσεις πέριξ της Ευρώπης (Ρωσία - Ουκρανία, Ρωσία - Τουρκία, Τουρκία - Κουρδιστάν), μέχρι τα βάθη της Μέσης Ανατολής (Ιράκ, Συρία) και τις χώρες της βόρειας Αφρικής οριοθετούν μια μπαρουταποθήκη όπου σχεδόν το σύνολο των τοπικών και διεθνών σχέσεων που εγκαθιδρύθηκαν στην περιοχή μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο βρίσκονται σε πλήρη αποσταθεροποίηση και διαδικασία επανακαθορισμού.

Τα παραπάνω συνθέτουν έναν καμβά εντός του οποίου μπορεί κάλλιστα ανά πάσα στιγμή να επαναληφθεί η Ιστορία που διδάσκει πως μετά από μεγάλες οικονομικές κρίσεις του καπιταλισμού ακολουθούν εξίσου μεγάλες εμπόλεμες συρράξεις.

Είναι αμφίβολο αν οι σημερινές ηγεσίες της Ευρώπης θέλουν να αποτρέψουν μια τέτοια ολέθρια προοπτική, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες για προάσπιση της ειρήνης, της σταθερότητας και της προόδου στην ευρύτερη περιοχή. Κάτι τέτοιο θα απαιτούσε να επαναφέρουν στο προσκήνιο την πολιτική ως μέσο διασφάλισης της αρμονικής συνύπαρξης των λαών έναντι της οικονομίας και να διαφυλάξουν τη δημοκρατία ως εργαλείο των λαών για να ορίζουν το παρόν και το μέλλον τους, αντί να την υπονομεύουν.

Ασφαλώς, αν οι ευρωπαϊκές ελίτ έχουν επιλέξει να ξεμπερδεύουν με το ιδεολόγημα της Ενωμένης Ευρώπης αντί να επανεξετάσουν την πολιτική της λιτότητας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την παγκόσμια σταθερότητα, μια χώρα σαν την Ελλάδα δύσκολα μπορεί να τις σταματήσει. Μπορεί όμως να αναρωτηθεί: Εμείς, για την ώρα τουλάχιστον, μείναμε Ευρώπη!

Η Ευρώπη πού πάει;

1. Paul Mason, Europe is becoming an undemocratic continent where force matters more than law, The Guardian, 18/10/2015, http://goo.gl/GFhAbC

* Ο Αλέξανδρος Μπίστης είναι πολιτικός επιστήμονας

Η Ευρώπη που δεν θέλουμε

πηγή: Χρόνος

Είναι μύθος ότι το πρόγραμμα της τρόικας από την αρχή της ελληνικής κρίσης είχε σκοπό να βοηθήσει την ελληνική κοινωνία να εξέλθει από την κρίση, δημιουργώντας ένα κράτος και μια κοινωνία που δεν παράγει χρέη. Η ασφυξία που επέβαλε η Ε.Κ.Τ. στη ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών και το έγγραφο της γερμανικής κυβέρνησης που ζητάει από την Ελλάδα να εγκαταλείψει το πρόγραμμα μιας κυβέρνησης με νωπή λαϊκή εντολή και να επιστρέψει σε εκείνο που το εκλογικό σώμα απέρριψε, δείχνει ότι το πρόβλημα στην Ευρώπη δεν είναι μόνο η Ελλάδα αλλά η λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών, ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση αλλά η κρίση της ευρωπαϊκής δημοκρατίας.

Μαντεύω τις αντιρρήσεις. Η προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση σημαίνει ότι αποφασίζουμε να ανταλλάξουμε μέρος της εθνικής κυριαρχίας με τα οφέλη της συμμετοχής σε μια μεγαλύτερη και ισχυρότερη κοινότητα, ότι έτσι κι αλλιώς ποτέ η εθνική ανεξαρτησία στην Ελλάδα δεν ήταν απόλυτη αλλά περιοριζόταν από τις Μεγάλες Δυνάμεις και τις συμμαχίες της, και ακόμη, πόσο ανεξάρτητη μπορεί να είναι μια δημοκρατία όταν είναι οφειλέτρια δημοκρατία;

Αν αποδεχτούμε αυτές τις έλλογες ενστάσεις, τότε θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι η δημοκρατία ως σεβασμός της θέλησης «των πολλών» έχει σημασία και μπορεί να γίνει σεβαστή μόνο αν μπορεί να παραμείνει στο ήδη διαμορφωμένο πλαίσιο ή αν αφορά ζητήματα που δεν άπτονται των μεγάλων κατευθυντήριων επιλογών. Όμως αυτό είναι το πλαίσιο της μεταδημοκρατίας. Η μεταδημοκρατία δεν βγάζει τανκς στους δρόμους, δεν καταργεί τις εκλογές, τα κόμματα, το κοινοβούλιο, την ελευθερία της έκφρασης. Όλα αυτά διατηρούνται μεν αλλά ως τελετουργίες, στερημένες περιεχομένου και αποτελεσματικότητας.

Οι ελληνικές εκλογές είναι η δοκιμασία μιας πραγματικότητας που σιγά σιγά και αθόρυβα συγκροτήθηκε από τις αρχές του 1990 με δύο κατευθυντήριους άξονες: την αλλαγή του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, και τον μετασχηματισμό της δημοκρατίας σε μεταδημοκρατία. Η κρίση ακολούθησε και η διευθέτησή της ακολούθησε τους δύο αυτούς άξονες.
 Είναι μύθος ότι το πρόγραμμα της τρόικας από την αρχή της ελληνικής κρίσης είχε σκοπό να βοηθήσει την ελληνική κοινωνία να εξέλθει από την κρίση, δημιουργώντας ένα κράτος και μια κοινωνία που δεν παράγει χρέη. Την περασμένη Τετάρτη, την προηγουμένη της νύχτας που η Ε.Κ.Τ. επέβαλε μέτρα ασφυξίας στην ελληνική κυβέρνηση για να εγκαταλείψει το πρόγραμμά της, ο υπουργός Οικονομικών της Αγγλίας Τζορτζ Όσμπορν δήλωνε ότι η περικοπή των δημόσιων δαπανών κατά 9,5% επί της υπουργίας του δεν ήταν αρκετή και ότι στο διάστημα έως το 2019 θα πρέπει να μειωθούν κατά 15%. Η Αγγλία, δήλωσε, δεν συνήλθε ακόμη από την κρίση, και τα δημοσιονομικά κενά θα πρέπει να καλυφθούν στο επόμενο διάστημα κατά 98% από περικοπές δαπανών και μόνο κατά 2% από φορολογικούς πόρους. «Η χειρότερη λιτότητα στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι μπροστά μας» ήταν ο τίτλος του δημοσιεύματος (http://rt.com/uk/229283-ifs-spending-cuts-tax/)

Αν η Βρετανία μπήκε πρώτη, από τον καιρό της Μάργκαρετ Θάτσερ, στην οδό της αποδιάρθρωσης του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου και της αντικατάστασής του από ένα άλλο, του οποίου φιλοσοφία είναι ο αναγωγισμός όλων των κοινωνικών λειτουργιών στον τρόπο που λειτουργεί η αγορά και πρακτική του η μεταφορά πλούτου από τους πολλούς στους λίγους, τότε βλέπουμε πώς αυτός ο δρόμος τέλος και τελειωμό δεν έχει. Αυτός είναι ο δρόμος των «δομικών μεταρρυθμίσεων» που επαγγέλλεται σήμερα το Βερολίνο, η Ε.Κ.Τ., η Κομισιόν. Όχι μεταρρυθμίσεις που βελτιώνουν τις δημόσιες υπηρεσίες, όχι μεταρρυθμίσεις που προσαρμόζουν τη διάθεση των δημόσιων αγαθών όπως η υγεία, η παιδεία, ο πολιτισμός στις αλλαγές της τεχνοεπιστήμης και της παγκοσμιοποίησης, όχι μεταρρυθμίσεις βελτίωσης της ζωής των πολλών και των ασθενεστέρων. Πρόκειται για μια επέκταση της ανταγωνιστικότητας με άνοιγμα ολοένα και περισσότερων πεδίων στη λογική του εμπορίου και των ιδιωτικοποιήσεων, για μια αυξανόμενη περικοπή των κοινωνικών δαπανών, για μετατροπή των κοινωνικών αγαθών σε εμπορεύσιμες υπηρεσίες, για περιορισμό της έννοιας των κοινών, του δημοσίου, όλων εκείνων δηλαδή των στοιχείων που βρίσκονταν στον πυρήνα αυτού που θεωρούσαμε Ευρώπη και δημοκρατία.

Αυτές τις αλλαγές, αυτή την Ευρώπη ευαγγελιζόταν έως τις εκλογές η τρόικα, τα κόμματα που την υποστήριζαν, οι διανοούμενοι που εκλογίκευαν και μεταγλώττιζαν στα καθ’ ημάς τη φιλοσοφία της. Σ’ αυτή τη φιλοσοφία ήρθε να αντιταχθεί το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου. Πρόκειται για μια ρωγμή και στους δύο κατευθυντήριους άξονες της ευρωπαϊκής πραγματικότητας: και στη νέα οικονομική συνθήκη και στη μεταδημοκρατική συνθήκη. Αν αυτή είναι η ελληνική στιγμή της Ευρώπης είναι γιατί οι ελληνικές εκλογές και η σφοδρή σύγκρουση που προκαλούν, αναγκάζει πολλούς Ευρωπαίους να αναστοχαστούν την ίδια την πορεία της Ευρώπης. Αυτή είναι η Ευρώπη που θέλουμε; Μια Ευρώπη με ενιαίο νόμισμα και άκαμπτους κανόνες αγοράς αλλά με εντελώς διαφορετικά στάνταρ υγείας, ασφάλισης, παιδείας, βιοτικών συνθηκών, παροχής δημόσιων υπηρεσιών, μια Ευρώπη του μεγάλου πλούτου και της μεγάλης φτώχειας, μια Ευρώπη του Βορρά, μια άλλη του Νότου και μια τρίτη των πρώην ανατολικών χωρών; Θέλουμε μια Ευρώπη των μεταμεσονύκτιων πραξικοπημάτων όχι των συνταγματαρχών αλλά των κεντρικών τραπεζιτών;

Καταλαβαίνει κανείς ότι η Ευρώπη, η πρώην κυρίαρχη του κόσμου, έχει προβλήματα ανταγωνιστικότητας απέναντι στην Αμερική και την Ασία, απέναντι στις πρώην αποικίες της που τώρα έγιναν παγκόσμιες δυνάμεις. Αυτός όμως δεν είναι λόγος αλλά δικαιολογία για την αποχύμωση της δημοκρατίας. Εξάλλου, η κατεδάφιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου δεν είναι η μόνη δυνατή απάντηση. Η εναλλακτική λύση είναι η διεθνοποίησή του. Η ικανότητα της Ευρώπης να θέσει κανόνες στην παγκοσμιοποίηση και στον οικονομικό ανταγωνισμό προς όφελος των λαών, θα ενδυνάμωνε, δεν θα αδυνάτιζε τη θέση της στον κόσμο.

Κυνική ομολογία της Κομισιόν: Στην Ελλάδα και στις χώρες του Μνημονίου δεν ισχύει ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και το Δίκαιο της ΕΕ

πηγή: koutipandoras.gr

Απίστευτη ήταν η ομολογία της Κομισιόν ότι στην Ελλάδα και στις χώρες του Μνημονίου δεν ισχύει ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και το Δίκαιο της ΕΕ, σύμφωνα με απάντηση που έδωσε ο Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων της ΕΕ, Γ. Κατάϊνεν, σε σχετική ερώτηση των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.

Εμείς και ο ΟΟΣΑ: Λάδι, χαβιάρι και φουά γκρα

Μετά από την οικονομική αναποτελεσματικότητα και το κοινωνικό τσουνάμι των μνημονιακών πολιτικών, φθάνουμε στο στάδιο του απόλυτου παραλογισμού

Του Ευκλείδη Τσακαλώτου

Πηγή: Αυγή

Μαθαίνουμε από τον ΟΟΣΑ ότι θα μπορούσαμε να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητα του ελαιολάδου μας αν επιτρέπαμε την πρόσμειξη με κατώτερης ποιότητας φυτικά λάδια. Με αυτόν τον τρόπο θα έπεφτε η τιμή και θα αυξάνονταν οι πωλήσεις μας στις διεθνείς αγορές. Φαντάζομαι ότι την ίδια ώρα ο διεθνής οργανισμός συμβουλεύει τους Γάλλους να αλλοιώσουν το φουά γκρα (από χήνα) με συκωτάκια γύπα και τους Ρώσους το χαβιάρι τους με ταραμά - είναι κανείς και καμία που αμφιβάλλει ότι θα έπεφτε η τιμή αυτών των προϊόντων μετά από αυτή τη ρηξικέλευθη παρέμβαση μακριά από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος;

Την ίδια στιγμή ο υπουργός Ανάπτυξης δυσανασχετεί για τις αντιρρήσεις που αντιμετωπίζουν οι άλλες προτάσεις του ΟΟΣΑ και,
με αυτή τη λεπτή ειρωνεία που διακρίνει τους εκσυγχρονιστές γενικότερα, αναρωτιέται πότε θα δημιουργηθεί κίνημα στη Ελλάδα υπέρ των υψηλών τιμών. Θέλουμε ή δεν θέλουμε χαμηλότερες τιμές, μας λέει, και αν θέλουμε, δεν θα έπρεπε να κάνουμε τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται; Τι λέει η Αριστερά;

Το πιο σημαντικό που λέμε είναι ότι η τιμή, και συνακόλουθα η ανταγωνιστικότητα μέσω χαμηλών τιμών, είναι μόνο ένας από τους παράγοντες που μας ενδιαφέρει. Επιπλέον, θεωρούμε ότι η πορεία της εξωστρεφούς ανάπτυξης, όπου η ανταγωνιστικότητα προωθείται με τη φιλελευθεροποίηση των αγορών για να μειωθούν οι τιμές, όχι μόνο δεν έχει φέρει τα αναμενόμενα οικονομικά αποτελέσματα, αλλά έχει οδηγήσει σε πολλές παράπλευρες αρνητικές συνέπειες σε όρους κοινωνίας. Να δανειστώ μια φράση του Ντάνι Ρόντρικ: Θέλουμε την εξωστρέφεια και τις εξαγωγές για να υποστηρίξουν τις κοινωνίες μας, τις θέσεις εργασίας και γενικότερα την ευημερία των ανθρώπων. Αν κανείς βάζει τις κοινωνίες, και τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, να εξυπηρετούν την εξωστρέφεια και τις εξαγωγές, τότε βλέπει τον κόσμο ανάποδα. Αν θέλουμε να κρατήσουμε τα καλά της παγκοσμιοποίησης, τότε πρέπει να αρχίσουμε με τις ανάγκες των ανθρώπων και τις κοινωνίες τους, αλλιώς, όπως έχει γίνει εν πολλοίς τα τελευταία χρόνια, το όλο εγχείρημα θα χάσει τη δημοκρατική νομιμοποίηση που χρειάζεται.

Και σε αυτή την εναλλακτική προσέγγιση υπάρχουν πολλές πτυχές που δεν ενσωματώνονται στην τιμή του προϊόντος. Ενδιαφερόμαστε για το φτηνό γάλα, αλλά μας ενδιαφέρει αυτό να μην γίνει σε βάρος των άμεσων παραγωγών μας. Θέλουμε φθηνότερα φάρμακα και ψωμί, αλλά ξέρουμε ότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα μικρός αριθμών φαρμακείων και φούρνων (η πρώτη ένδειξη, υποτίθεται, όταν έχουμε "κλειστά" επαγγέλματα), αλλά και ότι τα φαρμακεία και οι φούρνοι μπορούν να παίξουν ένα θετικό ρόλο στις γειτονιές μας - ρόλος που δύσκολα θα αντικατασταθεί από τα σούπερ μάρκετ. Θέλουμε όλοι να ψωνίζουμε όλες τις ώρες, όλες τις μέρες, αλλά αναγνωρίζουμε ότι εκτός από καταναλωτές είμαστε και εργαζόμενοι και εργαζόμενες που χρειαζόμαστε ξεκούραση, γονείς που πρέπει να ασχοληθούμε με τα παιδιά μας, ενεργοί πολίτες που πρέπει να βρούμε τον χρόνο για τις πολιτικές και πολιτιστικές μας δραστηριότητες.

Αυτοί και άλλοι προβληματισμοί που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε, απλώς δεν εμπεριέχονται στις τιμές και στους υπολογισμούς του ιδιωτικού τομέα. Αλλά και στο καθαρά οικονομικό σκέλος τα πράγματα δεν πάνε καλύτερα για τους θιασώτες των χαμηλών τιμών. Από την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη, που έθεσε τις βάσεις για την κοινή αγορά στην Ευρώπη, μέχρι τις σημερινές προτάσεις του ΟΟΣΑ πρέπει να ξέρουμε ότι το όφελος για τους καταναλωτές είναι και σχετικά μικρό και εφάπαξ - και αυτό αν πράγματι πέσουν οι τιμές και δεν ωφεληθούν ισχυρά ιδιωτικά συμφέροντα. Μια προδιάθεση για χαμηλότερες τιμές δεν συνιστά ολοκληρωμένη πρόταση για την αναγκαία παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας. Εκεί, από τη μια, πρέπει να ασχοληθούμε όχι μόνο με την τιμή, αλλά και με την ποιότητα, αν θέλουμε να σταθούμε στα πόδια μας. Από την άλλη, δεν μπορεί να αφήσουμε αυτή την ανασυγκρότηση αποκλειστικά στα χέρια των ιδιωτών. Χρειαζόμαστε παράλληλα και πολλούς κοινωνικούς φορείς παραγωγής, αλλά και κινήματα καταναλωτών που θα ασχοληθούν με τις τιμές, την ποιότητα, αλλά και τον κοινωνικό έλεγχο γενικότερα.

Στη ρητορεία των νεοφιλελεύθερων, σημασία δεν έχει μόνο τι λένε, αλλά τι αποκρύπτουν. Η ρητορεία τους, από την άλλη, έχει μια απλότητα που τους βοηθά στον δημόσιο λόγο. Η δική μας δουλειά είναι πιο σύνθετη και πιο δύσκολη στην εκφώνηση μιας και αμφισβητεί το κυρίαρχο μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης. Αλλά χωρίς αυτή την αμφισβήτηση δεν πάμε πουθενά.

Οι μαθητές 160 σχολείων σε ζωντανή σύνδεση

Της Φεβρωνίας Παντελή
πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Γυμνάσια από κάθε γωνιά της Ελλάδας ένωσαν τις δυνάμεις τους και σήμερα επικοινωνούν με όλο τον κόσμο μέσα από το ιντερνετικό European School Radio

→Ζωντανό πρόγραμμα επτά μέρες την εβδομάδα, 24 ώρες το 24ωρο, από μαθητές

«Από το τεχνικό μέρος μέχρι την παραγωγή και την εκφώνηση, οι μαθητές αποκτούν μια ποικιλία δεξιοτήτων. Εξίσου σημαντικά είναι τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα της χρήσης του ραδιοφώνου μέσα στην τάξη

Ξεκίνησε το 2009 ως εθελοντική πρωτοβουλία κάποιων εκπαιδευτικών και μαθητών, με το όνομα Σχολικό Διαδικτυακό Ραδιόφωνο (Web School Radio), από το Γυμνάσιο της Εκάλης. Ακολούθησε το Γυμνάσιο και Λύκειο Καμπάνη στο Κιλκίς και δύο χρόνια μετά, το 2011, εκατό ακόμα σχολεία. Φέτος, το ελληνικό μαθητικό ραδιόφωνο συγκεντρώνει τις φωνές συνολικά 160 σχολείων με τον στόχο ύπαρξής του να παραμένει σταθερός: να αξιοποιηθούν τα επικοινωνιακά μέσα της εποχής προς όφελος των παιδιών

Την επιμέλεια για την ποιότητα και το περιεχόμενο του εκπεμπόμενου προγράμματος έχει εγκεκριμένη από το υπουργείο Παιδείας συντονιστική ομάδα, που αποτελείται από μαθητές, καθηγητές και διευθυντές των σχολείων. Μία εξ αυτών, η Παναγιώτα Χατζηκαμάρη, μας μιλά για «μια πλατφόρμα δημιουργίας που στόχο έχει να επικοινωνούν τα σχολεία τη δράση τους προς τα έξω με έναν καινοτόμο και δημιουργικό τρόπο.

Η καινοτομία του εγχειρήματος και το χαρακτηριστικό που του προσφέρει μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι το European School Radio δεν προϋπήρχε αλλά δημιουργήθηκε από εκπαιδευτικούς και μαθητές για εκπαιδευτικούς και μαθητές. Και δεν υφίσταται χωρίς τις ραδιοφωνικές ομάδες των σχολείων που δημιουργούν το πρόγραμμά του».

Τι θα λέγατε πως αποκομίζουν οι μαθητές από την ενασχόλησή τους με κάτι τέτοιο; ρωτάμε. «Από το τεχνικό μέρος μέχρι την παραγωγή και την εκφώνηση, οι μαθητές αποκτούν μια ποικιλία δεξιοτήτων. Ενώ εξίσου σημαντικά είναι τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα της χρήσης του ραδιοφώνου μέσα στην τάξη και η ενσωμάτωσή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία».

Το ESR λειτουργεί εθελοντικά και μεταδίδεται διαδικτυακά μέσω του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου. Υποστηρίζεται από τον Χρήστο Βαλασέλλη, που παρέχει δωρεάν την άδεια της χρήσης του δημοφιλούς λογισμικού Jazzler, του οποίου είναι δημιουργός, την ΑΕΠΙ (Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας), που επιτρέπει τη μετάδοση μουσικής επίσης δωρεάν, και το Τμήμα Πληροφορικής του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, που φροντίζει για την τεχνική κάλυψη. Από κει και πέρα, χρησιμοποιείται ο τεχνολογικός εξοπλισμός –υπολογιστές κ.λπ. – που διαθέτει το κάθε σχολείο.

Το πρόγραμμα, εκτός από μουσικές επιλογές από όλα τα είδη, καλύπτει μεγάλη εμβέλεια θεμάτων για ολόκληρο το 24ωρο και 7 ημέρες την εβδομάδα. Περιλαμβάνει ζωντανές και ηχογραφημένες εκπομπές για το περιβάλλον, την υγεία, τα πολιτιστικά, τον αθλητισμό, την τεχνολογία, ενώ, όπως είναι φυσικό, οι αναφορές στα μαθήματα και τις δραστηριότητες κάθε σχολείου είναι κυρίαρχες. Εκτός από το δίκτυο των σχολείων όλων των βαθμίδων –από νηπιαγωγείο μέχρι λύκειο – που συμμετέχουν, δίνεται επίσης κάποιες φορές και η δυνατότητα σε μεμονωμένους μαθητές να καθίσουν πίσω από τα μικρόφωνα, έπειτα από άδεια των γονέων τους.

Παράλληλα, από το διαδικτυακό μαθητικό ραδιόφωνο παρέχεται ενημέρωση για τις δραστηριότητες μη κερδοσκοπικών οργανώσεων ή φορέων, αλλά και η ζωντανή κάλυψη συγκεκριμένων εκδηλώσεων, όπως το Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθέατρου του Κιλκίς, το Greenwave Festival, το Φεστιβάλ μαθητικών συγκροτημάτων στο Γκάζι, το Μαθητικό Συνέδριο Πληροφορικής κ.λπ.
Η κρίση φέρνει μεγαλύτερη συμμετοχή

Πόσο μεγάλη και πόσο θερμή είναι όμως η ανταπόκριση των εκπαιδευτικών στο πρόγραμμα, που -κακά τα ψέματα- τους ζητά να αφιερώσουν σημαντικό μέρος από τον ελεύθερο χρόνο τους; Οπως υποστηρίζει η Ευτυχία Τούλιου από το Δημοτικό σχολείο Καλαβρύτων, υπεύθυνη συντονισμού Προγραμμάτων Σχολικών Δραστηριοτήτων για το 2013-14, «πράγματι το European School Radio απαιτεί πολλές ώρες ενασχόλησης σε καθημερινή βάση και πολλή δουλειά. Ωστόσο, αυτό που εισπράττεις από τα παιδιά σε ανταμείβει. Ο κοινός στόχος δένει τα παιδιά με τους εκπαιδευτικούς και τα οφέλη είναι σημαντικά για τη μετέπειτα εξέλιξή τους. Οπως για παράδειγμα ότι μαθαίνουν να συνεργάζονται και να λειτουργούν ως ομάδα. Ακόμα και εμείς έχουμε να αποκομίσουμε πολλά πράγματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αριθμός των αιτήσεων των σχολείων που έχουμε λάβει για φέτος είναι πέρα από κάθε πρόβλεψη, κυρίως λόγω της δύσκολης κατάστασης που επικρατεί στη χώρα μας και στην καθημερινότητά μας. Τελικά η κρίση όχι μόνο δεν αποθαρρύνει αντίστοιχα εγχειρήματα αλλά τα ενισχύει».

«Δύναμη στους νέους»

Ο Κώστας Μήρτσος είναι μαθητής της Γ΄ Λυκείου στο ΕΠΑΛ Βασιλικών και παρουσιάζει μία εβδομαδιαία μουσική εκπομπή, που κάθε φορά είναι αφιερωμένη σε κάποιον καλλιτέχνη – στα τραγούδια αλλά και τη ζωή του.

«Το ESR» μας λέει «επιτρέπει στους μαθητές να εκφράζονται. Είναι ένα μέσο με το οποίο μπορείς να μοιράζεσαι ιδέες, να συνεργάζεσαι με μαθητές από ολόκληρο τον κόσμο, να γνωρίσεις καλύτερα άλλες χώρες και πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Ουσιαστικά, δημιουργείται ένα είδος οικογένειας που δίνει βήμα και δύναμη στους μαθητές να πουν και αυτοί την άποψή τους – και όχι μόνο σε μεγαλύτερους ηλικιακά, όπως κατά κανόνα συμβαίνει».

……………………………………………………………………………

Η ταυτότητα του European School Radio

Το European School Radio (http://esradio.mysch.gr), το πρώτο μαθητικό διαδικτυακό ραδιόφωνο, εντάσσεται σε μια ευρύτερη εκπαιδευτική φιλοσοφία η οποία θέλει τον μαθητή να βλέπει το σχολείο ως χώρο δημιουργίας και έκφρασης.

Βασική του αποστολή είναι να προβάλει και να επικοινωνήσει τις ιδέες, τις δημιουργίες, τις ανησυχίες της μαθητικής κοινότητας.

Η φήμη του έχει ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα –πρόσφατα οι παραγωγοί του φιλοξενήθηκαν στη ραδιοφωνική εκπομπή «Monday Greek» του ομογενή Βασίλη Παπαϊωάννου στην Αυστραλία.

Το European School Radio συμμετέχει στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα COMENIUS 2012-14 με την ονομασία «European School Radio: The Voice of Young Europeans».

Συντονίζεται από το ΓΕΛ Καμπάνη Κιλκίς, ενώ στο δίκτυο συμμετέχουν σχολεία από τη Νορβηγία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Τσεχία, τη Βουλγαρία, το Βέλγιο, την Τουρκία και τη Γερμανία.

Η συντονιστική ομάδα του ESR αποτελείται από τους Γιώτα Σιάνου-Χατζηκαμάρη (τεχνολόγος), Αναγνώστη Γενιτζέ (πληροφορικός), Νίκο Γιαγκούλη (πληροφορικός) και Αναστάσιο Βαφειάδη (χημικός).

……………………………………………………………………….

Be you on air

Μία από τις εκπομπές του ESR που ξεχωρίζουν είναι η «Be you on air» των Δημήτρη Βαρούνη και Παναγιώτας Λαγάκου με θεματολογία που αφορά τον σχολικό εκφοβισμό. Ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια, όταν οι δυο τους ήταν ακόμη μαθητές.

Ο Δημήτρης σήμερα σπουδάζει διαφήμιση και music art management στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας και είναι ιδρυτής του ομώνυμου κινήματος κατά των περιστατικών βίας στα σχολεία – όπως μάλιστα ομολογεί, έχει πέσει και ο ίδιος προσωπικά θύμα λεκτικού σχολικού εκφοβισμού, την εποχή που ήταν μαθητής Γυμνασίου.

«Το bullying» συμπληρώνει «δυστυχώς πάντα υπήρχε και υπάρχει σε ακόμα πιο έντονο βαθμό στις μέρες μας, όπου οι οικονομικές συνθήκες είναι δύσκολες, η οικογένεια δεν δίνει στο παιδί την προσοχή που απαιτείται και ο νέος καταλήγει να θεωρεί πως ο εκφοβισμός θα του δώσει το δικαίωμα επιβολής εξουσίας και το αίσθημα του αρχηγού.

Αυτό όμως στην πραγματικότητα δεν είναι εξουσία. Είναι αδυναμία. Η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα των ευρωπαϊκών χωρών σε φαινόμενα bullying. Το Be You είναι ένα κίνημα που στοχεύει να επιδράσει θετικά στη μαθητική συμπεριφορά και προσωπικότητα στο πλαίσιο της ελληνικής παιδείας. Μέσα δε από το European School Radio επιδιώκουμε να περάσουμε τα εξής μηνύματα σε όσους μας ακούν:

➊ Πίστεψε στον εαυτό σου

➋ Εχε αυτοπεποίθηση

➌ Αγνόησε τα αρνητικά σχόλια

➍ Ακολούθησε τον στόχο σου».

«Με άλλα λόγια, να είσαι ο εαυτός σου, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι!» θα πει ο Δημήτρης.

Η 19χρονη Παναγιώτα, φοιτήτρια Φιλολογίας πλέον στο Πανεπιστήμιο της Καλαμάτας και πρώην μέλος της Βουλής των Εφήβων ως μαθήτρια Λυκείου, συμπληρώνει από τη μεριά της:

«Αναλύουμε ποικίλα θέματα, καταγράφουμε αληθινές εμπειρίες και μαρτυρίες, παραθέτουμε συμβουλές και μέτρα αντιμετώπισης του bullying, του λεγόμενου »νταησμού». Κατά τη διάρκεια της εκπομπής αλλά και πριν ή μετά από αυτήν λαμβάνουμε συχνά μηνύματα από παιδιά Γυμνασίου κυρίως, που πέφτουν καθημερινά θύματα λεκτικού bullying, μια κατάσταση που σύμφωνα με έρευνες μπορεί να παραμείνει σαν ψυχολογικό τραύμα στο θύμα μέχρι και την 3η δεκαετία της ζωής του! Υπάρχουν επίσης φορές που στον αέρα θα βγάλουμε και αναγνωρίσιμους ανθρώπους για να μοιραστούν τις δικές τους ιστορίες bullying και για να συμβουλεύσουν, γιατί καλώς ή κακώς αποτελούν πρότυπα σε τέτοιες ηλικίες που μας ακούν και φυσικά επηρεάζουν με αυτά που λένε και κάνουν. Ε, καιρός να επηρεάσουν θετικά!»

Ευρωκάλπες στο δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών

πηγή: TVXS

Τροπολογία για την ημερομηνία διεξαγωγής των αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαϊου πριν από τις ευρωεκλογές κατέθεσε η κυβέρνηση. Η συζήτηση και η ψήφισή της θα  διεξαχθεί την Τρίτη 11 Φεβρουαρίου. Ειδικότερα η τροπολογία προβλέπει τη διεξαγωγή των αυτοδιοικητικών εκλογών την προηγούμενη Κυριακή από εκείνη των ευρωεκλογών. Διπλές κάλπες θα στηθούν κατά τον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών στα ίδια εκλογικά τμήματα, με τους ίδιους δικαστικούς αντιπροσώπους και τους ίδιους εφόρους.

Επιπλέον διαφοροποιείται η έναρξη της προεκλογικής περιόδου, η οποία αρχίζει από την δημοσίευση του προεδρικού Διατάγματος που ορίζει την ημέρα διεξαγωγής της ψηφοφορίας για τις ευρωεκλογές. Με την τροπολογία ρυθμίζεται επίσης το θέμα του διορισμού των αντιπροσώπων, της δικαστικής αρχής και των εφόρων τους. Επίσης παρατείνεται κατά δύο ημέρες ο απαιτούμενος χρόνος για την ανακήρυξη των εκλογικών συνδυασμών από τον Άρειο Πάγο.

Η τροπολογία προβλέπει επίσης τη μη συμμετοχή (εκλέγειν και εκλέγεσθαι) των ομογενών και νομίμως διαμενόντων αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών, συμπεριλαμβανομένων και των πολιτών χωρών της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελευθέρων Συναλλαγών, που διαμένουν νόμιμα στη χώρα, στις δημοτικές εκλογές. Σύμφωνα με τον «Καλλικράτη» αυτοδιοικητικές εκλογές και ευρωεκλογές θα πρέπει να διεξαχθούν μαζί την πρώτη Κυριακή (25 Μαϊου). Η απόφαση της κυβέρνησης να αλλάξει τις ημερομηνίες των εκλογών έχει προκαλέσει αντιδράσεις από την αντιπολίτευση αλλά και από Δημάρχους και Περιφερειάρχες. Αντιδράσεις ωστόσο καταγράφονται και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ.

Η Ευρώπη της διαφθοράς

πηγή: TVXS

Στα 120 δις ευρώ εκτιμάται το κόστος για τις οικονομίες της ΕΕ από τη διαφθορά στα 28 κράτη μέλη, σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Πρωταθλήτρια της Ευρώπης η Ελλάδα, όπως προκύπτει και από τον δείκτη «Διεθνούς Διαφάνειας», που μοιράζεται την 80η θέση με την Κίνα. Η μικρότερη διαφθορά καταγράφεται στη Δανία.

Την έκθεση της Κομισιόν έδωσε στη δημοσιότητα τη Δευτέρα η αρμόδια επίτροπος για τις Εσωτερικές Υποθέσεις της ΕΕ Σεσίλια Μάλμστρομ. «Η διαφθορά υπονομεύει την εμπιστοσύνη των πολιτών στους δημοκρατικούς θεσμούς και τους νόμους, βλάπτει την ευρωπαϊκή οικονομία και στερεί από τα κράτη μέλη τα απαραίτητα φορολογικά έσοδα», σημείωσε.

«Έχουν γίνει πολλά για την καταπολέμηση της διαφθοράς, ωστόσο φαίνεται πως βρισκόμαστε ακόμη πολύ μακριά από το στόχο», πρόσθεσε. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της έκθεσης ένας αυξανόμενος αριθμός πολιτών της ΕΕ, περίπου τα τρία τέταρτα των ευρωπαίων, που ρωτήθηκαν σχετικά στο πλαίσιο της έρευνας, ανέφερε πως η διαφθορά μεγαλώνει και η κατάσταση χειροτερεύει.

Τέσσερις στις 10 επιχειρήσεις αναφέρουν την διαφθορά ως εμπόδιο για να δραστηριοποιηθούν στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιταλία στο σύνολο τους οι εταιρείες αναφέρουν πως η διαφθορά είναι ευρέως διαδεδομένη, ενώ η πεποίθηση που κυριαρχεί είναι ότι ο μόνος τρόπος για να μπορέσεις να κάνεις τη δουλειά σου είναι να έχεις πολιτικές διασυνδέσεις. Αντίθετα χαμηλά ποσοστά διαφθοράς καταγράφονται στη Δανία, τη Φινλανδία και τη Σουηδία. Ειδικότερα, για την Ελλάδα, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, το 63% των Ελλήνων ερωτηθέντων πιστεύουν ότι η διαφθορά επηρεάζει την καθημερινή τους ζωή (μέσος όρος ΕΕ: 26%) και το 80% ότι η ευνοιοκρατία και η διαφθορά παρεμποδίζουν τον ανταγωνισμό των επιχειρήσεων στην Ελλάδα (μέσος όρος ΕΕ: 69%).Επίσης, σύμφωνα με το 95% των Ελλήνων ερωτηθέντων υπάρχει διαφθορά σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο (μέσος όρος ΕΕ: 77%) και το 93% θεωρούν ότι η δωροδοκία και η χρήση διασυνδέσεων είναι συχνά ο ευκολότερος τρόπος για την πρόσβαση σε δημόσια υπηρεσία (μέσος όρος ΕΕ: 73%).

Τέλος, όσον αφορά τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων στην Ελλάδα, η έκθεση της Επιτροπής επισημαίνει ότι υπάρχουν διάφορες καταγγελίες για διαφθορά ή παράνομη χρηματοδότηση. Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, το 86% των Ελλήνων (το υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ) θεωρούν ότι δεν υπάρχει επαρκής διαφάνεια και εποπτεία της χρηματοδότησης των κομμάτων (μέσος όρος ΕΕ: 67%).

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την έκθεσή της μελέτησε στοιχεία και από τα 28 κράτη μέλη και κάνει συστάσεις για τους τρόπους αντιμετώπισης. όπως σημείωσε η Σεσίλια Μάλμστρομ σε ορισμένες χώρες πηγή διαφθοράς είναι οι διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων, σε άλλες περιπτώσεις το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στη χρηματοδότηση των κομμάτων, ενώ και οι δημοτικοί φορείς είναι επιρρεπείς στη διαφθορά.

Ο Καρλ Ντόλαν, της Διεθνούς Διαφάνειας, ανέφερε στο Reuters, πως το πρόβλημα της Ευρώπης δεν είναι τόσο τα καθημερινά φαινόμενα «μικρών δωροδοκιών», αλλά «οι δεσμοί μεταξύ πολιτικής και βιομηχανίας», όπως αυτές αναπτύσσονται με «συμβάσεις έργων και φωτογραφικούς νόμους και πρόσληψη πολιτικών στελεχών όταν αυτοί αποχωρούν από την πολιτική».

Σφίγγει ο κλοιός γύρω από την τρόικα: Ευρωπαϊκές οργανώσεις στην Ευρωβουλή για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα

πηγή: left.gr

ΟΛΜΕ, ΠΟΕ-ΟΤΑ και 22 οργανώσεις από όλη την Ευρώπη ζητάνε από την Ευρωβουλή να εξετάσει την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα 

Ελλάδα: Τα ανθρώπινα δικαιώματα στο κρεβάτι του Προκρούστη

Είκοσι δύο συνδικάτα, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κινήματα από τις τέσσερις γωνιές της Ευρώπης έστειλαν σήμερα επιστολή στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ζητώντας του τη σύνταξη αναφοράς για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας στη χώρα που έχει την Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με βάση το Άρθρο 7 της Συνθήκης της ΕΕ.  
Η επιστολή τεκμηριώνει μια μεγάλη γκάμα σοβαρών παραβιάσεων του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα, ιδιαίτερα από το 2010 που υποβλήθηκε στα οικονομικά προγράμματα της Τρόικας.
Οι υπογράφοντες περιλαμβάνουν της ΠΟΕ-ΟΤΑ που εκπροσωπεί 75 χιλιάδες εργαζόμενους στους ελληνικούς δήμους, την ΟΛΜΕ που εκπροσωπεί 55 χιλιάδες εκπαιδευτικούς και το βελγικό συνδικάτο CNE που εκπροσωπεί 167 χιλιάδες εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Την επιστολή προσυπογράφει επίσης η Ευρωπαϊκή Ένωση για την Υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μια οργάνωση ομπρέλα που περιλαμβάνει 30 τμήματα σε 22 κράτη μέλη της ΕΕ.
Την βδομάδα αυτή, οι Έλληνες υπουργοί περνούν από ακροάσεις σε διάφορες επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οι οργανώσεις που υπογράφουν την επιστολή καλούν τους Ευρωβουλευτές να χρησιμοποιήσουν την ευκαιρία αυτή για να κάνουν ερωτήσεις στους υπουργούς με βάση τα τεκμήρια που υπάρχουν στο κείμενό τους.
«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να χρησιμοποιήσεις τις εξουσίες του για να διερευνήσει τις παραβιάσεις και να ξεκινήσει μια διαδικασία με βάση το άρθρο 7 της Συνθήκης της ΕΕ. Η επιστολή μας παρέχει μια στέρεα βάση για να γίνει κάτι τέτοιο. Ήταν δύσκολο να βρούμε έστω και ένα άρθρο του Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων που να μη παραβιάζεται σήμερα από την ελληνική κυβέρνηση», είπε ο προέδρος της  Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η Ελλάδα περνά τον έκτο χρόνο ύφεσης με την ανεργία να είναι σε επίπεδα ρεκόρ και 57,9% να είναι εκτός αγοράς εργασίας.  Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι είναι χωρίς πρόσβαση στην υγεία και τον ηλεκτρισμό, ενώ άλλες βασικές υπηρεσίες όπως η εκπαίδευση διαλύονται. Όσοι διαδηλώνουν ενάντια στην κατάσταση αυτή αντιμετωπίζονται με υπέρμετρη βία και συχνά απειλείται η ζωή τους. Συλληφθέντες βασανίζονται από την ίδια αστυνομία που αφήνει τους νεοναζί να τρομοκρατούν κι ακόμα και να σκοτώνουν μετανάστες. Κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία, πρόσφυγες και μετανάστες αντιμετωπίζουν συχνά απειλές για τη ζωή τους και κακομεταχείριση.
«Είναι αυτό το μέλλον για όλους τους Ευρωπαίους; Ποια χώρα έχει σειρά για να δει τέτοια φαινόμενα; Όταν είμαστε αντιμέτωποι με τέτοιες παραβιάσεις, η αδράνεια σημαίνει συνενοχή. Η Ευρωβουλή πρέπει να δράσει έστω και την τελευταία στιγμή και πει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δε μπορούν να θυσιάζονται για κανένα λόγο. Οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί» είπε ο Θέμης Μπαλασόπουλος, πρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ.  
Ο Renaud Vivien, γενικός γραμματέας της Επιτροπής για την Κατάργηση του Χρέους (CADTM) είπε: “Τα ανθρώπινα δικαιώματα θυσιάζονται στο όνομα της αποπληρωμής ενός παράνομου χρέους που όλο και αυξάνεται τα τελευταία τέσσερα χρόνια, παρά τις βίαιες περικοπές. Είναι επείγον να γίνει έλεγχος του χρέους από τον ελληνικό λαό και ακυρωθεί χωρίς όρους το κομμάτι που θα αποδειχθεί παράνομο».
Υπογράφοντες:
Ευρωπαϊκή Ένωση για την Υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (AEDH)
Βελγική  Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Ευρωπαϊκό Δίκτυο της Attac
Attac Αυστρίας
Attac Γαλλίας
Attac Ελλάδας
Attac Ουγγαρίας
Attac Ιρλανδίας
Attac Φλάνδρας
CADTM Ευρώπης
CNE-CSC, Εθνική Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων - Βέλγιο
Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Εταιρειών (CEO)
Ευρωπαϊκής Συμμαχίας για τη Δημόσια Υγεία (EPHA)
Forum per una Nuova Finanza Pubblica e Sociale – Ιταλία
Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα
Oμοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ)
Platform Stop Racisme en Uitsluiting – Ολλανδία
Plataforma Auditoría Ciudadana de la Deuda (PACD) – Ισπανία
Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΠΟΕ-ΟΤΑ)
Διεθνικό Ινστιτούτο (ΤΝΙ)
Σωματείου Εργαζομένων στην ΕΥΑΘ  (ΣΕΕΥΑΘ)
Κίνηση Ενωμένοι ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΡΦΑΑ)
War on Want – Ηνωμένο Βασίλειο  
Υποστηρίζετε από:
- Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Ελλάδα που Αντιστέκεται – Βρυξέλλες
- Real Democracy Now Berlin / GR

Δείτε εδώ ολόκληρη την επιστολή

Δείτε ακόμα: Γνωμοδότηση-καταπέλτης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το ρόλο της τρόικας στις μνημονιακές χώρες 

Γνωμοδότηση-καταπέλτης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το ρόλο της τρόικας στις μνημονιακές χώρες

πηγή: left.gr
Αναμένεται να ενσωματωθεί στο τελικό πόρισμα της διερευνητικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το ρόλο της τρόικας στις μνημονιακές χώρες και να εγκριθεί από την ολομέλειά του στην τελευταία προ των ευρωεκλογών σύνοδο.
Παραβιάζουν την κοινοτική συνθήκη (Συνθήκη της Λισαβόνας), αλλά και τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη οι περικοπές στην υγεία και τις συντάξεις που τα Μνημόνια επέβαλαν στην Ελλάδα και τις άλλες μνημονιακές χώρες. Αυτή την απερίφραστη καταδίκη των πολιτικών της τρόικας περιλαμβάνει το σχέδιο γνωμοδότησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης διερεύνησης του καταστροφικού ρόλου της τρόικας στις τέσσερις μνημονιακές χώρες. Σύμφωνα με την γνωμοδότηση που έχει συντάξει ο Ισπανός εισηγητής της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου, Αλεχάνδρο Θέρκας, η οποία θα ενσωματωθεί στο τελικό πόρισμα της διερευνητικής Επιτροπής του Ε. Κοινοβουλίου, μέσα στην τελευταία τετραετία χάθηκαν στις μνημονιακές χώρες 2 εκατομμύρια θέσεις εργασίας.

Το σχέδιο γνωμοδότησης, αφού αναλύει τις καταστροφικές επιπτώσεις των πολιτικών της τρόικας σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις των μνημονιακών χωρών, στην αγορά εργασίας, την ανεργία και την φτώχεια, ζητάει από την Κομισιόν να προχωρήσει σε μια λεπτομερή καταγραφή των ζημιών που έχουν προκληθεί στα συστήματα κοινωνικής προστασίας, αλλά και να επιδιώξει, με προτάσεις της, στην αποκατάσταση τους με την χρησιμοποίηση και κοινοτικών κονδυλίων, καθώς και την σταδιακή κατάργηση όλων αυτών των έκτακτων αντιλαϊκών μέτρων.
Ο κ.Θέρκας διαπιστώνει και καταγράφει στην εισήγηση του ότι «τα θεσμικά όργανα της Ε. Ένωσης (Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα, Κομισιόν και Eurogroup) είναι απολύτως και πλήρως συνυπεύθυνα για τους όρους που επιβάλλονται στους λαούς των μνημονιακών χωρών στα πλαίσια των Προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής και, κατ’ επέκταση και για τις καταστροφικές κοινωνικές τους συνέπειες».
Στο ίδιο κείμενο του σχεδίου γνωμοδότησης εκφράζεται η λύπη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου  επειδή το έθεσαν στο περιθώριο σε όλα τα στάδια του εγχειρήματος  σταθεροποίησης των οικονομιών αυτών των χωρών. Επικρίνει επίσης  το γεγονός ότι όλα αυτά τα σταθεροποιητικά προγράμματα σχεδιάσθηκαν χωρίς καμία πρόβλεψη των συνεπειών από την εφαρμογή  τους με ειδικές μελέτες αντικτύπου ή συντονισμού με τα διάφορα θεσμικά όργανα της Κοινότητας.
Συγκεκριμένα ,για τις επιπτώσεις των Μνημονίων στην απασχόληση υπογραμμίζει ότι τα μέτρα που επιβλήθηκαν στις μνημονιακές χώρες οδήγησαν σε δραματικά ποσοστά ανεργίας, ιστορικά υψηλά ποσοστά απώλειας θέσεων εργασίας και μεγάλη υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας.
Στο ίδιο κείμενο υπάρχει καταχωρημένη η μεγάλη ανησυχία των ευρωβουλευτών για τα πλήγματα που έχουν δεχθεί οι νέοι στους οποίους εμφανίζονται τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας και χαρακτηρίζει την κατάσταση στην Ελλάδα «απελπιστική» επειδή ακριβώς το ποσοστό των ανέργων νέων της υπερβαίνει το 50%, ενώ στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία τα αντίστοιχα ποσοστά κυμαίνονται γύρω στο 30%.
Ο εισηγητής της γνωμοδότησης αυτής υπολόγισε ότι η απώλεια των 2 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας στις τέσσερις μνημονιακές χώρες αντιστοιχεί στο 15% του συνολικού αριθμού των θέσεων εργασίας σ’ αυτές, ένα ποσοστό πρωτοφανές στα κοινοτικά χρονικά.
Την ανησυχία του εκφράζει ο εισηγητής της γνωμοδότησης διότι η οικονομική ενίσχυση (δανεισμός) των μνημονιακών χωρών από την τρόικα συνοδεύεται από όρους που απαιτούν πολλές και συγκεκριμένες περικοπές σε κρίσιμους τομείς του κοινωνικού κράτους, όπως αυτοί που στοχεύουν στην καταπολέμηση της φτώχειας, αφού έχουν οδηγήσει στη μείωση των συντάξεων, των βασικών παροχών στο πλαίσιο της ιατρικής και νοσοκομειακής περίθαλψης και στη συνταγογράφηση ζωτικών φαρμάκων, δράσεις που άπτονται της βασικής προστασίας των πιο ευπαθών ομάδων του πληθυσμού.
Άλλο βασικό ζήτημα στο οποίο αναφέρεται ο εισηγητής στην γνωμοδότηση του είναι πως, από τα στοιχεία της Κομισιόν για την περίοδο 2008-2012, αποδεικνύεται ότι η ανισότητα ως προς την κατανομή του εισοδήματος αυξήθηκε στις τέσσερις μνημονιακές χώρες και παράλληλα, αυξήθηκαν τα ποσοστά φτώχειας, ακόμη και μεταξύ των εργαζομένων, εξαιτίας των περικοπών των κοινωνικών παροχών, των επιδομάτων ανεργίας, αλλά και των μισθών, με πρόσχημα την ανάγκη διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Επισημαίνει το σχέδιο γνωμοδότησης τον σκανδαλώδη και παράνομο χαρακτήρα που έχουν στην Ελλάδα, την  Ιρλανδία και την Πορτογαλία, τα μέτρα σχετικά με την μεταρρύθμιση των συστημάτων υγείας και ιδιαίτερα οι περικοπές των δαπανών για την υγεία που τις απαγορεύει το άρθρο 168 παρ.7 της Συνθήκης της Λισαβόνας.
Ο Ισπανός εισηγητής αναφέρεται επίσης και στην απόφαση του Συμβουλίου της Ευρώπης, που έχει ήδη κρίνει παράνομες και έχει καταδικάσει τις περικοπές στο δημόσιο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ελλάδας και αποφαίνεται ότι αυτές συνιστούν παράβαση του άρθρου 12 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη του 1961 και του άρθρου 4 του σχετικού Πρωτοκόλλου του, μαζί με την διαπίστωσή του ότι οι επίμαχες διατάξεις της εθνικής (εγχώριας) νομοθεσίας που αποσκοπούν στην εκπλήρωση των απαιτήσεων άλλων νομικών υποχρεώσεων της χώρας, δεν εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής των διατάξεων αυτού του Χάρτη.
Επίσης, επικαλείται και την έντονη κριτική που άσκησε η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) στις ριζικές μεταρρυθμίσεις του συνταξιοδοτικού συστήματος της Ελλάδας και αυτές οι επικρίσεις της συμπεριελήφθησαν στην ετήσια  έκθεση της του 2011.
Το σχέδιο γνωμοδότησης του Ευρ. Κοινοβουλίου καλεί την Κομισιόν να εκπονήσει λεπτομερή μελέτη των κοινωνικών και οικονομικών συνεπειών και επιπτώσεων από τα Προγράμματα Προσαρμογής στις μνημονιακές χώρες για να προσδιορισθεί με ακρίβεια τόσο η βραχυπρόθεσμή, όσο και η μακροπρόθεσμη ζημιά που έχουν υποστεί στα συστήματα κοινωνικής προστασίας και ιδιαίτερα σ’ ότι αφορά στην καταπολέμηση της φτώχειας και στην διατήρηση ενός ζωντανού και αποτελεσματικού κοινωνικού διαλόγου, που η τρόικα έχει ουσιαστικά καταργήσει με τις ευλογίες των κυβερνήσεων.
Καλεί επίσης την Κομισιόν να ζητήσει από την ΔΟΕ και το Συμβούλιο της Ευρώπης να συντάξουν εκθέσεις για την ενδεχόμενη ανάγκη λήψης διορθωτικών μέτρων και υιοθέτησης των κατάλληλων κινήτρων, με στόχο να επιβληθεί η πλήρης συμμόρφωση των μνημονιακών χωρών στις διατάξεις του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη.
Τέλος, καλεί την Κομισιόν να διαθέσει πόρους, όπου υπάρχει ανάγκη, για την αποκατάσταση των προτύπων κοινωνικής προστασίας, την μείωση των υψηλών ποσοστών φτώχειας και την επανέναρξη ενός γνήσιου κοινωνικού διαλόγου (εργαζόμενοι ,εργοδότες, κράτος) με στόχο την εκπόνηση σε κάθε μνημονιακή χώρα ενός αξιόπιστου σχεδίου κοινωνικής ανάκαμψης.
Τέλος, ζητάει από τη  Κομισιόν, την ΕΚΤ και το Eurogroup να αρχίσουν να καταργούν σταδιακά όλα τα έκτακτα μέτρα που έχουν επιβάλει στις μνημονιακές χώρες. Η ολομέλεια του Ευρ. Κοινοβουλίου αναμένεται να εγκρίνει τη σχετική έκθεση των πεπραγμένων της τρόικας στην τελευταία προ των ευρωεκλογών σύνοδό του, τον προσεχή Απρίλιο.

Αφιερωμένο εξαιρετικά στην ελληνική προεδρία!

πηγή: ΑΥΓΗ
γράφει η  Βολιώτη Μελίνα
Αγαπητή Ευγενία,
Αν δεν το άκουσες, μια μητέρα τεσσάρων ανήλικων παιδιών κατέρρευσε στον δρόμο, στην περιοχή Δεμενίκων της Πάτρας. Διάγνωση: ασιτία, έλλειψη τροφής. Και αυτό συνέβη λίγα μέτρα από το Πνευματικό Κέντρο, όπου πήγαινε για την παραλαβή τροφίμων.
Δεν είναι, ασφαλώς, το μόνο περιστατικό. Ανήμερα των Φώτων είδαμε μια επίσης πολύτεκνη μητέρα να πέφτει με τα ρούχα στο νερό για να πιάσει τον σταυρό, εκφράζοντας έτσι κραυγή αγωνίας για την κατάσταση στην οικογένεια: πέντε παιδιά, άρρωστος σύζυγος στο νοσοκομείο, οικονομικά πενιχρότατα. Ο κατάλογος των κακουχιών είναι μακρύς, όμως οι παραπάνω περιπτώσεις είναι χαρακτηριστικές της νεοελληνικής μνημονιακής τραγωδίας, που συνοψίζεται στη φράση «ανθρωπιστική κρίση».
Δεν είναι δυνατόν να συμφιλιωθούμε με αυτήν την πραγματικότητα, που καταδικάζει την πολύτεκνη μάνα σε απελπισία και ασιτία, παρά τις προβλέψεις των νόμων και του Συντάγματος για προστασία της οικογένειας και της μητρότητας. Και αφού, η μάνα υποφέρει, θα υποφέρουν και τα παιδιά. Τιμωρούνται και τα ανήλικα σε μια χώρα όπου δεκαετίες τώρα διαπιστώνεται έλλειμμα στις γεννήσεις και δημογραφική κάμψη. Όπου διάφοροι επίσημοι και μη κύκλοι είχαν κάνει σημαία το «γεννάτε, γιατί χανόμαστε». Που είναι τώρα όλοι αυτοί με τον κίβδηλο πατριωτισμό τους; Δεν βλέπουν που χίλια σχολεία ζητούν επείγουσα επισιτιστική βοήθεια;
Η ελληνική προεδρία θα έπρεπε να πατήσει σε αυτές τις καταστάσεις για να κάνει πανευρωπαϊκό ζήτημα πολιτικής την αντιμετώπιση της πείνας, που θέλει μέτρα άμεσης ανακούφισης, και βεβαίως, την καταπολέμηση της φτώχειας και της ανεργίας. Αυτό είναι το πρώτιστο και μέγιστο καθήκον. Εκεί κρίνεται η πολιτική. Γιατί εγκαταλείπονται με σπουδή οι παραδόσεις, οι θεσμοί, τα εργαλεία που συνέθεταν το περίφημο ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο; Και αν οι χώρες του Βορρά απομακρύνονται από αυτό το πλαίσιο, η ελληνική προεδρία, εκφράζοντας τον ταλαίπωρο Νότο της Ευρώπης, την Ελλάδα της κρίσης, θα όφειλε να επιμείνει στην έκφραση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Συγχρόνως να λάβει μέτρα εσωτερικής διευθέτησης των προβλημάτων που επιτείνουν τη γραφειοκρατική αναλγησία των Βρυξελλών.
Δες, εν μέσω οργής και απόγνωσης μετράμε κάθε μέρα πληγές στο σώμα της κοινωνίας. Οι χρεοκοπημένοι πολιτικοί της ύστερης μεταπολίτευσης παίζουν μπιλιάρδο στις πλάτες του λαού. Το μεγάλο φαγοπότι της μίζας και της ρεμούλας έχει αφήσει άφωνο τον κόσμο. Και αν κάποιος-α διατηρούσε επιφύλαξη σχετικά με το «μαζί τα φάγαμε», τις τελευταίες μέρες δεν θα έχει απομείνει κανείς και καμία. Η κυβερνώσα ελίτ της μεταπολίτευσης κατασπατάλησε το δημόσιο χρήμα, ιδιοποιήθηκε τους κοινούς πόρους και μαζί κατασπατάλησε και τις ευκαιρίες για την εθνική ανασυγκρότηση, που αχνοφαίνονταν με την είσοδο της χώρας στην Κοινότητα. Και όλα αυτά σε καθεστώς πλήρους ασυλίας και ατιμωρησίας. Δεν είναι αυτό έγκλημα καθοσιώσεως;
Θλίβομαι για τον εμπαιγμό και τον παχυδερμισμό όσων ρύθμισαν τις τύχες αυτού του τόπου και χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ, θέλουν και τώρα να έχουν ρόλο στις κοινές υποθέσεις, πάντα από θέσεις ισχύος. Επιμένουν να «σώζουν» την Ελλάδα, ενώ ο κόσμος από κάτω φωνάζει στεντορεία τη φωνή: «Δεν θέλουμε άλλη σωτηρία, άλλους σωτήρες. Φύγετε!».

Οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν εμπιστεύονται τις ηγεσίες τους

πηγή: ΑΥΓΗ

Μετάφραση - Επιμέλεια: Μαρία Καλυβιώτου

Κατακρήμνιση της δημοτικότητας και της εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων δέχεται η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τα ευρήματα έρευνας γνώμης* που διενήργησε η κορυφαία εταιρεία δημοσκοπήσεων, Gallup, για το 2013. Η ποσοστιαία πτώση της επιδοκιμασίας των πολιτών της ΕΕ καταγράφεται στο σύνολο των κρατών-μελών, ενώ ιστορικό χαμηλό παρουσιάζει η δημοτικότητα της ευρωπαϊκής ηγεσίας στις υπό διάσωση χώρες, όπου εφαρμόζονται πολιτικές λιτότητας και οι πολίτες βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανεργία και την οικονομική δυσχέρεια.

Ειδικότερα, το 2013, η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σημείωσε μερικά από τα χαμηλότερα ποσοστά αποδοχής της στην Ευρώπη, από τους πολίτες που ζουν σε διάφορες χώρες, όπου η ΕΕ παρέχει οικονομική βοήθεια. Στην Ισπανία και την Ελλάδα, τα επίπεδα επιδοκιμασίας της πολιτικής των ηγετών της ΕΕ χτυπούν επίπεδα ρεκόρ... προς τα κάτω, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι πολίτες συνδέουν τα μέτρα λιτότητας και την οικονομική δυσπραγία που τους επιβάλλεται με την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Παρά το γεγονός ότι υπέστη διψήφιες απώλειες υποστήριξης σε χώρες όπως η Κύπρος και η Ισπανία (η τελευταία εκ των οποίων αποχώρησε από το πρόγραμμα διάσωσης στα τέλη του 2013), η χαμηλή έγκριση της ηγεσίας της ΕΕ δεν περιορίζεται στις υπό διάσωση χώρες. Λιγότεροι από ένας στους τρεις ενέκρινε την ηγεσία της ΕΕ στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Τσεχική Δημοκρατία και τη Σουηδία.

Στο άλλο άκρο του φάσματος είναι το Λουξεμβούργο, η Γερμανία και το Βέλγιο, όπου η πλειοψηφία των κατοίκων εγκρίνει την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επιδοκιμασία παρέμεινε σε σχετικά υψηλά ποσοστά στη Γερμανία, την οποία πολλοί παρατηρητές θεωρούν ως μία από τις οικονομικούς και πολιτικούς ηγέτες της ΕΕ, καθώς και στο Βέλγιο και το Λουξεμβούργο, όπου εδρεύουν πολλά από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ. Ακόμη και σε αυτές τις χώρες, ωστόσο, τουλάχιστον ένας στους πέντε αποδοκιμάζουν την ηγεσία.

Η ΕΕ "χάνει" από την παραδοσιακή της βάση υποστηρικτών

Ευρωπαίοι ηλικίας μεταξύ 15 και 30 ετών ήταν και είναι, κατά μέσο όρο, το πιο πιθανό να υποστηρίξουν την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το 2011, η πλειονότητα των νέων σε μόλις μία χούφτα χωρών αποδοκίμαζε την ηγεσία της ΕΕ. Το 2013, οι πιθανότητες επιδοκιμασίας της ηγεσίας από την νεότερη γενιά, εξακολούθησα να είναι ενισχυμένες, σε σύγκριση με τις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες. Σε 14 χώρες της ΕΕ, η πλειοψηφία της νεαρότερης ομάδας ενέκρινε την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Παρά τη συνεχιζόμενη έγκριση της ηγεσίας της ΕΕ στη νεότερη γενιά, οι πρόσφατες εξελίξεις φαίνεται να έχουν επηρεάσει αρνητικά την αντίληψη των νέων σχετικά με την ΕΕ. Το 2013, η επιδοκιμασία της ηγεσίας της ΕΕ μειώθηκε μεταξύ των νέων σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων από τις χώρες που βρίσκονται υπό διάσωση και όπου η ΕΕ επέβαλε μέτρα λιτότητας, επηρέασαν δυσανάλογα τις προοπτικές απασχόλησης των νέων και της οικονομικής ευημερίας.

Το 2013, τα ποσοστά ανεργίας μεταξύ των νέων από 25 έως 29 ετών έφτασε σε νέα ύψη της τάξεως του 41% στην Ελλάδα, του 34% στην Ισπανία, του 22% στην Πορτογαλία, του 20% στην Ιταλία και του 16% στην Ιρλανδία, σύμφωνα με τη Eurostat και το αμερικανικό γραφείο στατιστικών δεδομένων Εργασίας. Η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη για την ηλικιακή ομάδα από 15 έως 24 ετών. Στις 12 Νοεμβρίου 2013, οι ηγέτες από 24 ευρωπαϊκές χώρες συναντήθηκαν στο Παρίσι για να δεσμευτούν για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων, μέσω της κατάρτισης και της δημιουργίας θέσεων εργασίας. Μένει να δούμε αν οι προσπάθειές τους θα έχουν συνέπειες για την εμπειρία και την υποστήριξη της ηγεσίας της ΕΕ από τους νέους.

Συνεχιζόμενη πτωτική τάση από το 2008

H οικονομική ανασφάλεια έχει αποδυναμώσει την υποστήριξη προς την ηγεσία της ΕΕ μεταξύ των πολιτών σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αρχής γενομένης από το 2008. Η αποδοκιμασία είναι περισσότερο εμφανής στις υπό διάσωση χώρες, όπου η ΕΕ έχει επιβάλει πολιτικές λιτότητας, επιδεινώνοντας την οικονομική δυσχέρεια που ήδη αντιμετώπιζαν οι πολίτες, εξαιτίας της χρηματοπιστωτικής και της οικονομικής κρίσης.
Ωστόσο, το πρόβλημα δεν είναι απλώς οικονομικό. Η αίσθηση αποσύνδεσης του πολίτη από την εξουσία της ΕΕ, όπως προκύπτει από τα φθίνοντα ποσοστά συμμετοχής στις ευρωεκλογές, μια συνεχής τάση που ξεκίνησε από την πρώτη δημοφιλή ψηφοφορία για την εκλογή των αξιωματούχων της ΕΕ, το 1979.
*Οι ανησυχίες που εκφράστηκαν σχετικά με τη μετανάστευση στα μέσα ενημέρωσης και η άνοδος της δημοτικότητας των ριζοσπαστικών δεξιών κομμάτων και κινημάτων στην Αυστρία, τη Γαλλία, την Ελλάδα, την Ουγγαρία, την Ιταλία και τις Κάτω Χώρες δείχνουν ότι ένα αρκετά μεγάλο τμήμα του κόσμου θεωρεί πως η ΕΕ αδυνατεί να παράσχει ικανοποιητικές απαντήσεις στις ανησυχίες τους.
*Η έρευνα βασίζεται σε τηλεφωνικές και πρόσωπο με πρόσωπο συνεντεύξεις με περίπου 1.000 ενήλικες, ηλικίας 15 ετών και άνω, ανά χώρα, ετησίως, μεταξύ Απριλίου και Ιουλίου. Στην Κύπρο, με εξαίρεση τις ελεγχόμενες από την Τουρκία περιοχές στα βόρεια, το Gallup διεξήγαγε 500 συνεντεύξεις ανά έτος. Τα στοιχεία του 2013 για τη Γερμανία, βασίζονται σε 750 τηλεφωνικές συνεντεύξεις.

Επιστολή - μανιφέστο 15 διανουμένων: Nα αντιστρέψουμε την πορεία της Ευρώπης*

πηγή: ΑΥΓΗ
Προς τον πρόεδρο του Συμβουλίου Υπουργών, Ενρίκο Λέτα
Προς τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο
Προς τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι

Η κρίση διαρκεί πλέον εδώ και έξι χρόνια. Πυροδοτώντας μια μαζική φτώχεια, γόνο ενός τριαντάχρονου νεοφιλελευθερισμού, που οδηγεί με τη σειρά του σε απόγνωση, ένδεια και ανισότητες. Πολλαπλασιάζει τον στρατό αυτών που δεν έχουν εργασία. Καταστρέφει το κοινωνικό κράτος και διαλύει τα δικαιώματα των εργαζομένων. Αμφισβητεί τις μελλοντικές γενιές. Παράγει έναν εκφυλισμό της ηθικής και της διανόησης. Ναρκοθετεί τα θεμέλια των δημοκρατικών συνταγμάτων που γεννήθηκαν μεταπολεμικά. Τροφοδοτεί την αναβίωση του εθνικισμού και του νεοφασισμού.
Εμπνευσμένη με το σημάδι της ελπίδας, η ενωμένη Ευρώπη, που αποτελεί σήμερα τον κριτή της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής, στα μάτια τον περισσοτέρων ανθρώπων εμφανίζεται ως μια επικίνδυνη και εχθρική εξουσία. Η ίδια η δημοκρατία κινδυνεύει να εμφανιστεί ως ένα απλό ομοίωμα ή, ακόμη χειρότερα, ως μια επικίνδυνη απάτη.
Γιατί; Η κρίση αποτελεί την άμεση αιτία αυτής της κατάστασης, όπως θέλουν να επαναλαμβάνουν; Ή την καθορίζουν οι πολιτικές των προϋπολογισμών που, με υπόδειξη των ευρωπαϊκών θεσμών, οι χώρες της Ευρωζώνης εφαρμόζουν για να την αντιμετωπίσουν σεβόμενες τις αρχές του νεοφιλελευθερισμού;
Εμείς πιστεύουμε ότι αυτή η τελευταία είναι η αλήθεια. Είμαστε πεισμένοι ότι οι συνταγές της οικονομικής πολιτικής που υιοθετούνται από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, απέχουν πολύ από το να αντιμετωπίσουν την κρίση και να διευκολύνουν την ανάκαμψη, γιατί ενισχύουν τις αιτίες της πρώτης και εμποδίζουν τη δεύτερη. Οι ευρωπαϊκές συνθήκες επιβάλλουν μια δημοσιονομική λιτότητα που είναι ασύμβατη με την οικονομική ανάπτυξη, πέρα από οποιαδήποτε πολιτική αναδιανομής του πλούτου, της ισότητας και της κοινωνικής - αστικής προόδου. Οι θυσίες που επιβλήθηκαν σε εκατομμύρια πολίτες δεν μεταφράζονται μόνο σε ένδεια και κοινωνική αγωνία, αλλά, συμπιέζοντας τη ζήτηση, αποτρέπουν έναν ουσιαστικό παράγοντα της οικονομικής ανάπτυξης. Εάν η Ευρώπη ακολουθήσει αυτή την πορεία, η περιφέρεια, που ήταν δυνητικά η πιο προηγμένη και ακμάζουσα στον κόσμο, κινδυνεύει να οδηγηθεί σε έναν τραγικό και καταστροφικό φαύλο κύκλο.
Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Επείγει μια αντιστροφή της τάσης, που θα εμπιστευτεί στους πολιτικούς, εθνικούς και κοινοτικούς θεσμούς το καθήκον να εφαρμόσουν επεκτατικές – αναπτυξιακές οικονομικές πολιτικές και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μια βασική λειτουργία προσφοράς κινήτρων στην ανάπτυξη.
Αν υποθέσουμε ότι ο ισοσκελισμός του προϋπολογισμού αποτελεί μια αδιαπραγμάτευτη δέσμευση, που μπορεί να φανεί σαν μια υποχρεωτική επιλογή, η διατήρηση αυτής της συμπεριφοράς αποτελεί από εδώ και στο εξής ένα ασυγχώρητο λάθος και τη μεγαλύτερη ευθύνη που μια ηγετική τάξη μπορεί να έχει απέναντι σε μια κοινωνία που έχει καθήκον να προστατέψει.

Ετιέν Μπαλιμπάρ, Αλμπέρτο Μπούρτζιο, Λουτσιάνο Κάμφορα, Έντζο Κολότι, Μαρτσέλο ντε Τσέκο, Λουίτζι Φεραγιόλι, Τζιάνι Φεράρα, Τζιόρτζιο Λουνγκίνι, Άλφιο Μαστροπάολο, Αντριάνο Πρόσπερι, Στέφανο Ροντοτά, Τζουίντο Ρόσι, Σαλβατόρε Σέτις, Τσιάκομο Τοντεσκίνι, Εντοάρντο Βιζεντίνι.

* Δημοσιεύτηκε στο «Μανιφέστο» στις 21.12.2013
Μετάφραση: Αργύρης Παναγόπουλος

Ευρωκοινοβούλιο: Kαταπέλτης για τον ρόλο της τρόικας στην κρίση

πηγή: TVXS
Έντονη κριτική στην τρόικα και στην Ευρωζώνη ασκείται στο προσχέδιο της έκθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα πεπραγμένα και τον ρόλο της τρόικας στην αντιμετώπιση της κρίσης, που κατατέθηκε την Τετάρτη στην αρμόδια Επιτροπή Οικονομικών του Ευρωκοινοβουλίου. Όπως σημειώνεται τα προγράμματα προσαρμογής που εφαρμόσθηκαν στην Ελλάδα δεν εμπόδισαν την ελεγχόμενη χρεοκοπία, αλλά ούτε και την μετάδοση της κρίσης στα υπόλοιπα κράτη μέλη. Επιπλέον, γίνεται λόγος για έλλειψη νομικής βάσης στη σύσταση της τρόικας.
Όπως τονίζεται σχετικά με την έλλειψη νομικής βάσης της τρόικας, δεν λήφθηκαν υπόψη οι επιπτώσεις των εφαρμοζόμενων πολιτικών τόσο στην Ελλάδα όσο και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες (κράτη-μέλη) που έχουν πληγεί από την κρίση.
Επιπλέον, σύμφωνα με το προσχέδιο της έκθεσης-πορίσματος, στην τρόικα χρεώνονται λάθη, δυσλειτουργίες και σοβαρές αστοχίες, όπως η βαθιά ύφεση, η μεγάλη άνοδος της ανεργίας και η αύξηση του δημοσίου χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ, παρά την δημοσιονομική προσαρμογή.

Το πλήρες προσχέδιο της έκθεσης ΕΔΩ

Ειδικά για την Ελλάδα, τονίζεται μεταξύ άλλων ότι μετά από πέντε αναθεωρήσεις του μνημονίου και εξαιτίας των ανεπαρκών αποτελεσμάτων χρειάστηκε και δεύτερο πρόγραμμα, ενώ αν και ο στόχος των προγραμμάτων ήταν να αποτραπεί η χρεοκοπία, αυτό δεν επιτεύχθηκε. Ακόμη, αφήνονται αιχμές για την έλλειψη πολιτικής βούλησης.
Όπως τονίζεται στο προσχέδιο, σε όλες τις χώρες που εφαρμόζεται το πρόγραμμα το δημόσιο χρέος έχει αυξηθεί. Μάλιστα εκφράζεται η λύπη του Ευρωκοινοβουλίου για τις ενίοτε υπερβολικά αισιόδοξες υποθέσεις της τρόικας, ιδίως όσον αφορά την ανάπτυξη, αλλά και για την ανεπαρκή αντίληψη της πολιτικής αντίστασης για αλλαγές σε ορισμένα κράτη μέλη, ενώ αναφέρει ότι από το 2008 και μετά οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνθηκαν.
Οι συντάκτες του πορίσματος του Ευρωκοινοβουλίου, ζητούν αλλαγή των δημοσιονομικών στόχων και λιγότερη λιτότητα για τις χώρες σε μνημόνιο όπως η Ελλάδα, επειδή η ύφεση αποδείχτηκε πολύ μεγαλύτερη απ' όσο αρχικά είχε εκτιμηθεί.
Στο πόρισμα προτείνεται η Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου (με στόχο την σταδιακή αποχώρηση του ΔΝΤ) και την αλλαγή των διαδικασιών λήψης αποφάσεων από το Eurogroup. Επιπλέον, προτείνεται η χαλάρωση των μέτρων λιτότητας και πιο συγκεκριμένα, η τρόικα να διαμορφώνει πολιτικές με βάση τα τελευταία εμπειρικά δεδομένα από την επίπτωση των δημοσιονομικών μέτρων στην ύφεση, να υπάρχει περισσότερη λογοδοσία για τα μνημόνια σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και να ενημερώνεται το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από τους εκπροσώπους της Κομισιόν στην τρόικα.
Το προσχέδιο της έκθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με το έργο της διεθνούς τρόικας των πιστωτών (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Ευρωπαϊκή Επιτροπή) κατατέθηκε την Τετάρτη στην αρμόδια Επιτροπή Οικονομικών του ΕΚ από τους επικεφαλής της ομάδας που ανέλαβε να διενεργήσει σχετική έρευνα, τον Ότμαρ Κάρας (ΕΛΚ, Αυστρία) και τον Λιέμ Χοάνγκ Νγκοκ (Σοσιαλιστές και Δημοκράτες, Γαλλία), σύμφωνα με ανακοίνωση της εν λόγω επιτροπής.
Το κείμενο που κατατέθηκε, σύμφωνα με την Επιτροπή, επισημαίνει πως χρειάζονται επίσης βελτιώσεις και σε εθνικό επίπεδο, όσον αφορά κυρίως το σε ποιον «ανήκει» η ευθύνη για την διαδικασία εφαρμογής μεταρρυθμίσεων καθώς εάν δεν υπάρχει τέτοια απόδοση ευθυνών η εφαρμογή είναι λιγότερο αποτελεσματική και οι επιπτώσεις των μεταρρυθμίσεων λιγότερο θετικές.
Σημειώνεται ότι το προσχέδιο θα αποτελέσει τη βάση του πολιτικού έργου που θα αρχίσει τον Ιανουάριο, με ακροάσεις σημαντικών παραγόντων που καθόρισαν το περιεχόμενο των προγραμμάτων στήριξης και την αποστολή αντιπροσωπειών του ΕΚ στην Κύπρο, στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία.
Σύμφωνα με το ενδεικτικό χρονοδιάγραμμα που παρατίθεται, αντιπροσωπεία της Επιτροπής Οικονομικών θα μεταβεί στη Λισαβόνα από την 6η ως την 7η Ιανουαρίου 2014, στην Αθήνα από την 8η ως την 9η Ιανουαρίου, στην Λευκωσία από την 10η ως την 11η Ιανουαρίου και στο Δουβλίνο την 16η ως την 17η Ιανουαρίου.
Ενώπιον της επιτροπής θα μιλήσουν παράλληλα ο ευρωπαίος επίτροπος αρμόδιος για Οικονομικά και Νομισματικά Θέματα Όλι Ρεν (13η Ιανουαρίου), ο πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν-Κλοντ Τρισέ (14η Ιανουαρίου) και ο διευθυντής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ) Κλάους Ρέγκλινγκ (15η Ιανουαρίου). Το σχέδιο της έκθεσης θα παρουσιαστεί κι επίσημα στην Επιτροπή την 16η Ιανουαρίου στο Στρασβούργο. Προγραμματίζονται επίσης και άλλες επαφές, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Συνημμένα: 

145518_prosxedio.pdf