Καταρρέει από τα ελλείμματα ο ΟΑΕΕ – 7,4 δισ. ευρώ οι απλήρωτες εισφορές

πηγή: left.gr

Ένας στους δύο ελεύθερους επαγγελματίες αδυνατεί να πληρώσει τις εισφορές του, δεν έχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και απειλείται με κατάσχεση

Ένας στους δύο ελεύθερους επαγγελματίες αδυνατεί να πληρώσει τις εισφορές του, δεν έχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και απειλείται με κατάσχεση. Την ίδια ώρα ο ΟΑΕΕ, το Ταμείο όλων των ελεύθερων επαγγελματιών, καταρρέει υπό το βάρος των μεγάλων ελλειμμάτων και είναι αμφίβολο αν θα μπορεί να καταβάλλει συντάξεις και στο μέλλον.

Φτωχύναμε κι άλλο το 2013...

πηγή: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

H κατάσταση της φτώχειας έχει επιδεινωθεί στην Ελλάδα το 2013, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της τριμηνιαίας έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κοινωνική κατάσταση και την απασχόληση στην ΕΕ, που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες. Παράλληλα, στην Ελλάδα και την Πορτογαλία οι μεταρρυθμίσεις των συστημάτων φορολογίας και κοινωνικών παροχών κατά την περίοδο 2012-2013 οδήγησαν σε μείωση των εισοδημάτων για την πλειοψηφία των νοικοκυριών.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την έκθεση, η Ελλάδα εμφανίζει τη μεγαλύτερη αύξηση, την περίοδο 2011-2013, του ποσοστού του πληθυσμού που κινδυνεύει με φτώχεια. Το 2013 η φτώχεια αφορά το 23,7% του πληθυσμού και αυξήθηκε κατά 1,8% σε σχέση με το 2011. Ακολουθούν η Ρουμανία με αύξηση +1,1% και φτώχεια 21,2% το 2013, η Λετονία με +0,9% και φτώχεια 21,4% και η Ισπανία με +0,7% και φτώχεια 20,9%.

Εξάλλου, την περίοδο 2008-2013 το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 14,8% στην Ελλάδα, καταγράφοντας το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ μετά την Ιρλανδία (-16%), ενώ μεγάλες μειώσεις παρατηρήθηκαν επίσης στην Πορτογαλία με -7,5% και την Ισπανία με -5,2%. Κύριος λόγος αυτών των μειώσεων, όπως εξηγεί η Επιτροπή, ήταν οι μεγάλες αυξήσεις σε φόρους, οι μειώσεις σε συντάξεις και ο περιορισμένος αντίκτυπος των δαπανών για την κοινωνική προστασία.

Από την έκθεση της Επιτροπής προκύπτει ακόμη ότι το 2013 το μοναδιαίο κόστος εργασίας σημείωσε τις μεγαλύτερες μειώσεις στην Κύπρο (-5,4%) και την Ελλάδα (-4,7%), ενώ οι Έλληνες εμφανίζονται ως οι Ευρωπαίοι που εργάζονται τις περισσότερες ώρες εβδομαδιαίως με 43,7 ώρες. Ακολουθούν οι Πολωνοί με 42,5 ώρες, οι Κύπριοι με 42,4 ώρες, οι Πορτογάλοι με 42,2 ώρες και οι Αυστριακοί με 42,15. Λιγότερο εργάζονται οι Φιλανδοί με 39,7 ώρες την εβδομάδα, οι Ούγγροι με 39,8 ώρες και οι Γάλλοι με 40 ώρες.

Τον Ιανουάριο του 2014 η ανεργία πλήττει 3,1 εκατ. νέους, ηλικίας 15-24 ετών, στην ΕΕ, με μεγάλες διαφορές όμως να παρατηρούνται μεταξύ των κρατών μελών. Σε χώρες οι οποίες δεν επηρεάστηκαν ιδιαίτερα από την επιδείνωση της κατάστασης εργασίας, όπως την Αυστρία, τη Γερμανία και την Ολλανδία, τα ποσοστά της ανεργίας των νέων ήταν της τάξης του 10%, ενώ στην Ελλάδα και την Ισπανία, όπου η κατάσταση είναι η χειρότερη στην ΕΕ, τα ποσοστά ανεργίας των νέων τριπλασιάστηκαν την περίοδο 2008-2013, αναφέρει η Επιτροπή.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της έκθεσης ο επίτροπος για θέματα απασχόλησης και κοινωνικών υποθέσεων Λάζλο Άντορ υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ότι «οι ανισότητες έχουν αυξηθεί και υφίσταται κίνδυνος η τρέχουσα εύθραυστη ανάκαμψη να μη βελτιώσει την κατάσταση πολλών ομάδων των πληθυσμού με χαμηλότερα εισοδήματα».

«Η ΕΕ απέχει ακόμα πολύ από το να έχει εξασφαλίσει μια ανάκαμψη χωρίς αποκλεισμούς που δημιουργεί πολλές θέσεις εργασίας: Τα κράτη μέλη και η ΕΕ θα πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους ώστε να εξασφαλίσουν ότι δεν θα αφήσουμε κανέναν πίσω κατά την προσπάθειά μας να βγούμε από την κρίση» σημείωσε ο κοινοτικός επίτροπος και πρόσθεσε: «Ειδικότερα, θα πρέπει να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας σε επενδύσεις στο ανθρώπινο δυναμικό, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις που περιέχονται στη δέσμη μέτρων για τις κοινωνικές επενδύσεις και στη σύσταση του Συμβουλίου σχετικά με τις εγγυήσεις για τη νεολαία».

Εθνική κατάθλιψη...

πηγή: left.gr
Από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό των τραγικών ειδήσεων που βομβαρδίζουν την καθημερινότητά μας και δημιουργούν το σκηνικό της απόλυτης θλίψης στην οποία βυθιζόμαστε μέρα με την ημέρα.
«Νεοάστεγοι», αυτοκτονίες, φτώχεια, κουτσούρεμα και των ελάχιστων συντάξεων, πλειστηριασμοί, σπίτια που τυλίγονται στις φλόγες και όποιος αντέξει το 2014. Την ώρα που ένας ιδιόμορφος «τρίτος κόσμος» γεννιέται εντός των τειχών η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας καλείται να βρει τις δυνάμεις όχι μονάχα να παλέψει για την δική της επιβίωση αλλά και για να καταθέσει το περίσσεμα της ψυχής της για την διάσωση των ολοένα και αυξανόμενων «αποκλεισμένων» που βρίσκονται δίπλα μας.
Στο περιθώριο μιας υπερχρεωμένης κοινωνίας που βαριανασαίνει κάτω από το βραχνά δανείων, πιστωτικών καρτών, δόσεων και φόρων μεγαλώνει καθημερινά ο κατάλογος των απελπισμένων, των παραιτημένων και των εξοβελισμένων. Δείγμα της απελπιστικής κατάστασης την οποία βιώνουν όλο και περισσότεροι πολίτες και μιας χώρας που οδηγείται - και - μαθηματικά πλέον στην «εθνική κατάθλιψη».
Και πίσω από τη θαμπή βιτρίνα του κέντρου της πρωτεύουσας μια «πόλη αστέγων» που σέρνεται τις παγωμένες νύχτες σε παγκάκια και πλατείες. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, περισσότεροι από 25 χιλιάδες είναι οι άστεγοι της Αθήνας με περίπου 1250 από αυτούς να μην μπορούν να βρουν πουθενά καταφύγιο ούτε αυτές τις δύσκολες μέρες του χειμώνα. Μια πραγματικότητα που έρχεται και βάζει την Ελλάδα στην λίστα των χωρών που σύμφωνα με τον Economist «αυξανόμενος εμφανίζεται ο κίνδυνος κοινωνικών αναταραχών παγκοσμίως, έπειτα και από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, με τη λιτότητα παρούσα στην ατζέντα πολλών κρατών και για το 2014». Όπως επισημαίνεται στην μελέτη, το μειωμένο εισόδημα και η υψηλή ανεργία δεν οδηγούν πάντα σε κοινωνικές αναταραχές. Μόνο στις περιπτώσεις, στις οποίες η οικονομική δυσπραγία συνοδεύεται και από άλλους παράγοντες αδυναμίας και ευπάθειας, υπάρχει πραγματικός κίνδυνος κοινωνικής έκρηξης. Ιδιαίτερα σημαντικός και «εκρηκτικός» παράγοντας: η δημοκρατία σε κρίση, ή αλλιώς η έλλειψη εμπιστοσύνης σε κυβερνήσεις και θεσμούς. Λίγα μόλις βήματα χωρίζουν πλέον την εθνική κατάθλιψη από την κοινωνική έκρηξη. Και αυτή η απόσταση δεν μπορεί να συντηρηθεί ούτε με δωρεάν wifi ούτε με την συνταγή της καταστολής. Το 2014 θα σηματοδοτήσει την ολική ανατροπή.

Ανεργία της εποχής του ‘60

πηγή: TVXS
Σε 37 δισ. ευρώ υπολογίζει το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ/ΓΣΕΕ) την απώλεια που υπέστησαν οι μισθωτοί την τελευταία τριετία από μειώσεις των αποδοχών τους και από τις φορολογικές επιβαρύνσεις, συμβάλλοντας στη μείωση της εγχώριας ζήτησης κατά 31,3%. 

Η αγοραστική δύναμη των αποδοχών τους την ίδια περίοδο 2010-2013 μειώθηκε κατά 37,2%, επιστρέφοντας στα επίπεδα του έτους 2000, ενώ η ανεργία επέστρεψε στα επίπεδα του 1961 με τις προβλέψεις να είναι δυσοίωνες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ

Οδηγίες προς ναυτιλλομένους

Του Τάσου Παππά
πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
«Ε, όχι και απεργία οι καθηγητές την περίοδο των πανελλαδικών εξετάσεων. Πρόκειται για απαράδεκτη επιλογή του συνδικαλιστικού κινήματος, που έχει καταντήσει συντεχνιακή σύναξη. Βλάπτουν τους μαθητές που ετοιμάζονται για μία από τις κρισιμότερες μάχες της ζωής τους και τις οικογένειές τους που αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους». Κυβέρνηση, κομματικά στελέχη, δημοσιολόγοι και λοιποί οπαδοί της κοινής λογικής χρησιμοποίησαν αυτό το επιχείρημα πριν από μερικούς μήνες για να επιτεθούν στην απόφαση της ΟΛΜΕ. Είχε φυσικά προηγηθεί μπαράζ συκοφαντικών σχολίων για τους τεμπέληδες καθηγητές που απολαμβάνουν τρεις μήνες διακοπές τον χρόνο, που αρνούνται να επιμορφωθούν και να αξιολογηθούν, που έχουν μαύρο εισόδημα από τα ιδιαίτερα μαθήματα, που, που, που. Ολα αυτά για να έρθει ως φυσιολογική η απόφαση της κυβέρνησης να επιστρατεύσει τους καθηγητές.

Μηδενική ανοχή στην εξαθλίωση

Της Ειρήνης Κ. Μυλωνά*
πηγή: left.gr
Δεν είναι η πρώτη φορά που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την σχετικοποίηση της εφαρμογής των νόμων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο όνομα της πάταξης της εγκληματικότητας. Ασφαλώς, το φαινόμενο αυτό ήταν σύνηθες σε περιπτώσεις όπου τα θύματα της παραβίασης εμφανίζονταν ως ιδιαίτερα επικίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια εγκληματίες, οπότε και με τη βοήθεια των ΜΜΕ, ήταν πολύ πιο εύκολη η αποδοχή των περιστατικών αυτών από την κοινή γνώμη. Αναπόφευκτη κατάληξη, αλλά και στόχο της παραπάνω πολιτικής μηδενικής ανοχής, αποτελεί η επέκτασή της σε κάθε είδους συμπεριφορά που χαρακτηρίζεται από το σύστημα ως παραβατική, καθιστώντας των καθένα και την καθεμιά από εμάς, πιθανά θύματά της. Το μεγαλύτερο θύμα ωστόσο, δεν είναι άλλο από την νομιμότητα και κατ' επέκταση την ίδια την δημοκρατία.

ΙΝΚΑ: Το 73% των Ελλήνων δηλώνει ότι δεν θα κάνει φέτος διακοπές

πηγή: TVXS

Απλησίαστες θα είναι οι φετινές καλοκαιρινές διακοπές για το 73% των Ελλήνων, ενώ ένα αρκετά σημαντικό ποσοστό θα προχωρήσει σε περαιτέρω μείωση του χρόνου διακοπών, όπως προκύπτει από πανελλαδική έρευνα του ΙΝΚΑ, που πραγματοποιήθηκε στο διάστημα 1-8 Ιουλίου, με τη μέθοδο των τηλεφωνικών συνεντεύξεων σε 545 άτομα.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, το 73% των Ελλήνων, σε σχέση με το 69% πέρυσι, δεν θα κάνει καλοκαιρινές διακοπές, ενώ περισσότεροι από 73 στους 100 έλληνες καταναλωτές δήλωσαν ότι δεν προγραμματίζουν ούτε πιστεύουν ότι τελικά θα πραγματοποιήσουν διακοπές το καλοκαίρι του 2013.

Οι λόγοι για τη μη πραγματοποίηση των διακοπών, όπως επισημαίνεται στην έρευνα, είναι κατά κύριο λόγο οικονομικοί (70%), ενώ σειρά έχει η επαγγελματική και εισοδηματική αστάθεια (20%), και οι επαγγελματικές υποχρεώσεις και άλλοι λόγοι (10%).
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας έρευνας, από το 27% το 80% θα κάνει ολιγοήμερες διακοπές το πολύ 5 ημερών. Το μέρος καταγωγής κερδίζει έδαφος και ζωντάνια, αφού εκεί θα στρέψουν το ενδιαφέρον τους οι Έλληνες τουρίστες.
Οι Έλληνες διαμένουν:

• σε φιλικό ιδιόκτητο σπίτι 52%
• σε συγγενικό-φιλικό σπίτι 28%
• σε ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα σπίτια ή δωμάτια το 20%

Η διάρκεια των διακοπών όλης, οπό κοινού, της οικογένειας, φαίνεται ότι περιορίζεται όλο και περισσότερο και τείνει να εξαλειφθεί.
Κατά το 2013, όπως αναφέρεται στην έρευνα, θα πραγματοποιήσει:

• 4 ήμερες διακοπές το 40%
• 7 ημέρες το 25%,
• 10 ήμερες το 20%,
• 15 ήμερες το 13% και
• 20 ήμερες μόλις το 2%

Η θάλασσα συνεχίζει να συγκεντρώνει τις προτιμήσεις της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων, με 80% των προτιμήσεων, ενώ το βουνό «κερδίζει» κάποιο έδαφος, σε σχέση με παλαιότερες έρευνες, συγκεντρώνοντας το 20%.
Οι εκτός Ελλάδας τουριστικοί προορισμοί φέτος θα μειωθούν σε ποσοστό κοντά στο 50%, ενώ σύμφωνα με υπολογισμούς του ΙΝΚΑ, το ελάχιστο κόστος για διαμονή-διατροφή 15 ημερών μίας τετραμελούς οικογένειας αγγίζει πλέον τα 2.700 ευρώ.
Τέλος, όπως επισημαίνει το ΙΝΚΑ, εκτός των τιμών, σημαντικό πρόβλημα παρουσιάζεται στα ζητήματα της ποιότητας, της εξυπηρέτησης και της δημόσιας υγείας.

Πανευρωπαϊκό συνέδριο για τον πλούτο και τη φτώχεια στην Αθήνα (18-20 Απριλίου)

πηγή: ΑΥΓΗ
Των Γιώργου Δαρεμά και Μαρίκας Φραγκάκη*
Η αυξανόμενη συγκέντρωση του πλούτου, από τη μία πλευρά, και η διευρυνόμενη φτώχεια, από την άλλη, αποτελούν τα θέματα του πανευρωπαϊκού συνεδρίου, που διοργανώνεται στην Αθήνα (18-20 Απριλίου) από το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο ATTAC. Στόχος του συνεδρίου είναι (1) η διερεύνηση της υφιστάμενης κατάστασης, των βαθύτερων αιτιών και των επιπτώσεων της αυξανόμενης ανισοκατανομής εισοδήματος και πλούτου στην Ευρώπη, (2) η ανταλλαγή απόψεων για τις κατά τόπους κινηματικές και άλλες πρωτοβουλίες και (3) η από κοινού διαμόρφωση στρατηγικής για την καταπολέμηση του φαινομένου αυτού.
«Από όλες τις τάξεις, οι πλούσιοι ελκύουν τη μεγαλύτερη προσοχή, αλλά και τη λιγότερη μελέτη». Η ρήση αυτή ανήκει στον γνωστό Αμερικανό οικονομολόγο J.K. Galbraith (1908 - 2006). Πράγματι, οι πλούσιοι της εποχής μας καταλαμβάνουν σημαντικό χώρο στα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ σε τακτική βάση. Το μέγεθος της περιουσίας τους όμως, πού βρίσκεται, αν βρίσκεται σε κάποιο φορολογικό παράδεισο, καθώς και ποια η συνεισφορά τους στην οικονομία και στην κοινωνία απασχολούν ελάχιστα. Η εικόνα αυτή τείνει να μεταβληθεί ως αποτέλεσμα της κρίσης και της πίεσης που ασκείται στα δημόσια οικονομικά και στην οικονομία και κοινωνία γενικότερα.
Σύμφωνα με το Δείκτη Δισεκατομμυριούχων του Bloomberg, τα 100 πλουσιότερα άτομα στον κόσμο αύξησαν την περιουσία τους κατά 241 δισ. δολ. το 2012, κυρίως λόγω της σημαντικής αύξησης των τιμών των μετοχών¹. Στις 31.12.2012, το άθροισμα της αξίας της περιουσίας τους έφθασε στο ποσό των 1,9 τρισ. δολ., ήτοι περίπου στο 2,7% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Εξάλλου, σύμφωνα με άλλες πηγές, οι δισεκατομμυριούχοι συνολικά στον κόσμο αριθμούν 187.380 άτομα (0,003% του πληθυσμού), των οποίων ο πλούτος ανέρχεται σε 26 τρισ. δολ. (37% ΑΕΠ)². Στην Ευρώπη, αντιστοιχούν 53.440 δισεκατομμυριούχοι (0,01% του πληθυσμού), ο πλούτος των οποίων φθάνει στα δολ. 6,9 τρις (39,4% ΑΕΠ). Τέλος, στην Ελλάδα υπάρχουν 455 δισεκατομμυριούχοι (0,004% του πληθυσμού) με συνολικό πλούτο αξίας 50 δισ. δολ. (17,3% ΑΕΠ)³. Οι εν λόγω πηγές επίσης μας πληροφορούν ότι το 2012 οι δαπάνες των δισεκατομμυριούχων αφορούσαν κατά κύριο λόγο τον τρόπο ζωής τους (lifestyle), τις συλλογές τους έργων τέχνης και τη φύλαξη (security) της οικογένειάς τους. Με άλλα λόγια η πολυπόθητη ανάκαμψη της οικονομίας δεν αναμένεται να προέλθει από τις δαπάνες κατανάλωσης των πλουσιότερων της Γης.
Στον αντίποδα της συγκέντρωσης του πλούτου και της υπερπολυτελούς ζωής μικρής μερίδας της κοινωνίας, βρίσκεται η φτωχοποίηση ενός διευρυνόμενου τμήματος και η εξαθλίωση των μέχρι πρότινος φτωχών. Οι τάσεις αυτές παρατηρούνται ιδιαίτερα έντονα στις νότιες χώρες της Ευρωζώνης, καθώς και στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Το "κοινωνικό ζήτημα" που ταρακούνησε σύμπασα την Ευρώπη τον 19^ο αιώνα έχει αναβιώσει δριμύτερο στις αρχές του 21^ου συγκροτώντας μέσα στις πολιτισμένες κοινωνίες της Ε.Ε. έναν εκτεταμένο θύλακο εξαθλιωμένων που συνιστά έναν "τέταρτο κόσμο" μέσα στον Πρώτο Κόσμο. Αυτός ο "αόρατος κόσμος" της "έσχατης ένδειας μέσα στην ευμάρεια" έχει εκλάβει δραματικές διαστάσεις και γιγαντώνεται μέσα στην ελληνική κοινωνία. Το πολυδιάστατο φαινόμενο της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής φτώχειας δεν αποτελεί μόνο ένδειξη της προϊούσας κοινωνικής αποσύνθεσης αλλά πλήττει ευθέως το δημοκρατικό αξιακό τρίπτυχο της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης, στο όνομα του οποίου νομιμοποιείται κάθε δικαιικά εύτακτη πολιτεία.
Ένας καίριος δείκτης που μετρά το μέγεθος της φτώχειας σε μια κοινωνία είναι το ‘κατώφλι της φτώχειας’ που ορίζεται εισοδηματικά και αφορά το ποσοστό του πληθυσμού του οποίου οι εισοδηματικές απολαβές κείνται κάτω από το 60% του μέσου (median) ατομικά εξισωμένου καθαρού διαθέσιμου εισοδήματος. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Eurostat για το 2011, το ποσοστό αυτό έχει ανέλθει στο 21,4% και αντιστοιχεί σε περίπου 2.349.000 φτωχούς ανθρώπους.
Επειδή ο δείκτης εισοδηματικής φτώχειας μετρά μεν την ενδημική σχετική φτώχεια μέσα σε μια κοινωνία αλλά δεν προσμετράει και την πραγματική υλική στέρηση που βιώνουν τα νοικοκυριά μη δυνάμενα να ικανοποιήσουν στοιχειώδεις κοινωνικές ανάγκες τους, όπως π.χ. θέρμανση της οικίας τους, δυνατότητα τηλεφωνικής επικοινωνίας, υποσιτισμό κ.ά. έχει κατασκευαστεί ο δείκτης καταγραφής του "ποσοστού φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού" που αποτυπώνει πληρέστερα τον αριθμό των συμπολιτών μας (συμπεριλαμβανομένης και της παιδικής φτώχειας) που όχι μόνο στερούνται μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης αλλά αδυνατούν κυριολεκτικά να επιβιώσουν.
Το ποσοστό αυτό σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία ανέρχεται στο 31% και είναι μακράν το υψηλότερο στην Ευρωζώνη. Αυτό το τεράστιο στρώμα φτωχών και εξαθλιωμένων, που είναι επικοινωνιακά αφανισμένο (σαν να μην υφίσταται) από τη δημόσια σφαίρα, μας επιτρέπει δικαιολογημένα να μιλάμε για μια ανθρωπιστική κρίση στην καρδιά της πολιτισμένης Ευρώπης.
Το πρόβλημα της φτώχειας δεν είναι προϊόν της παρούσης οικονομικής κρίσης, αλλά ενδογενές κοινωνικό παράγωγο του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής και της απίσχνασης του δημοκρατικού προτάγματος ισότιμης συμπερίληψης όλων των μελών της κοινωνίας στην κοινή ευζωΐα μέσω ουσιωδών κοινωνικών αναδιανομών και δικαιοσύνης. Εντούτοις η συστηματική εφαρμογή των κυβερνητικών πολιτικών λιτότητας εντείνει και επαυξάνει αδίστακτα το πρόβλημα (π.χ. πολλαπλασιάζοντας την στρατιά των ανέργων) ενώ η άτεγκτη προσήλωση στις μνημονιακές νόρμες εξαλείφει την όποια ελπίδα για μια καλύτερη ζωή.
Για τους εκατομμύρια φτωχούς και εξαθλιωμένους το μόνο μέλλον που φαντάζει ρεαλιστικό είναι ότι δεν υπάρχει πια μέλλον. Μια κοινωνία αδιάφορη για το ‘κοινωνικό ζήτημα’ και χωρίς μέλλον είναι κλινικά νεκρή και της απομένει μόνο η πιστοποίηση του θανάτου της.
* Ο Γ. Δαρεμάς και η Μ. Φραγκάκη είναι μέλη της οργάνωσης ATTAC Ελλάδας

1. Billionaires Worth δολ. 1.9 trillion seek advantage in 2013 στο www.bloomberg.com/news/2013-01-01
2. World Ultra Wealth Report 2012-2013 www.wealthx.com/wealthreport
3. Η σύγκριση του (στατικού) πλούτου με το (ρέον) ΑΕΠ είναι μια πρώτη προσέγγιση, ελλείψει στοιχείων για το ύψος του συνολικού πλούτου.

Μας γονατίζουν-Μέτρα φωτιά

πηγή: alterthess.gr
Μέτρα που οδηγούν έναν ολόκληρο λαό στα όρια της επιβίωσης παίρνει η κυβέρνηση, χωρίς να ακουμπά τα μεγάλα εισοδήματα και τους πλούσιους αυτής της χώρας, αλλά αντίθετα γονατίζει εργαζόμενους, συνταξιούχους και ανέργους. Τα μέτρα φαίνεται ότι έχουν κλειδώσει, οι αντιδράσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης έχουν καμφθεί και πλέον μιλάμε για το μεγαλύτερο πρόγραμμα λιτότητας στη μεταπολιτευτική Ευρώπη.

30 χρόνια πίσω...

πηγή: tvxs.gr

Τουλάχιστον 30 χρόνια πίσω – στα επίπεδα του 1978-79 - έχει επιστρέψει η αγοραστική δύναμη των κατώτατων μισθών, λόγω των αλλεπάλληλων μειώσεων στους μισθούς και τις συντάξεις, αλλά και της καταιγίδας των νέων φόρων που έχουν επιβληθεί, σύμφωνα με τη νέα μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ που θα δημοσιοποιηθεί την ερχόμενη εβδομάδα, στο πλαίσιο της ΔΕΘ. Στην Ελλάδα η μεγαλύτερη αύξηση ανεργίας

Η κλεπτοκρατία!

του Δημήτρη Χρήστου 
πηγή: ΑΥΓΗ

TΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ οι εξελίξεις γύρω από το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας μετά το PSI των ομολόγων και την ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που έχασαν μεγάλο μέρος των κεφαλαίων που είχαν τοποθετήσει σε ομόλογα; Παρά το κούρεμα ομολόγων περί τα 50 δισ. ευρώ που υπέστησαν όλες οι εγχώριες τράπεζες η τρόικα προβλέπει ανακεφαλαιοποίηση, μόνο στα τέσσερα μεγάλα ιδιωτικά πιστωτικά ιδρύματα! Εξαίρεσε, δηλαδή, δύο ιστορικής αξίας και πολύτιμες για την εθνική ανάπτυξη δημόσιες τράπεζες, όπως η Αγροτική και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.

Περίπου 7 στους 10 Έλληνες δεν θα κάνουν φέτος θερινές διακοπές.

πηγή: ΑΥΓΗ

Πολυτέλεια αποτελούν φέτος οι θερινές διακοπές για τους περισσότερους Έλληνες, ενώ με πολλές περικοπές και δραστικούς περιορισμούς στον χρόνο, στο κόστος και στην ποιότητα θα είναι οι διακοπές εκείνων που τελικά θα παραθερίσουν.
Η οικονομική δυσπραγία και η αβεβαιότητα έχουν οδηγήσει τους περισσότερους πολίτες, αυτό το πολύ θερμό καλοκαίρι, σε “κατάργηση” των διακοπών ή σε σημαντική σύντμηση της διάρκειάς τους και σε επιλογές με βάση μόνο το χαμηλό κόστος.

Χαμένα λεφτά, χαμένες ζωές

πηγή: ΑΥΓΗ

Χαριστική βολή για τους συνταξιούχους, αλλά και την ελληνική εσωτερική αγορά, θα αποτελέσει η περικοπή των 11,5 - 16 δισ. Οι περικοπές από τις συντάξεις μεταφράζονται αυτομάτως σε χρήματα που θα λείψουν από την κατανάλωση, καθώς ούτως ή άλλως η αποταμίευση ειδικά για τα χαμηλότερα εισοδήματα δεν υφίσταται πλέον ως έννοια.

Τους σκότωσε όλους με μιας! Ένας 77χρονος μάρτυρας που τον είπαν αυτόχειρα....

πηγή: TVXS

Αδύνατον και συνάμα υβριστικό να μιλήσεις και να εξηγήσεις ιατρικά και δη ψυχιατρικά μια πράξη απόλυτα πολιτική. Η πράξη του αγέρωχου 77χρονου άρχοντα, εραστή της ελευθερίας με άσβεστη την νεανική ορμή του «θα ήμουν ο δεύτερος που θα έπαιρνε ένα καλάσνικοφ», μόνο να συγκλονίσει μπορεί.
Συγχρόνως, εξαναγκάζοντάς μας να σταματήσουμε τον θόρυβο της ανόητης ανώριμης και ατελέσφορης αγανάκτησή μας, μας καλεί να γυρίσει ο καθένας μας επιτακτικά τη ματιά μας μέσα μας, στρέφοντας το δάκτυλο προς τον κανακαρισμένο εαυτό μας και με θάρρος να ακούσουμε καθαρά την ψυχή μας και να απαντήσουμε τι θέλουμε. Αν πρώτα ο ίδιος δεν ματώσεις, ίδιος και ιδιώτης θα παραμείνεις χωρίς τίποτα να αλλάξει μέσα σου και γύρω σου.

Μόνο μικροί και ουτιδανοί μπορούν να μιλούν για ασθένεια. Και μιλούν για ασθένεια γιατί φοβούνται την απόλυτη απελευθέρωση που δείχνουν τέτοιες πράξεις. Την απελευθέρωση απέναντι στο θάνατο. Απέναντι στο απόλυτο και αναπόδραστο. Δέσμιοι των μικρόψυχων φόβων τους αποσβολωμένοι μένουν προσπαθώντας να ψελλίσουν ανοησίες, μπροστά στην πράξη που διακηρύχνει την απελευθέρωση απέναντι στο μεγαλύτερο φόβο του ανθρώπου. Όποιος απέναντί του στέκεται όρθιος είναι ο φόβος και ο τρόμος των ουτιδανών και γι αυτό προσπαθούν μικρόψυχα να το ψυχιατροποιήσουν. Γεμάτη τελικά η ιστορία από λεβέντες που αναμετρήθηκαν στα μαρμαρένια αλώνια με το χάρο που οι ουτιδανοί ξεχνούν χαμένοι στην αχλή των σαλονιών.

Ο Δαίδαλος προς τον θεό Ήλιο πέταξε για να πεθάνει.

Ο ρασοφόρος Σαμουήλ απαντά στους προξενητάδες της δουλείας στον Αλή: -«Δεν είναι άξιος ο πασάς να πιάση Σουλιώτη που ξεύρει πολλά μονοπάτια του θανάτου»! και έβαλε φωτιά στην μπαρουταποθήκη στο Κούγκι.

Στο Αρκάδι εκατοντάδες αγωνιστές και γυναικόπαιδα περικυκλωμένοι από χιλιάδες εχθρούς ανατινάζονται για να μην σκλαβωθούν και εξανδραποδιστούν.

Οι Σουλιώτισσες τραγουδώντας πέφτουν στον γκρεμό για να γλιτώσουν την σκλαβιά και την ατίμωση.

Ο μέγιστος Παπαδιαμάντης για την Β’ πολιορκία του Μεσολογγίου
«Περικυκλωμένοι, επί 10 μήνας,
περιερχόμενοι, συχνά, εις ακμή να λιμοκτονήσωσι,
αραιωθέντες από τον κάματον, τας αγρυπνίας και τα τραύματα,
είχον θάψει, ήδη, χιλίους πεντακοσίους στρατιώτας.

Η πόλις ήτο εις ερείπια
και έζων μεταξύ της λάσπης και του νερού των λάκκων των,
εκτεθειμένοι στην δριμύτητα σφοδρού χειμώνος, γυμνόποδες και ρακένδυτοι.
Εφ’ όσον η θέα έφθανεν πόρρω, ανά τα κύματα, έβλεπον, μόνον, τουρκικάς σημαίας.
Η πεδιάς ήτο κεκαλυμμένη από μουσουλμανικάς σκηνάς και μπαϊράκια
και η βαθμιαία εμφάνισις νέων κανονιοστοιχιών, επιδεξιότερον τοποθετημένων,
αι σκοπιαί των Αράβων και ο κρότος πριόνων και σφυρών εις άσπρην αλυκήν, όπου έκειντο τα ναυάγια των κανονιοφόρων του Γιουσούφ,
έδιδον φοβερά προαγγέλματα.

Και, όμως, αυτοί οι ανδρείοι Ακαρνάνες, Αιτωλοί και Ηπειρώτες,
ουδέποτε, προς στιγμήν, εκλονήθησαν, ούτε ιδέα λιποψυχίας διήλθε το πνεύμα των.
Ετήρουν το μέτωπον τόσον τολμηρόν, όσον εις ώρας πανηγύρεων και
απέπτυον να προφέρωσι και την λέξιν παράδοσις.

Ο Μπελογιάννης κοιτώντας κατάματα τον δεσμοφύλακα είπε «πάμε για καθαρό αέρα έ» με απόλυτη γνώση ότι πήγαινε στο απόσπασμα για να τον δολοφονήσουν οι ξεπουλητάδες της χώρας.
Μόνο η χούντα τόλμησε να ψελλίσει κάτι για ψυχική ασθένεια για τον φοιτητή Κωνσταντίνο Γεωργάκη που αυτοπυρπολήθηκε στη Γένοβα το 1970 φωνάζοντας για ελευθερία και δημοκρατία. Η φωτιά που άναψε με το σώμα του ο Κώστας Γεωργάκης μπορεί να μην έριξε φυσικά τη δικτατορία, αλλά ταρακούνησε πολλές συνειδήσεις και ζέστανε περισσότερες. Ο Γεωργάκης τα ξημερώματα της 18ης Σεπτεμβρίου 1970 πέρασε την κόκκινη γραμμή που όλοι φοβόμαστε.

Ο 77χρονος φαρμακοποιός, εραστής της ελευθερίας αποφασίζει αυτός, τον τόπο τον χρόνο και τον τρόπο που θα διατρανώσει την μέγιστη απελευθέρωσή του από τον μεγαλύτερο ανθρώπινο φόβο. Ατενίζει με καθάριο βλέμμα προς την φωλιά των ουτιδανών και με απόλυτη συνείδηση της πράξης του οπλίζει και πυροβολεί. Τους σκότωσε όλους με μιάς.

Και κάτι τελευταίο: Ο Ιησούς (μέρες που είναι) με τον σταυρό στον ώμο ήξερε ότι βάδιζε προς τον θάνατο για την απελευθέρωση του ανθρώπου.

Ποιος θα τολμήσει να μιλήσει ότι είχαν κατάθλιψη όλοι αυτοί;

Ανδρέας Λιάκουρας, Ψυχίατρος Γ.Ν.Κορίνθου 

Να μη συνηθίσουμε...

του Θανάση Καρτερού
πηγή: AYΓΗ

Τώρα οι στυλοβάτες της εθνικής αθλιότητας που βάφτισαν εθνική σωτηρία δηλώνουν συγκλονισμένοι για την αυτοκτονία του συνταξιούχου. Ο ένας μιλάει για εθνική κατάθλιψη, ο άλλος εκφράζει τη λύπη του, ο τρίτος αναλύει πολιτικά την πορεία της σφαίρας, ο τέταρτος -καλό κουμάσι κι αυτός- αφήνει κίτρινα υπονοούμενα για τον νεκρό. Όλοι νίπτουν τας χείρας, καθένας με τον τρόπο του, καθένας με τη μίζερη πόζα του, καθένας με τη δειλία που εμφανίζει ως γενναιότητα και με τον πολιτικαντισμό που εμφανίζει ως θλίψη.

Κι εμείς τι να ψάξουμε και πού; Τι περιμένουμε; Τον ξέρουμε τον ένοχο κι είναι γνωστή η αιτία. Το ζούμε το καθεστώς που έχει μετατρέψει την αυτοκτονία σε πράξη αξιοπρέπειας. Την ψηλαφούμε καθημερινά την απόγνωση που οδήγησε στο τελευταίο σημείωμα: Δεν μπορώ να βρω άλλο τρόπο αντίδρασης εκτός από ένα αξιοπρεπές τέλος, πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για να επιβιώσω και γίνω βάρος στο παιδί μου... Και τους ανεχόμαστε ακόμα τους υπεύθυνους να υπόσχονται λιμάνια στην έρημο και να μας κουνούν το δάχτυλο.

Αν ήταν ένας τους έστω χτες στο Σύνταγμα! Αν άκουγε τις κατάρες όσων έσπευδαν να αφήσουν λίγα λουλούδια ή ένα σημείωμα εκεί που ακόμα το αίμα ήταν νωπό, ίσως καταλάβαινε πού μας έχουν οδηγήσει με τα Μνημόνια και τον φαρισαϊσμό τους. Σε ποιες σκοτεινές ατραπούς θλίψης, μίσους και οργής παραδέρνουμε, ενώ αυτοί, αμετανόητοι και φρουρούμενοι, αναλύουν τις ορέξεις των αγορών και τη λαιμαργία των μονοδρόμων τους. Ίσως τότε να έβλεπε αυτό που προαναγγέλλει το άδικο αίμα ενός συνταξιούχου.

Αλλά κι εμείς... Να μη συνηθίσουμε τον θάνατο, είναι το σύνθημα που διατρέχει από χτες το Διαδίκτυο. Να μη συνηθίσουμε δηλαδή μια ζωή που αδιαφορεί για τον θάνατο δίπλα της. Να μη συνηθίσουμε τα παιδιά που λιμοκτονούν, τους νέους που αγωνιούν για μια δουλειά, τους δούλους του Μνημονίου, τους τσάτσους της τρόικας, τα λαμόγια που ακόμα βασιλεύουν, τους γέρους που ψάχνουν στα σκουπίδια, αλλά και κείνους που προτιμούν την τελεία μιας σφαίρας.

Να μη συνηθίσουμε τον τρόμο και την αθλιότητα του Ράιχ τους, όπως κι αν τα δικαιολογούν. Δεν μπορώ να βρω άλλο τρόπο αντίδρασης, έγραψε ο αυτόχειρας. Respect, αλλά εμείς πρέπει και να μπορέσουμε και να βρούμε...

439.000 παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ελλάδα

πηγή: alterthess.gr

Σε 439.000 υπολογίζονται τα παιδιά που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας με το ποσοστό της παιδικής φτώχειας να ανέρχεται στο 23% στην Ελλάδα ενώ αντίστοιχα για το σύνολο της Ευρώπης είναι 20,5%.
Τα στοιχεία αυτά καταγράφονται στην έκθεση της UNICEF για την «Κατάσταση των παιδιών στην Ελλάδα 2012».

Σύμφωνα με την έκθεση, τα παιδιά στην Ελλάδα, σήμερα, αποτελούν μια ηλικιακή μειονότητα σε ένα πληθυσμό που διαρκώς γερνάει.
Ο πληθυσμός των παιδιών στην Ελλάδα μειώθηκε από 32% του συνολικού πληθυσμού το 1961 σε 19% το 2001 και 17,4% το 2011 σύμφωνα με εκτιμήσεις. Τα νοικοκυριά στην Ελλάδα από το 1960 και μετά συρρικνώθηκαν κατά ένα μέλος, από 3,78 το 1961 σε 2,65 μέλη ανά νοικοκυριό το 2009, ενώ μεταξύ 1991 και 2001 το ποσοστό των νοικοκυριών χωρίς παιδιά κάτω των 15 ετών αυξήθηκε κατά 27,5%.

Από την έκθεση προκύπτει, επίσης, ότι:
Τα μονογονεϊκά νοικοκυριά επηρεάζονται περισσότερο από την φτώχεια.
Το ποσοστό της παιδικής φτώχειας στην Ελλάδα είναι 23% ενώ αντίστοιχα για το σύνολο της Ευρώπης είναι 20,5%. Στην χαμηλότερη θέση είναι η Βουλγαρία με 26,8% και στην καλύτερη θέση η Δανία με 10,9% (Eurostat, 2010).
Οι ανήλικοι κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ελλάδα υπολογίζονται σε 439.000 (Eurostat, 2010).
Φτωχά νοικοκυριά είναι το 20,1% του συνόλου. Το 33,4% των φτωχών νοικοκυριών είναι μονογονεϊκά.
Το 2010 το 28,7% των νοικοκυριών με παιδιά βρισκόντουσαν σε φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό. Ιδιαίτερα στα νοικοκυριά με παιδιά 12-17 ετών το ποσοστό εκτινάσσεται στο 34,7% (Eurostat).
Όσον αφορά στην παιδική εργασία, και με βάση στοιχεία του Συνηγόρου του Πολίτη, υπολογίζεται ότι οι ανήλικοι εργαζόμενοι στην Ελλάδα ξεπερνούν τις 100.000.

Ηλικιωμένος αυτοκτόνησε στην πλατεία Συντάγματος

πηγή: ENIKOS.GR

Σοκ στην Πλατεία Συντάγματος στις 9 το πρωί.

Ένας άνδρας έβγαλε πιστολί, στα σκαλάκια που βρίσκονται στη δεξιά πλευρά της πλατείας, και αυτοπυροβολήθηκε.

Σύμφωνα με αυτόπτη μάρτυρα, ο άνδρας πριν αυτοκτονήσει, είπε "Δε θέλω να αφήσω χρέη στα παιδιά μου".

Στο σημείο έσπευσαν δύο μηχανές του ΕΚΑΒ, καθώς και ένα ασθενοφόρο, προκειμένου να παραλάβουν το άψυχο σώμα του άνδρα.

Μετά από έντολή του ιατροδικαστή, η σορός του άνδρα μεταφέρεται στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός για τη διενέργεια νεκροψίας.

Σύμφωνα με έγγραφο που βρήκε πάνω του η Αστυνομία ο αυτόχειρας γεννήθηκε το 1935 και είναι 77 ετών.

Αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι την ώρα που το άψυχο σώμα του άνδρα μεταφερόταν στο ασθενφόρο, ο συγκεντρωμένος κόσμος ξέσπασε σε χειροκροτήματα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η κόρη του αυτόχειρα εργάζεται σε γραφείο βουλευτή.

Διαβάστε τι γράφει το σημείωμα που άφησε ο 77χρονος λίγο πριν αυτοπυροβοληθεί.

"Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κάθε ίχνος επιβίωσής μου. Δεν μπορώ να βρω άλλο τρόπο αντίδρασης, εκτός από ένα αξιοπρεπές τέλος, πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για  να επιβιώσω και γίνω βάρος στο παιδί μου."

Συνήγορος του Πολίτη: Καταρρέει το κοινωνικό κράτος

πηγή: TVXS

Η πρωτοφανής κρίση που βιώνει η ελληνική κοινωνία σε συνδυασμό με «τα σοβαρά πλήγματα που έχει υποστεί η διοίκηση και τα στελέχη της, καθώς τελούν σε διαρκή αβεβαιότητα, την ώρα που καλούνται να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις της κοινωνίας», έχουν ως αποτέλεσμα την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους και κατ' επέκταση της κοινωνικής συνοχής. Αυτό αποτυπώνεται στην ετήσια έκθεση της Συνηγόρου του Πολίτη Καλλιόπης Σπανού, την οποία παρουσίασε σήμερα, αφού προηγουμένως την παρέδωσε στον πρόεδρο της Βουλής Φίλιππο Πετσάλνικο, όπως ορίζει ο σχετικός νόμος.
 Η κ. Σπανού με αφορμή «την πρωτοφανή κρίση, που εξαλείφει τις βεβαιότητες που μας συνόδευσαν για χρόνια, τουλάχιστον κατά τη μεταπολιτευτική περίοδο, και την έντονη αβεβαιότητα που νιώθουν οι πολίτες για το κατά πόσον το κράτος και η διοίκηση μπορούν να τους στηρίξουν», θεωρεί αναγκαίο ένα «νέο συμβόλαιο σχέσης κράτους- πολίτη», που να οριοθετεί τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις και των δύο πλευρών.
 Σύμφωνα με τη Συνήγορο του Πολίτη, «η πρωτοφανής κρίση και οι δραματικές συνέπειές της, δεν πρέπει να λειτουργήσουν ως άλλοθι για οπισθοδρόμηση στο πεδίο του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας». Μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο επισήμανε ότι σήμερα ο πολίτης, με τα συνεχή μέτρα και τις νομοθετικές ρυθμίσεις, νιώθει ότι «ζει σε ένα τοπίο κινούμενης άμμου», καθώς δεν βλέπει διέξοδο ούτε το τέλος των επώδυνων μέτρων.
 «Χρειάζεται επειγόντως να βρεθεί το νέο σημείο ισορροπίας, ώστε η διοίκηση να εκπληρώνει αποτελεσματικά τον ρόλο της προς όφελος της κοινωνίας και των πολιτών της», ανέφερε η Καλλιόπη Σπανού, ενώ μέσα από την ετήσια έκθεση καταδεικνύει πως «η βίαιη προσαρμογή στην οποία οδηγείται η ελληνική οικονομία και η κοινωνία, έχει δραματικές επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή των πολιτών και τη σχέση τους με τη διοίκηση».

«Την ώρα που τα κοινωνικά δικαιώματα περιορίζονται και οι οικονομικές υποχρεώσεις γίνονται συχνά δυσβάστακτες, οι πολίτες αμφιβάλλουν για το κατά πόσον το κράτος και η πληττόμενη διοίκηση μπορούν να τους στηρίξουν», προσθέτει με νόημα η κ. Σπανού.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι περισσότερες αναφορές, σε ποσοστό 24,28%, έχουν γίνει για τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ ακολουθούν οι δήμοι και οι περιφέρειες, λόγω και της εφαρμογής του «Καλλικράτη», και τα υπουργεία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ