Αύριο (Σάββατο) στις 20.30 η “Ώρα της Γης”

Αύριο, Σάββατο 29 Μαρτίου και ώρα 20.30 το βράδυ (ώρα Ελλάδας) ξεκινά η “Ώρα της Γης”, η πρωτοβουλία του Αυστραλιανού WWF που έχει λάβει παγκόσμιο χαρακτήρα τα τελευταία χρόνια.

Κάθε χρόνο αυτή την ώρα, μνημεία – σύμβολα σε μεγάλες και μικρές πόλεις του κόσμου και δημόσιες επιχειρήσεις “σκοτεινιάζουν”, αλλά και απλά ιδιωτικά σπίτια καλούνται να σβήσουν τα φώτα τους για μια μόνο ώρα, στέλνοντας ένα παγκόσμιο μήνυμα για την προστασία του περιβάλλοντος, ενάντια στην κλιματική αλλαγή.

Φέτος είναι η 6η χρονιά που συμμετέχει και η χώρα μας, με τα φώτα να κλείνουν από τις 20:30 ως τις 21:30. Θα συμβάλλουν άλλα 157 κράτη με κεντρικό μήνυμα “Χρησιμοποίησε την ενέργειά σου για να κάνεις την αλλαγή πραγματικότητα”.

 

Ο Δήμος ΄Υδρας συμμετέχει και φέτος ενεργά στην «'Ώρα της Γης 2014»

Κοινωνικό μπλοκ διαχείρισης απορριμμάτων

πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Συλλογικότητες από όλη τη χώρα συναντήθηκαν στο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο «Εμπρός» για να συντονίσουν τη δράση τους απέναντι στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς για τις μαζικές δημοπρατήσεις μονάδων επεξεργασίας σύμμεικτων σκουπιδιών

Του Στέργιου Ζιαμπάκα

Τα σκουπίδια (ο «χρυσός του μέλλοντος», κατά πολλούς») μας ανήκουν και επομένως οι ίδιοι ως πολίτες έχουμε τη δυνατότητα να συμβάλουμε σε μια διαχείριση με οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά οφέλη υπέρ του συνόλου, όπως υπενθυμίζουν μέλη πρωτοβουλιών, συλλογικοτήτων και συνεταιριστικών σχημάτων από όλη τη χώρα που συγκεντρώθηκαν στην πρωτεύουσα, στο ελεύθερο-αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο «Εμπρός».

Σκοπό της συνάντησης αποτέλεσε ο συντονισμός κοινών και άμεσων πρωτοβουλιών για την υλοποίηση δράσεων υπέρ της δημόσιας αποκεντρωμένης διαχείρισης των απορριμμάτων, με έμφαση στην πρόληψη και στην προδιαλογή. «Σε μια περίοδο που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη τα κυβερνητικά σχέδια, οι συλλογικότητες και οι φορείς είναι πλέον αποφασισμένοι να συντονίσουν τις παρεμβάσεις τους και να αποτρέψουν τον κυβερνητικό σχεδιασμό των μαζικών δημοπρατήσεων μονάδων επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων», επισημαίνει στην «Εφ.Συν.» ο Τάσος Κεφαλάς, μέλος της Πρωτοβουλίας Συνεννόησης για τη Διαχείριση των Απορριμμάτων (ΠΡΩΣΥΝΑΤ), η οποία προσκάλεσε τους ενδιαφερόμενους στη συνάντηση.

Διαχείριση στον τόπο παραγωγής

Η αποτροπή των υφιστάμενων σχεδίων εκτιμάται ότι είναι εφικτή εφόσον αντιταχθεί ένας τεκμηριωμένος αντίλογος, ο οποίος αποτυπώνεται στην πρόταση που στηρίζει τη δημόσια αποκεντρωμένη διαχείριση απορριμμάτων. Το μοντέλο που προτείνεται στηρίζεται, αφενός μεν, στην επιλογή το μεγαλύτερο μέρος της διαχείρισης των απορριμμάτων να γίνεται κοντά στον τόπο παραγωγής (νοικοκυριά, χώροι εργασίας κ.λπ.), στη βάση των αρχών της εγγύτητας και της μικρής κλίμακας, αφετέρου δε, στη διαπίστωση ότι τα σκουπίδια κρύβουν πλούτο που πρέπει να αξιοποιηθεί.

Τα μέλη της ΠΡΩΣΥΝΑΤ υπολογίζουν ότι το 40%-60% των απορριμμάτων είναι ανακυκλώσιμα και ακόμη ένα 40%-60% των απορριμμάτων είναι οργανικά, τα οποία, προδιαλεγμένα, αποτελούν τη βέλτιστη επιλογή για παραγωγή εδαφοβελτιωτικού υλικού. Ως εκ τούτου, εκτιμάται ότι λιγότερο από το 10% των απορριμμάτων είναι αδρανή υλικά και υπολείμματα, τα οποία προτείνεται να διατίθενται σε μικρότερους, λιγότερους και πιο ασφαλείς ΧΥΤΥ. Συνεπάγεται ότι η ανακύκλωση και η κομποστοποίηση πρέπει να αποτελέσουν την «καρδιά» ενός βιώσιμου συστήματος διαχείρισης απορριμμάτων και όχι η διατήρησή τους σε σύμμεικτη μορφή.

Στην πρόταση περιγράφεται ότι το κύριο βάρος των υποδομών του συγκεκριμένου συστήματος «σηκώνεται» στον τόπο παραγωγής απορριμμάτων, σε πρώτο επίπεδο, και σε δεύτερο σε δημοτικές και διαδημοτικές υποδομές, απλού εξοπλισμού.

Στα σπίτια, τις επιχειρήσεις και τους δημόσιους χώρους προτείνονται: δράσεις υπέρ της πρόληψης παραγωγής αποβλήτων και της επαναχρησιμοποίησης υλικών, διαχωρισμός ανακυκλώσιμων-ανακτήσιμων υλικών και ειδικά των οργανικών υλικών (οικιακή κομποστοποίηση), μηχανική κομποστοποίηση από μεγάλους παραγωγούς οργανικών (νοσοκομεία, εστιατόρια, στρατόπεδα κ.λπ.), δημιουργία ενός δικτύου ξεχωριστών κάδων ανακυκλώσιμων υλικών και δημοτικών συστημάτων ανακύκλωσης, καθώς και απεμπλοκή από τη λογική του μπλε κάδου και δημιουργία «πράσινων» σημείων στους δήμους, για την ξεχωριστή συλλογή λιγότερο συνηθισμένων ανακτήσιμων υλικών (ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, μπαταρίες, ελαστικά κ.λπ.). Στις δημοτικές υποδομές προτείνεται να γίνεται η υποδοχή των προϊόντων της διαλογής στην πηγή, με σκοπό την περαιτέρω διαλογή των απορριμμάτων και στόχο τη μεγιστοποίηση της ανάκτησης ανακυκλώσιμων και οργανικών υλικών.

Σύμφωνα με την πρόταση, εκεί θα γίνεται επιτόπια παραγωγή κομπόστ υψηλής ποιότητας, με πρωταρχική επιλογή τη μέθοδο της αερόβιας επεξεργασίας. Σε εθνικό επίπεδο προτείνεται να διαχειριστούν τα βιομηχανικά και επικίνδυνα απόβλητα, όπως ακόμη και η κατηγορία εξορυκτικών και μεταλλευτικών αποβλήτων.

Τα πρώτα επίπεδα του συγκεκριμένου είδους διαχείρισης προϋποθέτουν την ευαισθητοποίηση και την ενεργή συμμετοχή των πολιτών. Ταυτόχρονα, όμως, συνιστά και ισχυρό κίνητρο για τη συμμετοχή τους καθώς θεωρείται εφικτή, πέρα από τη μείωση των απορριμμάτων, και η μείωση των δημοτικών τελών. Στην πρόσφατη συνάντηση υπήρξε ευρεία συναίνεση στο πλαίσιο που προτάθηκε, ωστόσο, πριν δημοσιοποιηθεί στο σύνολό του, επιλέχθηκε να δοθεί περισσότερος χρόνος σε φορείς και συλλογικότητες να καταθέσουν προτάσεις περαιτέρω βελτίωσης.

Επιπλέον θέσεις εργασίας

Σύμφωνα με μέλη των πρωτοβουλιών, η λύση που προτείνεται δύναται να μειώσει το κόστος διαχείρισης των απορριμμάτων κατά 80%, διασφαλίζοντας επιπλέον θέσεις εργασίας στους ΟΤΑ, καθώς πρόκειται για μια «λύσης εντάσεως εργασίας, όχι εντάσεως κεφαλαίου», όπως τονίζουν.

Αντιθέτως, συμπληρώνουν, η πολιτεία έχει διαλέξει τον «λάθος» δρόμο, καθώς σχεδιάζει τη γενικευμένη εφαρμογή ενός μοντέλου διαχείρισης που χαρακτηρίζεται από: την πλήρη ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης με μακροχρόνιες συμβάσεις ΣΔΙΤ μέσω διαγωνισμών που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, για τις βασικές υποδομές, την ακύρωση πολιτικών πρόληψης – μείωσης απορριμμάτων και ανάκτησης υλικών μέσω προδιαλογής, συγκεντρωτικές μονάδες επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων και ακόμη από αφύσικα μεγάλες δυναμικότητες μονάδων επεξεργασίας, εξαιτίας της επιλογής να διατηρούνται απορρίμματα σε σύμμεικτη μορφή, που συνοδεύονται με ισχυρές εγγυήσεις για τις ποσότητες, με συνέπεια το υψηλό κατασκευαστικό και λειτουργικό κόστος, εις βάρος φορολογούμενων πολιτών.

Ακόμη, μέλη των συλλογικοτήτων χαρακτηρίζουν «μύθο» την ενεργειακή αξιοποίηση των απορριμμάτων, μέσω διαδικασιών καύσης. Υπογραμμίζουν πως το αναμενόμενο ενεργειακό όφελος δεν θα ξεπερνά το 1,5% της συνολικής ζήτησης σε ηλεκτρική ενέργεια.

Κρίση μοντέλου... Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος

του Κώστα Ζαχαριάδη
πηγή: left.gr

Τυφώνες με νεκρούς και μεγάλες καταστροφές στις ΗΠΑ, νεκροί και πλημμύρες στην κεντρική Ευρώπη. Η περιβαλλοντική κρίση ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής είναι παρούσα, μας δείχνει τα δόντια της και μας κραυγάζει ότι αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για την καταπολέμησή της, η οικονομική κρίση θα φαντάζει σαν παρανυχίδα μπροστά της.

Λίγες ημέρες πριν, μια εξαιρετικά ανησυχητική είδηση ήρθε στο φως της δημοσιότητας. Οι τιμές του διοξειδίου του άνθρακα ξεπέρασαν τα 400 ppm (μέρη ανά εκατομμύριο) στην ατμόσφαιρα. Πρόκειται για τις υψηλότερες συγκεντρώσεις που έχουν σημειωθεί εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια και στις οποίες διαφαίνεται καθαρά η πλήρης αποτυχία των πολιτικών που υιοθετήθηκαν έως σήμερα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

ΕΕ: Πεντακάθαρα τα ελληνικά νερά

πηγή: TVXS

Στην πέμπτη θέση ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς την ποιότητα των υδάτων της για το 2012 κατατάσσει την Ελλάδα το Ευρωπαϊκό Πρακτορείο Περιβάλλοντος. Στην πρώτη θέση ισοβαθμούν η Κύπρος και το Λουξεμβούργο, ενώ ακολουθούν η Μάλτα και η Κροατία.

Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών: Κατακραυγή για συγχώνευση, σήμα κινδύνου για εθνικό πλούτο

πηγή: ΑΥΓΗ
Tην έντονη αντίδραση των εργαζομένων, των προέδρων των Φορέων Διαχείρισης Προστατευομένων Περιοχών, δέκα περιβαλλοντικών οργανώσεων και του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ προκαλεί η αυθαίρετη απόφαση του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης να μειώσει τους φορείς από 29 σε 14. Άπαντες επισημαίνουν ότι οι φορείς δεν επιβαρύνουν διόλου τον κρατικό προϋπολογισμό,

Βατερλώ για την περιβαλλοντική νομοθεσία! Αποκαλυπτική η 8η ετήσια έκθεση του WWF Ελλάς

πηγή: vetonews.gr

Καταιγιστική οπισθοδρόμηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, και σοβαρή υστέρηση στην εφαρμογή σημαντικών περιβαλλοντικών πολιτικών σημειώθηκε από τον Ιούνιο του 2011 μέχρι σήμερα. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει η 8η ετήσια έκθεση «Δεσμεύσεις για εφαρμογή - Η περιβαλλοντική νομοθεσία στην Ελλάδα»,

που δημοσιεύει σήμερα η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς.

Σε σημαντικό βαθμό, η οπισθοδρόμηση που καταγράφεται στην έκθεση αποτέλεσε απόρροια των μνημονιακών δεσμεύσεων της χώρας. Σε εξίσου σημαντικό βαθμό όμως, προέκυψε από επιλογές της πολιτικής ηγεσίας, που θεωρούν ότι πολλές από τις περιβαλλοντικές διατάξεις αποτελούν εμπόδιο στην οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας, αγνοώντας ότι οι διατάξεις αυτές προσπαθούν να καλύψουν σημαντικά κενά στη θεσμική προστασία του φυσικού κεφαλαίου. Δείγμα των καιρών ήταν ότι η ακύρωση, με εξόφθαλμο τρόπο, ακόμα και πρόσφατων σημαντικών πολιτικών πρωτοβουλιών που είχε εξ αρχής αναλάβει το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, εγκαινιάζοντας με ελπιδοφόρο τρόπο την ίδρυσή του το 2009.

Οι τομείς που υπέστησαν τα σημαντικότερα πλήγματα ήταν, η νομοθεσία για την περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων, η δασική νομοθεσία και η νομοθεσία για τη δόμηση.

Με αιχμή τους νόμους 3986/2011 (εφαρμοστικός Μεσοπρόθεσμου), 4024/2011 (συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις και εργασιακή εφεδρεία), 4014/2011 (περιβαλλοντική αδειοδότηση και αυθαίρετα), 4042/2012 (διαχείριση αποβλήτων), 4067/2012 (Νέος Οικοδομικός Κανονισμός) και 4030/2011 (νέος τρόπος έκδοσης οικοδομικών αδειών),

· νομιμοποιήθηκαν δεκάδες χιλιάδες αυθαίρετα, χωρίς καμία εκτίμηση των περιβαλλοντικών τους επιπτώσεων, ακόμα και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές,

· νομιμοποιήθηκαν ή «τακτοποιήθηκαν» διάφορες παράνομες δραστηριότητες,

· περικόπηκαν διαδικασίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης, ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές,

· άνοιξε ο δρόμος για καταβύθιση του Πράσινου Ταμείου, μέσα από την απορρόφηση του 95% των οικονομικών πόρων του στον κρατικό προϋπολογισμό,

· δίνεται η δυνατότητα για εξαίρεση από τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης των εργοστασίων διαχείρισης αποβλήτων,

· εκποιείται με αδιαφανείς όρους φυσική δημόσια γη και νομιμοποιούνται καταπατήσεις, χωρίς καμία εκτίμηση των αναμενόμενων περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Σημαντικά όμως δεδομένα προκύπτουν και για την οικονομικά ασύμφορη και αντιαναπτυξιακή διάσταση της περιβαλλοντικής κρίσης που επιδεινώνεται από τις πολιτικές που ακολουθούνται. Ενδεικτικά, μόνο το κόστος των εκπομπών «περιφερειακών ρύπων» (αιωρούμενων σωματιδίων, οξειδίων του αζώτου και του θείου) από δύο εγκαταστάσεις της ΔΕΗ (Αγ. Δημητρίου, Μεγαλόπολης Α) ανήλθε σε 735 – 1.960 εκ. €, με βάση στοιχεία του 2009. Σε αυτά περιλαμβάνεται και το κόστος από τη σοβαρή επιβάρυνση της δημόσιας υγείας.

«Πάγια θέση του WWF Ελλάς είναι πως σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη περίοδο οικονομικής κρίσης, η προστασία του περιβάλλοντος μπορεί και πρέπει να αποτελέσει βασικό πυλώνα για μία πραγματικά βιώσιμη και υγιή αναπτυξιακή πορεία της χώρας», τονίζει η Θεοδότα Νάντσου, συντονίστρια πολιτικής του WWF Ελλάς.»

Από τις λίγες θετικές εξελίξεις, πλέον αξιοσημείωτη ήταν η υπογραφή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας των διαταγμάτων για την προστασία του Υμηττού και των νησιωτικών υγροτόπων.

Επίσης η ίδρυση της Ειδικής Υπηρεσίας Κατεδάφισης Αυθαιρέτων του ΥΠΕΚΑ, η οποία όμως δεν έχει ακόμα επιδείξει αξιόλογο έργο.

«Προεκλογικά, καλέσαμε όλα τα κόμματα να αναλάβουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις για βιώσιμη διέξοδο από την κρίση. Καλούμε τώρα τη νέα Κυβέρνηση να σταματήσει τον περιβαλλοντικό κατήφορο και να μην υποκύψει στις σειρήνες που καλούν σε περιβαλλοντικές εκπτώσεις με τη δικαιολογία του οποιουδήποτε εύκολου οικονομικού οφέλους», καταλήγει η Θεοδότα Νάντσου.

WWF: Πάμε κατευθείαν (και) για περιβαλλοντική χρεοκοπία...

πηγή: ΑΥΓΗ

Η ζωή πάνω στη Γη με τους σημερινούς ρυθμούς εκμετάλλευσης φυσικών πόρων και πλουτοπαραγωγικών πηγών έχει εξαντλήσει τα όρια της. Η ετήσια τακτική έκθεση που έδωσε χθες στη δημοσιότητα το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση (WWF) είναι αποκαλυπτική για το μέλλον της ζωής στον πλανήτη όπου η μεγάλη οικονομική κρίση διασταυρώνεται πλέον και με την περιβαλλοντική κρίση.

Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση του Ταμείου με τίτλο “Ζωντανός Πλανήτης 2012”, η βιοποικιλότητα στη Γη έχει συρρικνωθεί σε παγκόσμια κλίμακα κατά 28% από το 1970 μέχρι σήμερα. Ο πλανήτης θα πρέπει να “μεγαλώσει” κατά 50% ώστε να υπάρξει περισσότερη καλλιεργήσιμη γη και δάση για να συνεχίσει ο ανθρώπινος πληθυσμός να ζει με τα ίδια επίπεδα κατανάλωσης και εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

Σύμφωνα με το WWF, αν δεν υπάρξει αποφασιστική πολιτική παρέμβαση για να ανασχεθεί η τάση της υπερεκμετάλλευσης των φυσικών πόρων, έως το 2030 δεν θα αρκούν ούτε δύο πλανήτες σαν τη Γη για να διατηρηθούν οι ανθρώπινες οικονομικές και άλλες δραστηριότητες με τους σημερινούς ρυθμούς τους. Παρά το “πρωτόκολλο του Κιότο” 20 χρόνια πριν, για τον περιορισμό σε παγκόσμια κλίμακα των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία θα βρίσκεται σε τροχιά “καταστροφικής ανόδου” μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα, επισημαίνει η έκθεση του WWF.

Ο γενικός διευθυντής του Ταμείου Jim Leape υπενθυμίζει ότι μέχρι στιγμής οι κυβερνήσεις των χωρών που θα συμμετάσχουν στην παγκόσμια διάσκεψη για την αειφόρο ανάπτυξη τον επόμενο μήνα στο Ρίο Ντε Τζανέιρο απέχουν πολύ ακόμα από το να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία. Στη σύνοδο που έχει προγραμματιστεί για το διάστημα 20-22 Ιουνίου, αναμένεται να συμμετάσχουν πάνω από 50.000 αντιπρόσωποι. Κυβερνήσεις και πολιτικοί ηγέτες θα βρεθούν στο στόχαστρο και θα δεχθούν ισχυρές πιέσεις από τους οικολόγους και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις για να καταλήξουν σε συμφωνία.

Ο Leape υπογράμμισε ότι υπάρχουν πολλές πρωτοβουλίες που μπορούν να ληφθούν μονομερώς από τις κυβερνήσεις, χωρίς την “ομηρεία” της αναμονής των ευρύτερων διαπραγματεύσεων για τη νέα συμφωνία για την κλιματική αλλαγή, που θα διαδεχθεί το “Πρωτόκολλο του Κιότο”, η ισχύς του οποίου λήγει εφέτος.

Σε ερώτηση δημοσιογράφου γιατί οι οικολόγοι χρειάζεται να προσπαθήσουν για να πείσουν τον κόσμο ότι κάτι πρέπει να γίνει αναφορικά με την κλιματική αλλαγή και την υπερεκμετάλλευση του φυσικών πόρων, ο επικεφαλής του WWF, απάντησε: “Ας μην υποτιμούμε την αδράνεια του συστήματος”...

Ογκώδης δικτυακή εκστρατεία για τη σωτηρία του Αμαζονίου

πηγή: TVXS

Τρεις από τις μεγαλύτερες παγκόσμιες περιβαλλοντικές οργανώσεις ξεκινούν σήμερα μια μαζική κινητοποίηση των 22 εκατομμυρίων υποστηρικτών τους καλώντας την Πρόεδρο της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ να ακυρώσει τον Δασικό Κώδικα που ενέκρινε η Βουλή των Αντιπροσώπων της χώρας. Το WWF, η Greenpeace και η Avaaz ισχυρίζονται ότι οι τροποποιήσεις που προωθούνται στον Δασικό Κώδικα απειλούν ευθέως τις πρόσφατες επιτυχίες που σημειώθηκαν στην προστασία των δασών του Αμαζονίου και στην αντιμετώπιση της διαφθοράς.
Εκατοντάδες χιλιάδες υποστηρικτές του WWF και της Greenpeace μετέδωσαν την έκκληση προς την Πρόεδρο Ντίλμα σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το Twitter χρησιμοποιώντας την ένδειξη #SOSBrazil και #VetaTudoDilma, ή αναρτώντας σχετικά μηνύματα απευθείας στη σελίδα του κυβερνητικού κόμματος στο Facebook.
Οι τρεις οργανώσεις το επόμενο διάστημα θα κλιμακώσουν τις πιέσεις τους ζητώντας από εκατομμύρια υποστηρικτές να «βομβαρδίσουν» τις πρεσβείες της Βραζιλίας ανά την υφήλιο με μηνύματα που θα εκφράζουν τη διεθνή αντίδραση στην ψήφιση του νόμου.
Η Πρόεδρος Ντίλμα Ρούσεφ δεν έχει ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της ούτε έχει δώσει κάποια ένδειξη για το αν προτίθεται να αντιταχθεί στο νομοσχέδιο από τις 25 Απριλίου που πέρασε από τη Βουλή. Για τις οργανώσεις, μόνο ένα πλήρες βέτο θα εξασφάλιζε τα δάση της Βραζιλίας και το παγκόσμιο κλίμα. Η απόφαση βρίσκεται στα χέρια της Προέδρου Ρούσεφ η οποία από σήμερα ως τις 25 Μαΐου θα πρέπει να αποφασίσει αν θα ασκήσει συνολικό βέτο ή θα μπλοκάρει πλευρές του σχεδίου, ή, στη χειρότερη περίπτωση, αν θα γίνει νόμος του κράτους.

«Την τελευταία δεκαετία η Βραζιλία σημείωσε σημαντική πρόοδο στη μείωση της αποψίλωσης των δασών του Αμαζονίου. Αναγνωρίζουμε ότι η Πρόεδρος Ρούσεφ δέχεται σοβαρές πολιτικές πιέσεις από εκείνους που θα έκαιγαν το δάσος αναζητώντας βραχυπρόθεσμα οφέλη, αλλά την παροτρύνουμε να μείνει ανυποχώρητη στο θέμα της προστασίας των δασικών πόρων που είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον όλων των Βραζιλιανών και όλου του κόσμου», δήλωσε ο Τζιμ Ληπ, Γενικός Διευθυντής του WWF International.

Σύμφωνα με υπολογισμούς του Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Οικονομικής Έρευνας της Βραζιλίας, η νέα νομοθεσία θα επιφέρει απώλεια δασικής έκτασης 760 χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων, δηλαδή 5,7 φορές η έκταση της Ελλάδας, που ισοδυναμεί με επιπλέον αποδέσμευση 28 εκατ. τόνων CO2 στην ατμόσφαιρα.

Ενέργεις που μπορείτε να κάνετε άμεσα:
Υπογράψτε την έκκληση εδώ. Ή αφήστε το δικό σας μήνυμα στη σελίδα του κυβερνώντος κόμματος στο Facebook.

«ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΔΑΣΟΛΟΓΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ (Π.Ε.Δ.Δ.Υ)

Αθήνα   26/4/2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Τον τελευταίο χρόνο, αυξήθηκαν τα δημοσιεύματα στον ημερήσιο τύπο, γιαεκτεταμένα φαινόμενα παράνομης υλοτομίας, διακίνησης και εμπορίας καυσοξύλων καθώς και την εμφανή αδυναμία του κρατικού μηχανισμού να τα περιορίσει.

Η πολιτεία, λόγω της σημασίας των δασικών οικοσυστημάτων όφειλε να πάρει άμεσα μέτρα για τον περιορισμό των λαθρουλοτομιών και την προστασία των δασών και της δημόσιας περιουσίας.

Αντί αυτού και παρά τις εξαγγελίες για ειδικά προγράμματα για τον περιορισμό του φαινομένου, με χρήματα από το πράσινο Ταμείο, πρόσφατα, είδαμε να ψηφίζεται μια διάταξη που δυστυχώς «λειτουργεί» στην αντίθετη κατεύθυνση.

Ειδικότερα με το άρθρο 38 παρ.2 του ν.4055/2012 (ΦΕΚ 51/Α΄), αυξήθηκε στο ποσό των 600 ευρώ το προβλεπόμενο από τις διατάξεις των άρθρων 268 του ΝΔ 86/69 και των άρθρων 37, 38 και 39 του ν.3585/2007 όριο, μέχρι του οποίου τα αντίστοιχα αδικήματα τιμωρούνται σε βαθμό πταίσματος.

 Η ρύθμιση αυτή, προκειμένου για τις παράνομες υλοτομίες, οδηγεί και μάλιστα "εν μέσω κρίσης", στην πλήρη αποδόμηση της δικαστικής προστασίας των δασών, δεδομένου ότι η υλοτόμηση ποσότητας ξυλείας ισοδύναμης με τα 600 ευρώ (που προβλέπει η ρύθμιση),   αντιστοιχεί στην παράνομη υλοτομία μέχρι 15 χωρικών μέτρων (περίπου 30 τόνων ξύλου) που πλέον θα θεωρείται πταίσμα.

Δηλαδή πιο απλά, τα δάση θα δεχτούν τεράστια πίεση διότι το αδίκημα της λαθρουλοτρομίας, λόγω του υψηλού νέου ορίου που θέτει η ρύθμιση, θα θεωρείται πταίσμα και ουσιαστικά θα τιμωρείται ελαστικότερα.

 Αναρωτιόμαστε ποια είναι η σκοπιμότητα και η χρησιμότητα αυτής της ρύθμισης όταν είναι γνωστά τα προβλήματα και οι δυσκολίες ελέγχου του δασικού χώρου, (με δεδομένη την περιορισμένη διάθεση πόρων για το σκοπό αυτό), ιδίως σήμερα, που με τα οικονομικά μέτρα που λαμβάνονται συρρικνώνεται και περιθωριοποιείται ο δημόσιος τομέας.

Για την Ένωσή μας και αυτή η αποσπασματική αλλαγή του νομικού πλαισίου, γίνεται χωρίς καμιά οργανωμένη σκέψη για τις συνέπειες που προκαλεί και την ανάγκη περιορισμού ενός φαινομένου που θα εξελίσσεται προοδευτικά σε ¨πλιάτσικο¨ σε βάρος των δασικών οικοσυστημάτων όσο διαρκεί η οικονομική κρίση και μειώνονται οι ασκούμενοι έλεγχοι.

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες τουαναφορικά με το πασιφανές έλλειμμα δασικής πολιτικής, την κατάσταση που διαμορφώνεται στη δασοπροστασία, υπό αυτές τις συνθήκες και την περιορισμένη δυνατότητα των Δασικών Υπηρεσιών να διαχειριστούν και να προστατέψουν αποτελεσματικά τους δασικούς πόρους που αποτελούν και δημόσια περιουσία.

Η Ένωσή μας καταγγέλλει αυτές τις πολιτικές επιλογές:

 Ότανμε Υπουργικές νομοθετικές πρωτοβουλίες ιδιωτικοποιούνται αντικείμενα του δημοσίου, όταν ακυρώνονται στα πλαίσια των δημοσιονομικών προσαρμογών οι επιστήμες του περιβάλλοντος, όταν η δημόσια διοίκηση γίνεται βορά σκοπιμοτήτων, όταν οι κρατικοί λειτουργοί αδυνατούν να ασκήσουν τις αρμοδιότητές τους και κανείς δεν ενδιαφέρεται για τη διασφάλιση των εσόδων και της δημόσιας περιουσίας, όταναξιολογούνται καιροσκοπικά και ψευδεπίγραφα διοικητικές δομές που υπάρχουν από τη σύσταση του Ελληνικού Κράτους, τότε η κατάρρευση είναι βέβαιη και οι πολιτικές ευθύνες τεράστιες .

Ζητάμε:

Να σταματήσουν αυτές οι αντιδασικές τροπολογίες «εξπρές» που μειώνουν τη δασική προστασία.

Να εξασφαλιστεί η στοιχειώδης (σε αυτή την κρίσιμη περίοδο) λειτουργία και η δυνατότητα των Δασικών Υπηρεσιών, να εκτελέσουν τις αρμοδιότητές τους και ιδιαίτερα όσες σχετίζονται με το δημόσιο συμφέρον.

Να τεθεί σε συζήτηση η δυνατότητα κάθετης οργάνωσης και λειτουργίας τους ιδιαίτερα μετά την ανάληψη και της αρμοδιότητας της αγροτικής ασφάλειας από τις δασικές Υπηρεσίες.

Να διατίθενται αποκλειστικά για τη δασική ανάπτυξη και προστασία οι πόροι που προέρχονται από τα δάση».

Πόσο μπορούν να αξιοποιηθούν τα σκουπίδια;

 πηγή: TVXS


Τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. με τις κορυφαίες επιδόσεις επιτυγχάνουν ποσοστά ανακύκλωσης μέχρι και 70%, οπότε πρακτικώς δεν θάβουν σκουπίδια, ενώ άλλα κράτη χρησιμοποιούν την υγειονομική ταφή για να διαθέτουν περισσότερο από τα τρία τέταρτα της ποσότητας των αποβλήτων τους. Με ποιον τρόπο εκείνοι που έχουν τις καλύτερες επιδόσεις έχουν μετατρέψει τα απόβλητα από πρόβλημα σε πόρο; Μια νέα έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σήμερα εξηγεί ότι αυτό επιτυγχάνεται με συνδυασμό οικονομικών μέσων.

Ένα μίγμα φόρων και απαγορεύσεων της ταφής και αποτέφρωσης των αποβλήτων, μηχανισμών απόδοσης ευθύνης στον παραγωγό και πληρωμής για όσα πετάς αποδεικνύεται ότι αποτελούν τα πλέον αποτελεσματικά μέσα για να στραφούν οι ροές αποβλήτων σε πλέον αειφόρες διαδρομές. Προκειμένου η ΕΕ να επιτύχει τους στόχους που τάσσονται στον Χάρτη πορείας για την απόδοση των πόρων – μηδενική ταφή, μεγιστοποίηση της ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης και περιορισμό της ενεργειακής ανάκτησης στα μη ανακυκλώσιμα απόβλητα – τα ανωτέρω οικονομικά μέσα χρειάζεται να χρησιμοποιηθούν ευρύτερα και σε όλα τα κράτη μέλη.

Η εμπειρία στα κράτη μέλη δείχνει ότι ένας συνδυασμός από τα ακόλουθα μέσα αποτελεί τον καλύτερο τρόπο βελτίωσης της διαχείρισης των αποβλήτων:

-Φόροι και/ή απαγορεύσεις της ταφής και αποτέφρωσης αποβλήτων – τα αποτελέσματα της μελέτης είναι κατηγορηματικά: τα ποσοστά ταφής και αποτέφρωσης έχουν μειωθεί στις χώρες όπου απαγορεύσεις ή φόροι έχουν αυξήσει τις δαπάνες για την ταφή και αποτέφρωση αποβλήτων.

-Οι μηχανισμοί «πληρωμής για όσα πετάς» έχουν αποδειχθεί πολύ αποδοτικοί στην πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων και στην ενθάρρυνση των πολιτών να συμμετέχουν στη διαλογή κατά τη συλλογή αποβλήτων.

-Οι μηχανισμοί απόδοσης ευθύνης στον παραγωγό έχουν επιτρέψει σε διάφορα κράτη μέλη να συγκεντρώσουν και αναδιανείμουν τα χρήματα που είναι αναγκαία για τη βελτίωση της συλλογής και ανακύκλωσης κατόπιν διαλογής. Η απόδοση όμως συγκριτικά με το κόστος και η διαφάνεια ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ κρατών μελών και μεταξύ ροών αποβλήτων, ώστε οι ανωτέρω μηχανισμοί χρειάζονται προσεκτικό σχεδιασμό και παρακολούθηση.

Σημαντικές διαφορές μεταξύ κρατών-μελών της Ε.Ε.

Στη διαχείριση των αποβλήτων υφίστανται μεταξύ των κρατών μελών σημαντικές διαφορές. Σύμφωνα με την έκθεση που δημοσιεύθηκε από την Eurostat στις 27 Μαρτίου, τα έξι πλέον προηγμένα κράτη μέλη – το Βέλγιο, η Δανία, η Γερμανία, η Αυστρία, η Σουηδία και οι Κάτω Χώρες – θάβουν ποσοστό μικρότερο από 3% των αστικών τους απορριμμάτων.

Στο άλλο άκρο, 9 κράτη μέλη εξακολουθούν να χρησιμοποιούν την υγειονομική ταφή για ποσοστό περισσότερο από 75% των αστικών τους απορριμμάτων. Πρόσφατα στατιστικά στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από την Eurostat δείχνουν ότι σε ορισμένα νέα κράτη μέλη συντελείται συνεχής πρόοδος, τα δε ποσοστά ανακύκλωσης αυξάνουν ταχέως. Η παραγωγή αστικών απορριμμάτων έχει επίσης μειωθεί σε διάφορα κράτη μέλη, ίσως εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης.

Χρειάζονται οικονομικά μέσα για την επίτευξη των στόχων της ΕΕ

Η μίμηση εφαρμογής των εν λόγω μέσων σε όλα τα κράτη μέλη θα είναι αναγκαία ώστε η ΕΕ να επιτύχει τους στόχους που τάσσονται στην ενωσιακή νομοθεσία περί αποβλήτων και τους στόχους της Ένωσης για τον βαθμό απόδοσης στη χρήση πόρων. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, η δυνατότητα μετατροπής της χρήσης των μέσων αυτών σε νομικώς δεσμευτική σε ορισμένες περιπτώσεις θα εκτιμηθεί στην ανασκόπηση των ενωσιακών στόχων για τα απόβλητα το 2014. Η Επιτροπή περιλαμβάνει επίσης την άρτια διαχείριση των αποβλήτων στις προϋποθέσεις είσπραξης ορισμένων ευρωπαϊκών ενισχύσεων.

Τα απόβλητα αποτελούν ορθή επιχειρηματική δραστηριότητα

Στο μεταξύ, η Επιτροπή ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν αποτελεσματικότερα την ισχύουσα νομοθεσία για τα απόβλητα. Οι κλάδοι διαχείρισης και ανακύκλωσης των αποβλήτων στην ΕΕ παρουσίασαν κύκλο εργασιών ύψους 145 δις € το 2008, αντιπροσωπεύοντας περί τα 2 εκατ. θέσεις εργασίας.

Η πλήρης συμμόρφωση με την ενωσιακή πολιτική αποβλήτων θα μπορούσε να δημιουργήσει συμπληρωματικώς επιπλέον 400.000 θέσεις εργασίας μέσα στην ΕΕ και επιπλέον ετήσιο κύκλο εργασιών 42 δις €. Η βελτιωμένη διαχείριση των αποβλήτων θα συνέβαλε στην επίτευξη διαφόρων αντικειμενικών σκοπών και στόχων της στρατηγικής Ευρώπη 2020 για έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη.

Κομπόστα εξαίσιων σκουπιδιών !

πηγή: ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ


Το λέμε συνεχώς, εδώ και μια εικοσαετία: τα σκουπίδια δεν είναι για πέταμα.

Και δεν εννοούμε μόνον την ανακύκλωση χρήσιμων υλικών, όπως το χαρτί, το γυαλί, το αλουμίνιο κτλ., που τόσο έχει διαφημιστεί στη δεκαετία που διανύουμε. Σίγουρα, τα περιθώρια αύξησης του ποσοστού των υλικών που ανακυκλώνονται στο συνολικό όγκο των οικιακών απορριμμάτων μπορούν να διευρυνθούν πολύ περισσότερο (γύρω στο 20%) από το 1,5% που έχουν καθηλωθεί.

Εννοούμε τη λιπασματοποίηση των οργανικών απορριμμάτων, που μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στη μείωση του όγκου των απορριμμάτων και την άμβλυνση της εναγώνιας προσπάθειας να βρεθούν νέες χωματερές για τους 400.000 τόνους σκουπιδιών το χρόνο.

Πρόκειται για μια τεχνική που ήδη έχει εφαρμοστεί σε άλλες χώρες -ή καλύτερα, πόλεις- τεχνική που στη δική μας παραμένει στο χώρο ης φαντασίας...

Κι ενω καθημερινα παραγονται χιλιαδες τονοι οργανικων υπολειμματων,την ίδια στιγμή υπαρχει μεγαλη γεωργικη ζητηση βελτιωτικων εδαφους. Γιατί λοιπόν δεν προχωρά η διαδικασία κομποστοποίησης των οργανικών απορριμμάτων;

Μα γιατί είμαστε χημικοεξαρτημένοι. Το έδαφος δεν αντιμετωπίζεται ως ζωντανός οργανισμός, αλλά σαν ένας κουβάς με θρεπτικά στοιχεία, που αφαιρούνται με τη συγκομιδή και πρέπει να αναπληρώνονται με λιπάσματα χημικά.

«Γιατί», σου λέει ο άλλος, «να γεμίσω το χωράφι μου με σκουπίδια;» «Γιατί να κάνω πειράματα;», σκέφτονται και οι τοπικοί μας άρχοντες. «Γιατί να μπλέκω και με νέα προβλήματα;», σκέφτεται και η κυβέρνηση.

Κι όμως. Κάθε νοικοκυριό που δεν έχει κήπο, μπορεί να συγκεντρώνει τα οργανικά υπολείμματα της κουζίνας χωριστά. Κάθε δήμος μπορεί να συγκεντρώνει τα πεσμένα φύλλα, το κουρεμένο γκαζόν, τα σπασμένα κλαδιά. Κάθε Σύνδεσμος ΟΤΑ ή Νομαρχία μπορεί να συγκεντρώνει τα υπολείμματα στα εργοστάσια επεξεργασίας σταφυλιών, ελιάς, βαμβακιού, ζαχαρότευτλων, φρούτων, λαχανικών κτλ.

Δεν χρειάζονται μεγάλες και δαπανηρές εγκαταστάσεις, μόνον κάποιοι υπαίθριοι χώροι, κάποιοι θρυμματιστές χοντρών υλικών, κάποιοι φορτωτές ή εκσκαφείς για το ανακάτεμα. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουν οι πολύτιμοι μικροοργανισμοί, που αποικοδομούν τα οργανικά υλικά και παράγουν έτοιμο κομπόστ για τα χωράφια, αλλά και για τα πάρκα, τις αναδασώσεις κτλ.

Είναι τόσο απλό και σίγουρο, που σε κάνει να απορείς μήπως αυτός είναι και ο λόγος που δεν υλοποιείται;

Ανίκητος Μακρένογλου

Mαιευτήρας Γυναικολόγος

Ιδρυτικό Μέλος του Περιβαλλοντικού Ομίλου Σαλαμίνας

Οδηγίες για την δημιουργία κομπόστ στο σπίτι μας εδώ

Το καταφύγιο- αγκυροβόλιο στην θαλάσσια περιοχή της Πελοποννήσου (δημοσίευμα της εφημερίδας "Ο Μπουρλοτιέρης")

πηγή: thermisiaargolida.blogspot.com
απο: Μπουρλοτιέρης

Τι σημαίνει πολιτική ορθολογικής διαχείρισης των απορριμμάτων;

ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ*
πηγή: ΑΥΓΗ
Το καπιταλιστικό μοντέλο ανάπτυξης που ακολουθείται επί δεκαετίες, με κυρίαρχες κατευθύνσεις την υπερκατανάλωση, την υπερπαραγωγή και κατασπατάληση των φυσικών πόρων, την καταστροφή του περιβάλλοντος, παρήγαγε πολλά απορρίμματα. Η σημερινή συνεχής κρίση και η έντονη ύφεση την περίοδο των μνημονίων που διανύουμε, έφεραν κάποια μικρή μείωση στην ποσότητα των απορριμμάτων. Το πρόβλημα όμως παραμένει και ο κίνδυνος να «πνιγούμε» στα σκουπίδια, είναι πλέον ορατός.

Η μέχρι σήμερα πολιτική (όπου πέραν της Πολιτείας, έχει μερίδιο ευθύνης κομμάτι και της Τ.Α.,) βασίζεται κύρια στη λειτουργία ανεξέλεγκτων ΧΑΔΑ (χωματερές), που πολλές λειτουργούν ακόμη και θα μας οδηγήσουν σε επιβολή υψηλών ημερήσιων προστίμων από την Ε.Ε. Η αδυναμία συνολικού βιώσιμου σχεδιασμού δημιούργησε φαραωνικές εγκαταστάσεις ΧΥΤΑ (π.χ. Α. Λιόσια, Φυλή). Μια μόνο επίσκεψη αρκεί να αντιληφθούμε ότι, τα τεράστια μεγέθη εγκαταστάσεων δεν μπορούν να έχουν σχέση με ορθολογική διαχείριση απορριμμάτων, φιλική προς το περιβάλλον και την κοινωνία. Επισημαίνουμε ότι, τεράστιο πρόβλημα στη χώρα μας δημιουργούν τα νομικά κενά αφήνοντας την επιμόλυνση των αστικών στερεών αποβλήτων (ΑΣΑ) από επικίνδυνα και τοξικά απόβλητα βιομηχανιών, βιοτεχνιών και νοσηλευτικών μονάδων.

Κινήσεις πολιτών, πολίτες και επιστήμονες, παράλληλα με κινήματα και αντιστάσεις σε όλη τη χώρα διεξάγουν ένα σοβαρό δημόσιο, επιστημονικό και πολιτικό διάλογο για το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Χαρακτηριστικό τους όμως, είναι η αντίθεση σε θέματα χωροθέτησης εγκαταστάσεων διαχείρισης, κύρια, και δευτερευόντως στον τρόπο διαχείρισης. Η διαχείριση απορριμμάτων έχει διαστάσεις περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές.

Περιβαλλοντικές: H ταφή απορριμμάτων σε χωματερές ρυπαίνει σημαντικά τα εδάφη, τον υδροφόρο ορίζοντα, ενώ συγχρόνως εκλύονται τεράστιες ποσότητες αερίων (βιοαέριο) στην ατμόσφαιρα. Έτσι ενισχύεται το φαινόμενο του θερμοκηπίου, ενώ η κλιματική αλλαγή επελαύνει. Επίσης, με διεθνή στοιχεία, οι τεχνολογίες καύσης που προωθούνται, ευθύνονται για την έκλυση φουρανίων και διοξινών στην ατμόσφαιρα. Σε βιομηχανικές χώρες όπου εφαρμόζονται, αυτές οι τεχνολογίες ενοχοποιούνται για το 40-50% των συνολικών εκλύσεων διοξινών.

Οικονομικές: Tα απορρίμματα έχουν τα χαρακτηριστικά εμπορικού προϊόντος με αξία, που πουλιέται και αγοράζεται. Για το λόγο αυτό και τεράστια οικονομικά συμφέροντα («εθνικοί» και μη εργολάβοι) επενδύουν στη διαχείρισή τους, αποσκοπώντας σε τεράστια οικονομικά οφέλη. Ήδη το ενδιαφέρον της τρόικας είναι ιδιαίτερο για τους τομείς διαχείρισης απορριμμάτων και ενέργειας στη χώρα μας.

Κοινωνικές: H ιδιωτικοποίηση στη διαχείριση απορριμμάτων (ακόμη και στη διαλογή), θα επιφέρει μείωση θέσεων εργασίας, θα εκτινάξει τα δημοτικά τέλη και τους λογαριασμούς της ΔΕΗ (μέσω αύξησης τέλους ΑΠΕ). Από την άλλη πλευρά θα αποτελέσει «ταφόπλακα» στα στάδια που προβλέπει η ορθολογική διαχείριση (πρόληψη, διαλογή και επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση, κομποστοποίηση) και η οδηγία 2008/98 της Ε.Ε.. Ο ιδιώτης επενδυτής απαιτεί πολύ «καύσιμο -σκουπίδι» με στόχο τη μεγιστοποίηση του κέρδους του από την παραγόμενη ενέργεια.

Ο Περιφερειακός σχεδιασμός Αττικής προβλέπει την κατασκευή 4 νέων Μονάδων επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων (με χρήση τεχνολογιών βιολογικής ξήρανσης και καύσης). Έτσι, σκόπιμα ξεκίνησε ένας δημόσιος διάλογος και δρομολογούνται λύσεις, που περιλαμβάνουν πολιτικές καύσης απορριμμάτων για ενεργειακή αξιοποίηση, αδιαφορώντας για την ιεράρχηση διαχείρισης, που υιοθετεί η Οδηγία 2008/98 της Ε.Ε. Από τον Αύγουστο του 2011 ο περιφερειάρχης Αττικής υπέγραψε προκήρυξη για πρόσκληση προς ιδιώτες επενδυτές για την κατασκευή 4 μονάδων επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων (μέθοδος ΣΔΙΤ).

Στον αντίποδα της ανωτέρω καταστροφικής, περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά, απαράδεκτης πολιτικής διαχείρισης υπάρχει η πολιτική, που στηρίζεται στον δημόσιο χαρακτήρα, τον κοινωνικό έλεγχο, τη συμμετοχή της κοινωνίας και την αποκεντρωμένη διαχείριση σε επίπεδο δήμων ή όμορων δήμων. Μια πολιτική που βασίζεται στις αρχές της εγγύτητας και της μικρής κλίμακας. Μια πολιτική κοινωνικής συμμετοχής, όπου τα οφέλη ανταποδίδονται στην κοινωνία.

Μια συνολική πολιτική ορθολογικής διαχείρισης, που αξιοποιεί την παγκόσμια επιστημονική εμπειρία, με έμφαση σε πολιτικές μείωσης όγκου απορριμμάτων, διαλογής στην πηγή, επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης χρήσιμων υλικών, ελαχιστοποίησης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και πάνω από όλα, φιλική στο Περιβάλλον, με σεβασμό στον Άνθρωπο.

* Η Χαρά Καφαντάρη είναι γεωλόγος

Μια «πράσινη πρόταση» με γκρίζες περιοχές

πηγή: prosynat.blogspot.com
Κριτική αποτίμηση της "πράσινης πρότασης", από τους Δέσποινα Σπανούδη και Τάσο Κεφαλά: 2012_03_03_σχολιασμός πράσινης πρότασης

Κοινωνική γεωργία στους μεσάζοντες

πηγή: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Ρεπορτάζ: ΜΑΡIΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟY

H ιδέα άρχισε να επωάζεται στις αρχές της δεκαετίας του ’60, όταν πολίτες από τη Γερµανία και την Ιαπωνία άρχισαν για πρώτη φορά να θέτουν το ζήτηµα της ασφάλειας των τροφίµων εξαιτίας της αστικοποίησης της αγροτικής γης. Η ιδέα έγινε πράξη λίγο καιρό µετά, όταν καταναλωτές και αγρότες συνασπίστηκαν για τη δηµιουργία ενός αγροτικού µοντέλου όπου οι καταναλωτές συµµετείχαν στη χρηµατοδότηση των καλλιεργειών και οι αγρότες εξασφάλιζαν την απευθείας διάθεση των προϊόντων τους χωρίς οι τιµές να ανεβαίνουν από τους µεσάζοντες.

Πενήντα χρόνια µετά και ενώ σε πολλές περιοχές στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ η λεγόµενη Κοινωνικά Υποστηριζόµενη Γεωργία (ΚΥΓ) - Community Supported Agriculture CSA - έχει κερδίσει το στοίχηµα, η εναλλακτική µέθοδος διάθεσης των αγροτικών προϊόντων αρχίζει να κάνει τα πρώτα δειλά βήµατα και στη χώρα µας, σε µια εποχή που η ανεργία και η οικονοµική κρίση έχουν χτυπήσει «κόκκινο».

Η πρωτοβουλία ανήκει στον Οργανισµό Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων ∆ΗΩ, ο οποίος έχει ξεκινήσει ενηµερωτικές εκδηλώσεις συµµετέχοντας στο Ευρωπαϊκό Πρόγραµµα «CSA for Europe», που σκοπό έχει τη γνωριµία καλλιεργητών και καταναλωτών µε την Κοινωνικά Υποστηριζόµενη Γεωργία µέσω και επισκέψεων σε αγροκτήµατα που λειτουργούν µε αυτές τις αρχές σε χώρες της Ευρώπης.

Λειτουργία - τιµές

Όπως µας εξήγησε ο Ανδρέας Γεωργακάκης, γεοπόνος, τµήµα Ζωικής Παραγωγής, διεύθυνση προγραµµάτων ∆ΗΩ, η λογική της εναλλακτικής αυτής µεθόδου είναι απλή: «Οι καταναλωτές προπληρώνουν τον παραγωγό για να τους παρέχει µια σταθερή ποσότητα διάφορων γεωργικών προϊόντων κάθε εβδοµάδα. Με αυτόν τον τρόπο ο παραγωγός δεν έχει τα άγχη που έχουν συνήθως οι συµβατικοί γεωργοί. ∆εν θα χρησιµοποιήσει π.χ. αγροχηµικά για να αυξηθεί η παραγωγή του, καθώς έχει

εκ των προτέρων το κεφάλαιο που θα του εξασφαλίσει όχι µόνο την παραγωγή των προϊόντων του, αλλά και την αξιοπρεπή διαβίωση αυτού και της οικογένειάς του, ακόµα και στην περίπτωση που η παραγωγή του καταστραφεί, λόγω π.χ. ακραίων καιρικών φαινοµένων, αφού αυτός έχει προπληρωθεί. Για αυτό τον λόγο εξάλλου τα προϊόντα που παραλαµβάνουν οι καταναλωτές είναι υψηλής ποιότητας (βιολογικά-βιοδυναµικά), των οποίων η παραγωγή είναι σε απόλυτη αρµονία µε το περιβάλλον».

Η πιο σηµαντική παράµετρος της µεθόδου αυτής είναι ότι από τη σχέση καλλιεργητή - καταναλωτή εξαφανίζονται οι µεσάζοντες, οι οποίοι αποτελούν και τη βασική αιτία που τα προϊόντα φτάνουν στα ράφια σε πολλαπλάσιες τιµές από τις πραγµατικές τους. Όπως µας εξήγησε ο Ανδρέας Γεωργακάκης, «στην Κοινωνικά Υποστηριζόµενη Γεωργία οι τιµές των προϊόντων καθορίζονται έπειτα από άµεση συνεννόηση µεταξύ του καταναλωτή και του παραγωγού.

Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν σπάει η εξάρτηση των καταναλωτών και των γεωργών από τα διατροφικά καρτέλ και η παραγωγή των γεωργικών προϊόντων αλλά και η αξία τους καθορίζεται πλέον από τις ανάγκες των µελών της κάθε ΚΥΓ. Για να το κάνω ακόµα πιο απτό, υπάρχουν παραδείγµατα στο εξωτερικό όπου άνεργοι δεν πληρώνουν τα προϊόντα, αλλά τα ανταλλάσσουν µε ώρες εργασίας στο αγρόκτηµα. Καταλαβαίνει κανείς λοιπόν ότι η ΚΥΓ µπορεί να δώσει απαντήσεις και για την ελληνική πραγµατικότητα».

Μοντέλα εφαρµογής

Ένα βασικό χαρακτηριστικό αυτού του κινήµατος είναι η ευελιξία του, αφού δεν υπάρχει ένα µοντέλο εφαρµογής, αλλά η κάθε οµάδα ΚΥΓ προσαρµόζει τη λειτουργία της ανάλογα µε τις τοπικές ανάγκες. «∆εν θα πρέπει να έχουµε την εικόνα ότι αυτό το κίνηµα µπορεί να αναπτυχθεί µόνο στην επαρχία. Για παράδειγµα στη Νέα Υόρκη υπάρχουν πλέον τουλάχιστον εκατό ΚΥΓ, στις οποίες συμμετέχουν τουλάχιστον είκοσι χιλιάδες οικογένειες, με αρκετές ΚΥΓ να υποστηρίζουν δίκτυα απόρων».

Στην καρδιά της φιλοσοφίας αυτού του συστήματος, επισημαίνει ο κ. Γεωργακάκης, βρίσκεται η αμοιβαία εμπιστοσύνη και αλληλεγγύη μεταξύ καταναλωτών και παραγωγών. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο το σύστημα που μπορεί να αναπτυχθεί έχει πολλές παραλλαγές. «Στο εξωτερικό, όπου το κίνημα της ΚΥΓ είναι αναπτυγμένο, η δράση των καταναλωτών ποικίλλει από την απλή οικονομική υποστήριξη του γεωργού έως την ενεργό συμμετοχή στις καθημερινές δουλειές του αγροκτήματος, όπου οι καταναλωτές συναποφασίζουν μαζί με τους αγρότες για το τι πρέπει να γίνει στη φάρμα σε εβδομαδιαίες συνελεύσεις». Διαφορές υπάρχουν ακόμα και στον τρόπο που τα προϊόντα φτάνουν στον καταναλωτή, αφού είτε τα παραλαμβάνουν στο σπίτι τους είτε οι ίδιοι οι καταναλωτές τα μαζεύουν κάθε βδομάδα από τον αγρό, ανάλογα με τη συμφωνία που έχει γίνει.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΔΗΩ, από τα πιο ενθαρρυντικά παραδείγματα εφαρμογής της ΚΥΓ στην Ευρώπη είναι το πώς έχει εξαπλωθεί στη Γαλλία. Εκεί ξεκίνησαν όλα από μια φάρμα στην Προβηγκία το 2001 και μέσα σε μια δεκαετία έχει στηθεί ένα εθνικό δίκτυο που αναπτύσσεται ραγδαία, με χίλιες τουλάχιστον φάρμες και με τον κόσμο πλέον να περιμένει σε λίστες αναμονής για να ενταχθεί σε μια ομάδα! Και όπως επισημαίνει ο Ανδρέας Γεωργακάκης, το βασικό είναι να γίνει το πρώτο βήμα, αφού, όπως του είχε αναφέρει ένας αγρότης από την Τουλούζη, ο Pierre Besse, ο οποίος είχε έρθει ως προσκεκλημένος ομιλητής από τη ΔΗΩ σε μια σχετική εκδήλωση στο Ecofestival τον Νοέμβρη που πέρασε, δεν πίστευε ότι η ΚΥΓ μπορούσε να εφαρμοστεί, μέχρι τη στιγμή που έδωσε το πρώτο του καλάθι με προϊόντα.

Ενδιαφέρουσες ιστοσελίδες:

http://www.biodynamics.com/csa.html

http://www.panier-bio-paris.fr/

http://paysans.fr/

http://www.lespaniersduvaldeloire.fr/

Πλαστική Σακούλα Φτιάχνεται σε 1 δευτερόλεπτο, χρησιμοποιείται 20 λεπτά και εξαφανίζεται μετά από 200 χρόνια!

Τα τελευταία 30 χρόνια περίπου η ελληνική αγορά κατακλύζεται από τη χρήση της πλαστικής σακούλας. Υπολογίζεται ότι ο μέσος Έλληνας χρησιμοποιεί γύρω στις 300 πλαστικές σακούλες το χρόνο, δηλαδή σχεδόν μία την ημέρα, χωρίς να το πολυσκεφτεί. Επίσης, παρόλο που όλοι γνωρίζουμε πόσο πολύ επιβαρύνουν  τον πλανήτη μας, είμαι σίγουρη πως στο σπίτι του καθενός βρίσκονται τουλάχιστον 10 από αυτές, αποθηκευμένες για παν ενδεχόμενο!

Μία επίσκεψη σε ένα οποιοδήποτε super market της περιοχής αρκεί, για να μας αποδείξει την αλόγιστη χρήση της πλαστικής σακούλας που κάνουμε . Οι καταναλωτές με πάνινες ή επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες σπανίζουν, ενώ οι περισσότεροι δε χάνουν την ευκαιρία να πάρουν όσες περισσότερες μπορούν. Δυστυχώς, έχουμε φτάσει στο σημείο να ψωνίζουμε 10 είδη και να θέλουμε 5 σακούλες! Παράλληλα, πολλά καταστήματα θεωρούν θέμα καλής εξυπηρέτησης και ευγένειας τη δωρεάν προσφορά πλαστικής σακούλας μαζί με το προϊόν, αγνοώντας το περιβαλλοντικό κόστος για τον πλανήτη μας.

Το πού καταλήγουν όλες αυτές οι πλαστικές σακούλες σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των περιβαλλοντικών οργανώσεων είναι πραγματικά τραγικό. Υπολογίζεται ότι περίπου 2.000 πλαστικές σακούλες και μπουκάλια βρίσκονται ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο στη Μεσόγειο θάλασσα, ενώ χιλιάδες θαλασσοπούλια μπλέκονται και πνίγονται από αυτές. Περίπου 267 θαλάσσια είδη, φάλαινες, δελφίνια, φώκιες και χελώνες, πεθαίνουν κάθε χρόνο, γιατί καταπίνουν πλαστικές σακούλες, περνώντας τες τις περισσότερες φορές για μέδουσες (WWF Report 2005). Σε όλα τα παραπάνω πρέπει να συνυπολογίσει κανείς και το ενεργειακό κόστος για την παραγωγή τους, το οποίο είναι…αρκετά βαρέλια πετρελαίου ετησίως!

Για όλους τους παραπάνω λόγους, πολλές χώρες έχουν πάρει δραστικά μέτρα για τον περιορισμό της πλαστικής σακούλας. Για παράδειγμα, στο Λονδίνο, η πλαστική σακούλα χρεώνεται, στο Παρίσι έχει απαγορευτεί ολοκληρωτικά, στο Σαν Φρανσίσκο αντικαταστάθηκε από χάρτινες και βιοδιασπώμενες, στη Δανία φορολογείται κι όλα αυτά στην απλή λογική του ότι όποιος ρυπαίνει οφείλει να πληρώνει και παραπάνω. Βέβαια, όπως ισχύει πάντα στα περισσότερα περιβαλλοντικά προβλήματα, η παιδεία, με την ευρύτερη έννοια της, είναι εκείνη που θα μας κάνει να αλλάξουμε συνήθειες και στάση απέναντι στο περιβάλλον. Προσωπικά, χάρηκα ιδιαίτερα, όταν σε ένα βιβλιοπωλείο τις προάλλες άκουσα μια μαθήτρια δημοτικού να αρνείται να πάρει σακούλα για το βιβλίο που είχε αγοράσει, για να μη βλάψει το περιβάλλον, όπως χαρακτηριστικά είπε. «Αυτό είναι το φυσιολογικό!», σκέφτηκα. Η επόμενη γενιά οφείλει να μας ξεπεράσει σε γνώση και  κουλτούρα. 

Μαίρη Κανάκη

Εκπ/κός

Γραμματέας Περιβαλλοντικού Ομίλου Σαλαμίνας

Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα,Κατά Των Αιολικών Πάρκων

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Let's Do It Greece!

πηγη: ΑΙΓΙΑΛΟΣ

 

Το "Let's Do It" είναι μια διεθνής εθελοντική καμπάνια που ξεκίνησε για 1η φορά το 2008 στην Εσθονία και είχε σαν στόχο να καθαριστεί από εθελοντές μέσα σε μία μόνο ημέρα ολόκληρη η χώρα από κάθε λογής σκουπίδια. Τελικά στις 3 Μαΐου του 2008, 50.000 εθελοντές καθάρισαν 10.000 τόνους σκουπιδιών από δασικές εκτάσεις. 

Από τότε το "Let's Do It" έχει εξαπλωθεί παγκοσμίως και πλέον μία φορά κάθε χρόνο πολίτες από όλο τον κόσμο καθαρίζουν τις πόλεις τους περνώντας ένα μήνυμα αισιοδοξίας και αλτρουισμού για το περιβάλλον αλλά και την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.
 Φέτος για πρώτη φορά θα φιλοξενήσουμε το ''Let's Do It'' στην Ελλάδα με την πρωτοβουλία τηςΕλληνικής Εταιρείας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΕΕΔΣΑ) και του Περιβαλλοντικού Συλλόγου Αττικής ''Ώρα για Δράση''. Η ΕΕΔΣΑ και ο «Ώρα για Δράση», ως μη κερδοσκοπικές, εθελοντικές οργανώσεις ήρθαν σε επαφή με τους διοργανωτές της καμπάνιας από την Εσθονία και φέρνουν τη συγκεκριμένη καμπάνια στη χώρα μας.

Θέλουμε να ενώσουμε τις φωνές μας με όλους τους εθελοντικούς φορείς της Ελλάδας, αλλά και όλους όσους θέλουν να συμβάλλουν, και μαζί να καθαρίσουμε μέσα σε μία μόνο ημέρα από απλές περιοχές έως και σημαντικά οικοσυστήματα της χώρας μας. Είναι ένας στόχος δύσκολος ο οποίος όμως με τη συμμετοχή όλων μας μπορεί να επιτευχθεί. 

Ημερομηνία της κοινής μας δράσης είναι 

η Κυριακή 29η Απριλίου 2012

Βασικός σκοπός της καμπάνιας είναι να ενεργοποιήσουμε σε ολόκληρη την Ελλάδα εθελοντικές οργανώσεις, συλλόγους, δήμους, υπηρεσίες, επιχειρήσεις, σχολεία και άλλους φορείς και ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να καταφέρουμε να πετύχουμε το μεγαλό στόχο!!!

Μερικές φορές φαίνεται δύσκολο, μερικές φορές χρειάζεται να αντιμετωπιστούν πολλές προκλήσεις, αλλά είναι διασκεδαστικό και είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί!

Δηλώστε κι εσείς συμμετοχή στο ''Let's Do It''.

  

http://www.letsdoitgreece.org/