Καταιγιστική οπισθοδρόμηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, και σοβαρή υστέρηση στην εφαρμογή σημαντικών περιβαλλοντικών πολιτικών σημειώθηκε από τον Ιούνιο του 2011 μέχρι σήμερα. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει η 8η ετήσια έκθεση «Δεσμεύσεις για εφαρμογή - Η περιβαλλοντική νομοθεσία στην Ελλάδα»,
που δημοσιεύει σήμερα η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς.
Σε σημαντικό βαθμό, η οπισθοδρόμηση που καταγράφεται στην έκθεση αποτέλεσε απόρροια των μνημονιακών δεσμεύσεων της χώρας. Σε εξίσου σημαντικό βαθμό όμως, προέκυψε από επιλογές της πολιτικής ηγεσίας, που θεωρούν ότι πολλές από τις περιβαλλοντικές διατάξεις αποτελούν εμπόδιο στην οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας, αγνοώντας ότι οι διατάξεις αυτές προσπαθούν να καλύψουν σημαντικά κενά στη θεσμική προστασία του φυσικού κεφαλαίου. Δείγμα των καιρών ήταν ότι η ακύρωση, με εξόφθαλμο τρόπο, ακόμα και πρόσφατων σημαντικών πολιτικών πρωτοβουλιών που είχε εξ αρχής αναλάβει το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, εγκαινιάζοντας με ελπιδοφόρο τρόπο την ίδρυσή του το 2009.
Οι τομείς που υπέστησαν τα σημαντικότερα πλήγματα ήταν, η νομοθεσία για την περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων, η δασική νομοθεσία και η νομοθεσία για τη δόμηση.
Με αιχμή τους νόμους 3986/2011 (εφαρμοστικός Μεσοπρόθεσμου), 4024/2011 (συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις και εργασιακή εφεδρεία), 4014/2011 (περιβαλλοντική αδειοδότηση και αυθαίρετα), 4042/2012 (διαχείριση αποβλήτων), 4067/2012 (Νέος Οικοδομικός Κανονισμός) και 4030/2011 (νέος τρόπος έκδοσης οικοδομικών αδειών),
· νομιμοποιήθηκαν δεκάδες χιλιάδες αυθαίρετα, χωρίς καμία εκτίμηση των περιβαλλοντικών τους επιπτώσεων, ακόμα και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές,
· νομιμοποιήθηκαν ή «τακτοποιήθηκαν» διάφορες παράνομες δραστηριότητες,
· περικόπηκαν διαδικασίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης, ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές,
· άνοιξε ο δρόμος για καταβύθιση του Πράσινου Ταμείου, μέσα από την απορρόφηση του 95% των οικονομικών πόρων του στον κρατικό προϋπολογισμό,
· δίνεται η δυνατότητα για εξαίρεση από τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης των εργοστασίων διαχείρισης αποβλήτων,
· εκποιείται με αδιαφανείς όρους φυσική δημόσια γη και νομιμοποιούνται καταπατήσεις, χωρίς καμία εκτίμηση των αναμενόμενων περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Σημαντικά όμως δεδομένα προκύπτουν και για την οικονομικά ασύμφορη και αντιαναπτυξιακή διάσταση της περιβαλλοντικής κρίσης που επιδεινώνεται από τις πολιτικές που ακολουθούνται. Ενδεικτικά, μόνο το κόστος των εκπομπών «περιφερειακών ρύπων» (αιωρούμενων σωματιδίων, οξειδίων του αζώτου και του θείου) από δύο εγκαταστάσεις της ΔΕΗ (Αγ. Δημητρίου, Μεγαλόπολης Α) ανήλθε σε 735 – 1.960 εκ. €, με βάση στοιχεία του 2009. Σε αυτά περιλαμβάνεται και το κόστος από τη σοβαρή επιβάρυνση της δημόσιας υγείας.
«Πάγια θέση του WWF Ελλάς είναι πως σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη περίοδο οικονομικής κρίσης, η προστασία του περιβάλλοντος μπορεί και πρέπει να αποτελέσει βασικό πυλώνα για μία πραγματικά βιώσιμη και υγιή αναπτυξιακή πορεία της χώρας», τονίζει η Θεοδότα Νάντσου, συντονίστρια πολιτικής του WWF Ελλάς.»
Από τις λίγες θετικές εξελίξεις, πλέον αξιοσημείωτη ήταν η υπογραφή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας των διαταγμάτων για την προστασία του Υμηττού και των νησιωτικών υγροτόπων.
Επίσης η ίδρυση της Ειδικής Υπηρεσίας Κατεδάφισης Αυθαιρέτων του ΥΠΕΚΑ, η οποία όμως δεν έχει ακόμα επιδείξει αξιόλογο έργο.
«Προεκλογικά, καλέσαμε όλα τα κόμματα να αναλάβουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις για βιώσιμη διέξοδο από την κρίση. Καλούμε τώρα τη νέα Κυβέρνηση να σταματήσει τον περιβαλλοντικό κατήφορο και να μην υποκύψει στις σειρήνες που καλούν σε περιβαλλοντικές εκπτώσεις με τη δικαιολογία του οποιουδήποτε εύκολου οικονομικού οφέλους», καταλήγει η Θεοδότα Νάντσου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου