Σάββατο 8 Μαΐου 2010

Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Το Λιμάνι της Αγωνίας παρακολουθεί με ‘’αγωνία’’ τις οικονομικές εξελίξεις στη χώρα  και στον κόσμο  και  τις επιλογές της  κυβέρνησης, η οποία, παρά τις αντίθετες προεκλογικές διαβεβαιώσεις της και με τη σύμφωνη γνώμη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ,  παραδίδει αμαχητί  το μη προνομιούχο κομμάτι του ελληνικού λαού στις ‘’αγκάλες  του ΔΝΤ,  των κυρίαρχων κύκλων  της ΕΕ, των τραπεζών και του μεγάλου κεφαλαίου, ακολουθώντας  δοκιμασμένες -στο παρελθόν και πρόσφατα- και  αποτυχημένες πολιτικές παγκοσμίως (βλ. Αργεντινή, Ουγγαρία, Ρουμανία, Λεττονία). Πολιτικές που καταδικάζουν στη φτώχεια και στην αθλιότητα  το κομμάτι εκείνο των λαών που δεν έχει καμία ευθύνη και συμμετοχή στο όποιο  ‘’έλλειμμα’’ και στο όποιο ‘’χρέος’’ και που όμως καλείται να πληρώσει με την τραγική υποβάθμιση της ζωής του, τον ανταγωνισμό των πολυεθνικών  επιχειρήσεων, για  περισσότερα κέρδη και μεγαλύτερη εξουσία.
Η Ελλάδα δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση! Και όλα αυτά συμβαίνουν όταν σε εποχή κρίσης και πτώσης του τζίρου,  οι τράπεζες και οι πολυεθνικές δηλώνουν τεράστια αύξηση των κερδών τους, οι εφοπλιστές αγοράζουν καράβια με δάνεια από τις καταθέσεις του λαού, κότερα, τζετ και βίλες, ενώ ταυτόχρονα φοροδιαφεύγουν και χρωστάνε και δις στα ταμεία των εργαζομένων.
Ποιες άραγε θα είναι οι προοπτικές της νέας, ζοφερής  πραγματικότητας για την  πόλη μας;
Σίγουρα όχι διαφορετικές από την υπόλοιπη Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο.  Μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και μαγαζιά  κλείνουν ήδη το ένα μετά το άλλο. Το ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ το βλέπουμε αναρτημένο παντού. Οι άνεργοι, νέοι και μεγαλύτεροι, είμαστε εμείς, οι συγγενείς και φίλοι μας, οι άνθρωποι  της διπλανής μας πόρτας.  Η  πόλη μας,  που ήδη έχει χάσει μεγάλο μέρος της ζωντάνιας της , θα νεκρώνεται όλο και περισσότερο. Τα καταθλιπτικά φαινόμενα θα αυξηθούν, οι κοινωνικές υπηρεσίες πάσης φύσεως θα συρρικνωθούν, όλο και περισσότεροι άνθρωποι –όχι πια μόνο μετανάστες, άποροι και άστεγοι - θα ψάχνουν τα προς το ζην στα σκουπίδια  -που δυστυχώς  αφθονούν στην πόλη μας – η κοινή εγκληματικότητα θα αυξηθεί, ο κοινωνικός ιστός θα διαρραγεί.  Να προστεθεί στα παραπάνω και το πολυδιαφημισμένο σχέδιο ‘’ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ’’, που θα έρθει, ως πολιτικό πλέον μέτρο, να σφραγίσει τα παραπάνω.
Και εμείς, οι απλοί πολίτες,  τι κάνουμε; Παρακολουθούμε  με  κομμένη την ανάσα. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε  αυτά που συμβαίνουν,  125 χρόνια μετά την κατάκτηση του 8ωρου και μιας σειράς άλλων εργασιακών και κοινωνικών κατακτήσεων.  Απογοήτευση, αίσθηση  ανημποριάς, αναμονή… Δεν υπάρχει, μας λένε,  άλλος δρόμος. Είναι όμως έτσι;
Το Λιμάνι της Αγωνίας, ως Κίνηση Ενεργών Πολιτών, διακηρύσσει ότι:
Η ζωή, η ιστορία, η φιλοσοφία, η φυσική διατρανώνουν ότι ‘’Τα πάντα ρει’’. Ότι τίποτα δεν είναι αιώνιο…  Ότι κάθε δράση γεννά μια αντίδραση… Ότι τα ενεργά ηφαίστεια, ‘’ισλανδικά ή μη’’,  κάποια στιγμή ξεσπάνε και η λάβα τους θα είναι πολύ καυτή για όσους τα πυροδοτούν!…
Το Λιμάνι της Αγωνίας, ως Δημοτική Κίνηση, που έχει παρουσία στο Δημοτικό Συμβούλιο και στην πόλη, αισθάνεται σε μια πρώτη φάση την ευθύνη να προτείνει μια σειρά πρακτικών μέτρων, προκειμένου να δημιουργήσει ο Δήμος ένα δίκτυο κοινωνικής προστασίας των ασθενέστερων. Ενδεικτικά προτείνει:
Α) Δραστική μείωση της σπατάλης-Απόλυτη διαφάνεια
Β) Μείωση Δημοτικών Τελών: Δημιουργία ενός μηχανισμού του Δήμου για ανακατανομή των τελών με βάση ένα κοινωνικά δίκαιο σύστημα
Γ) Μηδενική καταβολή τροφείων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς για τα χαμηλά οικογενειακά εισοδήματα.
Δ) Αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων δημοτικών κτιρίων για Κοινωνικές Υπηρεσίες.
Ε) Υποστήριξη των μικρών επαγγελματιών με καμπάνια για στήριξη τοπικών συνοικιακών αγορών.
ΣΤ) Προστασία των καταναλωτών σε συνεργασία με οργανώσεις καταναλωτών.
Ζ)Στήριξη των συμβασιούχων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, για τη μείωση της ανεργίας.
Συμπολίτες και συμπολίτισσες
-Δεν έχουμε τίποτα κοινό μαζί τους. Από τη μια είναι ο κόσμος μας κι από την άλλη ο δικός τους. Είναι οι εχθροί μας και είμαστε οι εχθροί τους. Ζούνε από τον ιδρώτα μας. Υπάρχουν γιατί τους ανεχόμαστε!
-Η συναίνεση των δύο κόσμων προϋποθέτει ίσα μέτρα και σταθμά στη ζυγαριά. Δε μας αφορά!
-Ένα είναι βέβαιο: Ότι μας φοβούνται περισσότερο από όσο τους φοβόμαστε. Γιατί είμαστε πολύ περισσότεροι! Αρνούμαστε πια τις λύσεις τους! Και αντιστεκόμαστε στην αβάσταχτη καθημερινότητα που μας ετοιμάζουν. Ας έχουμε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας!!!

Το Λιμάνι της Αγωνίας
Πειραιάς 7 Μαίου 2010

Δεν υπάρχουν σχόλια: