Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ
Διαβάζουμε ότι ο Ιάπωνας πρωθυπουργός άσκησε αυστηρή κριτική στην εταιρία-ιδιοκτήτρια των πυρηνικών εργοστασίων στη Φουκουσίμα. Δεν έκανε καλά τη δουλειά της –η εταιρία!- και κινδυνεύει όλη η Ιαπωνία. Δεν πήρε έγκαιρα τα μέτρα της –η εταιρία!- για φυσικές καταστροφές όπως το τσουνάμι και κινδυνεύει όλος ο κόσμος.
Πριν λίγα χρόνια ζήσαμε την οικονομική κρίση και ο κόσμος έφτασε στο χείλος του οικονομικού γκρεμού εξαιτίας πάλι μιας εταιρίας –μιας τράπεζας αυτή τη φορά.. Προέκυψε οδυνηρά και για τον πιο αδαή τότε ότι ένα σύμπλεγμα εταιριών που ελέγχουν τις διαδρομές του χρήματος, που βαθμολογούν εθνικές οικονομίες, που ελέγχουν τελικώς την παγκόσμια οικονομία, ελέγχουν και τη ζωή μας. Και για όσους εδώ ακόμα αμφέβαλαν ήρθαν τα μνημόνια.
Από καιρό ζούμε τέλος την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος από τις μεγάλες πολυεθνικές του πετρελαίου, και τα ξαδέλφια τους των πρώτων υλών, των ορυχείων, των μεταλλείων κλπ. Τα δάση θυσιάζονται, τα νερά μολύνονται και ο αέρας γίνεται αντί πηγή ζωής φορέας θανάτου. Οι άνθρωποι κάθε φυλής, χρώματος και θρησκείας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης είναι στο έλεος των εταιριών –περί αυτού πρόκειται.
Τις εταιρίες όμως τις έφτιαξε ο Θεός όχι ως κοινωφελή ιδρύματα, αλλά ως ιδρύματα που επιδιώκουν το κέρδος τους. Δεν είναι δουλειά της Shell να φροντίζει το περιβάλλον -δουλειά της είναι να πλουτίζουν τα στελέχη και οι μέτοχοί της. Συνεπώς από τη Φουκουσίμα αναδύεται μια καταστροφική αντίφαση, που έφτασε στα όριά της: Ο κόσμος έχει αφήσει την τύχη του σε κείνους ακριβώς που δεν δίνουν δεκάρα γι' αυτήν – το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα δισεκατομμύρια δεκάρες που κερδίζουν καθημερινά καταστρέφοντάς τον.
Είναι δυνατός τέτοιος παραλογισμός; Και όμως είναι! Και θεωρείται λογικό να ασκεί ένας πρωθυπουργός αυστηρή κριτική (!) σε μια εταιρία γιατί έσπειρε τον όλεθρο στη χώρα του. Αντί να σκεφτεί κι αυτός και όλοι μας πώς είναι δυνατό το ψωμί, οι ελευθερίες μας και τελικά η ζωή μας να εξαρτώνται από διευθύνοντες συμβούλους, μετόχους, οίκους αξιολόγησης, κερδοσκόπους και επενδυτές που ούτε καν γνωρίζουμε. Να ψηφίζουμε Παπανδρέου και να μας βγαίνει... ΔΝΤ! Και το ερώτημα είναι: θα εξακολουθήσει ο κόσμος και μετά Φουκουσίμα να τραγουδά «σ' ευχαριστώ ω εταιρία»;
Τις εταιρίες όμως τις έφτιαξε ο Θεός όχι ως κοινωφελή ιδρύματα, αλλά ως ιδρύματα που επιδιώκουν το κέρδος τους. Δεν είναι δουλειά της Shell να φροντίζει το περιβάλλον -δουλειά της είναι να πλουτίζουν τα στελέχη και οι μέτοχοί της. Συνεπώς από τη Φουκουσίμα αναδύεται μια καταστροφική αντίφαση, που έφτασε στα όριά της: Ο κόσμος έχει αφήσει την τύχη του σε κείνους ακριβώς που δεν δίνουν δεκάρα γι' αυτήν – το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα δισεκατομμύρια δεκάρες που κερδίζουν καθημερινά καταστρέφοντάς τον.
Είναι δυνατός τέτοιος παραλογισμός; Και όμως είναι! Και θεωρείται λογικό να ασκεί ένας πρωθυπουργός αυστηρή κριτική (!) σε μια εταιρία γιατί έσπειρε τον όλεθρο στη χώρα του. Αντί να σκεφτεί κι αυτός και όλοι μας πώς είναι δυνατό το ψωμί, οι ελευθερίες μας και τελικά η ζωή μας να εξαρτώνται από διευθύνοντες συμβούλους, μετόχους, οίκους αξιολόγησης, κερδοσκόπους και επενδυτές που ούτε καν γνωρίζουμε. Να ψηφίζουμε Παπανδρέου και να μας βγαίνει... ΔΝΤ! Και το ερώτημα είναι: θα εξακολουθήσει ο κόσμος και μετά Φουκουσίμα να τραγουδά «σ' ευχαριστώ ω εταιρία»;
ΠΗΓΗ: ISKRA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου