Πόσες φορές θέλεις να μιλήσεις και λες: «Δε βαριέσαι, δε θα βρω άκρη».
Να θυμώσεις με ό,τι δε συμφωνείς και λες : «Δεν αξίζει τον κόπο».
Όμως αν όλοι έκαναν το ίδιο, ο κόσμος δεν θα είχε θρησκείες, οι ηγέτες που αγωνίστηκαν και αγαπήθηκαν από το λαό τους δεν θα υπήρχαν και τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο.
Οι τόσες επαναστάσεις, διεκδικήσεις μιας καλύτερης ζωής, αγώνες που κράτησαν χρόνια και κερδήθηκαν, ξεκίνησαν επειδή κάποιοι έσπασαν των κώδικα της σιωπής. Επειδή μοιράστηκαν τις σκέψεις τους.
Αλλά και όσοι, επειδή έσπασαν τη σιωπή τους, τιμωρήθηκαν, βασανίστηκαν ή ακόμα πλήρωσαν με την ίδια τους τη ζωή το γεγονός ότι είπαν τη γνώμη τους, δικαιώθηκαν από την ιστορία και από τις αλλαγές που ακολούθησαν. Αλλαγές όχι απαραίτητα προς το καλύτερο. Σίγουρα, όμως, αλλαγές.
Σήμερα ζούμε σε μια στιγμή που χρειαζόμαστε νέες ιδέες, για τα παλιά προβλήματα.
Χρειαζόμαστε, βέβαια, και καλύτερη ακοή για να ακούσουμε τις σκέψεις των άλλων με καθαρό μυαλό.
Xωρίς «δε βαριέσαι», χωρίς «δε με νοιάζει».
Και, κυρίως, χρειάζεται εμπιστοσύνη, να ξαναπιστέψουμε ο ένας τον άλλο σε προσωπικό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Γιατί, αν το καλοσκεφτείτε, δεν έχουν χαθεί λεφτά από τον πλανήτη γη, δεν τα πήραν οι εξωγήινοι.
Η εμπιστοσύνη στις υποσχέσεις χάθηκε. Τίποτε άλλο.
Ας μιλήσουμε λοιπόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου