Συ­νε­ται­ρι­στι­κά εγ­χει­ρή­μα­τα στην ε­πο­χή της κρί­σης *

πηγή: ΕΠΟΧΗ

Ολοέ­να και πε­ρισ­σό­τε­ροι συ­νε­ται­ρι­σμοί δη­μιουρ­γού­νται στην Ελλά­δα της κρί­σης και της α­νερ­γίας. Κα­φε­νεία, βι­βλιο­πω­λεία, εκ­δο­τι­κοί συ­νε­ται­ρι­σμοί, ε­ναλ­λα­κτι­κές καλ­λιέρ­γειες εί­ναι λί­γα μό­νο α­πό τα πα­ρα­δείγ­μα­τα αυ­το­δια­χει­ρι­ζό­με­νων εγ­χει­ρη­μά­των που στό­χο έ­χουν να δώ­σουν λύ­ση στην α­νερ­γία, αλ­λά και να δια­μορ­φώ­σουν συ­νει­δή­σεις ό­σον α­φο­ρά την α­γο­ρά ερ­γα­σίας. Μι­λή­σα­με με μέ­λη δια­φό­ρων συ­νε­ται­ρι­στι­κών πα­ρα­δειγ­μά­των και το συ­μπέ­ρα­σμα που προ­κύ­πτει εί­ναι ό­τι πιο ση­μα­ντι­κό α­κό­μα και α­πό την ε­ξα­σφά­λι­ση ε­νός α­ξιο­πρε­πούς μι­σθού εί­ναι το γε­γο­νός ό­τι τα μέ­λη των συ­νε­ται­ρι­σμών έ­χουν τη δυ­να­τό­τη­τα να συμ­με­τέ­χουν στη λή­ψη των α­πο­φά­σεων χω­ρίς να πε­ριο­ρί­ζο­νται σε έ­να πα­θη­τι­κό ρό­λο.
 
Ο το­μέ­ας της κοι­νω­νι­κής οι­κο­νο­μίας, με τη μορ­φή των συ­νε­ται­ρι­στι­κών ε­πι­χει­ρή­σεων, α­να­πτύσ­σε­ται διαρ­κώς. Πε­ρισ­σό­τε­ροι α­πό 800 ε­κατ. άν­θρω­ποι δρα­στη­ριο­ποιού­νται πα­γκο­σμίως σε συ­νε­ται­ρι­σμούς και 160 ε­κατ. στην Ευ­ρώ­πη, σύμ­φω­να με την έκ­θε­ση «Η Ανθε­κτι­κό­τη­τα του Συ­νε­ται­ρι­στι­κού Επι­χει­ρη­μα­τι­κού Μο­ντέ­λου σε πε­ριό­δους κρί­σης» (Μάρ­τιος 2012), του Διε­θνούς Γρα­φείου Εργα­σίας (ΙLO). Στην έκ­θε­ση αυ­τή α­να­φέ­ρο­νται ε­πι­τυ­χη­μέ­να πα­ρα­δείγ­μα­τα συ­νε­ται­ρι­στι­κών ε­πι­χει­ρή­σεων α­πό ό­λον τον κό­σμο που κέρ­δι­σαν την ε­μπι­στο­σύ­νη των πο­λι­τών, α­πό τη δε­κα­ε­τία του ’30 και τη Με­γά­λη Ύφε­ση μέ­χρι και σή­με­ρα. «Η Κοι­νω­νι­κή Οι­κο­νο­μία εί­ναι κά­τι δια­φο­ρε­τι­κό. Συν­δυά­ζει τα ο­φέ­λη του δη­μό­σιου χα­ρα­κτή­ρα με την ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα του ι­διω­τι­κού το­μέ­α», ε­ξη­γεί ο Λου­κάς Μπρέ­χας, πρό­ε­δρος του Δι­κτύου Κοι­νω­νι­κής Αλλη­λεγ­γύης και Πε­ρι­φε­ρεια­κής Ανά­πτυ­ξης (ΚΑ­ΠΑ). «Το 2008 οι 300 με­γα­λύ­τε­ρες συ­νε­ται­ρι­στι­κές ε­πι­χει­ρή­σεις στον κό­σμο εί­χαν τζί­ρο 1 τρισ. δο­λά­ρια. Τώ­ρα, το 2012, έ­φτα­σαν τα 2 τρισ.», κα­τα­λή­γει.

Η νέα νο­μο­θε­σία στην υ­πη­ρε­σία της α­γο­ράς

Μέ­χρι το 2011, ο το­μέ­ας του συ­νε­ται­ρι­σμού προ­βλε­πό­ταν στην Ελλά­δα α­πό το νό­μο πε­ρί α­στι­κών συ­νε­ται­ρι­σμών (1667/86) και το νό­μο α­γρο­τι­κών συ­νε­ται­ρι­σμών (2810/2000 και έ­πει­τα 4015/2011). Λό­γω της οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης έ­γι­ναν προ­σπά­θειες νο­μο­θέ­τη­σης για την Κοι­νω­νι­κή Οι­κο­νο­μία και την Κοι­νω­νι­κή Επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα, δη­μιουρ­γώ­ντας έ­να νέο εί­δος συ­νε­ται­ρι­στι­κής ε­πι­χεί­ρη­σης. Όπως ε­πι­ση­μαί­νει στην «Επο­χή» ο Γιάν­νης Να­σιού­λας, ε­πι­στη­μο­νι­κός διευ­θυ­ντής του Ινστι­τού­του Κοι­νω­νι­κής Οι­κο­νο­μίας στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, «ο νό­μος 4019/2011 κα­τα­χρη­στι­κά ο­νο­μά­στη­κε Νό­μος για την Κοι­νω­νι­κή Οι­κο­νο­μία. Στο νο­μο­σχέ­διο της κοι­νω­νι­κής οι­κο­νο­μίας μπερ­δεύ­τη­καν τα πράγ­μα­τα. Οι Κοι­νω­νι­κές Συ­νε­ται­ρι­στι­κές Επι­χει­ρή­σεις εί­ναι σαν Μη Κερ­δο­σκο­πι­κή Οργά­νω­ση, σαν Σω­μα­τείο. Έχει μπερ­δέ­ψει την έν­νοια του συ­νε­ται­ρι­σμού».
Η Κοι­νω­νι­κή Συ­νε­ται­ρι­στι­κή Επι­χεί­ρη­ση (Κοιν.Σ.Επ) εί­ναι α­στι­κός συ­νε­ται­ρι­σμός με κοι­νω­νι­κό σκο­πό και δια­θέ­τει ε­μπο­ρι­κή ι­διό­τη­τα. Τα μέ­λη της, σύμ­φω­να με το νό­μο, συμ­με­τέ­χουν με μία ψή­φο και μπο­ρεί να εί­ναι εί­τε φυ­σι­κά πρό­σω­πα μό­νο, εί­τε φυ­σι­κά και νο­μι­κά πρό­σω­πα.

Νό­μος στην υ­πη­ρε­σία της α­γο­ράς

Η νο­μο­θε­σία για αυ­τές τις ε­πι­χει­ρή­σεις έ­χει προ­ξε­νή­σει εν­στά­σεις και ε­πι­κρί­σεις. «Η αρ­χι­κή στό­χευ­ση του νό­μου ε­ξυ­πη­ρε­τεί τη νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη εκ­δο­χή της κοι­νω­νι­κής οι­κο­νο­μίας», το­νί­ζει ο Γιάν­νης Ευ­στα­θό­που­λος, οι­κο­νο­μο­λό­γος και ε­πι­στη­μο­νι­κός συ­νερ­γά­της του Ινστι­τού­του Εργα­σίας της ΓΣΕΕ. Ο ί­διος δια­βλέ­πει τον κίν­δυ­νο με­τα­κύ­λη­σης των δρα­στη­ριο­τή­των του κρά­τους πρό­νοιας στις Κοιν.Σ.Επ, αλ­λά και την ευ­και­ρια­κή μό­νο α­ντι­με­τώ­πι­ση της α­νερ­γίας. «Υπό τη συ­γκε­κρι­μέ­νη ο­πτι­κή, η κοι­νω­νι­κή οι­κο­νο­μία ε­κλαμ­βά­νε­ται ως υ­πο­λειμ­μα­τι­κός το­μέ­ας της κα­πι­τα­λι­στι­κής οι­κο­νο­μίας, με πρω­ταρ­χι­κή α­πο­στο­λή τη διόρ­θω­ση «α­πο­τυ­χιών» της α­γο­ράς και του κρά­τους», ό­πως έ­χει αρ­θρο­γρα­φή­σει για το ζή­τη­μα στην «Επο­χή» [10/9/2011].
«Τη ρο­πή του νό­μου σε έ­ναν προ­νοια­κό χα­ρα­κτή­ρα πε­ρισ­σό­τε­ρο, πα­ρά συ­νε­ται­ρι­στι­κό» ε­πι­ση­μαί­νει και ο Λ. Μπρέ­χας, υ­πο­γραμ­μί­ζο­ντας τις ο­μοιό­τη­τες με τους πα­λιούς Κοι­νω­νι­κούς Συ­νε­ται­ρι­σμούς Πε­ριο­ρι­σμέ­νης Ευ­θύ­νης στο χώ­ρο της ψυ­χι­κής υ­γείας (αυ­το­δί­καια έ­γι­ναν Κοιν.Σ.Επ και αυ­τοί). Άλλος φό­βος που γεν­νά­ται στον Γ. Να­σιού­λα εί­ναι η πι­θα­νή δη­μιουρ­γία ε­νός πε­λα­τεια­κού α­λι­σβε­ρι­σιού με τις χρη­μα­το­δο­τή­σεις. «Σή­με­ρα γί­νε­ται μια προ­σπά­θεια να εκ­με­ταλ­λευ­θούν κά­ποιοι τις πρό­νοιες του νό­μου 4019 για να κτί­σουν α­κό­μα έ­να δό­λιο και α­ντιαι­σθη­τι­κό πε­ρι­βάλ­λον κα­τά­χρη­σης των δη­μό­σιων χρη­μα­το­δο­τή­σεων, ό­πως αυ­τό των τε­λευ­ταίων δε­κα­ε­τιών με τις Μη Κυ­βερ­νη­τι­κές Οργα­νώ­σεις».

Πλή­ρης φο­ρο­λό­γη­ση α­πό το 2013

Η δυ­να­τό­τη­τα χρη­μα­το­δό­τη­σης ή­ταν έ­να α­πό τα κί­νη­τρα για την ί­δρυ­ση τέ­τοιου εί­δους ε­πι­χεί­ρη­σης. Τα κί­νη­τρα, ό­μως, συ­νε­χώς μειώ­νο­νται κα­θώς, ό­πως μας πλη­ρο­φο­ρεί ο Γ. Να­σιού­λας, η ε­πι­χεί­ρη­ση θα υ­πό­κει­ται σε φο­ρο­λο­γία για ό­λα τα κέρ­δη της. «Τα κέρ­δη της Κοιν.Σ.Επ. φο­ρο­λο­γού­νται με τον ί­διο τρό­πο ό­πως και στους υ­πό­λοι­πους α­στι­κούς συ­νε­ται­ρι­σμούς, σύμ­φω­να με το νέο φο­ρο­λο­γι­κό νό­μο». Μέ­χρι τώ­ρα φο­ρο­λο­γού­ταν μό­νο το 35% των κερ­δών της, δη­λα­δή αυ­τό που δια­νέ­με­ται στους ερ­γα­ζό­με­νους (τα μέ­λη που δεν εί­ναι ερ­γα­ζό­με­νοι δεν λαμ­βά­νουν κέρ­δη).
Ση­μειώ­νε­ται, ε­πί­σης, πως το 2012 εί­χε α­να­κη­ρυχ­θεί Διε­θνές Έτος Συ­νε­ται­ρι­σμών και σύμ­φω­να με την ο­δη­γία 193/2002 του Διε­θνούς Γρα­φείου Εργα­σίας ο νό­μος πε­ρί Αστι­κών Συ­νε­ται­ρι­σμών θα έ­πρε­πε να εί­χε εκ­συγ­χρο­νι­σθεί. Γε­γο­νός που α­κό­μα δεν έ­χει πραγ­μα­το­ποιη­θεί, πα­ρό­τι και η δη­μό­σια δια­βού­λευ­ση γι’ αυ­τό έ­χει ο­λο­κλη­ρω­θεί α­πό τις 13 Ια­νουα­ρίου του 2012.
Ανε­ξάρ­τη­τα ό­μως α­πό τους κιν­δύ­νους και τα προ­βλή­μα­τα που εμ­φα­νί­ζει η νο­μο­θε­σία, προ­κύ­πτουν αι­σιό­δο­ξα εγ­χει­ρή­μα­τα α­πό την κοι­νω­νία. «Υπάρ­χουν πρω­το­βου­λίες που προ­σπα­θούν να δη­μιουρ­γή­σουν βιώ­σι­μες δο­μές κοι­νω­νι­κού σκο­πού, που θα ε­ντάσ­σο­νται στην πα­ρα­γω­γι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα, θα εί­ναι αυ­τό­νο­μες α­πό το κρά­τος και που δεν θα στα­μα­τή­σουν να υ­πάρ­χουν, ό­ταν για πα­ρά­δειγ­μα στα­μα­τή­σει κά­ποια χρη­μα­το­δό­τη­ση. Από την πλευ­ρά της κοι­νω­νίας βλέ­που­με να χρη­σι­μο­ποιεί­ται έ­τσι», το­νί­ζει ο Γ. Ευ­στα­θό­που­λος. «Το συ­νε­ται­ρι­στι­κό μο­ντέ­λο εί­ναι αν­θρω­πο­κε­ντρι­κό και νο­μί­ζω ό­τι αυ­τό έ­χου­με α­νά­γκη, να υ­πάρ­χουν αν­θρώ­πι­νες σχέ­σεις ερ­γα­σίας. Νο­μί­ζω ό­τι εί­ναι έ­να μο­ντέ­λο που ται­ριά­ζει κα­λύ­τε­ρα στη φύ­ση του αν­θρώ­που», συ­μπλη­ρώ­νει ο Λ. Μπρέ­χας.

ΠΑ­ΡΑ­ΔΕΙΓ­ΜΑ­ΤΑ ΣΥ­ΝΕ­ΤΑΙ­ΡΙ­ΣΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙ­ΝΩ­ΝΙ­ΚΩΝ ΣΥ­ΝΕ­ΤΑΙ­ΡΙ­ΣΤΙ­ΚΩΝ Ε­ΠΙ­ΧΕΙ­ΡΗ­ΣΕΩ­Ν


Συν.άλλ.οις

Νη­λέως 35, Θη­σείο, www.synallois.org

Στους μη κερ­δο­σκο­πι­κούς συ­νε­ται­ρι­σμούς, ό­πως το «Συν.άλλ.οις», στό­χος εί­ναι οι ερ­γα­ζό­με­νοι να έ­χουν έ­ναν α­ξιο­πρε­πή μι­σθό. Όπως ε­ξη­γεί η Λί­λη Αχριά­νη, μέ­λος του Συ­νε­ται­ρι­σμού Αλλη­λέγ­γυας Οι­κο­νο­μίας «Συν.άλλ.οις», «Δου­λεύου­με σκλη­ρά. Η δια­φο­ρά, ό­μως, εί­ναι ό­τι αυ­το­δια­χει­ρι­ζό­μα­στε την ερ­γα­σία μας. Υπάρ­χει μια με­γά­λη ποιο­τι­κή δια­φο­ρά στις συν­θή­κες ερ­γα­σίας α­νά­με­σα σε έ­να αυ­το­δια­χει­ρι­στι­κό εγ­χεί­ρη­μα και σε μια ε­ται­ρεία. Εί­ναι πο­λύ ση­μα­ντι­κό ό­τι ε­σύ ο ί­διος α­να­λαμ­βά­νεις την ευ­θύ­νη αυ­τού του ο­ποίου κά­νεις α­πέ­να­ντι σε σέ­να και σε μια ο­μά­δα αν­θρώ­πων.»
Η δρά­ση του συ­νε­ται­ρι­σμού δεν εί­ναι μια α­πά­ντη­ση στα κοι­νω­νι­κά και ερ­γα­σια­κά προ­βλή­μα­τα, τα ο­ποία δη­μιουρ­γού­νται ε­ξαι­τίας της κρί­σης. Σύμ­φω­να με την ί­δια, το εγ­χεί­ρη­μα, το ο­ποίο ξε­κί­νη­σε το 2011 ως συ­νέ­χεια του έρ­γου του συ­νε­ται­ρι­σμού «Ο Σπό­ρος», δεν εί­ναι α­πο­τέ­λε­σμα της κρί­σης, αλ­λά της πο­λι­τι­κής και κοι­νω­νι­κής θέ­σης των με­λών του συ­νε­ται­ρι­σμού. «Όσοι συμ­με­τέ­χουν στα αυ­το­δια­χει­ρι­στι­κά εγ­χει­ρή­μα­τα δεν ζουν σε έ­να πα­ρά­δει­σο μα­κριά α­πό τα προ­βλή­μα­τα τα ο­ποία α­ντι­με­τω­πί­ζουν οι υ­πό­λοι­ποι ερ­γα­ζό­με­νοι», το­νί­ζει η ί­δια.

Μού­σες Πιε­ρίας
Λ. Ια­σω­νί­δη 127, Κα­τε­ρί­νη,
τη­λ: 23510-20039

Εί­ναι η πρώ­τη Κοι­νω­νι­κή Συ­νε­ται­ρι­στι­κή Επι­χεί­ρη­ση που ι­δρύ­θη­κε και δρα­στη­ριο­ποιεί­ται στην πα­ρα­σκευή το­πι­κών προϊό­ντων της Πιε­ρίας. «Η ι­δέα ξε­κί­νη­σε α­πό την ά­νοι­ξη του 2011, ό­ταν η α­νερ­γία στις γυ­ναί­κες της Πιε­ρίας χτυ­πού­σε κόκ­κι­νο. Όταν ο κύ­κλος του ι­μα­τι­σμού έ­πα­ψε να υ­φί­στα­ται και με ό,τι έ­φε­ρε η κρί­ση εί­δα­με πως έ­πρε­πε να κά­νου­με κά­τι, να α­ξιο­ποιή­σου­με ό,τι έ­χου­με α­πό γνω­στι­κό κε­φά­λαιο», ε­ξη­γεί η Γιώ­τα Ρα­πτο­πού­λου. Οι γυ­ναί­κες δου­λεύουν προς το πα­ρόν ε­θε­λο­ντι­κά, κα­θώς ε­πι­θυ­μούν να ε­ξα­σφα­λί­σουν μια πα­ρα­κα­τα­θή­κη προϊό­ντων για να βγουν στην α­γο­ρά α­πο­τε­λε­σμα­τι­κά. Σκο­πός τους ό­μως εί­ναι οι 15 α­πό τις 28 να έ­χουν οι­κο­νο­μι­κό ό­φε­λος, δη­λα­δή μι­σθό και α­σφά­λι­ση. Οι υ­πό­λοι­πες θα πα­ρα­μεί­νουν ε­θε­λο­ντι­κά προ­κει­μέ­νου να βο­η­θή­σουν. Άλλω­στε ό­πως ε­ξη­γεί η Γ. Ρα­πτο­πού­λου «βα­σι­κό συ­στα­τι­κό εί­ναι η αλ­λη­λεγ­γύη». Αν και η οι­κο­νο­μι­κή κρί­ση έ­δω­σε την τε­λι­κή ώ­θη­ση που τις έ­στρε­ψε στο συ­νε­ται­ρι­σμό η Γ. Ρα­πτο­πού­λου πι­στεύει πως συ­νέ­χεια θα υ­πάρ­ξει και πα­ρά αυ­τήν τη συ­γκυ­ρία, «για­τί έ­χει εν­δια­φέ­ρον, ε­ξα­σφα­λί­ζει ει­σό­δη­μα σ’ έ­ναν α­ριθ­μό γυ­ναι­κών και εί­ναι μια κοι­νό­τη­τα, συ­νά­θροι­ση αν­θρώ­πων που συμ­βαί­νουν κι άλ­λα πράγ­μα­τα, ε­πι­κοι­νω­νού­με και έ­χου­με κι έ­να σχέ­διο δρά­σης και στον πο­λι­τι­στι­κό το­μέ­α».

Belleville sin Patron

Φι­λίπ­που 80-82,
πε­ριο­χή Ρο­τό­ντα,
Θεσ­σα­λο­νί­κη,
belleville-sin-patron.blogspot.gr

Πρό­κει­ται για έ­να κα­φέ- μπαρ - βι­βλιο­πω­λείο στη Θεσ­σα­λο­νί­κη που δη­μιουρ­γή­θη­κε το 2011 α­πό 7 ά­το­μα, με σκο­πό το βιο­πο­ρι­σμό τους μέ­σα α­πό την ε­ναλ­λα­κτι­κή δο­μή ερ­γα­σίας του συ­νε­ται­ρι­σμού. Η «Όμορ­φη Πό­λη Χω­ρίς Αφε­ντι­κά», ό­πως εί­ναι το ό­νο­μα του κα­φέ - μπα­ρ, σύμ­φω­να με τον Άρη ε­ξε­λίσ­σε­ται κα­λά και τα μέ­λη του κα­τα­φέρ­νουν να βγά­ζουν τα προς το ζην. Αυ­τό ο­φεί­λε­ται, ό­πως μας ε­ξη­γεί, στο πά­ντρε­μα του κοι­νω­νι­κού πλαι­σίου του εγ­χει­ρή­μα­τος, με τη ποιό­τη­τα αυ­τού που προ­σφέ­ρουν. Και σε αυ­τήν την πε­ρί­πτω­ση ο συ­νε­ται­ρι­σμός μπο­ρεί να δη­μιουρ­γή­θη­κε την ε­πο­χή της κρί­σης, αλ­λά δεν α­πο­τε­λεί γι’ αυ­τούς ευ­και­ρια­κή λύ­ση. «Αντι­λη­φθή­κα­με την οι­κο­νο­μι­κή κρί­ση ως ευ­και­ρία για να χτί­σου­με νέες δο­μές, α­κό­μα και αν υ­πάρ­ξει α­νά­πτυ­ξη δεν θα αλ­λά­ξου­με τη δο­μή της κοι­νω­νι­κής αυ­τοορ­γά­νω­σης».

Οι εκ­δό­σεις των συ­να­δέλ­φων

Ερεσ­σού 35, Αθή­να, ekdoseisynadelfwn.wordpress.com

Eνα πα­ρά­δειγ­μα συ­νε­ται­ρι­στι­κής ε­πι­χεί­ρη­σης μη κερ­δο­σκο­πι­κού χα­ρα­κτή­ρα σε έ­ναν δια­φο­ρε­τι­κό το­μέα, αυ­τόν του βι­βλίου, εί­ναι «Οι εκ­δό­σεις των συ­να­δέλ­φων». Ξε­κί­νη­σε το 2009 ως εκ­δο­τι­κή πρω­το­βου­λία α­πό το Σω­μα­τείο του Συλ­λό­γου Υπαλ­λή­λων Βι­βλίου - Χάρ­του Αττι­κής για να διευ­ρυν­θεί και να αυ­το­νο­μη­θεί στη συ­νέ­χεια. Όπως α­να­φέ­ρει ο Γ.Κ., μέ­λος του Συ­νε­ται­ρι­σμού, «Οι Εκδό­σεις των Συ­να­δέλ­φων» εί­ναι μια κοι­νω­νι­κή συ­νε­ται­ρι­στι­κή ε­πι­χεί­ρη­ση. Στη λει­τουρ­γία της, ό­μως, ε­φαρ­μό­ζει την ά­με­ση δη­μο­κρα­τία, με α­ντιιε­ραρ­χι­κό πνεύ­μα και διά­θε­ση για συ­ναί­νε­ση με­τα­ξύ των με­λών. Από το Σε­πτέμ­βριο του 2012 τα μέ­λη του συ­νε­ται­ρι­σμού προ­χώ­ρη­σαν έ­να βή­μα πα­ρα­πά­νω ξε­κι­νώ­ντας τη λει­τουρ­γία ε­νός ε­ναλ­λα­κτι­κού βι­βλιο­πω­λείου στα Εξάρ­χεια, στο ο­ποίο δια­τί­θε­νται χι­λιά­δες βι­βλία με­τα­ξύ των ο­ποίων βέ­βαια και οι τίτ­λοι οι ο­ποίοι εκ­δί­δο­νται α­πό την ε­πι­χεί­ρη­ση τους. Δί­νε­ται με­γά­λη έμ­φα­ση στα πο­λι­τι­κά βι­βλία χω­ρίς να α­γνοού­νται η λο­γο­τε­χνία και η ποίη­ση. «Η α­ντί­λη­ψη των με­λών του συ­νε­ται­ρι­σμού», ε­πι­ση­μαί­νει ο Γ.Κ, «εί­ναι ό­τι το βι­βλίο δεν εί­ναι α­πλώς έ­να ε­μπό­ρευ­μα, ού­τε έ­να προϊόν ε­φή­με­ρο με μο­να­δι­κό στό­χο την πώ­λη­ση».
Ο στό­χος του εγ­χει­ρή­μα­τος το­νί­ζει ο ί­διος, δεν εί­ναι να γί­νουν πλού­σιοι ό­σοι συμ­με­τέ­χουν σε αυ­τό, αλ­λά οι α­να­γνώ­στες να έρ­θουν πιο κο­ντά στο ποιο­τι­κό, πο­λι­τι­κό βι­βλίο. Ση­μα­ντι­κό εί­ναι βέ­βαια να ε­ξα­σφα­λι­στεί ό­τι οι ερ­γα­ζό­με­νοι στο βι­βλιο­πω­λείο και στον εκ­δο­τι­κό οί­κο θα λαμ­βά­νουν τον α­πα­ραί­τη­το μι­σθό για να ζουν α­ξιο­πρε­πώς. Για να συμ­βεί αυ­τό εί­ναι α­πα­ραί­τη­τη η στή­ρι­ξη του κό­σμου και ο Γ.Κ. δη­λώ­νει ό­τι μέ­χρι τώ­ρα η α­ντα­πό­κρι­ση του κό­σμου εί­ναι θε­τι­κή. Θεω­ρεί ό­τι σε μια πε­ρίο­δο κρί­σης ό­πως η ση­με­ρι­νή ο κό­σμος βλέ­πει το βι­βλίο ως διέ­ξο­δο, α­να­ζη­τώ­ντας σε αυ­τό νέες ι­δέες οι ο­ποίες ί­σως δώ­σουν α­πά­ντη­ση στα ε­ρω­τή­μα­τα τα ο­ποία έ­χει.

Goji Berry

Κο­ζά­νη

«Σκο­πός εί­ναι να ορ­γα­νω­θούν πολ­λοί πα­ρα­γω­γοί α­πό τη Δυ­τι­κή Μα­κε­δο­νία και να δρα­στη­ριο­ποιη­θού­με στον το­μέα της πα­ρα­γω­γής, της με­τα­ποίη­σης και της ε­ξα­γω­γής, α­πο­φεύ­γο­ντας τους με­σά­ζο­ντες», μας ε­ξη­γεί ο Νί­κος Πά­ντζιος, α­ντι­πρό­ε­δρος της προ­σω­ρι­νής διοι­κού­σας ε­πι­τρο­πής. Στό­χος του συ­νε­ται­ρι­σμού εί­ναι η προώ­θη­ση και α­ξιο­ποίη­ση ε­ναλ­λα­κτι­κών και βιο­λο­γι­κών καλ­λιερ­γειών της Κο­ζά­νης. Ο συ­νε­ται­ρι­σμός εί­ναι α­κό­μα υ­πό σύ­στα­ση, κα­θώς κα­θυ­στε­ρούν σε γρα­φειο­κρα­τι­κά θέ­μα­τα του νό­μου πε­ρί α­γρο­τι­κών συ­νε­ται­ρι­σμών, σύμ­φω­να με τον ί­διο. Πα­ρό­λ’ αυ­τά οι α­παι­τού­με­νοι πα­ρα­γω­γοί για τον συ­νε­ται­ρι­σμό έ­χουν συ­γκε­ντρω­θεί και προ­χω­ρά­νε.
 
Συ­νε­ται­ρι­σμός
Γο­νέων Χα­λαν­δρίου

Πε­ρι­κλέ­ους 72, Χα­λάν­δρι, τη­λ: 210-6855572

Ο Συ­νε­ται­ρι­σμός Γο­νέων Χα­λαν­δρίου εί­ναι μια κοι­νω­νι­κή συ­νε­ται­ρι­στι­κή ε­πι­χεί­ρη­ση, η ο­ποία δη­μιουρ­γή­θη­κε με σκο­πό να κα­λύ­ψει τα δρα­μα­τι­κά κε­νά στον το­μέα της προ­σχο­λι­κής εκ­παί­δευ­σης. Απο­τε­λού­με­νος α­πό 12 μέ­λη, 11 γο­νείς και μια ερ­γα­ζό­με­νη παι­δα­γω­γό ο συ­νε­ται­ρι­σμός ξε­κί­νη­σε το Νοέμ­βριο τη λει­τουρ­γία ε­νός χώ­ρου φύ­λα­ξης βρε­φών με σκο­πό να στη­ριχ­θούν οι γο­νείς, οι ο­ποίοι δυ­σκο­λεύο­νται ι­διαί­τε­ρα λό­γω του υ­ψη­λού κό­στους των τρο­φείων να βρουν έ­ναν κα­τάλ­λη­λο χώ­ρο φύ­λα­ξης για τα παι­διά τους. Όπως ε­πι­ση­μαί­νει ο Κώ­στας Γε­ρο­λυ­μά­τος, μέ­λος του Συ­νε­ται­ρι­σμού, «στό­χος των Γο­νέων Χα­λαν­δρίου εί­ναι στο μέλ­λον να ξε­κι­νή­σει η λει­τουρ­γία ε­νός κα­νο­νι­κού παι­δι­κού σταθ­μού και ε­νός φρο­ντι­στη­ρίου για μα­θη­τές γυ­μνα­σίου». Ένα α­πό τα με­γά­λα πλε­ο­νε­κτή­μα­τα της λει­τουρ­γίας του Συ­νε­ται­ρι­σμού, σύμ­φω­να με τον ί­διο, εί­ναι ό­τι οι γο­νείς μπο­ρούν να ε­λέγ­χουν ό,τι συμ­βαί­νει στο σταθ­μό ε­φό­σον συμ­με­τέ­χουν ό­λοι μα­ζί στη λή­ψη των ορ­γα­νω­τι­κών α­πο­φά­σεων. Το κό­στος φύ­λα­ξης των βρε­φών κυ­μαί­νε­ται α­πό 120 έως 150 ευ­ρώ, ε­νώ για τους ι­διω­τι­κούς παι­δι­κούς σταθ­μούς το κό­στος εί­ναι του­λά­χι­στον 300 ευ­ρώ. Για την παι­δα­γω­γό το κί­νη­τρο να ερ­γα­στεί α­πο­τε­λε­σμα­τι­κά εί­ναι με­γα­λύ­τε­ρο ε­πει­δή α­μεί­βε­ται πο­λύ κα­λύ­τε­ρα α­πό τα μι­σθο­λο­γι­κά ό­ρια τα ο­ποία θέ­τει το μνη­μό­νιο. «Σε πε­ρί­πτω­ση που προ­χω­ρή­σει η λει­τουρ­γία του συ­νε­ται­ρι­στι­κού φρο­ντι­στη­ρίου ο κα­θη­γη­τής ή οι κα­θη­γη­τές οι ο­ποίοι θα δι­δά­σκουν τα παι­διά θα λαμ­βά­νουν το μι­σθό που προ­βλέ­πε­ται α­πό τη σύμ­βα­ση του 2009», το­νί­ζει ο Κώ­στας Γε­ρο­λυ­μά­τος.

Συ­νε­ται­ρι­στές Ζω­γρά­φου

synzo.blogspot.gr, τη­λ: 6972001598 - 6942025521

Οι Συ­νε­ται­ρι­στές Ζω­γρά­φου βρί­σκο­νται στο τε­λι­κό στά­διο της συ­γκρό­τη­σής τους. Στό­χος αυ­τού του μη κερ­δο­σκο­πι­κού κα­τα­να­λω­τι­κού συ­νε­ται­ρι­σμού εί­ναι η προ­μή­θεια και διά­θε­ση προϊό­ντων στις κα­λύ­τε­ρες δυ­να­τές τι­μές στα μέ­λη του. Όπως διευ­κρι­νί­ζει η Φα­νή Μπου­μπού­λη, μέ­λος των Συ­νε­ται­ρι­στών η πα­ρο­χή ερ­γα­σίας σε α­νέρ­γους δεν εί­ναι ο ά­με­σος στό­χος του συ­νε­ται­ρι­σμού. Αυ­τό μπο­ρεί να συμ­βεί μό­νο αν διευ­ρυν­θεί σε με­γά­λο βαθ­μό ο κύ­κλος ερ­γα­σιών του, ώ­στε να εί­ναι δυ­να­τή η πρόσ­λη­ψη κά­ποιου υ­παλ­λή­λου ε­ξη­γεί η ί­δια. «Εμείς θέ­λου­με να ερ­χό­μα­στε σε α­πευ­θείας ε­πα­φή με τους πα­ρα­γω­γούς, να προ­μη­θευό­μα­στε τα προϊό­ντα χω­ρίς την ε­πι­βά­ρυν­ση του με­σά­ζο­ντα και χω­ρίς να υ­πάρ­χει ου­σια­στι­κά κέρ­δος α­πό την πώ­λη­ση των προϊό­ντων Αν υ­πάρ­χει πλεό­να­σμα θα δια­τε­θεί για κοι­νω­νι­κούς σκο­πούς για να ε­νι­σχυ­θούν συ­μπο­λί­τες μας οι ο­ποίοι έ­χουν α­νά­γκη α­πό τρό­φι­μα ή κά­ποιου άλ­λου εί­δους βοή­θεια», ε­πι­ση­μαί­νει η Φ. Μπου­μπού­λη.

Εφη­με­ρί­δα των Συ­ντα­κτώ­ν

Κα­θη­με­ρι­νά στα πε­ρί­πτε­ρα, www.efsyn.gr

Eνα συ­νε­ται­ρι­στι­κό εγ­χεί­ρη­μα δια­φο­ρε­τι­κού χα­ρα­κτή­ρα, που δεν α­πο­τε­λεί κοι­νω­νι­κή συ­νε­ται­ρι­στι­κή ε­πι­χεί­ρη­ση, ξε­κί­νη­σε στο χώ­ρο του Τύ­που τον πε­ρα­σμέ­νο Νοέμ­βριο. Από τον πε­ρα­σμέ­νο Νοέμ­βριο «Η ε­φη­με­ρί­δα των συ­ντα­κτών» ξε­κί­νη­σε την κυ­κλο­φο­ρία της, με πά­νω α­πό το 90% του αν­θρώ­πι­νου δυ­να­μι­κού της να α­πο­τε­λεί­ται α­πό πρώην ερ­γα­ζο­μέ­νους της «Ελευ­θε­ρο­τυ­πίας». Οι 70 δη­μο­σιο­γρά­φοι και οι 30 τε­χνι­κοί, που α­πο­τε­λούν τα μέ­λη του συ­νε­ται­ρι­σμού, κα­τέ­χουν το 100% της ε­ται­ρείας. Η Ένω­ση Συ­ντα­κτών δεν ε­πι­τρέ­πει στα μέ­λη της να α­σκούν ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες, πα­ρά μό­νο αν αυ­τές γί­νο­νται με τη μορ­φή του συ­νε­ται­ρί­ζε­σθαι. Επο­μέ­νως, χω­ρίς τη σύ­στα­ση του συ­νε­ται­ρι­σμού δεν θα ή­ταν δυ­να­τό να ξε­κι­νή­σει αυ­τό το νέο εκ­δο­τι­κό εγ­χεί­ρη­μα. «Ξε­κι­νή­σα­με δια­θέ­το­ντας ο κα­θέ­νας 1.000 ευ­ρώ για να δη­μιουρ­γη­θεί έ­να μι­κρό κε­φά­λαιο, με κά­ποια δα­νει­κά και με κά­ποια δια­φή­μι­ση, η ο­ποία ό­μως θα ε­ξα­σφα­λι­ζό­ταν α­φού θα κυ­κλο­φο­ρού­σε το πρώ­το τεύ­χος», ε­πι­ση­μαί­νει ο διευ­θυ­ντής της ε­φη­με­ρί­δας Νι­κό­λας Βου­λέ­λης. «Βα­σι­κό στοι­χείο εί­ναι ό­τι τους δύο πρώ­τους μή­νες δεν πλη­ρώ­θη­κε κα­νέ­νας, για να πε­ριο­ρι­σθούν τα έ­ξο­δα», προ­σθέ­τει. Για το διευ­θυ­ντή της Εφη­με­ρί­δας των Συ­ντα­κτών μια ά­νο­δος των πω­λή­σεων σε πά­νω α­πό 10.000 φύλ­λα κα­τά μέ­σο ό­ρο την ε­βδο­μά­δα -σή­με­ρα βρί­σκε­ται κο­ντά στις 9.000- εί­ναι ο α­ντι­κει­με­νι­κός στό­χος για την ε­πι­χεί­ρη­ση. Αν ε­πι­τευχ­θεί ο στό­χος οι ερ­γα­ζό­με­νοι θα λά­βουν το βα­σι­κό μι­σθό (1.000 ευ­ρώ), ό­πως έ­χει κα­θο­ρι­στεί α­πό την Ένω­ση Συ­ντα­κτών.
Το βα­σι­κό πλε­ο­νέ­κτη­μα της αυ­το­δια­χεί­ρι­σης για τους δη­μο­σιο­γρά­φους ε­πι­ση­μαί­νει ο Ν. Βου­λέ­λης, εί­ναι η α­νε­ξαρ­τη­σία. «Δεν υ­πάρ­χει έ­νας εκ­δό­της ο ο­ποίος θα μας πει θα γρά­φε­τε αυ­τά διό­τι τα συμ­φέ­ρο­ντα μου εί­ναι αυ­τά» κα­τα­λή­γει. Η ε­λευ­θε­ρία έκ­φρα­σης φαί­νε­ται ό­τι εί­ναι το με­γα­λύ­τε­ρο κέρ­δος για ό­σους συμ­με­τέ­χουν στα συ­νε­ται­ρι­στι­κά εγ­χει­ρή­μα­τα, χω­ρίς να πα­ρα­βλέ­πε­ται η ση­μα­σία της ε­ξα­σφά­λι­σης ε­νός ι­κα­νο­ποιη­τι­κού μι­σθού. Αυ­τός εί­ναι και ο με­γά­λος στό­χος της αυ­το­δια­χεί­ρι­σης, η δη­μιουρ­γι­κή α­πα­σχό­λη­ση των ερ­γα­ζο­μέ­νων σε συν­δυα­σμό με την ε­πί­τευ­ξη μιας α­ξιο­πρε­πούς δια­βίω­σης.

*Τζέ­λα Αλι­πρά­ντη, Αλέ­ξαν­δρος Μαυ­ρο­γέ­νης