Της Άννας Χατζησοφιά
πηγή: Rednotebook.gr
Βασικά φταίω γιατί είμαι ζηλιάρης. Η μαμά γέννησε αδελφάκι το Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα που μας πέρασε, και ευτυχώς ήταν Μεγάλο Σάββατο και είχαμε μια δικαιολογία στη γειτονιά που δεν σουβλίσαμε τον παραδοσιακό οβελία στο φούρνο, κι όχι γιατί είμαστε νεόφτωχοι, αλλά γιατί γεννήσαμε κυρά μου.
Η κυρά μου, είναι η αποπάνω του δεύτερου που έχει λίπος, λέει ο μπαμπάς, και αγόρασε σόμπα πέλετ, γιατί πετρέλαιο κι αυτόν τον χειμώνα δεν βάλαν στην πολυκατοικία μας. Τώρα γιατί ο μπαμπάς λέει ότι έχει λίπος δεν ξέρω, βασικά είναι κοκαλιάρα, αν και κάθε μέρα ψωνίζει από αυτόν τον καινούργιο φούρνο απέναντι, τον ένα από τους πέντε που άνοιξαν φέτος.
Εγώ, αυτό που ξεφυτρώνουν παντού φούρνοι δεν το καταλαβαίνω, γιατί ο θείος μου λέει ότι πολλοί στερούνται ακόμα και το ψωμί. Μάλλον θα τα αγοράζουν όλα τα ψωμιά αυτοί που δεν το στερούνται, σαν την αποπάνω, γιατί αλλιώς δεν εξηγείται. Αλλά μια μέρα που το είπα στην αποπάνω, μου είπε ότι ο θείος μου είναι αναρχοκομμούνι.
Ο θείος μου είναι αστροφυσικός αλλά δουλεύει ντελίβερι σε φούρνο, γιατί είναι αδιόριστος, αν και επιτυχών του ΑΣΕΠ. Δεν ξέρω τι θα πει αυτό το αδιόριστος, μάλλον άλλη λέξη για το αναρχοκομμούνι θα είναι, συμφραζόμενο που θα έλεγε η δασκάλα (ή συνηρημένο; δεν είμαι σίγουρος), κι αυτό το ΑΣΕΠ πολύ ύποπτο μου κάνει. Πάντως, ευτυχώς που έγινε ντελίβερι, γιατί μέχρι πέρυσι ζούσε από την κουτσουρεμένη σύνταξη του παππού, αλλά φέτος μας άφησε χρόνους. Όχι η σύνταξη, ο παππούς μας άφησε χρόνους, αλλά αυτά πάνε πακέτο, που λέει και η Χατζηβασιλείου.
Η κηδεία του παππού κόστισε την βάφτιση του αδελφού μου, και κηδεία και βαφτίσια δεν τα σηκώνει η τσέπη μας, γιατί η μαμά δεν μπορεί ακόμα να δουλέψει και όλα πάνε στο γάλα του βρέφους.
Όταν λέμε όλα, εννοούμε το επίδομα ανεργίας του μπαμπά, οπότε καταλαβαίνετε, δυο παγωτά μόνο έφαγα όλο το καλοκαίρι, και οπότε καταλαβαίνετε, ζήλευα τον νεογέννητο αδελφούλη, οπότε καταλαβαίνετε γιατί λέω ότι δεν είμαι καλό παιδάκι.
Η δασκάλα μου είπε ότι είναι φυσιολογικό να νιώθω έτσι φθόνος, κι ότι δεν φταίει το βρέφος, μου είπε, αλλά ο καπιταλισμός βρε ηλίθιε.
Έχουμε καινούργια δασκάλα φέτος, εσείς θυμάστε εκείνη την περσινή που μας έλεγε ότι τα μνημόνια μας τα εφάρμοσαν γιατί δεν ήμασταν καλοί μαθητές και δεν κάναμε τα μαθήματά μας. Αυτή την κυρία, την περσινή, την βγάλαν σε κάτι που λέγεται διασημότητα νομίζω, και φέραν μία άλλη, ωρομισθία. Αυτή η καινούργια κυρία η ωρομισθία, έχει θεό κάποιον Μαξ, νομίζω, που έγραψε για τους φτωχούς και μας λέει συνέχεια να σηκωθούμε από τους καναπέδες, αλλά εγώ δεν κάθομαι στον καναπέ, γιατί ο καναπές έχει γίνει κρεβάτι του θείου του αστροφυσικού-ντελιβερά.
Ο θείος μετακόμισε σπίτι μας απ΄ όταν μας άφησε χρόνους ο παππούς, γιατί το σπίτι πήγε στην θεία Κική, την κόρη του παππού, που έχει μεγαλύτερες ανάγκες, λέει, γιατί είναι απολυμένη της ΕΡΤ και έχει και τρία παιδιά Βολιώτικα, που σπουδάζουν στο Βόλο. Η θεία απολυμένη της ΕΡΤ μετακόμισε στο σπίτι του παππού για να γλιτώσει το νοίκι, αλλά τώρα βρίζει γιατί ο φόρος, λέει, και το χαράτσι της πάνε πιο πολύ. Δεν ξέρω τι είναι ο φόρος και το χαράτσι που της πάνε πιο πολύ, μάλλον ρούχα, γιατί η θεία Κική λέει στη μαμά να βγάλει τα μαύρα που έβαλε για τον παππού γιατί δεν της πάνε καθόλου, και έχει και μωρό παιδί.
Κι εμένα έχει, αλλά εμένα κανένας δεν με υπολογίζει, εκτός από την κυρία δασκάλα, που το κάνει όμως γιατί της αρέσει ο θείος μου, που ήρθε να με πάρει από το σχολείο μια μέρα που έκανα μεγάλο σαματά, και τον γνώρισε η κυρία και βγήκανε, αλλά τσακώνονται για το αν πρέπει να γυρίσουμε στην δραχμή ή όχι.
Αυτή η δραχμή μάλλον είναι χωριό, γιατί ο φίλος μου ο Κωστάκης, που οι γονείς του δεν βρίσκαν πουθενά δουλειά, γύρισε στο χωριό του. Γι΄ αυτό έκανα μεγάλο σαματά όταν δεν ήρθε μια μέρα στο σχολείο και μας το ανακοίνωσε η κυρία. Τώρα ξέρω ότι είμαι λάθος που άρχισα να ουρλιάζω και να χτυπιέμαι, γι΄ αυτό σας λέω, δεν είμαι καλό παιδάκι, αλλά ήταν ο καλύτερος φίλος μου, ήταν.
Η κυρία μου λέει θα μιλάμε στο σκάιπ, στο σπίτι όμως, στο χωριό του Κωστάκη, δεν έχει σκάιπ, αλλά να μην ανησυχώ όμως, είπε η κυρά η από πάνω η κοκαλιάρα που έχει λίπος, γιατί ο πρωθυπουργός, μέχρι του χρόνου θα έχει βάλει παντού γουάι-φάι. Ας βάλει πρώτα «φάει», είπε ο θείος μου, αλλά η αποπάνω του είπε ότι εκτός από αναρχοκομμούνι είναι και συνιστώσα.
Και καψούρης με την δασκάλα είναι, συμπληρώνω, γιατί όλο έρχεται να με πάρει από το σχολείο τάχα μου, και η δασκάλα όλο στέλνει πάμπερς για το βρέφος, γιατί πρέπει να είμαστε όλοι, λέει, αλληλέγκυοι. Εγώ ελπίζω να μην την άφησε ο θείος μου πολύ αλληλέγκυο, γιατί μας φτάνει το ένα βρέφος στην οικογένεια, να φάω κάνα παγωτό το επόμενο καλοκαίρι.
Εγώ μέχρι πέρυσι δεν πίστευα στο Άγιο Βασίλη, γιατί τα δώρα μου τα έφερνε ο μπαμπάς όταν είχε δουλειά. Αλλά φέτος πιστεύω, γιατί ο μπαμπάς έπιασε εποχική δουλειά σε ένα εμπορικό κέντρο που μετράει ανάποδα. Κάνει τον Άγιο Βασίλη. Δεν του πάει η στολή, αλλά καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, λέει η μαμά.
Εγώ δεν συμφωνώ, γιατί υπάρχουν και δουλειές που κάνουν κακό στους ανθρώπους, όπως το να είσαι τράπεζα και να λες το δελτίο των οκτώ. Αυτή η δουλειά Τράπεζα θα πάρει το σπίτι της συμμαθήτριάς μου της Μαιρούλας, γιατί είναι κόκκινο και δεν τους αρέσει αυτό το χρώμα, και στο δελτίο των οκτώ τους είπαν μπαταχτσήδες, γι΄ αυτό σας λέω.
Αλλά το να κάνεις τον Άγιο Βασίλη δεν είναι ντροπή, θα φέρει γάλα για το βρέφος, κι αυτό είναι το καλύτερο δώρο για μένα, γιατί μπορεί να είμαι κακό παιδάκι και ζηλιάρης αλλά το αγαπάω το αβάφτιστο, που θα του δώσουν όνομα αποφάσισαν με ονοματοθεσία, δεν ξέρω τι είναι αυτό. Μάλλον στη θέση που κάθεται θα γράψουν το όνομά του.
Το άκουσε η κυρά του δευτέρου και έφριξε, και μας είπε ότι δεν έχουμε τσίπρα απάνω μας. Και ΔΕΗ δεν έχουμε, αλλά η δουλειά ΑγιοΒασίλης του μπαμπά είναι σχεδόν τζάμπο, και ο μιστός φτάνει μόνο για γάλα, έχει όμως ελπίδα να τον πάρουνε τις απόκριες ξανά στο πολυκατάστημα να κάνει το Χόμπιτ, γι΄ αυτό μέχρι τότε θα φωτίζουμε με το λαμπόγυαλο.
Ο θείος λέει ότι θα έπρεπε να τα κάνουμε όλα λαμπόγυαλο, αλλά για την Πρωτοχρονιά θα μας φέρουν το φως η ακτηβιστές. Δεν ξέρω που πέφτει αυτή η Ακτή Βιστές, γιατί κάτι το μωρό, κάτι η κηδεία του παππού, το καλοκαίρι που μας πέρασε δεν πήγα στην παραλία ούτε μία φορά.
Ελπίζω το καλοκαίρι του 2014 να μπορούμε να πάρουμε το βρέφος που δεν θα είναι τόσο βρέφος, και να πάμε σε καμιά παραλία και να έχουμε κανένα ευρώ να πάρουμε και κανένα παγωτό. Θα δώσω το μισό στο ονοματοθεσμένο, υπόσχομαι, αλλά σταυρώνω και τα δάχτυλα πίσω μου καλού κακού, μη σας γελάσω και πάλι.
Ο θείος μου λέει ότι μέχρι το επόμενο καλοκαίρι θα έχει γίνει η ανατροπή. Δεν ξέρω τι εννοεί, αλλά ελπίζω αυτή η ανατροπή να βγαίνει και σε χωνάκι.
Καλή Χρονιά!
πηγή: Rednotebook.gr
Βασικά φταίω γιατί είμαι ζηλιάρης. Η μαμά γέννησε αδελφάκι το Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα που μας πέρασε, και ευτυχώς ήταν Μεγάλο Σάββατο και είχαμε μια δικαιολογία στη γειτονιά που δεν σουβλίσαμε τον παραδοσιακό οβελία στο φούρνο, κι όχι γιατί είμαστε νεόφτωχοι, αλλά γιατί γεννήσαμε κυρά μου.
Η κυρά μου, είναι η αποπάνω του δεύτερου που έχει λίπος, λέει ο μπαμπάς, και αγόρασε σόμπα πέλετ, γιατί πετρέλαιο κι αυτόν τον χειμώνα δεν βάλαν στην πολυκατοικία μας. Τώρα γιατί ο μπαμπάς λέει ότι έχει λίπος δεν ξέρω, βασικά είναι κοκαλιάρα, αν και κάθε μέρα ψωνίζει από αυτόν τον καινούργιο φούρνο απέναντι, τον ένα από τους πέντε που άνοιξαν φέτος.
Εγώ, αυτό που ξεφυτρώνουν παντού φούρνοι δεν το καταλαβαίνω, γιατί ο θείος μου λέει ότι πολλοί στερούνται ακόμα και το ψωμί. Μάλλον θα τα αγοράζουν όλα τα ψωμιά αυτοί που δεν το στερούνται, σαν την αποπάνω, γιατί αλλιώς δεν εξηγείται. Αλλά μια μέρα που το είπα στην αποπάνω, μου είπε ότι ο θείος μου είναι αναρχοκομμούνι.
Ο θείος μου είναι αστροφυσικός αλλά δουλεύει ντελίβερι σε φούρνο, γιατί είναι αδιόριστος, αν και επιτυχών του ΑΣΕΠ. Δεν ξέρω τι θα πει αυτό το αδιόριστος, μάλλον άλλη λέξη για το αναρχοκομμούνι θα είναι, συμφραζόμενο που θα έλεγε η δασκάλα (ή συνηρημένο; δεν είμαι σίγουρος), κι αυτό το ΑΣΕΠ πολύ ύποπτο μου κάνει. Πάντως, ευτυχώς που έγινε ντελίβερι, γιατί μέχρι πέρυσι ζούσε από την κουτσουρεμένη σύνταξη του παππού, αλλά φέτος μας άφησε χρόνους. Όχι η σύνταξη, ο παππούς μας άφησε χρόνους, αλλά αυτά πάνε πακέτο, που λέει και η Χατζηβασιλείου.
Η κηδεία του παππού κόστισε την βάφτιση του αδελφού μου, και κηδεία και βαφτίσια δεν τα σηκώνει η τσέπη μας, γιατί η μαμά δεν μπορεί ακόμα να δουλέψει και όλα πάνε στο γάλα του βρέφους.
Όταν λέμε όλα, εννοούμε το επίδομα ανεργίας του μπαμπά, οπότε καταλαβαίνετε, δυο παγωτά μόνο έφαγα όλο το καλοκαίρι, και οπότε καταλαβαίνετε, ζήλευα τον νεογέννητο αδελφούλη, οπότε καταλαβαίνετε γιατί λέω ότι δεν είμαι καλό παιδάκι.
Η δασκάλα μου είπε ότι είναι φυσιολογικό να νιώθω έτσι φθόνος, κι ότι δεν φταίει το βρέφος, μου είπε, αλλά ο καπιταλισμός βρε ηλίθιε.
Έχουμε καινούργια δασκάλα φέτος, εσείς θυμάστε εκείνη την περσινή που μας έλεγε ότι τα μνημόνια μας τα εφάρμοσαν γιατί δεν ήμασταν καλοί μαθητές και δεν κάναμε τα μαθήματά μας. Αυτή την κυρία, την περσινή, την βγάλαν σε κάτι που λέγεται διασημότητα νομίζω, και φέραν μία άλλη, ωρομισθία. Αυτή η καινούργια κυρία η ωρομισθία, έχει θεό κάποιον Μαξ, νομίζω, που έγραψε για τους φτωχούς και μας λέει συνέχεια να σηκωθούμε από τους καναπέδες, αλλά εγώ δεν κάθομαι στον καναπέ, γιατί ο καναπές έχει γίνει κρεβάτι του θείου του αστροφυσικού-ντελιβερά.
Ο θείος μετακόμισε σπίτι μας απ΄ όταν μας άφησε χρόνους ο παππούς, γιατί το σπίτι πήγε στην θεία Κική, την κόρη του παππού, που έχει μεγαλύτερες ανάγκες, λέει, γιατί είναι απολυμένη της ΕΡΤ και έχει και τρία παιδιά Βολιώτικα, που σπουδάζουν στο Βόλο. Η θεία απολυμένη της ΕΡΤ μετακόμισε στο σπίτι του παππού για να γλιτώσει το νοίκι, αλλά τώρα βρίζει γιατί ο φόρος, λέει, και το χαράτσι της πάνε πιο πολύ. Δεν ξέρω τι είναι ο φόρος και το χαράτσι που της πάνε πιο πολύ, μάλλον ρούχα, γιατί η θεία Κική λέει στη μαμά να βγάλει τα μαύρα που έβαλε για τον παππού γιατί δεν της πάνε καθόλου, και έχει και μωρό παιδί.
Κι εμένα έχει, αλλά εμένα κανένας δεν με υπολογίζει, εκτός από την κυρία δασκάλα, που το κάνει όμως γιατί της αρέσει ο θείος μου, που ήρθε να με πάρει από το σχολείο μια μέρα που έκανα μεγάλο σαματά, και τον γνώρισε η κυρία και βγήκανε, αλλά τσακώνονται για το αν πρέπει να γυρίσουμε στην δραχμή ή όχι.
Αυτή η δραχμή μάλλον είναι χωριό, γιατί ο φίλος μου ο Κωστάκης, που οι γονείς του δεν βρίσκαν πουθενά δουλειά, γύρισε στο χωριό του. Γι΄ αυτό έκανα μεγάλο σαματά όταν δεν ήρθε μια μέρα στο σχολείο και μας το ανακοίνωσε η κυρία. Τώρα ξέρω ότι είμαι λάθος που άρχισα να ουρλιάζω και να χτυπιέμαι, γι΄ αυτό σας λέω, δεν είμαι καλό παιδάκι, αλλά ήταν ο καλύτερος φίλος μου, ήταν.
Η κυρία μου λέει θα μιλάμε στο σκάιπ, στο σπίτι όμως, στο χωριό του Κωστάκη, δεν έχει σκάιπ, αλλά να μην ανησυχώ όμως, είπε η κυρά η από πάνω η κοκαλιάρα που έχει λίπος, γιατί ο πρωθυπουργός, μέχρι του χρόνου θα έχει βάλει παντού γουάι-φάι. Ας βάλει πρώτα «φάει», είπε ο θείος μου, αλλά η αποπάνω του είπε ότι εκτός από αναρχοκομμούνι είναι και συνιστώσα.
Και καψούρης με την δασκάλα είναι, συμπληρώνω, γιατί όλο έρχεται να με πάρει από το σχολείο τάχα μου, και η δασκάλα όλο στέλνει πάμπερς για το βρέφος, γιατί πρέπει να είμαστε όλοι, λέει, αλληλέγκυοι. Εγώ ελπίζω να μην την άφησε ο θείος μου πολύ αλληλέγκυο, γιατί μας φτάνει το ένα βρέφος στην οικογένεια, να φάω κάνα παγωτό το επόμενο καλοκαίρι.
Εγώ μέχρι πέρυσι δεν πίστευα στο Άγιο Βασίλη, γιατί τα δώρα μου τα έφερνε ο μπαμπάς όταν είχε δουλειά. Αλλά φέτος πιστεύω, γιατί ο μπαμπάς έπιασε εποχική δουλειά σε ένα εμπορικό κέντρο που μετράει ανάποδα. Κάνει τον Άγιο Βασίλη. Δεν του πάει η στολή, αλλά καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, λέει η μαμά.
Εγώ δεν συμφωνώ, γιατί υπάρχουν και δουλειές που κάνουν κακό στους ανθρώπους, όπως το να είσαι τράπεζα και να λες το δελτίο των οκτώ. Αυτή η δουλειά Τράπεζα θα πάρει το σπίτι της συμμαθήτριάς μου της Μαιρούλας, γιατί είναι κόκκινο και δεν τους αρέσει αυτό το χρώμα, και στο δελτίο των οκτώ τους είπαν μπαταχτσήδες, γι΄ αυτό σας λέω.
Αλλά το να κάνεις τον Άγιο Βασίλη δεν είναι ντροπή, θα φέρει γάλα για το βρέφος, κι αυτό είναι το καλύτερο δώρο για μένα, γιατί μπορεί να είμαι κακό παιδάκι και ζηλιάρης αλλά το αγαπάω το αβάφτιστο, που θα του δώσουν όνομα αποφάσισαν με ονοματοθεσία, δεν ξέρω τι είναι αυτό. Μάλλον στη θέση που κάθεται θα γράψουν το όνομά του.
Το άκουσε η κυρά του δευτέρου και έφριξε, και μας είπε ότι δεν έχουμε τσίπρα απάνω μας. Και ΔΕΗ δεν έχουμε, αλλά η δουλειά ΑγιοΒασίλης του μπαμπά είναι σχεδόν τζάμπο, και ο μιστός φτάνει μόνο για γάλα, έχει όμως ελπίδα να τον πάρουνε τις απόκριες ξανά στο πολυκατάστημα να κάνει το Χόμπιτ, γι΄ αυτό μέχρι τότε θα φωτίζουμε με το λαμπόγυαλο.
Ο θείος λέει ότι θα έπρεπε να τα κάνουμε όλα λαμπόγυαλο, αλλά για την Πρωτοχρονιά θα μας φέρουν το φως η ακτηβιστές. Δεν ξέρω που πέφτει αυτή η Ακτή Βιστές, γιατί κάτι το μωρό, κάτι η κηδεία του παππού, το καλοκαίρι που μας πέρασε δεν πήγα στην παραλία ούτε μία φορά.
Ελπίζω το καλοκαίρι του 2014 να μπορούμε να πάρουμε το βρέφος που δεν θα είναι τόσο βρέφος, και να πάμε σε καμιά παραλία και να έχουμε κανένα ευρώ να πάρουμε και κανένα παγωτό. Θα δώσω το μισό στο ονοματοθεσμένο, υπόσχομαι, αλλά σταυρώνω και τα δάχτυλα πίσω μου καλού κακού, μη σας γελάσω και πάλι.
Ο θείος μου λέει ότι μέχρι το επόμενο καλοκαίρι θα έχει γίνει η ανατροπή. Δεν ξέρω τι εννοεί, αλλά ελπίζω αυτή η ανατροπή να βγαίνει και σε χωνάκι.
Καλή Χρονιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου