Κοινωνική πολιτική στο δήμο

πηγή: left.gr
του Σάββα Δημητριάδη*
Σε μια εξαιρετικά δύσκολη οικονομική συγκυρία για τη χώρα εξαιτίας της πολιτικής που εφαρμόζει η συγκυβέρνηση της καταστροφής, η τοπική αυτοδιοίκηση βρίσκεται αντιμέτωπη με νέα οξύτατα προβλήματα φτώχειας, ανεργίας, κοινωνικών ανισοτήτων, περιθωριοποίησης και υποβάθμισης της ποιότητας ζωής όλο και περισσότερων πολιτών.

Ο κοινωνικός αποκλεισμός εξαπλώνεται σαν ιός σε όλη τη χώρα, με εμφανή τα σημάδια στην καθημερινότητα όλων μας. Είναι γεγονός ότι η προσπάθεια από μεριάς κυβέρνησης αλλά και αρκετών δήμων να ασκήσουν κοινωνική πολιτική περιορίστηκε σε μια απλή διαχείριση της φτώχειας με χαρακτηριστικά ελεημοσύνης αδιαφορώντας ουσιαστικά για την κοινωνική ενσωμάτωση και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων που υποφέρουν.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, στόχος και υποχρέωση για την τοπική αυτοδιοίκηση είναι να προστατέψει τις ανθρώπινες ζωές και να παλέψει για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για όλους τους πολίτες με όρους αλληλεγγύης και όχι ελεημοσύνης.

Στο πλαίσιο αυτό καθίσταται απαραίτητη η στήριξη των συνανθρώπων μας που αντιμετωπίζουν έντονα οικονομικά προβλήματα, δεν μπορούν να καλύψουν βασικές βιοτικές ανάγκες και απειλούνται άμεσα με κοινωνικό αποκλεισμό. Για αυτούς  τους συμπολίτες μας η μέριμνα για την δωρεάν εξασφάλιση επαρκούς διατροφής, ειδών πρώτης ανάγκης καθώς και αγαθών και υπηρεσιών όπως ρεύμα, νερό, υγεία, εκπαίδευση και πολιτισμό,  αποτελεί πρώτη προτεραιότητα και δέσμευση για όλους μας ακόμα και αν χρειαστεί να συγκρουστούμε με τις ασκούμενες μνημονιακές πολιτικές και να ανατρέψουμε στην πράξη τα βάρβαρα νομοθετήματα  της σημερινής κεντρικής εξουσίας.

Η απάντηση λοιπόν στο πρόβλημα πρέπει να δοθεί με πολιτικό πρόγραμμα και κοινωνικό σχέδιο, χτίζοντας ένα διευρυμένο δίκτυο δομών κοινωνικής πολιτικής και πρόνοιας ενάντια στην ανθρωπιστική κρίση και την κοινωνική εξαθλίωση,  ένα δίκτυο που θα μεριμνά και για την αποτελεσματικότητα και ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών του.

Ταυτόχρονα όμως με την ανασύσταση του κοινωνικού ιστού και την αλληλεγγύη προς όλους, παράλληλη προτεραιότητα για τους Δήμους αποτελεί και η δημιουργία ενός νέου μοντέλου τοπικής ανάπτυξης, μέσα από τη ίδρυση νέων δημοτικών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και μέσα από την προώθηση και στήριξη της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας (τρίτος τομέας της οικονομίας) της οποίας οι δραστηριότητες στοχεύουν σε κοινωνικούς σκοπούς παράγοντας ταυτόχρονα συλλογικό και ατομικό όφελος.

Το πρόγραμμα για την κοινωνική πολιτική του δήμου πρέπει να οριοθετεί το όραμα για έναν Δήμο, με κοινωνική συνοχή και συλλογική ευημερία, με υποστηρικτικές δομές κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, με συμμετοχικούς μηχανισμούς οργάνωσης και έκφρασης της αυθόρμητης προσφοράς για κοινωνική αλληλεγγύη.

Τα βασικά συστατικά της κοινωνικής πολιτικής μπορούν και είναι αναγκαίο να περιλαμβάνουν δράσεις και ενέργειες στις ακόλουθες κατευθύνσεις:

1. Την προστασία των αδυνάτων. Κανένας άνθρωπος στο δρόμο άστεγος, κανένας άνθρωπος χωρίς νερό, φαγητό, ρεύμα, θέρμανση, περίθαλψη και παιδεία.
2. Την προστασία της οικογενείας, των παιδιών, των ηλικιωμένων και των ευπαθών ομάδων μέσω της ενίσχυσης των υφιστάμενων κοινωνικών δομών αλλά και μέσω της δημιουργίας νέων δομών αλληλεγγύης και κοινωνικής προστασίας με σκοπό την απρόσκοπτη προσβασιμότητα των πολιτών στις δομές αυτές.
3. Την παροχή πρωτοβάθμιας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε όλους τους ανασφάλιστους συνδημότες μας,  δωρεάν και με όρους αξιοπρέπειας.
4. Την δημιουργία προγραμμάτων για την πρόληψη, την αγωγή υγείας και την προαγωγή της υγείας.
5. Την  ένταξη και επιτάχυνση έργων στο ΕΣΠΑ που σχετίζονται με  τις κοινωνικές δομές και προωθούν τοπικά σχέδια δράσης για την απασχόληση και την κοινωνική ένταξη των ευπαθών κοινωνικά ομάδων.
6. Την ενίσχυση και προώθηση εγχειρημάτων  από το χώρο της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας. Αυτό θα επιτευχθεί μέσα από τη συγκρότηση γραφείου το οποίο θα ενημερώνει και θα στηρίζει τους πολίτες στη δημιουργία  συνεταιρισμών και δικτύων παροχής υπηρεσιών και αγαθών,  με σκοπό την ενίσχυση της απασχόλησης και της παραγωγής σε τοπικό επίπεδο αλλά και την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών τόσο στην κοινωνική ζωή όσο και στις παραγωγικές και οικονομικές λειτουργίες.
7. Την ενίσχυση των κοινωνικών  υπηρεσιών ώστε να μπορούν να αντεπεξέλθουν στις αυξημένες ανάγκες κοινωνικής προστασίας και να διευκολύνουν την πρόσβαση των πολιτών στις κοινωνικές  παροχές.
8. Την οργάνωση και ανάπτυξη δικτύου συνεργασιών μεταξύ ανεξαρτήτων φορέων κοινωνικής φροντίδας και των εμπλεκόμενων υπηρεσιών στην υλοποίηση πολιτικών και δράσεων απεξάρτησης, κοινωνικής επανένταξης και στήριξης ατόμων με κινητικές και αναπτυξιακές δυσκολίες.
9. Την στήριξη και ενίσχυση κινημάτων και πρωτοβουλιών ενεργών πολιτών σε δράσεις αλληλεγγύης και προσφοράς με σεβασμό στην αυτονομία τους.

* Μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων