Το πλέγμα των κοινωνικών δομών και προγραμμάτων, ολοήμερα σχολεία, δημόσιοι βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί, φύλαξη παιδιών, βοήθεια στο σπίτι για ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρία και βοηθοί μητέρες βρίσκεται υπό κατάρρευση.
Η κοινωνική πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. στηρίχτηκε και στηρίζεται αποκλειστικά στα κονδύλια των κοινοτικών πλαισίων στήριξης, που, ούτως ή άλλως, αποτελούν μόνο ένα τμήμα των πόρων που χρειάζονται αυτοί οι κοινωνικοί θεσμοί και έχουν συγκεκριμένη «ημερομηνία λήξης», αφού η λογική της Ε.Ε. ήταν να στηρίξει τις κυβερνήσεις προκειμένου να δημιουργήσουν δικό τους δημόσιο δίκτυο κοινωνικών δομών. Οι δομές αυτές στη χώρα μας έχουν ενταχθεί εδώ και δεκαετίες στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης χωρίς ποτέ, όμως, τελικά να εξασφαλιστεί η διαρκής και σταθερή χρηματοδότησή τους από εθνικούς πόρους.
Σήμερα, την εποχή της κρίσης, που είναι απαραίτητη όσο ποτέ η λειτουργία των δομών πρόνοιας, οι λίγες υπάρχουσες αυτές δομές καταρρέουν με το πέρας της κοινοτικής χρηματοδότησης. Νεοφιλελεύθερες επιλογές, που εκφράζονται μέσα και από το σχέδιο του "Καλλικράτη", καθώς ψαλιδίζεται ακόμα περισσότερο η χρηματοδότηση των Δήμων και περιφερειών, στους οποίους και εντάσσονται, καθιστώντας σχεδόν αδύνατη τη συνέχιση αυτών των προγραμμάτων με ίδιους πόρους, πολύ περισσότερο, μάλιστα, την ώρα που οι κοινωνικές παροχές μπαίνουν σε τρίτη, τέταρτη, πέμπτη «προτεραιότητα» από τους κυβερνώντες
Παιδικοί σταθμοί
Διπλή πίεση δέχονται φέτος οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί. Από τη μια υπήρξε πολύ μεγαλύτερη ζήτηση από τους πολίτες που -λόγω κρίσης και λιτότητας- εγκατέλειψαν τους ιδιωτικούς σταθμούς. Από την άλλη, το πάγωμα των προσλήψεων και των δημοσίων δαπανών οδηγεί σταδιακά στο κλείσιμό τους.
Βοήθεια στο σπίτι
Τίτλοι τέλους φαίνεται ότι θα πέσουν με το πέρας του έτους στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», το οποίο παρέχεται σε 110.000 χιλιάδες ηλικιωμένους συνανθρώπους μας από τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης της χώρας και προσφέρει ιατρική και νοσηλευτική φροντίδα, συναισθηματική υποστήριξη και διενέργεια εξωτερικών εργασιών . Αιτία είναι η λήξη της χρηματοδότησης του προγράμματος μέσω των κοινοτικών πλαισίων στήριξης (Β' ΚΠΣ, Γ' ΚΠΣ, ΕΣΠΑ).
Συγκεκριμένα, από το 2000 η χρηματοδότηση του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι» εντάχθηκε στο Β' ΚΠΣ, και στη συνέχεια, με συνεχείς επαναδιαπραγματεύσεις και παρατάσεις των χρηματοδοτήσεων μέσω του Γ' ΚΠΣ και τελευταία μέσω του ΕΣΠΑ (180 εκατ. ευρώ για το διάστημα 2008-2010) κρατιέται με νύχια και με δόντια σε λειτουργία και κυρίως χάρη στην αυτοθυσία 5.000 εργαζομένων, στην πλειοψηφία τους συμβασιούχων.
Η δυσμενής εξέλιξη συμβαίνει τη στιγμή που έχουν αυξηθεί κατά 10% τον τελευταίο χρόνο οι αιτήσεις ανθρώπων που ζητούν να ενταχθούν στις κοινωνικές υπηρεσίες του προγράμματος, βλέποντάς το σαν «σανίδα σωτηρίας» μέσα στο περιβάλλον της οικονομικής κρίσης.
Δυστυχώς, το προσωπικό δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες και ταυτόχρονα τα κονδύλια «στερεύουν». Η ΚΕΔΚΕ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, γιατί στον εφετινό προϋπολογισμό η χρηματοδότηση για τους εργαζόμενους στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι κατά 35% μειωμένη.
Για το θέμα έχει καταθέσει ερώτηση ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μιχάλης Κριτσωτάκης.
Κέντρα κακοποιημένων γυναικών
H μοναδική δομή για κακοποιημένες γυναίκες, του Δήμου Αθηναίων, έχει κλείσει εδώ και μερικούς μήνες. Αυτό κατάφερε μέχρι σήμερα το εξαγγελθέν πέρυσι στις 25 Νοεμβρίου 2009 «εθνικό πρόγραμμα για την καταπολέμηση της βίας εναντίον των γυναικών».
Δημόσια σχολεία
Εντελώς απαράδεκτη είναι η κατάσταση των δημόσιων σχολείων. Τα ολοήμερα αντιμετωπίζουν έλλειψη σε διδακτικό προσωπικό και έλλειψη των στοιχειωδών υποδομών που απαιτούνται, προκειμένου να μείνουν τα παιδιά μέχρι τις τέσσερις το απόγευμα. Ακόμη και υπόγειες αίθουσες χρησιμοποιούνται ως χώροι ξεκούρασης και σίτισης των παιδιών στις καλύτερες περιπτώσεις, ενώ σε άλλες πάλι παιδάκια αναγκάζονται, ελλείψει υποδομών, να τρώνε, να κοιμούνται, αλλά και να παρακολουθούν μαθήματα στον ίδιο χώρο! Με βάση τη μέχρι τώρα λειτουργία των ολοήμερων σχολείων αποδεικνύεται ότι λειτουργούν ως παιδοφυλακτήρια. Υπάρχει πλήθος πληροφοριών ότι σχολεία αδυνατούν να καλύψουν τα έξοδα για το πετρέλαιο και έτσι υπάρχει κίνδυνος να λειτουργήσουν χωρίς θέρμανση, σε άλλα στάζουν οι οροφές και σε άλλα η καθαριότητα ιδίως στις τουαλέτες είναι μεγάλο πρόβλημα. Η κατάσταση μου θυμίζει τη δεκαετία του 1950 όταν πήγαινα στο δημοτικό και δεν μπορούσα να γράψω στον πίνακα γιατί το χέρι μου ήταν παγωμένο!
Η κοινωνική πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. στηρίχτηκε και στηρίζεται αποκλειστικά στα κονδύλια των κοινοτικών πλαισίων στήριξης, που, ούτως ή άλλως, αποτελούν μόνο ένα τμήμα των πόρων που χρειάζονται αυτοί οι κοινωνικοί θεσμοί και έχουν συγκεκριμένη «ημερομηνία λήξης», αφού η λογική της Ε.Ε. ήταν να στηρίξει τις κυβερνήσεις προκειμένου να δημιουργήσουν δικό τους δημόσιο δίκτυο κοινωνικών δομών. Οι δομές αυτές στη χώρα μας έχουν ενταχθεί εδώ και δεκαετίες στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης χωρίς ποτέ, όμως, τελικά να εξασφαλιστεί η διαρκής και σταθερή χρηματοδότησή τους από εθνικούς πόρους.
Σήμερα, την εποχή της κρίσης, που είναι απαραίτητη όσο ποτέ η λειτουργία των δομών πρόνοιας, οι λίγες υπάρχουσες αυτές δομές καταρρέουν με το πέρας της κοινοτικής χρηματοδότησης. Νεοφιλελεύθερες επιλογές, που εκφράζονται μέσα και από το σχέδιο του "Καλλικράτη", καθώς ψαλιδίζεται ακόμα περισσότερο η χρηματοδότηση των Δήμων και περιφερειών, στους οποίους και εντάσσονται, καθιστώντας σχεδόν αδύνατη τη συνέχιση αυτών των προγραμμάτων με ίδιους πόρους, πολύ περισσότερο, μάλιστα, την ώρα που οι κοινωνικές παροχές μπαίνουν σε τρίτη, τέταρτη, πέμπτη «προτεραιότητα» από τους κυβερνώντες
Παιδικοί σταθμοί
Διπλή πίεση δέχονται φέτος οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί. Από τη μια υπήρξε πολύ μεγαλύτερη ζήτηση από τους πολίτες που -λόγω κρίσης και λιτότητας- εγκατέλειψαν τους ιδιωτικούς σταθμούς. Από την άλλη, το πάγωμα των προσλήψεων και των δημοσίων δαπανών οδηγεί σταδιακά στο κλείσιμό τους.
Βοήθεια στο σπίτι
Τίτλοι τέλους φαίνεται ότι θα πέσουν με το πέρας του έτους στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», το οποίο παρέχεται σε 110.000 χιλιάδες ηλικιωμένους συνανθρώπους μας από τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης της χώρας και προσφέρει ιατρική και νοσηλευτική φροντίδα, συναισθηματική υποστήριξη και διενέργεια εξωτερικών εργασιών . Αιτία είναι η λήξη της χρηματοδότησης του προγράμματος μέσω των κοινοτικών πλαισίων στήριξης (Β' ΚΠΣ, Γ' ΚΠΣ, ΕΣΠΑ).
Συγκεκριμένα, από το 2000 η χρηματοδότηση του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι» εντάχθηκε στο Β' ΚΠΣ, και στη συνέχεια, με συνεχείς επαναδιαπραγματεύσεις και παρατάσεις των χρηματοδοτήσεων μέσω του Γ' ΚΠΣ και τελευταία μέσω του ΕΣΠΑ (180 εκατ. ευρώ για το διάστημα 2008-2010) κρατιέται με νύχια και με δόντια σε λειτουργία και κυρίως χάρη στην αυτοθυσία 5.000 εργαζομένων, στην πλειοψηφία τους συμβασιούχων.
Η δυσμενής εξέλιξη συμβαίνει τη στιγμή που έχουν αυξηθεί κατά 10% τον τελευταίο χρόνο οι αιτήσεις ανθρώπων που ζητούν να ενταχθούν στις κοινωνικές υπηρεσίες του προγράμματος, βλέποντάς το σαν «σανίδα σωτηρίας» μέσα στο περιβάλλον της οικονομικής κρίσης.
Δυστυχώς, το προσωπικό δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες και ταυτόχρονα τα κονδύλια «στερεύουν». Η ΚΕΔΚΕ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, γιατί στον εφετινό προϋπολογισμό η χρηματοδότηση για τους εργαζόμενους στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι κατά 35% μειωμένη.
Για το θέμα έχει καταθέσει ερώτηση ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μιχάλης Κριτσωτάκης.
Κέντρα κακοποιημένων γυναικών
H μοναδική δομή για κακοποιημένες γυναίκες, του Δήμου Αθηναίων, έχει κλείσει εδώ και μερικούς μήνες. Αυτό κατάφερε μέχρι σήμερα το εξαγγελθέν πέρυσι στις 25 Νοεμβρίου 2009 «εθνικό πρόγραμμα για την καταπολέμηση της βίας εναντίον των γυναικών».
Δημόσια σχολεία
Εντελώς απαράδεκτη είναι η κατάσταση των δημόσιων σχολείων. Τα ολοήμερα αντιμετωπίζουν έλλειψη σε διδακτικό προσωπικό και έλλειψη των στοιχειωδών υποδομών που απαιτούνται, προκειμένου να μείνουν τα παιδιά μέχρι τις τέσσερις το απόγευμα. Ακόμη και υπόγειες αίθουσες χρησιμοποιούνται ως χώροι ξεκούρασης και σίτισης των παιδιών στις καλύτερες περιπτώσεις, ενώ σε άλλες πάλι παιδάκια αναγκάζονται, ελλείψει υποδομών, να τρώνε, να κοιμούνται, αλλά και να παρακολουθούν μαθήματα στον ίδιο χώρο! Με βάση τη μέχρι τώρα λειτουργία των ολοήμερων σχολείων αποδεικνύεται ότι λειτουργούν ως παιδοφυλακτήρια. Υπάρχει πλήθος πληροφοριών ότι σχολεία αδυνατούν να καλύψουν τα έξοδα για το πετρέλαιο και έτσι υπάρχει κίνδυνος να λειτουργήσουν χωρίς θέρμανση, σε άλλα στάζουν οι οροφές και σε άλλα η καθαριότητα ιδίως στις τουαλέτες είναι μεγάλο πρόβλημα. Η κατάσταση μου θυμίζει τη δεκαετία του 1950 όταν πήγαινα στο δημοτικό και δεν μπορούσα να γράψω στον πίνακα γιατί το χέρι μου ήταν παγωμένο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου