Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Αλήθεια τι Δήμο θέλουμε ;

Την λογική "θέλω να γίνω χαλίφης στη θέση του χαλίφη" πρέπει όλοι μας να την απορρίψουμε και αυτό γιατί εδώ και χρόνια τέτοιες νοοτροπίες έχουν ξεπεραστεί ανεπιστρεπτί.
Ο Δήμος πρέπει να λειτουργήσει με άλλη λογική και νοοτροπία και όταν λέμε Δήμο εννοούμε δήμαρχο,δημοτικό συμβούλιο,πολίτες.
Και εδώ να αντικρούσω μια λογική που έλεγε μέχρι πρόσφατα πως ενεργός πολίτης είναι αυτός που παρακολουθεί της συνεδριάσεις του Δημοτικού συμβουλίου που για μένα είναι πέρα ως πέρα λάθος.
Ενεργός πολίτης είναι αυτός που συμμετέχει,κινητοποιείται και αποφασίζει.
Οι αποφάσεις για τα σημαντικά θέματα που αφορούν το νησί μας δεν μπορεί να μονοπωλούνται από λίγους και «ειδικούς» -δεν μπορεί, δηλαδή, να λαμβάνονται αντιδημοκρατικά, γραφειοκρατικά και αδιαφανώς.
Μέσω μιας σειράς από συγκεντρώσεις και συνελεύσεις, ο ίδιος ο πληθυσμός του νησιού μας , που έχει χωριστεί σε επιμέρους περιοχές, καθορίζει ποια είναι τα έργα που πρέπει να πραγματοποιήσει η διοίκηση. Μία φορά το χρόνο, ο δήμαρχος κάνει απολογισμό σε καθεμία από αυτές τις περιοχές, με τη συμμετοχή όλων όσοι θέλουν να πάρουν μέρος. Καθώς ο κόσμος που μαζεύεται είναι πολύς, κάθε γειτονιά οφείλει να εκλέξει τους αντιπροσώπους της: όσο περισσότεροι παρόντες, τόσο περισσότεροι οι αντιπρόσωποι της συγκεκριμένης περιοχής. Μόλις η διαδικασία της εκλογής ολοκληρωθεί, ο δήμαρχος ενημερώνει για τα έργα που έχουν γίνει, για όσα πραγματοποιούνται τη στιγμή εκείνη, αλλά και για όσα δεν έχουν ξεκινήσει, εξηγώντας στους αντιπροσώπους τους λόγους της καθυστέρησης, ώστε να διασφαλίζεται η διαφάνεια. Οι αντιπρόσωποι επιστρέφουν στις γειτονιές και οργανώνουν συνελεύσεις για να μαζέψουν τα αιτήματα των πολιτών, οι δε πολίτες εξηγούν τους λόγους που συγκεκριμένα έργα πρέπει να τεθούν σε προτεραιότητα. Σε μια νέα, μεγαλύτερη συγκέντρωση, ο μεν δήμαρχος δίνει μια εκτίμηση των εσόδων και των δαπανών για το επόμενο έτος, οι δε πολίτες παρουσιάζουν τις προτεραιότητές τους προς τον δήμαρχο. Στη συγκέντρωση αυτή, οι αντιπρόσωποι εκλέγουν τους συμβούλους του προϋπολογισμού, οι οποίοι αποφασίζουν ποια έργα θα γίνουν, παίρνοντας υπ’όψη τις εκτιμήσεις του δημάρχου και τις προτεραιότητες που έχουν θέσει οι δημότες. Το Συμβούλιο Προϋπολογισμού (που συγκροτείται από τους συμβούλους κάθε περιοχής, έναν αντιπρόσωπο του σωματείου εργαζομένων στον Δήμο, δύο αντιπροσώπους της δημαρχίας και από έναν αντιπρόσωπο της ένωσης των συλλόγων κατοίκων) συνεδριάζει κάθε εβδομάδα και έχει τον τελευταίο λόγο στις αποφάσεις.
Όλα τα παραπάνω δεν απαιτούν περισσότερο χρόνο από οποιονδήποτε τυπικό αυτοδιοικητικό θεσμό. Βοηθούν δε ώστε να εξαλειφθούν η διαφθορά, η διαρροή πόρων και η δημιουργία πελατειακών σχέσεων, ενώ μέσω της συμμετοχής, εκπαιδεύουν τους πολίτες να θέτουν το συλλογικό συμφέρον πάνω από το πολύ στενό προσωπικό.

Η «χρηστή διαχείριση» και ο «σεβασμός στην κοινωνία των πολιτών», παύουν να είναι συνθήματα υποψηφίων που προσπαθούν να αποπολιτικοποιήσουν την διοίκηση και να χειραγωγήσουν τους πολίτες και τις τοπικές κινήσεις. Γίνονται πρακτική, καθημερινή εμπειρία, που εκπαιδεύει στη δημοκρατία και εγγυάται την κάλυψη των πραγματικών αναγκών, αντί για την επίτευξη (οικονομικού) κέρδους και (πολιτικής) εξουσίας για τους λίγους.
Ένα τέτοιο Δήμο θέλουμε και με τέτοιες διαδικασίες, διαφάνειας και συμμετοχής και τότε κανένας δε θα το παίζει προστάτης και ειδικός .

Γ.Μακρομανώλης

Δεν υπάρχουν σχόλια: