Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Ένα Σχολείο του αύριο ή Ένα Σχολείο δίχως αύριο



Για πολλά χρόνια αποδεχόμασταν το "ιερό άβατο" του δημόσιου σχολείου..Δεν ενδιέφερε κανένα εαν λειτουργούσε ή υπολειτουργούσε, εαν επιτύγχανε τους στόχους του ή όχι, εαν οι υποδομές που παρείχε στους άμεσα επωφελούμενους δηλαδή τους μαθητές ήταν αντάξιες ενός κράτους της Ευρωπαικής Ένωσης ή ενός τριτοκοσμικού κράτους της Αφρικής.. Εκπαιδευτική αξιολόγηση δεν υπήρχε παρά μόνο σε επιστημονικά άρθρα και συνέδρια, οι επιτυχίες στις πανελλήνιες εξετάσεις δεν γνωρίζαμε εαν πρέπει να πιστωθούν στο σχολείο ή στο καλό φροντιστήριο και όλα περνούσαν στη λήθη του χρόνου από τη στιγμή που το βλαστάρι της οικογένειας έμπαινε στο Πανεπιστήμιο..

Τι ήταν αυτό που τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα του χώρου της δευτεροβάθμιας παιδείας?...Κάτι όχι άμεσα συνδεδεμένο με την παιδαγωγική προσφορά του σχολείου αλλά τουλάχιστον ικανού να μας κάνει να ξυπνήσουμε και να αντιδράσουμε επιτέλους..Η οικονομίστικη λογική του Υπουργείου Παιδείας στα πλαίσια της μνημονιακής προσέγγισης της περικοπής δαπανών που καθιστά σχολικές μονάδες περιττές και κοστοβόρες..Και το επόμενο βήμα ...καταργήσεις βιαστικές, συγχωνεύσεις "ασυγχώνευτες και αχώνευτες" με βάση μόνο τις εισηγήσεις του Διευθυντή Δευτεροβάθμιας της περιοχής...

Σε μια πολύπαθη χώρο που μεγάλωσε με την εικόνα "του σχολείου του χωριού", "του κρυφού σχολιού" και του δασκάλου που παλεύει με υποτυπώδη μέσα να φέρει σε πέρας το διδακτικό του έργο δεν θα μπορούσε εύκολα να γίνει αποδεκτό το "School Cut" γιατί κανείς δεν δίνει εξηγήσεις για μερικά απλά πράγματα όπως το ότι:

(α) Πριν από δύο χρόνια το Υπουργείο Παιδείας μοίραζε δωρεάν υπολογιστές στην Α΄Γυμνασίου και τώρα δεν στέλνει λεφτά στις σχολικές επιτροπές για να πληρωθεί το ρεύμα και το πετρέλαιο.

(β) Για πολλά χρόνια άδειαζε τα σχολεία από καθηγητές τους οποίους χρησιμοποιούσε ως αποσπασμένο διοικητικό προσωπικό επιβαρύνοντας τον κρατικό προυπολογισμό με ωρομίσθιους και αναπληρωτές

(γ) Άφησε να περάσουν δύο ολόκληρα χρόνια από το 2009 έως το 2011 χωρίς να τρέξουν έργα του ΕΣΠΑ ως διαδόχων των έργων του ΕΠΕΑΕΚ (Α, Β, Γ ΚΠΣ), στερώντας το ελληνικό σχολείο από επιμορφώσεις, εκπαιδευτικών, προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης μαθητών, δράσεις επαγγελματικού προσανατολισμού και δεκάδες άλλες πολύτιμες μεταβλητές  για την παροχή υψηλής ποιότητας εκπαίδευσης

(δ) Στραγγάλισε γραφειοκρατικά και διοικητικά τη σχολική μονάδα μην αφήνοντας περιθώρια στην τοπική κοινωνία να συμβάλλει και να συνδράμει το έργο του σχολείου αφού δεν είχε βγει η Χ εγκύκλιος, ο δείνα Νόμος και η Ψ απόφαση του ΠΥΣΔΕ

Και τώρα επεμβαίνει σ αυτό που απέμεινε ...στα κτήρια..στις σχολικές εγκαταστάσεις αποζητώντας οικονομιακή εξυγίανση στο μπάχαλο που για δεκαετίες δημιούργησε, χωρίς να ρωτά κανέναν παρά μόνο το κομπιουτεράκι των υπολογισμών, απαιτεί από ένα παχύσαρκο να κάνει ρεκόρ σε δρόμο ταχύτητας, και αδυνατεί να διατυπώσει ένα όραμα για ένα σχολείο του αύριο...Έτσι τελικά το μόνο που καταφέρνει είναι να δημιουργεί τη δυσάρεστη αίσθηση ότι το καλό δημόσιο σχολείο είναι ένα σχολείο δίχως αύριο.
 
ΠΗΓΗ: kbourletidis.blogspot.

Δεν υπάρχουν σχόλια: