Στη χώρα μας οι γενικεύσεις για τα πάντα και τους πάντες εξυπηρετούν διάφορες σκοπιμότητες. Εκείνοι που τις κάνουν, σκοπεύουν συνήθως στην απενοχοποίηση του εαυτού τους ή/και των συναδέλφων τους.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις στις οποίες εκείνοι που τις κάνουν δεν έχουν οι ίδιοι καμία σχέση μ' αυτά ή μ' αυτούς που αφορούν οι γενικεύσεις τους. Κατά κανόνα οι γενικεύσεις είναι άδικες, διότι δεν αφορούν τους περισσότερους ή ακόμα και τη συντριπτική πλειονότητα εκείνων για τους οποίους γίνονται. Μια τέτοια γενίκευση έγινε από ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος και μία άλλη από πρόσωπο που κατέχει καίρια θέση στον δημόσιο βίο. Πρόκειται για τις φράσεις «μαζί τα φάγαμε» από το πρώτο και «όλοι μαζί τα φύγαμε» από το δεύτερο.
Η πραγματικότητα όμως, σε αντίθεση με αυτές τις γενικεύσεις, είναι τελείως διαφορετική.
Ηφράση «μαζί τα φάγαμε» είχε στόχο την ενοχοποίηση ολόκληρου του ελληνικού λαού για το τεράστιο δημόσιο χρέος, το οποίο αποτελεί βρόχο για τον ίδιο. Υπεύθυνες όμως για την υπερδιόγκωση του χρέους αυτού είναι οι κυβερνήσεις και των δύο κομμάτων εξουσίας. Οι κυβερνήσεις αυτές, επί 36 χρόνια, χρησιμοποίησαν τους εθνικούς και κοινοτικούς πόρους και τα δάνεια που πήραν σε μη παραγωγικά έργα, σπατάλες, υπερτιμολογήσεις δημόσιων έργων, διορισμούς ημετέρων, ρουσφέτια, μίζες ή και για πλουτισμό ορισμένων πολιτικών ή κομματικών στελεχών καθώς και την εξυπηρέτηση της κομματικής τους πελατείας. Οι ίδιες κυβερνήσεις δεν είχαν την πολιτική βούληση για την πάταξη της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής.
Για όσους, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αποκόμισαν οικονομικά ή άλλα οφέλη από την πολιτική των κομμάτων εξουσίας ισχύει ασφαλώς η φράση «μαζί τα φάγαμε». Κανείς όμως από όλους αυτούς υπέστη την παραμικρή κύρωση, ενώ για τους κυβερνητικούς μόνο δύο πρώην ηγετικά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος ομολόγησαν ότι είτε πήραν χρήματα οι ίδιοι ή τα χρήματα που πήραν τα παρέδωσαν στα ταμεία του κόμματος.
Η αδιαφάνεια, οι υπεράκτιες εταιρείες και το διάτρητο «πόθεν έσχες» σε συνδυασμό με τους νόμους περί (μη) «ευθύνης υπουργών» καλύπτουν τους υπεύθυνους για τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. Τίποτε δεν «έφαγαν» εκατομμύρια Ελλήνων και Ελληνίδων οι οποίοι δεν είχαν καμιά σχέση με τα κόμματα εξουσίας, δεν ζήτησαν ποτέ τίποτε από κανέναν πολιτικό, εργάστηκαν για να κερδίσουν τα προς το ζην, έζησαν και ζουν με βάση τα χρήματα που κερδίζουν ή τη σύνταξη που παίρνουν. Τίποτε δεν «έφαγαν» οι εκατοντάδες χιλιάδες ανέργων καθώς και οι εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριών που δυσκολεύονται να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες τους. Τέλος, τίποτε δεν «έφαγαν» χιλιάδες Ελλήνων που ξενιτεύτηκαν και ξενιτεύονται και σήμερα, γιατί δεν μπόρεσαν να βρουν δουλειά ή να αξιοποιήσουν τα προσόντα τους στην Ελλάδα.
Η φράση «όλοι τα φύγαμε» λέχθηκε σχετικά με τη μείωση των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες, υπονοώντας ότι όλοι έχουν στείλει σε τράπεζες του εξωτερικού μέρος ή το σύνολο των καταθέσεων που είχαν σε ελληνικές τράπεζες. Κανείς φυσικά δεν αρνείται ότι υπάρχουν μεγαλοκαταθέτες που έχουν διασυνδέσεις με το εξωτερικό και οι οποίοι «σήκωσαν» καταθέσεις τους από ελληνικές τράπεζες και τις έστειλαν σε τράπεζες του εξωτερικού. Είναι όμως πολύ λίγοι. Για τη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων η φράση αυτή δεν ισχύει.
Πρώτα απ' όλα δεν ισχύει για τα νοικοκυριά που «σήκωσαν» ένα μέρος των καταθέσεών τους σε ελληνικές τράπεζες για να καλύψουν ζωτικές ανάγκες τους, για τις οποίες δεν επαρκούν οι μειωμένες αποδοχές ή συντάξεις τους, καθώς και για τις επιχειρήσεις εκείνες που έκαναν αναλήψεις εξαιτίας της έλλειψης ρευστότητας. Αρα αυτοί δεν «φύγανε» τίποτε. Τίποτε, επίσης, δεν «φύγανε» οι εκατοντάδες χιλιάδες των πελατών των ελληνικών τραπεζών, οι οποίοι διατηρούν τις όποιες καταθέσεις τους σ' αυτές και χάρη σ' αυτές το τραπεζικό σύστημα της χώρας δεν έχει καταρρεύσει.
Τίποτε, φυσικά, δεν «φύγανε» οι εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια Ελλήνων, που δεν έχουν καν καταθέσεις σε τράπεζες ή οι καταθέσεις τους ανέρχονται σε λίγες εκατοντάδες ή, έστω, χιλιάδες ευρώ, τα οποία σε λίγο ίσως θα μηδενιστούν εξαιτίας των αναγκών που πρέπει να καλυφθούν.
Από τα όσα, με πολλή συντομία, προαναφέρθηκαν, φαίνεται καθαρά ότι οι δηλώσεις «μαζί τα φάγαμε» και «όλοι μαζί τα φύγαμε» σκοπό έχουν να αθωώσουν τους πραγματικούς ενόχους, είτε αυτοί είναι πολιτικοί και στελέχη κομμάτων είτε οποιοιδήποτε άλλοι, ενοχοποιώντας το σύνολο του ελληνικού λαού, η πλειονότητα του οποίου είναι αμέτοχη και δεν φέρει καμία ευθύνη για το σημερινό κατάντημα της χώρας.
* Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι πρώην: αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου