ΜΩΡΑΙΝΕΙ ΚΥΡΙΟΣ...

Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Δεν διέφυγε ασφαλώς της προσοχής κανενός ότι οι Αγανακτισμένοι ήταν παρόντες κατά τη συζήτηση για ψήφο εμπιστοσύνης –κι αυτό είναι ένα νέο φαινόμενο. Με το δικό τους τρόπο, με τα δικά τους συνθήματα, με τα δικά τους αιτήματα τραβούσαν από το γιακά τους βουλευτές της πλειοψηφίας, που ανέβαιναν λαχανιασμένοι το ρητορικό τους ανήφορο, προσπαθώντας να πείσουν πόσο αναγκαία είναι η σημερινή κυβέρνηση και η σημερινή πολιτική. Και πόσο αναντικατάστατος είναι ο σημερινός πρωθυπουργός.

Δεν διέφυγε επίσης της προσοχής κανενός ότι τους ίδιους αυτούς Αγανακτισμένους επιχείρησαν να συμπεριλάβουν στις ομιλίες τους πλείστοι όσοι απολογητές των μνημονίων –από τον Παπανδρέου και τον Βενιζέλο ξεκινώντας. Με την πρόθεση να τους (και να μας) εξηγήσουν πόσο δίκιο έχουν να αγανακτούν, πόσο συμπάσχουν και οι ίδιοι με τα πάθη τους, πόσο κατανοούν τις αντιδράσεις τους και πόσο θα πασχίσουν στο μέλλον να τους (και να μας) εξασφαλίσουν μια Ελλάδα η οποία δεν θα δίνει αφορμές ν' αγανακτούμε.

Δεν είχαν βέβαια κάποια ιδιαίτερη ποικιλία όσα ειπώθηκαν με τα μάτια (και τη συμπάθεια...), στραμμένα στις πλατείες. Και θα μπορούσαν ως εκ τούτου να συνοψιστούν χωρίς να αδικούμε κανέναν σε όσα είπε ο χαρακτηριστικός για το χαρακτήρα της πλειοψηφίας Χρήστος Πρωτόπαπας. Σας κατανοούμε, σας συμπαθούμε, σας ακούμε, αλλά αυτό δε σημαίνει κι ότι συμφωνούμε με όσα λέτε, δική μας δουλειά είναι να σώσουμε τη χώρα κι εσάς τους ίδιους, ψηφίζοντας την κυβέρνηση, το Μεσοπρόθεσμο και ότι άλλο ήθελε προκύψει -αυτό ήταν το κεντρικό νόημα.

Μάλιστα! Δεν είναι βόας δεν είναι κροταλίας. Είναι ένα δείγμα γραφής για το πώς το παλιό σύστημα αντιμετωπίζει τους νέους «εισβολείς». Με την ίδια συμπάθεια που επιδεικνύει προεκλογικώς στους ψηφοφόρους του. Με την ίδια κατανόηση που δείχνει συνήθως απέναντι σε κοινωνικά αιτήματα , τα οποία δεν είναι δυστυχώς ώριμα για λύση. Και φυσικά με την ίδια ανόητη αυτοπεποίθηση ότι οι πολίτες μπορούν να θέλουν ότι θέλουν, αλλά δεν ξέρουν όσα ξέρουν οι εκπρόσωποί τους. Οι οποίοι ενεργούν για λογαριασμό τους και προς το συμφέρον τους.
Χαμπάρι δεν έχουν πάρει συνεπώς τι γίνεται εκεί κάτω. Κι ακόμα πιστεύουν ότι θα τυλίξουν τους Αγανακτισμένους σε μια κόλλα χαρτί. Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι δηλαδή...

πηγη: ΑΥΓΗ