Νομίζαμε ότι η ραχοκοκκαλιά της Δύσης, η Γερμανία, η Γαλλία, η Βρετανία, η Ολλανδία, η Ιταλία, έχουν βαριά βιομηχανία, προϊόντα που πουλάνε σε όλο τον κόσμο. Έχουν πιστώσεις για ακόμη περισσότερη ανάπτυξη. Ότι το μεγάλο κεφάλαιο στη δυτική Ευρώπη πληρώνει φόρους και δεν εισφοροδιαφεύγει, όχι τουλάχιστον με τους ρυθμούς που συμβαίνει στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλαίας. Κυρίως όμως ότι για να βρεις εργασία δεν χρειάζεται να έχεις “μπάρμπα στην Κορώνη” ή να φιλήσεις τις κατουρημένες ποδιές του πελατειακού κράτους.
Πιστεύαμε ότι η διαφθορά στη Δύση δεν έχει αναχθεί σε εθνικό σπορ με πρωταγωνιστή το κράτος και την κρατικοδίαιτη ελληνική μεγαλοαστική τάξη που αναπτύχθηκε με μότο ότι μπίζνες σημαίνει δανεικά και αγύριστα από το κράτος. Θαλασσοδάνεια που φεύγουν σε τραπεζικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό, αφήνοντας πίσω τους ανεργία και εγκατάλειψη, χωρίς ποτέ κάποιος μεγαλόσχημος να λογοδοτήσει για οτιδήποτε.
Ξέραμε ότι οι πόλεις τους έχουν ρυμοτομία, πράσινο, χώρους για να παίζουν τα παιδιά. Έχουν πολιτικές που πριμοδοτούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς και όχι το ΙΧ και τσιμέντο. Ότι στη Δύση το περιβάλλον προστατεύεται και δεν αποτελεί πεδίο για fast track μπίζνες με ή χωρίς πράσινη ανάπτυξη και πράσινα άλογα. Δεν γνωρίζαμε ότι οι χώρες της Ευρωζώνης έχουν σιδηροδρομικό δίκτυο που χρονολογείται από τον 19ο αιώνα και μάλιστα υποτυπώδες και χωρίς ρεύμα και πως ένα αιώνα μετά θα ψαλιδίζονταν ακόμη περισσότερο τα δρομολόγια του δικτύου τους.
Είχαμε την εικόνα ότι στην αναπτυγμένη Δύση ο δημόσιος κλάδος Υγείας φροντίζει τους πολίτες χωρίς να χρειάζεται να διαθέτουν ένα σωρό λεφτά για αξιόπιστη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς φακελάκια και ράντζα. Ότι το κοινωνικό κράτος τα τελευταία 50 χρόνια αναπτύχθηκε στη δυτική Ευρώπη και αποτέλεσε σημείο αναφοράς για ένα καλύτερο μέλλον για όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
Δεν θυμόμασταν ότι και οι χώρες της ευρωπαϊκής ελίτ δίνουν ένα σωρό λεφτά για εξοπλισμούς, ενώ την ίδια στιγμή κρατούν τις δαπάνες για την Παιδεία στο 2 με 3% για δεκαετίες, κλείνοντας μάλιστα εκατοντάδες μονάδες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ότι περιορίζουν τα Πανεπιστήμια τους προς όφελος της super market-γνώσης και αφήνουν την έρευνα, στην οποία μέχρι τώρα δίναν ψίχουλα, βορά στις ανάγκες και διαθέσεις της αγοράς.
Θα μπορούσαμε να γεμίσουμε σελίδες επί σελίδων για το πώς φανταζόμασταν τον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Το ίδιο, βέβαια, θα μπορούσε να κάνει κάθε κάτοικος αυτής της χώρας που μεγάλωσε με τα φίκια, που μάς πουλούσαν διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις για (ευρωπαϊκές) μεταξωτές κορδέλες τις οποίες, όπως θα θυμάστε, στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ο Κ. Σημίτης της ισχυρής Ελλάδας, μάς υποσχόταν ότι ήρθε η ώρα να απολαύσουμε και εμείς όπως οι υπόλοιποι λαοί της Ευρώπης.
Δεν ξέρουμε πόσο απέχει ο... Τιτανικός από την κέντρο της Ευρωζώνης, γνωρίζουμε όμως ότι για μια ακόμη φορά προσπαθούν να μάς πείσουν ότι δεν έχουμε τη σωστή εικόνα για τη Δύση και χρειάστηκε, μόνο, ένα απόγευμα στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ ώστε να καταλάβουμε ότι δεν είχαμε αίσθηση ούτε σε ποια χώρα κατοικούμε. Δηλαδή ότι ήμασταν και λόγω Μνημονίου και Μεσοπρόθεσμου θα συνεχίσουμε να είμαστε στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. Ζούμε τον μύθο του Γιώργου Παπανδρέου: είμαστε η Δανία της νότιας Ευρώπης!
ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου