Θέλω να μιλήσω για την κρίση και στα μάτια μου έχω την εικόνα της πόλης μου που καθημερινά αλλάζει και μαζί με αυτήν και οι άνθρωποι.
Θέλω να μιλήσω για τους ανθρώπους που συνάντησα έξω από τα γραφεία της Δ.Ε.Η ,της εφορίας, του Ο.Α.Ε.Δ, στις εισόδους των τραπεζών, στα ιατρεία του .Ι.Κ.Α,στις εφημερίες των Νοσοκομείων, στις πλατείες, στα Σούπερ Μάρκετ, αλλά και στα Μπαράκια...(να περιμένουν όλοι έναν Άγιο)...
Τον Πειραιά, την πόλη μας, η κρίση δεν τον χτύπησε τώρα. Το κλείσιμο των εργοστασίων, η αποβιομηχάνιση και η διάλυση της παλιάς παραγωγικής βάσης της πόλης ήλθαν εδώ και τρεις δεκαετίες, φέρνοντας την ανεργία, τον μαρασμό της τοπικής αγοράς, τη συρρίκνωση του πληθυσμού. Η σημερινή κρίση ήλθε να ολοκληρώσει την καταστροφή. Ήλθε μαζί να φέρει στον αφρό τις εγκληματικές ευθύνες, υπουργών Πειραιωτών “σοσιαλιστών” και δεξιών ,βουλευτών, αλλά και δημάρχων ,οι οποίοι τόσα χρόνια παρήλαυναν στις δημόσιες εκδηλώσεις, έχοντας κατά νου μόνον την επανεκλογή τους. Έχασαν την ευκαιρία των ολυμπιακών αγώνων, όπου στην πόλη το μόνο σοβαρό έργο που επιτελέστηκε, ήταν ο ηλεκτροφόρος φράκτης του λιμανιού που μας απέκοψε από τη θάλασσα μας. Συναίνεσαν στην εκποίηση του λιμανιού στους Κινέζους, και του Πασαλιμανιού-Μαρίνας Ζέας σε επιχειρηματίες, με σημαντικές απώλειες κερδών για την τοπική κοινωνία. Δεν θωράκισαν την τοπική αγορά, δεν βελτίωσαν τις υποδομές, έστησαν χορούς επάνω στα μεγάλα προβλήματα της πόλης, της καθαριότητας παίζοντας με δήθεν προγράμματα ανακύκλωσης στην καλύτερη περίπτωση, προχωρώντας άλλες φορές σε σκανδαλώδεις προμήθειες πανάκριβων άχρηστων συστημάτων. Αντί να οργανώνουν την κοινωνική πρόνοια, τα σχολεία και τους μηχανισμούς για τη δημόσια υγεία, οργάνωναν κακόγουστες φιέστες. Εγκατέλειψαν τους δημόσιους χώρους, τις πλατείες και τους πεζόδρομους, τα μνημεία του Πειραιά στην τύχη τους και στις διαθέσεις των καταπατητών της αναψυχής οι οποίοι έχουν καταλάβει με τα αυθαίρετα τους κάθε σπιθαμή δημόσιου χώρου, στην πλατεία Κοραή, στο Πασαλιμάνι, στο Τουρκολίμανο, στην Ακτή Δηλαβέρη.
Η κρίση που δημιούργησαν συνειδητά όλοι αυτοί, είναι αφόρητη. Οι δρόμοι της πόλης για πρώτη φορά φιλοξενούν ανθρώπους που κοιμούνται κάτω από τις μαρκίζες των πολυκατοικιών. Η αγορά μας, για πρώτη φορά από την εποχή των βομβαρδισμών του πολέμου έχει την ίδια με τότε εικόνα των εκατοντάδων κλειστών μαγαζιών και επιχειρήσεων. Το λιμάνι μαντρωμένο και ξένο για τους Πειραιώτες και τις Πειραιώτισσες, δέχεται τους τουρίστες των κρουαζερόπλοιων, οι οποίοι επισκέπτονται την Ακρόπολη και ξαναφεύγουν την ίδια μέρα, διασχίζοντας χωρίς στάση τις ρημαγμένες συνοικίες.
Η κρίση ήλθε σήμερα να δείξει τη γύμνια όλων αυτών που μας κυβέρνησαν, παιδιά και εγγόνια του δικομματικού συστήματος και πιστοί εκτελεστές του νεοφιλεθερισμού και της παγκοσμιοποίησης και των αποφάσεων της τρόικα και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Σήμερα με απειλές,καταστολή,εκφοβισμούς,
Σήμερα όμως και εμείς και είμαστε πολλοί/ες ξέρουμε πως, μπορούμε, θέλουμε και πρέπει να τους σταματήσουμε , δεν πάει άλλο.
Σήμερα ξέρουμε πως να αντιδράσουμε, πως να ξανακάνουμε όμορφη τη ζωή μας.
Ότι περισώθηκε τα προηγούμενα χρόνια, το χρωστάμε στους αγώνες και στη συλλογική αυτοργάνωση των κατοίκων και των εργαζομένων της πόλης. Η μάχη για τους ελεύθερους χώρους, για την κοινωνική αλληλεγγύη, τους άστεγους και τους μετανάστες, για τη διάσωση των παιδικών σταθμών και των σχολείων, για τα μνημεία και τον πολιτισμό, για τον δημόσιο χαρακτήρα του λιμανιού, για τα μέσα σταθερής τροχιάς, για την καθαριότητα. Αυτοί οι αγώνες, οι “πλατείες” και οι κινήσεις πολιτών μας έμαθαν τι μπορούμε να πετύχουμε όλες και όλοι μαζί, πως μπορούμε να αλλάξουμε τη ροή των πραγμάτων. Μας έμαθαν πως μπορούμε να παλεύουμε για το τοπικό στον Πειραιά και ταυτόχρονα να κοιτάμε προς το κοινωνικό όραμα, στο Σύνταγμα, στις πλατείες όλης της χώρας. Μας έμαθαν πως το “μικρό” είναι όμορφο, και πως μέσα από αυτό μπορούμε να ονειρευόμαστε και το “μεγάλο”. Πως πρώτα απ' όλα πρέπει να μην αφήσουμε καμία και κανέναν μόνο του στη κρίση, κι' αμέσως μετά πως θα ξαναστήσουμε την κοινωνία και την πατρίδα μας, με ψωμί για όλες και όλους, με παιδεία, με ελευθερία.
ΕΛΕΝΗ ΣΤΑΜΑΤΑΚΗ
Υποψήφια βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Α' ΠΕΙΡΑΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου