πηγή; ΕΠΟΧΗ
Οταν ψηφιζόταν το φορολογικό νομοσχέδιο του Ευ. Βενιζέλου για τη φορολόγηση των εισοδημάτων χρήσης 2011, πολλοί ήταν εκείνοι, μεταξύ των οποίων και ο
ΣΥΡΙΖΑ, που κατήγγειλαν την άνευ προηγουμένου φοροεπιβάρυνση του ελληνικού νοικοκυριού, των μισθωτών, των συνταξιούχων και των μικρομεσαίων.
Άλλωστε, και τα κόμματα της συγκυβέρνησης Παπαδήμου, έχοντας πλήρη γνώση του αντίκτυπου, φρόντισαν προεκλογικά, με τη μέθοδο της παράτασης των ημερομηνιών υποβολής των φορολογικών δηλώσεων, να αποκρύψουν από το εκλογικό σώμα τη φοροκαταιγίδα που αναμενόταν και να την “σπρώξουν” για μετά τις εκλογές. Έτσι, η πλήρης αποκάλυψη της φορομπηχτικής πολιτικής ήρθε στα τέλη του Ιουνίου και τις αρχές Ιουλίου, δημιουργώντας σοκ σ’ αυτούς που υπέβαλαν τις φορολογικές τους δηλώσεις. Το αντιλήφθηκε αυτό ακόμη και η κυβέρνηση και ζητάει την άδεια από την τρόικα να πληρωθούν οι φόροι σε εννιά δόσεις!
Πόσο αυξημένη είναι η φορολογική επιβάρυνση;
Τα στατιστικά στοιχεία μέχρι σήμερα για 3.000.000 δηλώσεις (σε σύνολο 5 εκ.) δείχνουν επιβάρυνση σε σχέση με πέρυσι κατά μέσο όρο 1.700 €. Τούτο οφείλεται στους εξής λόγους:
1) Στη μεγάλη πτώση του αφορολόγητου ανά φυσικό πρόσωπο από 12.000 € στα 5.000 €. Να σημειωθεί ότι το όριο της φτώχειας υπολογίζεται στα 7.500 €, πράγμα που υποδηλώνει ότι και στατιστικά “ομολογείται” ότι στην Ελλάδα φορολογείται επισήμως πια η φτώχεια, δηλαδή τα εισοδήματα πάνω από 400 € μηνιαίως σε δωδεκάμηνη βάση. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο άνεργος του 2011, που λάμβανε επίδομα ανεργίας 500 €, και είχε δύο παιδιά 550 €, είναι υποχρεωμένος να καταβάλει για το εισόδημά του πέραν των 400 € φόρους!
2) Στην κατάργηση φοροαπαλλαγών ή στη μείωση τους.
3) Στην αύξηση των τεκμηρίων διαβίωσης.
4) Στην αλλαγή κλιμακίων των φορολογικών συντελεστών με έμφαση στη δημιουργία περισσότερων που να «συλλαμβάνουν» τα χαμηλά εισοδήματα μέχρι 20.000 € ετησίως. Τα εισοδήματα αυτά πλήρωναν ελάχιστο ή μηδενικό φόρο το προηγούμενο έτος 2010, λόγω των φοροαπαλλαγών, της τότε κλίμακας και του αφορολόγητου των 12.000 €.
Οι πρώτες επεξεργασίες των φορολογικών δηλώσεων για μισθωτούς και συνταξιούχους επιτρέπουν να βγει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η φετινή επιβάρυνσή τους ανέρχεται σε 1 έως 2 μισθούς ή συντάξεις επιπλέον. Πέρυσι ένα ετήσιο εισόδημα 12.000 € ανά φυσικό πρόσωπο (μισθωτός ή συνταξιούχος), δηλαδή καθαρό μηνιαίο εισόδημα 850 €, δεν πλήρωνε φόρο, ενώ φέτος επιβαρύνεται με 700 € ή 1.400 το ζευγάρι. Το ποσό αυτό προσαυξάνεται, εφόσον ο φορολογούμενος εμπίπτει στα τεκμήρια διαβίωσης, αν κατέχει κύρια ή δευτερεύουσα κατοικία ή έχει ένα ΙΧ αυτοκίνητο, καθώς και το αναπόφευκτο τεκμήριο της ελάχιστης αντικειμενικής ετήσιας δαπάνης που είναι 5.000 €. Αν ένας μισθωτός ή συνταξιούχος αντί 12.000 € ετήσιο εισόδημα, έχει 16.000 €, από 720 € που θα κατέβαλε πέρυσι (αν δεν είχε καμία επιπλέον φοροαπαλλαγή), σήμερα καλείται να καταβάλει για φόρο εισοδήματος 1.420 €. Προκύπτει δηλαδή, διπλασιασμός του φόρου, ενώ η αύξηση του εισοδήματος είναι μόνο 35%. Μ’ άλλα λόγια στα χαμηλά εισοδήματα αποκαλύπτεται αδρά ο ταξικός προσανατολισμός της κείμενης φορολογίας.
Όμως, η φορομπηχτική πολιτική δεν σταματά εδώ. Μια σειρά φόροι συνοδεύουν το φόρο εισοδήματος και επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο τα νοικοκυριά. Μαζί με τη φορολογία εισοδήματος υπολογίζεται και ο φόρος αλληλεγγύης (ειδική εισφορά) που υπολογίζεται από 1% έως 4% επί του συνολικού εισοδήματος, σε διάφορες κλίμακες. Επίσης, φέτος θα πληρωθεί και το ΕΤΑΚ του 2009, καθώς και ο φόρος ακίνητης περιουσίας του 2010 και 2011. Όσοι δε είναι επιτηδευματίες, ακόμη κι αν βρίσκονται σε αδράνεια, καλούνται να πληρώσουν επιπλέον και το φόρο επιτηδεύματος, που ανέρχεται σε 500 €.
Σκηνές απόγνωσης
Στα φοροτεχνικά γραφεία εξελίσσονται σκηνές απόγνωσης και αναθεματισμού της ασκούμενης φορολογικής πολιτικής. Οι φορολογούμενοι, μόλις πληροφορούνται το φόρο που καλούνται να πληρώσουν, αφού ρωτήσουν για πιθανό λάθος, ξεσπούν και δηλώνουν ότι αδυνατούν να ανταποκριθούν στην πληρωμή των φόρων αυτών. Δεν λείπουν οι “κοψοχέρηδες” όσο αφορά την τελευταία εκλογική τους προτίμηση, καθώς και οι κάθε μορφής συναισθηματικές εκδηλώσεις.
Είναι φανερό ότι η μνημονιακή αλλά και ταξική φορολογική πολιτική είναι σε αδιέξοδο. Οι πολίτες, που έτσι και αλλιώς τα φέρνουν βόλτα πάρα πολύ δύσκολα, δεν έχουν τι άλλο να κόψουν. Είναι, λοιπόν, φυσικό τα προσδοκώμενα έσοδα από τη φορολόγησή τους να μην μπουν, τελικά, στα ταμεία του κράτους. Αυτό φοβάται και η κυβέρνηση, με αποτέλεσμα ήδη να συζητείται η με δόσεις πληρωμή των φόρων. Να επιμηκυνθεί σε 9 δίμηνες δόσεις από 3 που είναι σήμερα.
Αυτό όμως δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα των νοικοκυριών. Η φοροδοτική τους ικανότητα έχει προ πολλού εξαντληθεί. Το αδιέξοδο του μνημονίου γίνεται πια ορατό από τον καθένα και η αδυναμία στην είσπραξη του προϋπολογισθέντος φόρου εισοδήματος θα δημιουργήσει νέα τρύπα στην εκτέλεση του προϋπολογισμού, που θα πρέπει να καλυφθεί άμεσα. Ειδάλλως, θα υπάρξουν αλυσιδωτές επιπτώσεις σε θέματα που άπτονται της κάλυψης των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων, της περαιτέρω μείωσης δαπανών της κοινωνικής πολιτικής (υγεία, παιδεία), με συνέπεια η λαϊκή οργή να ξαναφουντώσει και η ασκούμενη μνημονιακή πολιτική να συγκεντρώσει την αντίδραση όλης της κοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου