πηγή: ΑΥΓΗ
Του Κοσμά Κέφαλου
Ευχολόγια σήμερα, παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της φτώχειας, για τις προσπάθειες που καταβάλλονται διεθνώς και τις ελπίδες που δεν πρέπει να πεθαίνουν. Και ας πεθαίνουν παιδιά από την πείνα, ας μαστίζεται μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού από τη φτώχεια, ας μεγαλώνει η απόσταση μεταξύ πλούσιων και φτωχών.

Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Οι «Στόχοι της Χιλιετίας», για μείωση της φτώχειας κατά 50% μέχρι το 2015, αποτελούν ουτοπία. Πάνω από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι υποσιτίζονται...
Κάποτε αυτά τα νούμερα προκαλούσαν θλίψη, αλλά μας ήταν ξένα. Οι εφιαλτικές καταστάσεις διαδραματίζονταν κάπου μακριά. Σαν το φουσκωμένο ποτάμι, που η βουή του μας τρομάζει, αλλά αισθανόμαστε ασφαλείς. Μέχρι που μπαίνει μέσα στο σπίτι μας και μας πνίγει.
Τα τρία κοινοτικά κριτήρια που προσδιορίζουν τον κίνδυνο φτώχειας είναι: το εισόδημα, η στέρηση στοιχειωδών μέσων διαβίωσης, και τα νοικοκυριά που πλήττονται από την ανεργία. Ένας στους τρεις Έλληνες, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, πληροί κάποιο από τα αυτά τα κριτήρια. Τα ανεπίσημα, τα πραγματικά στοιχεία, μιλάνε για πολύ μεγαλύτερο ποσοστό.
Η διεύρυνση της φτώχειας χτυπάει τα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής. Οι νέοι δεν ελπίζουν σε απόκτηση σπιτιού, δεν μπορούν να βάλουν «κάτι στην άκρη», δεν προσδοκούν ότι θα ζήσουν καλύτερα από τους γονείς τους, όπως συνέβη με τη δική μας γενιά.
Ανασφάλεια και αβεβαιότητα σε μικρούς και μεγάλους. Όλο και περισσότεροι ζουν με τον φόβο ότι μια μέρα μπορεί να ξυπνήσουν φτωχοί.
Αλλαγή θέματος, με την παγκόσμια ημέρα κατά των μυοσκελετικών τραυμάτων, επίσης σήμερα, η οποία έρχεται να θυμίσει ότι τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα είναι ο κύριος παράγων για θανάτους και αναπηρίες ανθρώπων κάτω των 45 ετών και ότι κάθε τριάντα δευτερόλεπτα ένας άνθρωπος στον κόσμο χάνει τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και την ίδια στιγμή τρεις άλλοι τραυματίζονται.

Βαριά φορτωμένη η 17η Οκτωβρίου, έχει καθιερωθεί και ως παγκόσμια ημέρα υπέρ του κακοποιημένου παιδιού.
Σε αυτό το μεγάλο θέμα έχουν γίνει βήματα και έχουν βελτιωθεί καταστάσεις, όπως η απαγόρευση του ξύλου στο σχολείο (η δύναμη με την οποία χτύπαγε ο δάσκαλος τη βίτσα στις παλάμες μας, στη δεκαετία του '60, αποτελούσε δείγμα του ενδιαφέροντός του να μας μάθει γράμματα...), έχει αρχίσει και σπάει ο τοίχος σιωπής γύρω από τους βιασμούς, ωστόσο έχουν επινοηθεί νέες μορφές κακοποίησης.
Υπολογίζεται ότι πάνω από ένα εκατομμύριο εικόνες παιδιών που υποβάλλονται σε σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση βρίσκονται σήμερα στο διαδίκτυο, ενώ κάθε χρόνο μεταφορτώνονται πενήντα χιλιάδες νέες εικόνες.
Προηγμένες χώρες ενώνουν τις δυνάμεις τους για την αντιμετώπιση αυτής της μάστιγας, με πενιχρά έως τώρα αποτελέσματα. Αντίπαλοί τους, τα νομικά κενά σε εθνικό και διεθνές επίπεδο και οι ευρηματικοί τρόποι με τους οποίους δρουν τα εγκληματικά κυκλώματα.
Πέρα από τις προσπάθειες των κρατών και των διεθνών οργανισμών απαιτείται ενημέρωση κάθε ανήλικου χρήστη για τους κινδύνους που παραμονεύουν στο διαδίκτυο, καθώς και ευαισθητοποίηση όλων μας στα ζητήματα σωματικής και ψυχολογικής κακοποίησης, σεξουαλικής παραβίασης, αλλά και παραμέλησης των παιδιών.

kosmaskefalos@gmail.com