Στην αρχή μας είπαν:
«Αλλαγές στο Ασφαλιστικό (σ.σ.: εννοούσαν διάλυση του Ασφαλιστικού) ή χρεοκοπία;»...
Ακολούθως ισχυρίστηκαν:
«Αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις (σ.σ.: εννοούσαν επιβολή εργασιακών σχέσεων τύπου «Νταχάου») ή χρεοκοπία;»...
Στη συνέχεια και αφού πρώτα οι «παπαγάλοι» τους προλείαναν το έδαφος με... αθώα ερωτήματα του τύπου:
«ΔΝΤ ή χρεοκοπία;»,
«τρόικα ή χρεοκοπία;»,
πέρασαν στο προκείμενο:
«Μνημόνιο (τουτέστιν: μειώσεις μισθών, κατακρήμνυση συντάξεων, κατάργηση δώρου, φοροεπίθεση κλπ.) ή χρεοκοπία;»...
Στην πορεία εφαρμογής του «σωτήριου» μνημονίου, δίπλα στα κεντρικά τρομοκρατικά «διλήμματα» με τα οποία ουδέποτε σταμάτησαν να βομβαρδίζουν την κοινή γνώμη, είχαμε και τις απειλές... ειδικής στόχευσης:
«Απολύσεις ή χρεοκοπία;»,
«μείωση κρατικών δαπανών (σ.σ.: εννοούσαν διάλυση της Παιδείας, της Υγείας και κάθε υπολείμματος κοινωνικής πρόνοιας) ή χρεοκοπία;»,
«νέες αυξήσεις φόρων ή χρεοκοπία;»...
Ενα χρόνο αργότερα, και ενώ παράλληλα μας έλουσαν με «γλυκόλογα» (σ.σ.: «όλοι μαζί τα φάγαμε», «κοπρίτες» κλπ.), επανήλθαν δριμύτεροι:
«Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία (και... τανκς);»,
«Εφαρμοστικός ή χρεοκοπία;»,
«ιδιωτικοποιήσεις (σ.σ.: ξεπούλημα άνευ προηγουμένου δηλαδή) ή χρεοκοπία;»,
«νέα φορολεηλασία ή χρεοκοπία;»...
Κάπως έτσι πορεύεται η Ελλάδα δυο σχεδόν χρόνια. Αλλά τώρα πια, έπειτα από την τόσο παθιασμένη προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να μας διασώσει από την χρεοκοπία, έφτασε η ώρα. Τώρα πια δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί. Το παζλ ολοκληρώθηκε:
Και μνημόνιο,
και μειώσεις μισθών,
και αφαίμαξη των συντάξεων,
και ξεπούλημα των πάντων,
και φορογιουρούσι,
και εργασιακές σχέσεις - απαρτχάιντ,
και απολύσεις,
και μετά από όλα αυτά τα... «σωτήρια»,
πάρτε από πάνω και μια (σ.σ.: «επιλεκτική»...) χρεοκοπία!
Αυτοί είναι οι «σωτήρες»!
Αυτό ήταν το προαποφασισμένο σχέδιο:
Να ρημάξουν τον ελληνικό λαό, να του φορτώσουν τα βάρη της κρίσης που προκάλεσαν οι εκμεταλλευτές του, να τον βυθίσουν στον γκρεμό της ανεξέλεγκτης πτώχευσης και μετά, με «καθαρό» το έδαφος, να προχωρήσουν στις μεταξύ τους... «επιλεκτικές» διευθετήσεις.
Αυτά είναι τα «μνημόνια» που αδίστακτα οι κεφαλαιοκράτες, οι τραπεζίτες, οι κερδοσκόποι, οι τοκογλύφοι, οι ομολογιούχοι, οι κυβερνώντες - υπηρέτες τους και τα «αντιπολιτευόμενα» πολιτικά τους ανδρείκελα, εφαρμόζουν πάνω στην πλάτη του ελληνικού λαού.
Χρεοκοπούν, καταστρέφουν, εξανδραποδίζουν τον κόσμο του μόχθου για να εξασφαλίσουν ότι το μερίδιο της ζημιάς που αναγκαστικά θα κληθεί να καταβάλει η πλουτοκρατία για την κρίση που η ίδια δημιούργησε θα είναι το ελάχιστο δυνατό.
Αυτό ήταν εξ αρχής το «πλάνο» τους:
Επέφεραν την φτωχοποίηση τως εργαζομένων.
Επιτάχυναν την ερημοποίηση της χώρας.
Προκάλεσαν ένα εκατομμύριο άνεργους.
Εσπειραν χιλιάδες «λουκέτα».
Δημιούργησαν μια Ελλάδα της καθημερινής δυστυχίας, της ανείπωτης ανέχειας και της γενικευμένης ανασφάλειας.
Γύρισαν τον τόπο σε συνθήκες προπολεμικής μιζέριας.
Και τώρα λανσάρουν το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» με όρους 21ου αιώνα!
Ας θυμηθούμε:
Πόσες και πόσες φορές δεν ακούσαμε τον Παπανδρέου να πουλάει «πατριωτισμό» και να διαλαλεί ότι η πολιτική του... «προφυλάσσει τη χώρα από τη χρεοκοπία»;
Σε πόσα και πόσα Υπουργικά Συμβούλια, σε πόσα και πόσα διαγγέλματα, σε πόσες και πόσες δημόσιες εμφανίσεις, σε πόσα και πόσα «ραβασάκια» που μετέφεραν οι φίλοι του στα ΜΜΕ, δεν ακούστηκε και δεν γράφτηκε: «'Η εφαρμόζουμε την πολιτική των μνημονίων ή χρεοκοπούμε»;
Επί δυο χρόνια ακατάπαυστα, πόσες και πόσες φορές ο πρωθυπουργός, τα κυβερνητικά στελέχη και τα πολιτικά τους δεκανίκια, δεν εμφανίστηκαν με θράσος τριακοσίων πιθήκων ενώπιον του λαού για να κατακεραυνώσουν κάθε φωνή καταδίκης της πολιτικής τους, λέγοντας:
«Και τι θέλετε, να χρεοκοπήσουμε;»!
Ε, λοιπόν, αυτοί είναι,
οι «και τι θέλετε, να χρεοκοπήσουμε;»,
που από προχτές με θράσος εξακοσίων πιθήκων (διπλάσιο δηλαδή θράσος από το προηγούμενο) μας λένε:
Ε, δεν είναι και τόσο κακό να χρεοκοπήσουμε!
Μάλιστα έχουν την αναίδεια να ζητούν και... περγαμηνές, γιατί - όπως διαβεβαιώνουν τα εκατομμύρια θύματά τους - τα «κατάφεραν» και τους εξασφάλισαν μια προνομιακή μεταχείριση:
Χρεοκοπία μεν, αλλά... «επιλεκτική»!
