Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013
8 στους 10 έχουν περιορίσει τα βασικά είδη διατροφής
πηγή: alterthess.gr
Αναγκασμένοι να περιορίσουν ακόμα και την αγορά βασικών προϊόντων διατροφής είναι σήμερα σχεδόν 8 στους 10 Έλληνες εξαιτίας της μείωσης που έχουν υποστεί στο εισόδημά τους.
Συγκεκριμένα σύμφωνα με τα στοιχεία από έρευνα της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) που έρχεται σήμερα στο φως δημοσιότητας, η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων έχει μειωθεί στο μισό.
Επίσης, όπως προκύπτει από την έρευνα, το 93% των ερωτηθέντων έχει υποστεί μείωση στο εισόδημά του τα τελευταία 3 χρόνια. Παράλληλα, η έρευνα δείχνει πως η μείωση του εισοδήματος είναι τέτοια, που ανάγκασε το 94% των νοικοκυριών να σταματήσει τις εξόδους αναψυχής σε εστιατόρια και οδήγησε το 79% των ερωτηθέντων να περιορίσει την αγορά ακόμα και βασικών ειδών διατροφής.
Την ίδια στιγμή, το 50% των ερωτηθέντων παραδέχεται ότι θα αγόραζε προϊόντα χωρίς απόδειξη προκειμένου να ωφεληθεί, ενώ το υπόλοιπο 50% το σκέφτεται σοβαρά.
«Το ένστικτο της επιβίωσης σε αναγκάζει να έχεις συμπεριφορές που σε άλλη περίπτωση δεν θα είχες. Με αλυσίδες, χειροπέδες και απειλές δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν τέτοια φαινόμενα», τόνισε σε δηλώσεις του σήμερα το πρωί στο ΒΗΜΑ 99,5 ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ Δημήτρης Ασημακόπουλος.
Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013
Σχέδιο «Αθηνά» - Έντονες αντιδράσεις από φοιτητές, καθηγητές και Πρυτάνεις
πηγή: alfavita.gr
Το πρώτο «χαστούκι» στην «Αθηνά» έρχεται από το μέτωπο των πρυτάνεων, οι οποίοι δηλώνουν την πλήρη αντίθεσή τους με το σχέδιο του υπουργείου Παιδείας που προβλέπει τη δημιουργία Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου στην Αττική, με την ονομασία «Αδαμάντιος Κοραής».
Το Συντονιστικό Οργανο της Συνόδου των πρυτάνεων είναι αντίθετο με τη δημουργία του Ομοσπονδιακού Ιδρύματος
Πρόκειται για ένα μοντέλο που συνενώνει κάτω από την ίδια διοικητική ομπρέλα πέντε μεγάλα ιδρύματα της Αττικής, το Γεωπονικό, το Πάντειο, το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Πειραιώς και το Χαροκόπειο.
Το Συντονιστικό Όργανο της Συνόδου των πρυτάνεων, που συνεδρίασε εκτάκτως χθες, δήλωσε κατηγορηματικά την αντίθεσή του με τη δημιουργία του Ομοσπονδιακού Ιδρύματος, κατηγορώντας τον υπουργό Παιδείας ότι για το σχέδιο αυτό είχαν πλήρη άγνοια.
«Μας αιφνιδίασε όλους. Έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Δεν είχε ούτε αναφερθεί ούτε φυσικά συζητηθεί ποτέ τέτοιο σχέδιο, στη διάρκεια των επαφών που είχαμε με το υπουργείο Παιδείας», δήλωσε στην «Ελευθεροτυπία» ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών, Γ. Παναγιωτάκης.
Μοντέλο ομοσπονδοποίησης
Το σχετικό μοντέλο του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου είχε εφαρμοστεί στη Γαλλία και στην Αγγλία, αλλά χωρίς επιτυχία και εγκαταλείφθηκε. «Τρέχουμε πίσω από την ουρά της Ευρώπης για πράγματα που έχουν κριθεί κι έχουν αποτύχει» μας είπε ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών.
Αποφασισμένη να προστατεύσει την αυτόνομη πορεία του Ιδρύματος δήλωσε ήδη η πρυτανεία του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, που είναι ένα από τα πέντε ιδρύματα που προβλέπεται να ενταχθεί στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο.
Με ανακοίνωσή της η πρυτανεία του ΟΠΑ καλεί την κοινότητα του Ιδρύματος σε ετοιμότητα και αναφέρει ότι θα προβεί σε διαβούλευση με όλα τα όργανα του πανεπιστημίου, ώστε να οργανώσουν τη θέση τους και τη συλλογική τους στάση και δράση επί του σχεδίου με τον αποτελεσματικότερο τρόπο.
Για το επίμαχο σχέδιο, αναφέρει ότι «οι διεθνείς αναφορές και παραλληλισμοί, τους οποίους επιχειρεί και επικαλείται, είναι απλά αντιστόρητοι. Μάλιστα, ενώ σήμερα εγκαταλείπεται, εκεί όπου για ιστορικούς λόγους υπήρξε, την ίδια στιγμή στην Ελλάδα εισάγεται ως καινοτομία».
Οι πρυτάνεις έχουν συγκαλέσει έκτακτη σύνοδο το μεθεπόμενο Σάββατο προκειμένου να συζητήσουν διεξοδικά όλες τις πλευρές του σχεδίου «Αθηνά».
Οι παγκόσμιες πρωτοτυπίες των αλλαγών φέρνουν αντιδράσεις σε όλη την Ελλάδα.
Στο μέτωπο των αντιδράσεων, πολλαπλασιάζονται καθημερινά οι φωνές διαμαρτυρίας για τις συγχωνεύσεις ή καταργήσεις των τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ, ενώ το υπουργείο Παιδείας έχει ήδη επιφέρει, εν κρυπτώ, 10 αλλαγές στο σχέδιο «Αθηνά». Το ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, που χάνει σημαντικά τμήματα και φοιτητές, είναι ήδη σε κατάληψη από την περασμένη Παρασκευή.
Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Τη μεγαλύτερη εντύπωση έχει προκαλέσει μια «παγκόσμια πρωτοτυπία» του υπουργείου Παιδείας να ενώσει Πολυτεχνικό Τμήμα 5ετούς φοίτησης του Πανεπιστημίου Αιγαίου με Οικονομικό Τμήμα 4ετούς φοίτησης του ίδιου Ιδρύματος. Είναι το τμήμα Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης, της Χίου, που απορροφάται από το τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων. Το νέο τμήμα που θα προκύψει θα είναι Διοίκησης Επιχειρήσεων και το μοναδικό με 5ετή διάρκεια σπουδών.
Για αδιανόητη απορρόφηση, μέσω συγχώνευσης δύο εντελώς διαφορετικών τμημάτων, κάνει λόγο το τμήμα Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης, ζητώντας από το υπουργείο Παιδείας να επανεξετάσει τη λανθασμένη επιλογή του. Το τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων της Χίου εντάσσεται στο πέμπτο πεδίο και οι υποψήφιοι εξετάζονται στην Οικονομία, ενώ το τμήμα Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης εντάσσεται στο τέταρτο πεδίο και οι υποψήφιοι εξετάζονται στη Φυσική και στα Μαθηματικά.
Πανεπιστήμιο Σερρών
Αλλη «πρωτοτυπία»: το τμήμα Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής Σερρών πηγαίνει ένα τμήμα του στο Κιλκίς, όπου συγχωνεύεται με το τμήμα Παραγωγής Ενδυμάτων και το υπόλοιπο πηγαίνει στη Λάρισα. Η μοναδική σχέση του τμήματος Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής με το ένδυμα είναι ένα μάθημα του πέμπτου εξαμήνου με την ονομασία «Υφασμα», στο οποίο οι φοιτητές διδάσκονται για ταπετσαρίες κι άλλα υλικά διακόσμησης.
ΤΕΙ Χαλκίδας
Ψήφισμα διαμαρτυρίας εξέδωσε και ο Σύλλογος Διοικητικού και Βοηθητικού Προσωπικού του ΤΕΙ Χαλκίδας, στο οποίο αναφέρει ότι το «Ιδρυμα διαθέτει τεράστιες ιδιόκτητες εγκαταστάσεις 24.430 τ.μ., που θα εγκαταλειφθούν από τους 1.935 φοιτητές του Τμήματος Ηλεκτρολογίας, οι οποίοι θα μετεγκατασταθούν στη Λαμία και τους 2.634 φοιτητές του Τμήματος Διοίκησης και Οικονομίας οι οποίοι θα συστεγαστούν με τους 1.105 φοιτητές του τμήματος Διοίκησης Συστημάτων Εφοδιασμού και τους 1.000 του Τμήματος Εμπορίας και Διαφήμισης».
ΤΕΙ Ιονίων Νήσων
"Δεν πάμε πουθενά" δηλώνουν οι φοιτητές του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων, αντιδρώντας στις σαρωτικές συγχωνεύσεις που γίνονται στο Ίδρυμα συμπαρασύροντας σχολές, γνωστικά αντικείμενα και επαγγελματικά διακαιώματα στο κενό.
ΤΕΙ Θεσσαλονίκης
"Σχέδιο διάλυσης", με το οποίο οδηγούνται σε οικονομική εξαθλίωση 12.000 φοιτητές και οι οικογένειές τους, καταγγέλλει ξ διοίκηση του ¨Αλεξάνδρειου" ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, που από χθες ανέστειλε τη λειτουργία του και βρίσκεται σε κατάληψη "επ' αόριστον".
"Στοχεύουν στην εξαφάνιση ενός ιδρύματος με ιστορία 40 ετών¨
"Η τακτική αυτή είναι πέραν κάθε λογικής και προτείνεται χωρίς να ληφθούν υπόψη ακαδημαϊκά, κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια. Όλη η διαδικασία έγινε με μεθόδους που στοχεύουν ξεκάθαρα στην εξαφάνιση ενός Ιδρύματος με ιστορία 40 ετών. Πρόκειται για το 4ο μεγαλύτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα της χώρας σε αριθμό φοιτητών. Η εφαρμογή της απόφασης αυτής θα οδηγήσει σε οικονομική εξαθλίωση περισσότεροι από 12.000 φοιτητές και τις οικογένειές τους, απαξιώνοντας το επίπεδο σπουδών, πτυχίων και επαγγελματικών δικαιωμάτων" αναφέρει η διοίκηση του Ιδρύματος.
ΤΕΙ Πάτρας
Η ¨Αθηνά έβγαλε χθες στους δρόμους τους σπουδαστές του ΤΕΙ της Πάτρας, οι οποίοι διαμαρτύρονται για τη μεταφορά τεσσάρων τμημάτων του ιδρύματος-περισσότεροι από 7.000 σπουδαστές- στο Μεσολόγγι. Σπουδαστές αλλά και καθηγητές των υπό μεταφορά τμημάτων του τεχνολογικού ιδρύματος πραγματοποίησαν χθες μπαράζ κινητοποιήσεων στην Πάτρα.
ΤΕΙ Πύργου
Τη διατήρηση του τμήματος Πληροφορικής και ΜΜΕ στον Πύργο Ηλείας ζητάει η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου-Ηπείρου και Νήσων, η οποία χαρακτηρίζει την πρόταση του υπουργείου για συγχώνευσή του με το τμήμα Εφαρμογών Πληροφορικής στη Διοίκηση και την Οικονομία αντιεπιστημονική και αδικαιολόγητη.
Διαβάστε ΕΔΩ όλα όσα έχουν γραφτεί για το σχέδιο Αθηνά (ψηφίσματα, διαμαρτυρίες, δράσεις) από φοιτητές, καθηγητές και Πρυτάνεις.
Το πρώτο «χαστούκι» στην «Αθηνά» έρχεται από το μέτωπο των πρυτάνεων, οι οποίοι δηλώνουν την πλήρη αντίθεσή τους με το σχέδιο του υπουργείου Παιδείας που προβλέπει τη δημιουργία Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου στην Αττική, με την ονομασία «Αδαμάντιος Κοραής».
Το Συντονιστικό Οργανο της Συνόδου των πρυτάνεων είναι αντίθετο με τη δημουργία του Ομοσπονδιακού Ιδρύματος
Πρόκειται για ένα μοντέλο που συνενώνει κάτω από την ίδια διοικητική ομπρέλα πέντε μεγάλα ιδρύματα της Αττικής, το Γεωπονικό, το Πάντειο, το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Πειραιώς και το Χαροκόπειο.
Το Συντονιστικό Όργανο της Συνόδου των πρυτάνεων, που συνεδρίασε εκτάκτως χθες, δήλωσε κατηγορηματικά την αντίθεσή του με τη δημιουργία του Ομοσπονδιακού Ιδρύματος, κατηγορώντας τον υπουργό Παιδείας ότι για το σχέδιο αυτό είχαν πλήρη άγνοια.
«Μας αιφνιδίασε όλους. Έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Δεν είχε ούτε αναφερθεί ούτε φυσικά συζητηθεί ποτέ τέτοιο σχέδιο, στη διάρκεια των επαφών που είχαμε με το υπουργείο Παιδείας», δήλωσε στην «Ελευθεροτυπία» ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών, Γ. Παναγιωτάκης.
Μοντέλο ομοσπονδοποίησης
Το σχετικό μοντέλο του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου είχε εφαρμοστεί στη Γαλλία και στην Αγγλία, αλλά χωρίς επιτυχία και εγκαταλείφθηκε. «Τρέχουμε πίσω από την ουρά της Ευρώπης για πράγματα που έχουν κριθεί κι έχουν αποτύχει» μας είπε ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών.
Αποφασισμένη να προστατεύσει την αυτόνομη πορεία του Ιδρύματος δήλωσε ήδη η πρυτανεία του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, που είναι ένα από τα πέντε ιδρύματα που προβλέπεται να ενταχθεί στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο.
Με ανακοίνωσή της η πρυτανεία του ΟΠΑ καλεί την κοινότητα του Ιδρύματος σε ετοιμότητα και αναφέρει ότι θα προβεί σε διαβούλευση με όλα τα όργανα του πανεπιστημίου, ώστε να οργανώσουν τη θέση τους και τη συλλογική τους στάση και δράση επί του σχεδίου με τον αποτελεσματικότερο τρόπο.
Για το επίμαχο σχέδιο, αναφέρει ότι «οι διεθνείς αναφορές και παραλληλισμοί, τους οποίους επιχειρεί και επικαλείται, είναι απλά αντιστόρητοι. Μάλιστα, ενώ σήμερα εγκαταλείπεται, εκεί όπου για ιστορικούς λόγους υπήρξε, την ίδια στιγμή στην Ελλάδα εισάγεται ως καινοτομία».
Οι πρυτάνεις έχουν συγκαλέσει έκτακτη σύνοδο το μεθεπόμενο Σάββατο προκειμένου να συζητήσουν διεξοδικά όλες τις πλευρές του σχεδίου «Αθηνά».
Οι παγκόσμιες πρωτοτυπίες των αλλαγών φέρνουν αντιδράσεις σε όλη την Ελλάδα.
Στο μέτωπο των αντιδράσεων, πολλαπλασιάζονται καθημερινά οι φωνές διαμαρτυρίας για τις συγχωνεύσεις ή καταργήσεις των τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ, ενώ το υπουργείο Παιδείας έχει ήδη επιφέρει, εν κρυπτώ, 10 αλλαγές στο σχέδιο «Αθηνά». Το ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, που χάνει σημαντικά τμήματα και φοιτητές, είναι ήδη σε κατάληψη από την περασμένη Παρασκευή.
Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Τη μεγαλύτερη εντύπωση έχει προκαλέσει μια «παγκόσμια πρωτοτυπία» του υπουργείου Παιδείας να ενώσει Πολυτεχνικό Τμήμα 5ετούς φοίτησης του Πανεπιστημίου Αιγαίου με Οικονομικό Τμήμα 4ετούς φοίτησης του ίδιου Ιδρύματος. Είναι το τμήμα Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης, της Χίου, που απορροφάται από το τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων. Το νέο τμήμα που θα προκύψει θα είναι Διοίκησης Επιχειρήσεων και το μοναδικό με 5ετή διάρκεια σπουδών.
Για αδιανόητη απορρόφηση, μέσω συγχώνευσης δύο εντελώς διαφορετικών τμημάτων, κάνει λόγο το τμήμα Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης, ζητώντας από το υπουργείο Παιδείας να επανεξετάσει τη λανθασμένη επιλογή του. Το τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων της Χίου εντάσσεται στο πέμπτο πεδίο και οι υποψήφιοι εξετάζονται στην Οικονομία, ενώ το τμήμα Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης εντάσσεται στο τέταρτο πεδίο και οι υποψήφιοι εξετάζονται στη Φυσική και στα Μαθηματικά.
Πανεπιστήμιο Σερρών
Αλλη «πρωτοτυπία»: το τμήμα Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής Σερρών πηγαίνει ένα τμήμα του στο Κιλκίς, όπου συγχωνεύεται με το τμήμα Παραγωγής Ενδυμάτων και το υπόλοιπο πηγαίνει στη Λάρισα. Η μοναδική σχέση του τμήματος Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής με το ένδυμα είναι ένα μάθημα του πέμπτου εξαμήνου με την ονομασία «Υφασμα», στο οποίο οι φοιτητές διδάσκονται για ταπετσαρίες κι άλλα υλικά διακόσμησης.
ΤΕΙ Χαλκίδας
Ψήφισμα διαμαρτυρίας εξέδωσε και ο Σύλλογος Διοικητικού και Βοηθητικού Προσωπικού του ΤΕΙ Χαλκίδας, στο οποίο αναφέρει ότι το «Ιδρυμα διαθέτει τεράστιες ιδιόκτητες εγκαταστάσεις 24.430 τ.μ., που θα εγκαταλειφθούν από τους 1.935 φοιτητές του Τμήματος Ηλεκτρολογίας, οι οποίοι θα μετεγκατασταθούν στη Λαμία και τους 2.634 φοιτητές του Τμήματος Διοίκησης και Οικονομίας οι οποίοι θα συστεγαστούν με τους 1.105 φοιτητές του τμήματος Διοίκησης Συστημάτων Εφοδιασμού και τους 1.000 του Τμήματος Εμπορίας και Διαφήμισης».
ΤΕΙ Ιονίων Νήσων
"Δεν πάμε πουθενά" δηλώνουν οι φοιτητές του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων, αντιδρώντας στις σαρωτικές συγχωνεύσεις που γίνονται στο Ίδρυμα συμπαρασύροντας σχολές, γνωστικά αντικείμενα και επαγγελματικά διακαιώματα στο κενό.
ΤΕΙ Θεσσαλονίκης
"Σχέδιο διάλυσης", με το οποίο οδηγούνται σε οικονομική εξαθλίωση 12.000 φοιτητές και οι οικογένειές τους, καταγγέλλει ξ διοίκηση του ¨Αλεξάνδρειου" ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, που από χθες ανέστειλε τη λειτουργία του και βρίσκεται σε κατάληψη "επ' αόριστον".
"Στοχεύουν στην εξαφάνιση ενός ιδρύματος με ιστορία 40 ετών¨
"Η τακτική αυτή είναι πέραν κάθε λογικής και προτείνεται χωρίς να ληφθούν υπόψη ακαδημαϊκά, κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια. Όλη η διαδικασία έγινε με μεθόδους που στοχεύουν ξεκάθαρα στην εξαφάνιση ενός Ιδρύματος με ιστορία 40 ετών. Πρόκειται για το 4ο μεγαλύτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα της χώρας σε αριθμό φοιτητών. Η εφαρμογή της απόφασης αυτής θα οδηγήσει σε οικονομική εξαθλίωση περισσότεροι από 12.000 φοιτητές και τις οικογένειές τους, απαξιώνοντας το επίπεδο σπουδών, πτυχίων και επαγγελματικών δικαιωμάτων" αναφέρει η διοίκηση του Ιδρύματος.
ΤΕΙ Πάτρας
Η ¨Αθηνά έβγαλε χθες στους δρόμους τους σπουδαστές του ΤΕΙ της Πάτρας, οι οποίοι διαμαρτύρονται για τη μεταφορά τεσσάρων τμημάτων του ιδρύματος-περισσότεροι από 7.000 σπουδαστές- στο Μεσολόγγι. Σπουδαστές αλλά και καθηγητές των υπό μεταφορά τμημάτων του τεχνολογικού ιδρύματος πραγματοποίησαν χθες μπαράζ κινητοποιήσεων στην Πάτρα.
ΤΕΙ Πύργου
Τη διατήρηση του τμήματος Πληροφορικής και ΜΜΕ στον Πύργο Ηλείας ζητάει η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου-Ηπείρου και Νήσων, η οποία χαρακτηρίζει την πρόταση του υπουργείου για συγχώνευσή του με το τμήμα Εφαρμογών Πληροφορικής στη Διοίκηση και την Οικονομία αντιεπιστημονική και αδικαιολόγητη.
Διαβάστε ΕΔΩ όλα όσα έχουν γραφτεί για το σχέδιο Αθηνά (ψηφίσματα, διαμαρτυρίες, δράσεις) από φοιτητές, καθηγητές και Πρυτάνεις.
Ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα σε αντιδιαστολή με το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα
πηγή: ΑΥΓΗ
Της Δέσποινας Μηλιώνη*
Σήμερα τα εκπαιδευτικά συστήματα των ευρωπαϊκών χωρών αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη πρόκληση ιστορικά. Όταν η οικονομία, οι ηθικές αξίες, οι κοινωνικές παροχές και η κοινωνική συνοχή καταρρέουν, η εκπαίδευση είναι αυτή που βάλλεται πρώτη. Τότε οι κυβερνήσεις έχουν να επιλέξουν ή το ξεπούλημα παιδείας και την υποβάθμισή της ή τη στήριξη και αναβάθμισή της. Το πόσο μακριά είναι τα σχολεία μας και το εκπαιδευτικό μας σύστημα από αυτά που θεωρούνται πρότυπα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εύκολα το διαπιστώνει κανείς.
Στη Φινλανδία, που παρουσιάζεται ως το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα της Ευρώπης, δεν υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία. Οι εκπαιδευτικοί ανήκουν στην ανώτερη κοινωνική τάξη με υψηλό γόητρο, έχουν υψηλό επίπεδο αποδοχής από γονείς κι εκπαιδευτικούς, εργάζονται σε εξαιρετικές συνθήκες υλικοτεχνικής υποδομής, έχουν υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης, μετεκπαίδευσης, μεταπτυχιακών, λαμβάνουν υψηλά κοινωνικά επιδόματα και μισθούς, νιώθουν υψηλή ικανοποίηση από το επάγγελμα αλλά εφαρμόζουν απολυταρχικές – αυταρχικές μεθόδους διδασκαλίας. Οι εκπαιδευτικοί είναι μόνιμοι και δεν υπάρχει επιθεωρητής και ατομική αξιολόγηση, καθώς περνούν από ειδικές σπουδές πριν εισέλθουν στην υπηρεσία. Το σχολικό περιβάλλον μοιάζει ιδανικό, με πλήρως εξοπλισμένες βιβλιοθήκες, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, γυμναστήρια, αίθουσες εκδηλώσεων και αίθουσες σίτισης. Κάθε μάθημα διεξάγεται σε διαφορετική αίθουσα, πλήρως εξοπλισμένη. Στους μαθητές παρέχονται δωρεάν μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας και ψυχολογική υποστήριξη.
Στη Γερμανία συναντάμε πλήθος επιλογών στα είδη των σχολείων, καθώς υπάρχουν τουλάχιστον οκτώ διαφορετικοί τύποι σχολείων γενικής εκπαίδευσης που προσφέρουν και τις βάσεις επαγγελματικής εκπαίδευσης, σχολεία προεπαγγελματικής κατάρτισης και τρεις τύποι κολεγίων επαγγελματικής εκπαίδευσης. Τα μαθήματα στα κύρια αντικείμενα προσαρμόζονται στις ατομικές ικανότητες των μαθητών. Ανάλογα με την έφεση και τις ικανότητές τους, οι μαθητές μπορούν να επιλέξουν να εμβαθύνουν σε συγκεκριμένα υποχρεωτικά μαθήματα ή να επιλέξουν νέα αντικείμενα. Τα γερμανικά σχολεία, περιλαμβάνουν γυμναστήρια, κολυμβητήρια, χώρους εστίασης και αποδυτήρια. Εργάζονται ειδικευμένοι επιστάτες, γραμματείς, καθαρίστριες και φύλακες. Αξιοσημείωτο είναι πως στη Γερμανία δεν υπάρχουν φροντιστήρια γενικών μαθημάτων ή ξένων γλωσσών. Όλη η δουλειά και η μελέτη γίνεται μέσα στο σχολείο. Ειδικοί σύμβουλοι αναλαμβάνουν τα παιδιά με παραβατική συμπεριφορά. Οι εκπαιδευτικοί επιμορφώνονται από μία έως δύο φορές το χρόνο με αντικείμενο κυρίως τη διδακτική πρακτική αλλά και την απόκτηση επιπλέον γνώσεων και ο μισθός τους κυμαίνεται από 44.823€ έως και 66.853€ μικτά ετησίως, σύμφωνα με το ΚE.ΜΕ.ΤΕ. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, τη χρονιά 2011 – 2012, στη Γερμανία υπήρξε αύξηση μισθών για τους εκπαιδευτικούς!
Σε ένα γαλλικό σχολείο το παιδί μαθαίνει ξένες γλώσσες, όπως ρώσικα και κινέζικα, παρακολουθεί μαθήματα κινηματογράφου και τεχνών, παρακολουθεί υποχρεωτικά μαθήματα κολύμβησης, κατ’ επιλογήν μαθήματα σκι και δεν υπάρχει μάθημα θρησκευτικών. Οι εκπαιδευτικοί είναι εκείνοι που επιλέγουν τα βιβλία των μαθητών. Σε ένα γαλλικό σχολείο βρίσκει κανείς πλήρως εξοπλισμένα εργαστήρια φυσικοχημείας, πλούσιες βιβλιοθήκες, όλα τα τεχνολογικά μέσα που απαιτούνται, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και ειδικούς για επαγγελματικό προσανατολισμό. Η μελέτη των μαθημάτων γίνεται και εδώ στο σχολείο. Οι εκπαιδευτικοί επιμορφώνονται υποχρεωτικά μια με δύο φορές το χρόνο επίσης και οι μισθοί τους κυμαίνονται από 26.169 ευρώ έως 47.847 ευρώ μικτά ετησίως.
Στην Ελλάδα τα πράγματα μοιάζουν πολύ διαφορετικά. Ένας μαθητής διδάσκεται μία ξένη γλώσσα, αλλά ακόμα και γι αυτή δε λαμβάνει καμία πιστοποίηση. Η δεύτερη ξένη γλώσσα (γαλλικά ή γερμανικά) αποκλείεται σιγά σιγά από τα Λύκεια. Έχει ήδη εξοβελιστεί η δυνατότητα διδασκαλίας της ισπανικής και ιταλικής γλώσσας, όπως επισημαίνουν με ερώτησή τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Ε.Κ.Μ. στον Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού. Τα μαθήματα είναι κοινά για όλους τους μαθητές της χώρας, με εξαίρεση κάποιες διαφοροποιήσεις στο Λύκειο, χωρίς να υπολογίζονται οι προσωπικές ανάγκες, οι επιθυμίες, τα ταλέντα και οι ιδιαιτερότητες των μαθητών. Οι κτιριακές υποδομές είναι, σε αρκετές περιπτώσεις, επιεικώς απαράδεχτες. Αυτό που συναντά κανείς είναι το ίδιο μονότονο αρχιτεκτονικό σχέδιο για όλα τα σχολεία, στέγες που στάζουν νερό, καλοριφέρ κλειστά τις κρύες μέρες του χειμώνα λόγω μικρής κρατικής χρηματοδότησης, έλλειψη βασικών τεχνολογικών υποδομών (στις περισσότερες τάξεις χρησιμοποιείται ακόμα ο κλασικός πράσινος πίνακας με την κιμωλία που χρησιμοποιούνταν και πριν από πολλές δεκαετίες), ανυπαρξία γυμναστηρίων, βιβλιοθηκών και χώρων σίτισης. Εξοπλισμένα γυμναστήρια μέσα στο χώρο του σχολείου δεν υπάρχουν. Το 2011, επί υπουργίας Διαμαντοπούλου, οι υπεύθυνοι σχολικών βιβλιοθηκών κλήθηκαν να παραδώσουν τα κλειδιά. Ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί μέσα στα σχολεία δεν υπήρξαν ποτέ και η ειδική αγωγή διαλύεται καθημερινά, ιδιαιτέρως με το άρθρο 39 του τελευταίου νομοσχεδίου του Υπουργείου. Οι εκπαιδευτικοί δεν επιμορφώνονται τα τελευταία χρόνια από κανένα δημόσιο φορέα και ο μισθός τους δεν τους προσφέρει ασφάλεια, καθώς ξεκινά από τα 600 ευρώ και είναι από τους χαμηλότερα αμειβόμενους εκπαιδευτικούς στην Ευρώπη.
Σήμερα στην Ελλάδα η δημόσια εκπαίδευση πλήττεται ανεπανόρθωτα. Αφορμή η οικονομική κρίση, αιτία το καπιταλιστικό σύστημα διαχείρισης. Όπως δείχνουν τα εμπειρικά δεδομένα η υποβάθμιση των δύο βασικών λειτουργιών του κοινωνικού κράτους, της εκπαίδευσης και της υγείας, προέρχεται από την ιδιωτικοποίηση, την ελαχιστοποίηση των επενδύσεων και τη μείωση των χρηματοδοτήσεων (Wilson & Wise, 1986). Το ελληνικό σχολείο απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τα ευρωπαϊκά πρότυπα, από αυτό που τα συνδικαλιστικά όργανα παλεύουν να πετύχουν, από αυτό που η κοινωνία θα επιθυμούσε. Φαντάζουν όνειρο, όλα όσα είναι δεδομένα σε χώρες όπως η Γερμανία, η Φινλανδία, η Γαλλία. Η ιδιωτική εκπαίδευση, σε αντίθεση με τη Φινλανδία, προωθείται ολοένα και περισσότερο και οι μισθοί των εκπαιδευτικών, σε αντίθεση με τη Γερμανία, έχουν πιάσει τον πάτο του βαρελιού.
Η σύγκριση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος με ευρωπαϊκά συστήματα και της ελληνικής πραγματικότητας στα σχολεία με το μέσο όρο των ετέρων αναδεικνύει το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας και η εκπαίδευση ειδικότερα. «Η εκπαίδευση είναι ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Ποτέ δε θα πρέπει να είναι ένα ατύχημα της περίσταση, ούτε είναι ένα προνόμιο που θα διανεμηθεί με βάση τον πλούτο, το φύλο, τη φυλή, την εθνότητα ή γλώσσα» (Ban Ki-moon, Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ).
* Η Δέσποινα Μηλιώνη είναι εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Της Δέσποινας Μηλιώνη*
Σήμερα τα εκπαιδευτικά συστήματα των ευρωπαϊκών χωρών αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη πρόκληση ιστορικά. Όταν η οικονομία, οι ηθικές αξίες, οι κοινωνικές παροχές και η κοινωνική συνοχή καταρρέουν, η εκπαίδευση είναι αυτή που βάλλεται πρώτη. Τότε οι κυβερνήσεις έχουν να επιλέξουν ή το ξεπούλημα παιδείας και την υποβάθμισή της ή τη στήριξη και αναβάθμισή της. Το πόσο μακριά είναι τα σχολεία μας και το εκπαιδευτικό μας σύστημα από αυτά που θεωρούνται πρότυπα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εύκολα το διαπιστώνει κανείς.
Στη Φινλανδία, που παρουσιάζεται ως το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα της Ευρώπης, δεν υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία. Οι εκπαιδευτικοί ανήκουν στην ανώτερη κοινωνική τάξη με υψηλό γόητρο, έχουν υψηλό επίπεδο αποδοχής από γονείς κι εκπαιδευτικούς, εργάζονται σε εξαιρετικές συνθήκες υλικοτεχνικής υποδομής, έχουν υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης, μετεκπαίδευσης, μεταπτυχιακών, λαμβάνουν υψηλά κοινωνικά επιδόματα και μισθούς, νιώθουν υψηλή ικανοποίηση από το επάγγελμα αλλά εφαρμόζουν απολυταρχικές – αυταρχικές μεθόδους διδασκαλίας. Οι εκπαιδευτικοί είναι μόνιμοι και δεν υπάρχει επιθεωρητής και ατομική αξιολόγηση, καθώς περνούν από ειδικές σπουδές πριν εισέλθουν στην υπηρεσία. Το σχολικό περιβάλλον μοιάζει ιδανικό, με πλήρως εξοπλισμένες βιβλιοθήκες, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, γυμναστήρια, αίθουσες εκδηλώσεων και αίθουσες σίτισης. Κάθε μάθημα διεξάγεται σε διαφορετική αίθουσα, πλήρως εξοπλισμένη. Στους μαθητές παρέχονται δωρεάν μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας και ψυχολογική υποστήριξη.
Στη Γερμανία συναντάμε πλήθος επιλογών στα είδη των σχολείων, καθώς υπάρχουν τουλάχιστον οκτώ διαφορετικοί τύποι σχολείων γενικής εκπαίδευσης που προσφέρουν και τις βάσεις επαγγελματικής εκπαίδευσης, σχολεία προεπαγγελματικής κατάρτισης και τρεις τύποι κολεγίων επαγγελματικής εκπαίδευσης. Τα μαθήματα στα κύρια αντικείμενα προσαρμόζονται στις ατομικές ικανότητες των μαθητών. Ανάλογα με την έφεση και τις ικανότητές τους, οι μαθητές μπορούν να επιλέξουν να εμβαθύνουν σε συγκεκριμένα υποχρεωτικά μαθήματα ή να επιλέξουν νέα αντικείμενα. Τα γερμανικά σχολεία, περιλαμβάνουν γυμναστήρια, κολυμβητήρια, χώρους εστίασης και αποδυτήρια. Εργάζονται ειδικευμένοι επιστάτες, γραμματείς, καθαρίστριες και φύλακες. Αξιοσημείωτο είναι πως στη Γερμανία δεν υπάρχουν φροντιστήρια γενικών μαθημάτων ή ξένων γλωσσών. Όλη η δουλειά και η μελέτη γίνεται μέσα στο σχολείο. Ειδικοί σύμβουλοι αναλαμβάνουν τα παιδιά με παραβατική συμπεριφορά. Οι εκπαιδευτικοί επιμορφώνονται από μία έως δύο φορές το χρόνο με αντικείμενο κυρίως τη διδακτική πρακτική αλλά και την απόκτηση επιπλέον γνώσεων και ο μισθός τους κυμαίνεται από 44.823€ έως και 66.853€ μικτά ετησίως, σύμφωνα με το ΚE.ΜΕ.ΤΕ. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, τη χρονιά 2011 – 2012, στη Γερμανία υπήρξε αύξηση μισθών για τους εκπαιδευτικούς!
Σε ένα γαλλικό σχολείο το παιδί μαθαίνει ξένες γλώσσες, όπως ρώσικα και κινέζικα, παρακολουθεί μαθήματα κινηματογράφου και τεχνών, παρακολουθεί υποχρεωτικά μαθήματα κολύμβησης, κατ’ επιλογήν μαθήματα σκι και δεν υπάρχει μάθημα θρησκευτικών. Οι εκπαιδευτικοί είναι εκείνοι που επιλέγουν τα βιβλία των μαθητών. Σε ένα γαλλικό σχολείο βρίσκει κανείς πλήρως εξοπλισμένα εργαστήρια φυσικοχημείας, πλούσιες βιβλιοθήκες, όλα τα τεχνολογικά μέσα που απαιτούνται, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και ειδικούς για επαγγελματικό προσανατολισμό. Η μελέτη των μαθημάτων γίνεται και εδώ στο σχολείο. Οι εκπαιδευτικοί επιμορφώνονται υποχρεωτικά μια με δύο φορές το χρόνο επίσης και οι μισθοί τους κυμαίνονται από 26.169 ευρώ έως 47.847 ευρώ μικτά ετησίως.
Στην Ελλάδα τα πράγματα μοιάζουν πολύ διαφορετικά. Ένας μαθητής διδάσκεται μία ξένη γλώσσα, αλλά ακόμα και γι αυτή δε λαμβάνει καμία πιστοποίηση. Η δεύτερη ξένη γλώσσα (γαλλικά ή γερμανικά) αποκλείεται σιγά σιγά από τα Λύκεια. Έχει ήδη εξοβελιστεί η δυνατότητα διδασκαλίας της ισπανικής και ιταλικής γλώσσας, όπως επισημαίνουν με ερώτησή τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Ε.Κ.Μ. στον Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού. Τα μαθήματα είναι κοινά για όλους τους μαθητές της χώρας, με εξαίρεση κάποιες διαφοροποιήσεις στο Λύκειο, χωρίς να υπολογίζονται οι προσωπικές ανάγκες, οι επιθυμίες, τα ταλέντα και οι ιδιαιτερότητες των μαθητών. Οι κτιριακές υποδομές είναι, σε αρκετές περιπτώσεις, επιεικώς απαράδεχτες. Αυτό που συναντά κανείς είναι το ίδιο μονότονο αρχιτεκτονικό σχέδιο για όλα τα σχολεία, στέγες που στάζουν νερό, καλοριφέρ κλειστά τις κρύες μέρες του χειμώνα λόγω μικρής κρατικής χρηματοδότησης, έλλειψη βασικών τεχνολογικών υποδομών (στις περισσότερες τάξεις χρησιμοποιείται ακόμα ο κλασικός πράσινος πίνακας με την κιμωλία που χρησιμοποιούνταν και πριν από πολλές δεκαετίες), ανυπαρξία γυμναστηρίων, βιβλιοθηκών και χώρων σίτισης. Εξοπλισμένα γυμναστήρια μέσα στο χώρο του σχολείου δεν υπάρχουν. Το 2011, επί υπουργίας Διαμαντοπούλου, οι υπεύθυνοι σχολικών βιβλιοθηκών κλήθηκαν να παραδώσουν τα κλειδιά. Ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί μέσα στα σχολεία δεν υπήρξαν ποτέ και η ειδική αγωγή διαλύεται καθημερινά, ιδιαιτέρως με το άρθρο 39 του τελευταίου νομοσχεδίου του Υπουργείου. Οι εκπαιδευτικοί δεν επιμορφώνονται τα τελευταία χρόνια από κανένα δημόσιο φορέα και ο μισθός τους δεν τους προσφέρει ασφάλεια, καθώς ξεκινά από τα 600 ευρώ και είναι από τους χαμηλότερα αμειβόμενους εκπαιδευτικούς στην Ευρώπη.
Σήμερα στην Ελλάδα η δημόσια εκπαίδευση πλήττεται ανεπανόρθωτα. Αφορμή η οικονομική κρίση, αιτία το καπιταλιστικό σύστημα διαχείρισης. Όπως δείχνουν τα εμπειρικά δεδομένα η υποβάθμιση των δύο βασικών λειτουργιών του κοινωνικού κράτους, της εκπαίδευσης και της υγείας, προέρχεται από την ιδιωτικοποίηση, την ελαχιστοποίηση των επενδύσεων και τη μείωση των χρηματοδοτήσεων (Wilson & Wise, 1986). Το ελληνικό σχολείο απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τα ευρωπαϊκά πρότυπα, από αυτό που τα συνδικαλιστικά όργανα παλεύουν να πετύχουν, από αυτό που η κοινωνία θα επιθυμούσε. Φαντάζουν όνειρο, όλα όσα είναι δεδομένα σε χώρες όπως η Γερμανία, η Φινλανδία, η Γαλλία. Η ιδιωτική εκπαίδευση, σε αντίθεση με τη Φινλανδία, προωθείται ολοένα και περισσότερο και οι μισθοί των εκπαιδευτικών, σε αντίθεση με τη Γερμανία, έχουν πιάσει τον πάτο του βαρελιού.
Η σύγκριση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος με ευρωπαϊκά συστήματα και της ελληνικής πραγματικότητας στα σχολεία με το μέσο όρο των ετέρων αναδεικνύει το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας και η εκπαίδευση ειδικότερα. «Η εκπαίδευση είναι ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Ποτέ δε θα πρέπει να είναι ένα ατύχημα της περίσταση, ούτε είναι ένα προνόμιο που θα διανεμηθεί με βάση τον πλούτο, το φύλο, τη φυλή, την εθνότητα ή γλώσσα» (Ban Ki-moon, Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ).
* Η Δέσποινα Μηλιώνη είναι εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Συνεταιριστικά εγχειρήματα στην εποχή της κρίσης *
πηγή: ΕΠΟΧΗ
Ολοένα και περισσότεροι συνεταιρισμοί δημιουργούνται στην Ελλάδα της κρίσης και της ανεργίας. Καφενεία, βιβλιοπωλεία, εκδοτικοί συνεταιρισμοί, εναλλακτικές καλλιέργειες είναι λίγα μόνο από τα παραδείγματα αυτοδιαχειριζόμενων εγχειρημάτων που στόχο έχουν να δώσουν λύση στην ανεργία, αλλά και να διαμορφώσουν συνειδήσεις όσον αφορά την αγορά εργασίας. Μιλήσαμε με μέλη διαφόρων συνεταιριστικών παραδειγμάτων και το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι πιο σημαντικό ακόμα και από την εξασφάλιση ενός αξιοπρεπούς μισθού είναι το γεγονός ότι τα μέλη των συνεταιρισμών έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στη λήψη των αποφάσεων χωρίς να περιορίζονται σε ένα παθητικό ρόλο.
Ο τομέας της κοινωνικής οικονομίας, με τη μορφή των συνεταιριστικών επιχειρήσεων, αναπτύσσεται διαρκώς. Περισσότεροι από 800 εκατ. άνθρωποι δραστηριοποιούνται παγκοσμίως σε συνεταιρισμούς και 160 εκατ. στην Ευρώπη, σύμφωνα με την έκθεση «Η Ανθεκτικότητα του Συνεταιριστικού Επιχειρηματικού Μοντέλου σε περιόδους κρίσης» (Μάρτιος 2012), του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ΙLO). Στην έκθεση αυτή αναφέρονται επιτυχημένα παραδείγματα συνεταιριστικών επιχειρήσεων από όλον τον κόσμο που κέρδισαν την εμπιστοσύνη των πολιτών, από τη δεκαετία του ’30 και τη Μεγάλη Ύφεση μέχρι και σήμερα. «Η Κοινωνική Οικονομία είναι κάτι διαφορετικό. Συνδυάζει τα οφέλη του δημόσιου χαρακτήρα με την επιχειρηματικότητα του ιδιωτικού τομέα», εξηγεί ο Λουκάς Μπρέχας, πρόεδρος του Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΚΑΠΑ). «Το 2008 οι 300 μεγαλύτερες συνεταιριστικές επιχειρήσεις στον κόσμο είχαν τζίρο 1 τρισ. δολάρια. Τώρα, το 2012, έφτασαν τα 2 τρισ.», καταλήγει.
Η νέα νομοθεσία στην υπηρεσία της αγοράς
Μέχρι το 2011, ο τομέας του συνεταιρισμού προβλεπόταν στην Ελλάδα από το νόμο περί αστικών συνεταιρισμών (1667/86) και το νόμο αγροτικών συνεταιρισμών (2810/2000 και έπειτα 4015/2011). Λόγω της οικονομικής κρίσης έγιναν προσπάθειες νομοθέτησης για την Κοινωνική Οικονομία και την Κοινωνική Επιχειρηματικότητα, δημιουργώντας ένα νέο είδος συνεταιριστικής επιχείρησης. Όπως επισημαίνει στην «Εποχή» ο Γιάννης Νασιούλας, επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Κοινωνικής Οικονομίας στη Θεσσαλονίκη, «ο νόμος 4019/2011 καταχρηστικά ονομάστηκε Νόμος για την Κοινωνική Οικονομία. Στο νομοσχέδιο της κοινωνικής οικονομίας μπερδεύτηκαν τα πράγματα. Οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις είναι σαν Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση, σαν Σωματείο. Έχει μπερδέψει την έννοια του συνεταιρισμού».
Η Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση (Κοιν.Σ.Επ) είναι αστικός συνεταιρισμός με κοινωνικό σκοπό και διαθέτει εμπορική ιδιότητα. Τα μέλη της, σύμφωνα με το νόμο, συμμετέχουν με μία ψήφο και μπορεί να είναι είτε φυσικά πρόσωπα μόνο, είτε φυσικά και νομικά πρόσωπα.
Νόμος στην υπηρεσία της αγοράς
Η νομοθεσία για αυτές τις επιχειρήσεις έχει προξενήσει ενστάσεις και επικρίσεις. «Η αρχική στόχευση του νόμου εξυπηρετεί τη νεοφιλελεύθερη εκδοχή της κοινωνικής οικονομίας», τονίζει ο Γιάννης Ευσταθόπουλος, οικονομολόγος και επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ. Ο ίδιος διαβλέπει τον κίνδυνο μετακύλησης των δραστηριοτήτων του κράτους πρόνοιας στις Κοιν.Σ.Επ, αλλά και την ευκαιριακή μόνο αντιμετώπιση της ανεργίας. «Υπό τη συγκεκριμένη οπτική, η κοινωνική οικονομία εκλαμβάνεται ως υπολειμματικός τομέας της καπιταλιστικής οικονομίας, με πρωταρχική αποστολή τη διόρθωση «αποτυχιών» της αγοράς και του κράτους», όπως έχει αρθρογραφήσει για το ζήτημα στην «Εποχή» [10/9/2011].
«Τη ροπή του νόμου σε έναν προνοιακό χαρακτήρα περισσότερο, παρά συνεταιριστικό» επισημαίνει και ο Λ. Μπρέχας, υπογραμμίζοντας τις ομοιότητες με τους παλιούς Κοινωνικούς Συνεταιρισμούς Περιορισμένης Ευθύνης στο χώρο της ψυχικής υγείας (αυτοδίκαια έγιναν Κοιν.Σ.Επ και αυτοί). Άλλος φόβος που γεννάται στον Γ. Νασιούλα είναι η πιθανή δημιουργία ενός πελατειακού αλισβερισιού με τις χρηματοδοτήσεις. «Σήμερα γίνεται μια προσπάθεια να εκμεταλλευθούν κάποιοι τις πρόνοιες του νόμου 4019 για να κτίσουν ακόμα ένα δόλιο και αντιαισθητικό περιβάλλον κατάχρησης των δημόσιων χρηματοδοτήσεων, όπως αυτό των τελευταίων δεκαετιών με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις».
Πλήρης φορολόγηση από το 2013
Η δυνατότητα χρηματοδότησης ήταν ένα από τα κίνητρα για την ίδρυση τέτοιου είδους επιχείρησης. Τα κίνητρα, όμως, συνεχώς μειώνονται καθώς, όπως μας πληροφορεί ο Γ. Νασιούλας, η επιχείρηση θα υπόκειται σε φορολογία για όλα τα κέρδη της. «Τα κέρδη της Κοιν.Σ.Επ. φορολογούνται με τον ίδιο τρόπο όπως και στους υπόλοιπους αστικούς συνεταιρισμούς, σύμφωνα με το νέο φορολογικό νόμο». Μέχρι τώρα φορολογούταν μόνο το 35% των κερδών της, δηλαδή αυτό που διανέμεται στους εργαζόμενους (τα μέλη που δεν είναι εργαζόμενοι δεν λαμβάνουν κέρδη).
Σημειώνεται, επίσης, πως το 2012 είχε ανακηρυχθεί Διεθνές Έτος Συνεταιρισμών και σύμφωνα με την οδηγία 193/2002 του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας ο νόμος περί Αστικών Συνεταιρισμών θα έπρεπε να είχε εκσυγχρονισθεί. Γεγονός που ακόμα δεν έχει πραγματοποιηθεί, παρότι και η δημόσια διαβούλευση γι’ αυτό έχει ολοκληρωθεί από τις 13 Ιανουαρίου του 2012.
Ανεξάρτητα όμως από τους κινδύνους και τα προβλήματα που εμφανίζει η νομοθεσία, προκύπτουν αισιόδοξα εγχειρήματα από την κοινωνία. «Υπάρχουν πρωτοβουλίες που προσπαθούν να δημιουργήσουν βιώσιμες δομές κοινωνικού σκοπού, που θα εντάσσονται στην παραγωγική δραστηριότητα, θα είναι αυτόνομες από το κράτος και που δεν θα σταματήσουν να υπάρχουν, όταν για παράδειγμα σταματήσει κάποια χρηματοδότηση. Από την πλευρά της κοινωνίας βλέπουμε να χρησιμοποιείται έτσι», τονίζει ο Γ. Ευσταθόπουλος. «Το συνεταιριστικό μοντέλο είναι ανθρωποκεντρικό και νομίζω ότι αυτό έχουμε ανάγκη, να υπάρχουν ανθρώπινες σχέσεις εργασίας. Νομίζω ότι είναι ένα μοντέλο που ταιριάζει καλύτερα στη φύση του ανθρώπου», συμπληρώνει ο Λ. Μπρέχας.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
Ολοένα και περισσότεροι συνεταιρισμοί δημιουργούνται στην Ελλάδα της κρίσης και της ανεργίας. Καφενεία, βιβλιοπωλεία, εκδοτικοί συνεταιρισμοί, εναλλακτικές καλλιέργειες είναι λίγα μόνο από τα παραδείγματα αυτοδιαχειριζόμενων εγχειρημάτων που στόχο έχουν να δώσουν λύση στην ανεργία, αλλά και να διαμορφώσουν συνειδήσεις όσον αφορά την αγορά εργασίας. Μιλήσαμε με μέλη διαφόρων συνεταιριστικών παραδειγμάτων και το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι πιο σημαντικό ακόμα και από την εξασφάλιση ενός αξιοπρεπούς μισθού είναι το γεγονός ότι τα μέλη των συνεταιρισμών έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στη λήψη των αποφάσεων χωρίς να περιορίζονται σε ένα παθητικό ρόλο.
Ο τομέας της κοινωνικής οικονομίας, με τη μορφή των συνεταιριστικών επιχειρήσεων, αναπτύσσεται διαρκώς. Περισσότεροι από 800 εκατ. άνθρωποι δραστηριοποιούνται παγκοσμίως σε συνεταιρισμούς και 160 εκατ. στην Ευρώπη, σύμφωνα με την έκθεση «Η Ανθεκτικότητα του Συνεταιριστικού Επιχειρηματικού Μοντέλου σε περιόδους κρίσης» (Μάρτιος 2012), του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ΙLO). Στην έκθεση αυτή αναφέρονται επιτυχημένα παραδείγματα συνεταιριστικών επιχειρήσεων από όλον τον κόσμο που κέρδισαν την εμπιστοσύνη των πολιτών, από τη δεκαετία του ’30 και τη Μεγάλη Ύφεση μέχρι και σήμερα. «Η Κοινωνική Οικονομία είναι κάτι διαφορετικό. Συνδυάζει τα οφέλη του δημόσιου χαρακτήρα με την επιχειρηματικότητα του ιδιωτικού τομέα», εξηγεί ο Λουκάς Μπρέχας, πρόεδρος του Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΚΑΠΑ). «Το 2008 οι 300 μεγαλύτερες συνεταιριστικές επιχειρήσεις στον κόσμο είχαν τζίρο 1 τρισ. δολάρια. Τώρα, το 2012, έφτασαν τα 2 τρισ.», καταλήγει.
Η νέα νομοθεσία στην υπηρεσία της αγοράς
Μέχρι το 2011, ο τομέας του συνεταιρισμού προβλεπόταν στην Ελλάδα από το νόμο περί αστικών συνεταιρισμών (1667/86) και το νόμο αγροτικών συνεταιρισμών (2810/2000 και έπειτα 4015/2011). Λόγω της οικονομικής κρίσης έγιναν προσπάθειες νομοθέτησης για την Κοινωνική Οικονομία και την Κοινωνική Επιχειρηματικότητα, δημιουργώντας ένα νέο είδος συνεταιριστικής επιχείρησης. Όπως επισημαίνει στην «Εποχή» ο Γιάννης Νασιούλας, επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Κοινωνικής Οικονομίας στη Θεσσαλονίκη, «ο νόμος 4019/2011 καταχρηστικά ονομάστηκε Νόμος για την Κοινωνική Οικονομία. Στο νομοσχέδιο της κοινωνικής οικονομίας μπερδεύτηκαν τα πράγματα. Οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις είναι σαν Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση, σαν Σωματείο. Έχει μπερδέψει την έννοια του συνεταιρισμού».
Η Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση (Κοιν.Σ.Επ) είναι αστικός συνεταιρισμός με κοινωνικό σκοπό και διαθέτει εμπορική ιδιότητα. Τα μέλη της, σύμφωνα με το νόμο, συμμετέχουν με μία ψήφο και μπορεί να είναι είτε φυσικά πρόσωπα μόνο, είτε φυσικά και νομικά πρόσωπα.
Νόμος στην υπηρεσία της αγοράς
Η νομοθεσία για αυτές τις επιχειρήσεις έχει προξενήσει ενστάσεις και επικρίσεις. «Η αρχική στόχευση του νόμου εξυπηρετεί τη νεοφιλελεύθερη εκδοχή της κοινωνικής οικονομίας», τονίζει ο Γιάννης Ευσταθόπουλος, οικονομολόγος και επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ. Ο ίδιος διαβλέπει τον κίνδυνο μετακύλησης των δραστηριοτήτων του κράτους πρόνοιας στις Κοιν.Σ.Επ, αλλά και την ευκαιριακή μόνο αντιμετώπιση της ανεργίας. «Υπό τη συγκεκριμένη οπτική, η κοινωνική οικονομία εκλαμβάνεται ως υπολειμματικός τομέας της καπιταλιστικής οικονομίας, με πρωταρχική αποστολή τη διόρθωση «αποτυχιών» της αγοράς και του κράτους», όπως έχει αρθρογραφήσει για το ζήτημα στην «Εποχή» [10/9/2011].
«Τη ροπή του νόμου σε έναν προνοιακό χαρακτήρα περισσότερο, παρά συνεταιριστικό» επισημαίνει και ο Λ. Μπρέχας, υπογραμμίζοντας τις ομοιότητες με τους παλιούς Κοινωνικούς Συνεταιρισμούς Περιορισμένης Ευθύνης στο χώρο της ψυχικής υγείας (αυτοδίκαια έγιναν Κοιν.Σ.Επ και αυτοί). Άλλος φόβος που γεννάται στον Γ. Νασιούλα είναι η πιθανή δημιουργία ενός πελατειακού αλισβερισιού με τις χρηματοδοτήσεις. «Σήμερα γίνεται μια προσπάθεια να εκμεταλλευθούν κάποιοι τις πρόνοιες του νόμου 4019 για να κτίσουν ακόμα ένα δόλιο και αντιαισθητικό περιβάλλον κατάχρησης των δημόσιων χρηματοδοτήσεων, όπως αυτό των τελευταίων δεκαετιών με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις».
Πλήρης φορολόγηση από το 2013
Η δυνατότητα χρηματοδότησης ήταν ένα από τα κίνητρα για την ίδρυση τέτοιου είδους επιχείρησης. Τα κίνητρα, όμως, συνεχώς μειώνονται καθώς, όπως μας πληροφορεί ο Γ. Νασιούλας, η επιχείρηση θα υπόκειται σε φορολογία για όλα τα κέρδη της. «Τα κέρδη της Κοιν.Σ.Επ. φορολογούνται με τον ίδιο τρόπο όπως και στους υπόλοιπους αστικούς συνεταιρισμούς, σύμφωνα με το νέο φορολογικό νόμο». Μέχρι τώρα φορολογούταν μόνο το 35% των κερδών της, δηλαδή αυτό που διανέμεται στους εργαζόμενους (τα μέλη που δεν είναι εργαζόμενοι δεν λαμβάνουν κέρδη).
Σημειώνεται, επίσης, πως το 2012 είχε ανακηρυχθεί Διεθνές Έτος Συνεταιρισμών και σύμφωνα με την οδηγία 193/2002 του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας ο νόμος περί Αστικών Συνεταιρισμών θα έπρεπε να είχε εκσυγχρονισθεί. Γεγονός που ακόμα δεν έχει πραγματοποιηθεί, παρότι και η δημόσια διαβούλευση γι’ αυτό έχει ολοκληρωθεί από τις 13 Ιανουαρίου του 2012.
Ανεξάρτητα όμως από τους κινδύνους και τα προβλήματα που εμφανίζει η νομοθεσία, προκύπτουν αισιόδοξα εγχειρήματα από την κοινωνία. «Υπάρχουν πρωτοβουλίες που προσπαθούν να δημιουργήσουν βιώσιμες δομές κοινωνικού σκοπού, που θα εντάσσονται στην παραγωγική δραστηριότητα, θα είναι αυτόνομες από το κράτος και που δεν θα σταματήσουν να υπάρχουν, όταν για παράδειγμα σταματήσει κάποια χρηματοδότηση. Από την πλευρά της κοινωνίας βλέπουμε να χρησιμοποιείται έτσι», τονίζει ο Γ. Ευσταθόπουλος. «Το συνεταιριστικό μοντέλο είναι ανθρωποκεντρικό και νομίζω ότι αυτό έχουμε ανάγκη, να υπάρχουν ανθρώπινες σχέσεις εργασίας. Νομίζω ότι είναι ένα μοντέλο που ταιριάζει καλύτερα στη φύση του ανθρώπου», συμπληρώνει ο Λ. Μπρέχας.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013
Σε θέσεις μάχης παρά την επιστράτευση οι ναυτεργάτες
πηγή: TVXS
Αποφασισμένοι να συνεχίσουν την απεργία τους εμφανίζονται οι ναυτεργάτες, παρά την επιστράτευση των πληρωμάτων που αποφάσισε η κυβέρνηση, με ισχύ από τις 06.00 τα ξημερώματα της Τετάρτης. Η επίδοση των φύλλων πορείας ξεκίνησε άμεσα, ωστόσο οι απεργοί αρνούνται να τα παραλάβουν.
Παναττική και πανπειραϊκή απεργία προκήρυξαν για αύριο η ΓΣΕΕ και το εργατικό κέντρο Πειραιά αντίστοιχα σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους ναυτεργάτες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ
Αποφασισμένοι να συνεχίσουν την απεργία τους εμφανίζονται οι ναυτεργάτες, παρά την επιστράτευση των πληρωμάτων που αποφάσισε η κυβέρνηση, με ισχύ από τις 06.00 τα ξημερώματα της Τετάρτης. Η επίδοση των φύλλων πορείας ξεκίνησε άμεσα, ωστόσο οι απεργοί αρνούνται να τα παραλάβουν.
Παναττική και πανπειραϊκή απεργία προκήρυξαν για αύριο η ΓΣΕΕ και το εργατικό κέντρο Πειραιά αντίστοιχα σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους ναυτεργάτες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ
Νέα 24ωρη απεργία σε δημόσια και δημοτικά ΜΜΕ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)