Απο : ΑΥΓΗ
Τις τελευταίες μέρες το Ίντερνετ, και όχι μόνο, έχει γεμίσει με αυτά τα δύο αρκτικόλεξα. Πρόκειται για τα νομοσχέδια κατά της πειρατείας στο Διαδίκτυο (SOPA) και της προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας (PIPA) [SOPA (Stop Online Piracy Act) και PIPA (Protect IP Act)].
Ανεξάρτητα από την τοποθέτηση σχετικά με τα νομοσχέδια που προωθούνται στο Κογκρέσο, όλοι σήμερα συμφωνούν και έχουν αντιληφθεί ότι το Ίντερνετ είναι ένα εξαιρετικά ισχυρό εργαλείο με αμφίδρομη σχέση, που εδώ και 20 χρόνια έχει δημιουργήσει έναν πιο ανοικτό και συνδεδεμένο κόσμο. Tο Ίντερνετ εισχωρεί στην κοινωνική, προσωπική, πολιτική, πολιτιστική, καταναλωτική μας ζωή πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι εμείς αντιλαμβανόμαστε. Αρκούν μερικές ώρες χωρίς ρεύμα ή με κάποια βλάβη στον πάροχο Ίντερνετ της περιοχής για να αντιληφθούμε πόσο «εξαρτημένοι» είμαστε.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, ο εισαγγελέας στις ΗΠΑ αποκτά το δικαίωμα να ζητήσει την επιβολή ασφαλιστικών μέτρων κατά «ξένων» δικτυακών τόπων που εμπλέκονται στην πειρατεία και να επιδιώξει την έκδοση δικαστικής απόφασης με την οποία θα μπλοκάρεται στις ΗΠΑ η πρόσβαση στον «ξένο» δικτυακό τόπο. Όσοι «πλήττονται» μπορούν να απευθυνθούν σε υπηρεσίες που συνεργάζονται με τον ξένο διαδικτυακό τόπο και να ζητήσουν να διακόψουν τη σχέση τους μαζί του. Εάν ανταποκριθούν, τότε η διαδικασία τελειώνει, διαφορετικά ο θιγόμενος μπορεί να απευθυνθεί σε ομοσπονδιακό δικαστήριο.
Οι επιπτώσεις των νομοσχεδίων θα επεκταθούν γρήγορα πέρα από τα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών και θα αλλάξουν το Διαδίκτυο όπως το ξέρουμε. Η δημιουργία μαύρης λίστας ιστοσελίδων που καταγγέλλεται ότι παραβιάζουν το SOPA, η ταχεία διακοπή πρόσβασης δίχως την έκδοση απόφασης δικαστηρίου, αποτελούν πρωτοφανείς επεμβάσεις και πλήττουν δικαιώματα που σήμερα θεωρούνται δεδομένα.
Οι αντιστάσεις ενάντια στα νομοσχέδια έχουν συγκροτήσει ένα ευρύτατο κίνημα, που απλώνεται σε όλες τις ηλικίες και τα κοινωνικά στρώματα. Αντιδράσεις υπάρχουν και από πολύ γνωστές ιστοσελίδες. Greenpeace, Wikipedia, Google, WordPress, Facebook, eBay, Twitter, Reddit, κ.ά., έχουν αντιταχθεί στα προωθούμενα σχέδια νόμου. Όπως αναφέρεται στην Wikipedia, με τη νομοθετική πράξη SOPA οι μηχανές αναζήτησης δεν θα πρέπει να παραπέμπουν στους «παρανομούντες» δικτυακούς τόπους και οι εταιρείες που παρέχουν πρόσβαση στο Ίντερνετ θα πρέπει να αποκλείουν την πρόσβαση σε αυτούς. Ενδεικτικό του πολέμου που γίνεται είναι ότι ο μεγιστάνας των media, Ρούπερτ Μέρντοχ, κατηγόρησε την Google ότι υποθάλπει την πειρατεία. Μετά από τις πρώτες πολύ έντονες αντιδράσεις, το μέτωπο υπέρ των δύο νομοσχεδίων αδυνάτισε σημαντικά και την περασμένη Παρασκευή έγινε γνωστό ότι αναβάλλεται η ψηφοφορία τους, διότι διαπιστώθηκε η ανάγκη επανεξέτασης των ζητημάτων που προέκυψαν.
Ανεξάρτητα όμως από την έκβαση των δύο νομοσχεδίων, φαίνεται ότι είμαστε στην αρχή μιας μεγάλης μάχης, που τα ερχόμενα χρόνια θα καθορίσει πολλές εκφάνσεις και πτυχές της ζωής μας. Το νομικό πλαίσιο που θα διέπει τη λειτουργία του Ίντερνετ σε διεθνές, εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο δεν είναι δεδομένο, αλλά ανοιχτό. Με βάση τις αρχές της ελεύθερης έκφρασης, της ελεύθερης πρόσβασης και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, πρέπει να δώσουμε τη μάχη για ένα ανοιχτό, ελεύθερο και δημοκρατικό Ίντερνετ.
Ας μην υποτιμήσουμε αυτή τη μάχη και ας πάρουμε μέρος ενεργά. Είναι ενδεικτικό της δύναμης του Διαδικτύου ότι η είδηση για το περιστατικό του Στρός Καν έγινε παγκοσμίως γνώστη μέσω Τwitter πολύ πριν τη μεταδώσει το CNN. Θα το φανταζόταν κανείς αυτό πριν από 20 χρόνια; Οι αρχές στον αραβικό κόσμο προσπάθησαν να καταστείλουν τις διαδηλώσεις απαγορεύοντας την πρόσβαση στα social media. Στην Ισπανία γέμισαν πλατείες και διαδόθηκαν πλατιά ειδήσεις μέσω Facebook, το ίδιο έγινε και στην Ελλάδα με το κίνημα των πλατειών, που επί 40 μέρες γέμιζε τις πλατείες σε όλη τη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου