πηγή: ΑΥΓΗ
Της Ευγενίας Λουπάκη
Πρώτη είδηση στα βραδινά δελτία της Κυριακής ο εκτροχιασμός τρένου έξω απ' τη Νέα Υόρκη, με τέσσερις νεκρούς. Εκτενέστατο ρεπορτάζ, εικόνες, πλάνα, μαρτυρίες επιβατών, δηλώσεις αρμοδίων, καυτά ερωτήματα: βλάβη ή έτρεχε πολύ ο οδηγός;
Αφήνουμε στην άκρη την αδιαμφισβήτητη αλήθεια ότι μια ζωή στον "αναπτυγμένο" κόσμο αξίζει πολύ περισσότερο, από μια ζωή Μπαγκλαντεσιανού, ας πούμε, ή Μεξικάνου (διότι τον Αύγουστο έγινε παρόμοιο ατύχημα στο Μεξικό με έξι νεκρούς, αλλά αυτοί ήταν παράνομοι μετανάστες που πήγαιναν στις ΗΠΑ, οπότε ποιος ασχολείται) και πάμε στο επίσης αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η τηλεόραση είναι πρωτίστως εικόνα. Κι αν υπάρχουν πλάνα καταστροφής, πλάνα εντυπωσιακά και στην, περίπτωσή μας πλάνα "πλάνα", τα δείχνουμε οπωσδήποτε.
Η Κυριακή ήταν η 1η Δεκέμβρη. Η πρώτη μέρα του τελευταίου μήνα του έτους, η πρώτη μέρα του μήνα των γιορτών, η παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS. Μπήκαμε στον μήνα των γιορτών με την κυνική δήλωση του τροϊκανού αφεντικού για τα καταλύματα που θα πρέπει να βρει η κυβέρνηση σ' αυτούς που θα χάσουν τα σπίτια τους. Μπήκαμε στον μήνα των γιορτών με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να κρυώνουν μέσα στα σπίτια τους και χιλιάδες άλλους να μην ξέρουν αν στις επόμενες γιορτές θα έχουν σπίτι. Μπήκαμε στον μήνα των γιορτών με τους λογαριασμούς να έρχονται βροχή, συνήθεια από τότε που υπήρχε δέκατος τρίτος μισθός. Μπήκαμε στον μήνα των γιορτών με το AIDS να 'χει εκτοξευτεί σε απίθανα ύψη, πάνω που νομίζαμε ότι ξεμπερδέψαμε κι ότι τουλάχιστον δεν θα πεθαίνουν οι ασθενείς. Και εκτοξεύτηκε όχι γιατί δεν χρησιμοποιούμε προφυλακτικό, αλλά γιατί αυξήθηκαν κατακόρυφα οι χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Και αυξήθηκαν, λέει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, λόγω της κρίσης. Λόγω της απόγνωσης. Και οι ήδη νοσούντες δεν βρίσκουν τα φάρμακά τους, γιατί έχουμε πρωθυπουργό τον Σαμαρά και αντιπρόεδρο τον Βενιζέλο και υπουργό Υγείας τον Άδωνι. Κι άμα είσαι φτωχός, απλά πεθαίνεις.
Δεν ήταν πρώτη είδηση αυτά όμως, ήταν το τρένο. Δεν είχαν εικόνες λέτε να δείξουν; Δεν είχαν ρεπορτάζ να συγκλονίσουν και να τρομάξουν, έστω, τους νέους. Δεν είχαν πίνακες με στοιχεία να δείξουν και ειδικούς να ρωτήσουν; Αντ' αυτού, βγάλανε, για μισό λεπτό, την κυρία Κρεμαστινού του ΚΕΕΛΠΝΟ (ναι, αυτή που έδωσε τις φωτογραφίες των οροθετικών γυναικών), να μας πει να προσέχουμε τους ερωτικούς μας συντρόφους! Λες και βρισκόμαστε στο 2003...
Κυριακή 1η Δεκεμβρίου, πρώτη είδηση το τρένο της μεγάλης φυγής απ' την πραγματικότητα. Ελπίζω κι εύχομαι με μια κραυγή - ιαχή σαν του Γιον Βόιτ, στο αριστούργημα του Κοντσαλόφσκι, να σαλτάρουμε πάνω στο τρένο της ρημαγμένης μας ζωής και να το εκτροχιάσουμε. Πριν μας γίνουν συνήθεια οι θάνατοι παιδιών από μαγκάλι. Κι ας είναι προς το άγνωστο, στο πουθενά. Προς την ελευθερία.